Lieve Liz, Wat ben je toch een stoere mama! Wat ongelofelijk klote dat je vriend geen baat heeft bij de behandeling. Ten eerste echt heel heel heel heel erg slecht van het AMC, hoe zij daar die tent runnen. wat een achterlijke lui zeg! zo moeilijk doen en strak aan de regeld houden maar zelf die regels lekker aan hun laars lappen. En groepstherapie, hartstikke leuk hoor, en ook fijn als mensen elkaar daarmee verder helpen en het werkt, maar individuele vooruitgang staat toch voorop? Dat het met iedereen individueel beter gaat is het hoofddoel en als ze dan ook nog een leuk groepje kunnen zijn is dat mooi meegenomen, maar iemand persoonlijke dingen weigeren omdat dat slecht is voor de groep.... als ik het zo hoor zijn vooral zij zelf slecht voor de groep! Kun hij niet ergens anders bij een ander programma terecht? Is er bijvoorbeeld in een ander ziekenhuis geen soortgelijk programma? En ik bergijp het zo goed dat jij er af en toe ook helemaal klaar mee bent. Ik begrijp dat hij een trauma heeft wat betreft zijn gezicht (heeft hij ooit brandwonden gehad of heel erg acne ofzo?) maar ik begrijp ook heel goed dat jij daar af en toe echt ff geen trek in hebt. Je hebt nu samen een kindje, en door alles wat jullie al hebben meegemaakt zou je denken dat jullie allebei wel weten wat er belangrijk is in het leven. En uiterlijk is dan wel het laatste waar je je druk om maakt. Jullie hebben een gezond kindje, een mooi nieuw huis en alles wat je nodig hebt om gelukkig te zijn en het is vervelend dat dat voor hem blijkbaar niet genoeg op weegt tegen zijn "problemen". Het is natuurlijk een ziekte, dus ik snap ook dat hij het niet expres doet, maar dat je daar gewoon soms niet op zit te wachten, dat begrijp ik helemaal. Jij hebt t ook niet makkelijk en jij doet t ook maar allemaal, en hebt zelfs nog een nieuwe baan gezocht tussen al het gedoe door ook. Ik heb het nu ook wel eens hoor, dat ik het helemaal beu ben dat mn man nog niet topfit is, ik doe alles in huis en ik ben ook nog niet 100%, en als ik dan ook thuis kom na een keer weg te zijn geweest en alle afwas staat er nog en er is niks gebeurd, dan denk ik ook wel eens van: jezus man, je hebt toch geen polio? je kunt wel de hele middag computeren maar uit jezelf even de vaatwasser inruimen is teveel? die mannen af en toe! Maar het volgende moment zie ik ook weer dat hij het ook erg moeilijk heeft en dan draai ik wel weer bij. Maar de scheidslijn is af en toe gewoon heel dun en dan is het moeilijk om altijd maar de meelevende partner te zijn en te zorgen. af en toe wil je gewoon ook even dat er voor jou wordt gezorgd. Dat hij liza lekker haar flesje geeft, dat het eten klaar staat als je thuis komt of dat je lekker op de bank kan ploffen en je hubby je een glaasje inschenkt. kleine dingen, maar ze doen zo veel! Hou je taai meid en blijf vechten voor jullie gezin! je weet heel goed wat je jouw kleine meid voor gezinsleven wil bieden en hou dat als doel. En als je het even niet trekt, ga er dan lekker even tussenuit. ga een weekendje naar je vader of vraag of je vriend een weekendje naar zijn ouders wil gaan met liza en ga er op uit met vriendinnen en neem tijd voor jezelf. Als dat nodig is om te zorgen dat jij het blijft trekken allemaal, dan is daar niks mee. En als je niemand hebt om iets mee te gaan doen dan bel je mij maar, gaan we samen een dagje wellness doen ofzo Of dan kom ik wel op Liza passen met Pim! :-D hahaha! Hele dikke knuffel voor jou, je bent een geweldige mama voor je mooie dochter!!
@ pluus: nog steeds wel wat dizzy en daardoor ook wat angstig om met Quinten in m'n armen te lopen. Zit nu maar weer aan de zoethoutthee, hopelijk wordt t dan weer wat minder. Quinten heeft zich wel goed gedragen vannacht gelukkig. Heb rond 22.00 gekolfd en Nick heeft hem om 1 uur ongeveer z'n laatste voeding gegeven en ik ben lekker blijven liggen. Om 5 uur kwam hij toen weer, is echt z'n standaard tijd nu lijkt wel. Merkte wel dat hij minder ging drinken, dus wie weet kan die voeding er bijna vanaf, zou fijn zijn! Verder ben ik nu steeds meer aan t oefenen om zonder tepelhoedje te voeden omdat m'n tepels nu steeds soepeler worden. T vergt wel wat tijd en energie omdat hij na een paar minuten loslaat ivm m'n heftige tsr, maar t gaat steeds iets beter, wil t nu dan ook echt door gaan zetten weer. Fijn dat je ff bij hebt kunnen tukken, had je hard nodig! En die foto.... Sja vind toch echt dat we die datum voor t huwelijk moeten prikken hoor haha
Meiden, we zijn vandaag een beetje aan t spelen geweest met de camera en ik wil alvast 1 foto met jullie delen!
@Pluus: Wat balen dat Saar weer aan spoken was... En als je dan niet lekker in je vel zit, is het helemaal moeilijk. Hoe is het nu? Beetje bijgekomen? Of heb je het nog steeds koud? Misschien een griepje? @Engel: Kunstzinnige foto hoor! Heel cool!!! @hier: vandaag was de bv ineens super! ik wilde 'm voor de zekerheid wat bijvoeden (omdat mijn baas op bezoek zou komen en ik geen huilend kind wilde ), maar hij weigerde de extra kv!!!! En hij heeft ook ruim 3 uur op de bv geteerd... en zich VOORBEELDIG gedragen!!! Mijn manager had ook haar baby bij zich (6 weken ouder dan Adam ongeveer) en die heeft bijna de hele tijd moeten huilen.. dat was wel jammer... maar Adam liet zich er niet door gek maken en ging gewoon slapen!!! Morgen heb ik scholing en gaat hij voor het eerst een dag naar mijn zus en zwager en zijn mijn vriend en ik er allebei niet bij... Wel spannend!
Ik heb een afspraak gemaakt om prikinstructies te krijgen van de hormonen! Dat is pas 11 december.... Wel jammer dat we weer zo lang moeten wachten! Pffffffffffff
@Juf: Fijn om weer van je te horen!!! 11 dec. is idd nog best ver weg. Kon het niet eerder? Of moet het vlak na een menstruatie ofzo..? Of een andere goede reden...? Ik hoop echt dat jij ons binnenkort verrast met een positieve test!!!
Goede morgen lieve meiden, Bedankt voor de lieve en opbeurende woorden allemaal. Is dan toch weer fijn om even te horen. Wolkje, je bent een schat! Ik kreeg een brok in mijn keel van je lieve woorden en dat je zelfs voorstelt om samen wat leuks te doen of dat je samen met Pim op Liza wilt passen. Voor wat betreft die therapie; nou..en of je individuele voortgang voorop staat! Je komt daar toch niet om anderen te helpen, maar voor jezelf! Het is niet zijn verantwoordelijkheid dat wanneer hij zijn eigen belangen nastreeft, dit ten kostte gaat van de groepssfeer. Dat slaat werkelijk nergens op. Dat is aan de hulpverlening om die homeostase weer in een juiste balans te krijgen en niet aan mijn vriend. Hij hoeftecht niet ten kostte van zichzelf mee te werken aan iets om dat dit anderen goed zou doen en hem zelf niet. Belachelijk gewoon! En ja, er is nog ergens anders een plek waar ze deze therapie aanbieden. Maar dat zal op dezelfde wijze gaan en dat is ook niet naast de deur. Bij mijn vriend in de groep zit zelfs een jongen die helemaal uit Antwerpen komt voor deze therapie. Het staat ook echt nog in de kinderschoenen en dat is gewoon heel erg te merken. Want als iemand buiten de kaders valt van hun programma, dan is er dus letterlijk paniek.....dan weten ze het daar niet meer. Stelletje amateurs! Je zou denken dat daar nou juist nog een uitdaging ligt om andere methoden toe te passen en toe te voegen, om met zijn allen om de tafel te gaan zitten en dit geval eens onder de loep te nemen. Maar goed...dat is mijn hulpverlenershart die spreekt. Het zou voor mij in ieder geval een signaal zijn, dat wat er aan wordt geboden, blijkbaar niet voor iedereen aansluiting geeft. En ja, ik ben er echt meer dan klaar mee. Gister is de bom weer gebarsten nadat ik niet deed wat hij met zijn gekke hersenspinsels had bedacht en wat ik niet begreep en er dus niet zo op in speelde zoals hij wilde of had gedacht. com-mu-ni-cer-en..!! Dat zeg ik hem ook telkens. Ik weet niet hoe hij het in zijn hoofd uitdenkt, omdat het voor mij niet logisch is. Voor hem wel. Tja..en dan botst het natuurlijk nog wel eens. Hij moet het maar uitspreken en dan wil ik hem best tegemoet komen. Ik heb gisteren uitgesproken dat ik het liefste een plekje voor mezelf (en Liza) zou zoeken. Ik zit goed in mijn vel, geniet van mijn baan en van Liza...ik weet wel wat goed voor me is en hoe ik mijn geluk in stand kan houden. En ik ben zelf verantwoordelijk voor mijn eigen geluk, net zoals hij dat is voor de zijne. En ik baal er van dat dit nu niet het geval is, dat er een deel daarvan ook in zijn handen ligt. Dat wil ik niet! En ik heb gewoon de keuze om weg te gaan en kies er toch voor om te blijven. Dus ergens kies ik er voor om niet happy te zijn. En daar worstel ik nu echt heel erg mee. Waarom doe ik mezelf dat aan? Het hoeft toch niet?! En ik wil niet dezelfde 'fout' maken als mijn vader deed. Die kwam na 20 jaar tot de conclusie dat hij veel eerder van mijn moeder had moeten scheiden, dat had hem zelf en zijn kinderen zoveel ellende bespaard. Als je een been breekt, dan weet je dat binnen een maand of twee weer in de roulering bent. Met dit soort 'ziektes', is dat dus totaal niet het geval. Duurt het een jaar? Duurt het twee jaar? Of is het over 20 jaar nog steeds moeizaam?! Ik wil niet dat ik over 20 jaar achter mijn oren krab en denk; 'Shit! Wat heb ik mijn kind aan gedaan en mezelf?!'. Als ik er nu uit stap, dan kan ik dat mijzelf en mijn dochter allemaal besparen. Echt een helse worsteling. Want in mijn hart wil ik niets liever dan dat het goed komt. Maar met mijn eigen verleden in mijn hele hebben en houden, is dat bijna een onmogelijke opgave en sta ik echt al in de startblokken om weg te gaan. Ik kan gewoon even niet meer voelen en me er een voorstelling van maken dat het nog goed gaat komen. Terwijl ik een tijdje geleden echt de positiviteit zelf was! Ik bleef moed, hoop en positiviteit houden. Dat is ook mijn instelling, dat ben ik. En dat ebt nu iedere dag iets meer weg. Ik weet niet meer hoe het moet.... En wat je omschrijft over je man, dat er niets uit zijn vingers komt. Dat is ook hier herkenbaar hoor. Maar ergens vind ik dat ook een vrij logisch gevolg van wat er gaande is. Dus dat laat ik vaak voor wat het is. En als ik er echt de balen van begin te krijgen, dan krijgt hij op zijn sodemieter van me. En flink ook! Het huishouden en alles wat daarbij hoort zijn immers compleet onbelangrijk bij de heftige dingen die voor jou man (en mijn vriend) nu gaande zijn. Bij mijn vriend komt het nu langzaam weer terug, de rollen zijn nu zelfs vaak omgkeerd....ik krijg op mijn sodemieter omdat de laksheid er bij mij ook wel eens in sluipt de laatste tijd. Is dus een goed teken haha! En ja...natuurlijk zou ik er eens lekker uit gaan. Maar dat is allemaal wat lastig te organiseren. Ik heb mijn leven en mijn baan hier. En mijn familie en beste vriendin, wonen allemaal niet in Amsterdam. Er komt dus veel op mij terecht. Gelukkig wel een goede fijne vriendin hier in de buurt, daar deel ik heel veel mee. Maar ik heb vaak niet eens meer de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen, ik ben er gewoon te moe voor, het zorgt er voor dat ik de negativiteit nog meer beleef. En ik kan dat nu even niet zo goed meer dragen. Ik ben echt heel erg blij dat ik een nieuwe baan heb en dat ik het daar echt enorm naar mijn zin heb. Daar kan ik nu heel veel in kwijt en zorgt voor heel veel positiviteit. Het wisselen van baan was echt de beste beslissing in deze tijd! Als ik nu ook nog eens een baan had waarin ik niet happy was...pff, dan weet ik niet hoe het nu met me was gesteld hoor. Maar goed, door de vasthoudendheid van mijn vriend, gisteren uiteindelijk toch weer een zinvol gesprek gehad. Sinds lange tijd voel ik weer eens dat hij mij echt belangrijk vindt en echt voor me wil vechten en gaan. Hij liet het er niet bij zitten dat ik mijn hoofd liet hangen en er eigenlijk geen gat meer in zag. Misschien had ik dat ook wel even nodig ofzo. Vandaag neemt hij Liza en mij mee naa Artis. Hij zegt dat we meer leuke dingen moeten gaan doen met zijn drietjes, zodat we meer positiviteit en leuke dingen hebben om te doen en samen te delen. Ook dat kon me gestolen worden, maar hij liet het er weer niet bij zitten. Volgend weekend gaan we waarschijnlijk lekker zwemmen met zijn drietjes. Nou ja...ik geef me er maar aan over. Ik ben namelijk op een punt aangekomen dat ik even niet meer kan vechten en strijden. Al die tijd was ik vooral in mijn eentje heel positief en het is op, het is leeg. Ik doe niet meer..... Pff...het is weer een heel verhaal geworden...! Was niet de bedoeling. Engeltje, leuk dat je zo aan het experimenteren bent met foto's maken! Experiment geslaagd, mooi hoor! Juf: Oooehh!! Spannend! Wel jammer dat jullie nu weer op het wachtbankje moeten. Zou fijn zijn als er dan ook gelijk actie komt. Maar goed, na dit wachten komt er dan ook echt actie!
@ flier: spannende dag voor jullie dus vandaag! Hopelijk gaat het helemaal goed zo, maar dat zal vast wel toch? Fijn dat t nu ineens wel zo goed gaat met de bv! Blijf je er nu toch mee doorgaan, of ga je nog wel over op fv? En thnx voor je reactie!! @ aman: goed om wat van je te horen meis! Jeetje, wel weer een tijd wachten zeg en wat ontzettend spannend! Dikke knuf en heel veel succes alvast! @ Liz: jeetje meis, weet gewoon ff niet wat ik moet zeggen.... Echt verschrikkelijk dat je nu dit punt bereikt hebt! Hoop voor je dat je man nu ook echt voor jullie gaat knokken en z'n eigen sores opzij gaat zetten. En niet voor 2 weken, maar voor altijd! Goed van je dat je het zo hebt aangegeven bij hem, hoop echt dat er nu verandering inkomt, want dit trek je zo niet veel langer. Let goed op jezelf lieverd, hele dikke knuffel! En thnx voor je reactie!
Voor degenen die t leuk vinden staan er nu nog meer foto's in m'n album! M'n broertje heeft vandaag nog wat foto's van ons drietjes geschoten
@Engel: ben net thuis... was superdag wat betreft presentaties en workshops... Adam is braaf geweest bij mijn zus.. hij is nu onderweg naar huis met m'n vriend. was wel gek zo'n eerste dag zonder een van ons bij hem. ik ga zo rustig je foto's bekijken! @Liz: Dikke knuf meis!
@ flier: fijn dat t goed is gegaan meis! Lijkt me idd heel gek zo'n hele dag zonder je uk hoor! Moet er echt nog niet aan denken ook!
@Pluus: Hoe gaat het dit weekend meis..??? Hoe laat hebben jullie morgen de afspraak? @hier: Vandaag heerlijk een dagje NIETS doen!! Vanochtend Adam bij ons in bed gevoed.. en wacht nu tot hij weer wakker wordt.. Dan gaan we 'm lekker badderen.. en kan hij op z'n Fabeltjeskrant-speelkleedje van de ABN AMRO spelen.. Dat vindt hij nu echt leuk.. kan hij Meneer de Uil, Zoef de Haas en 1 van de Bevers meppen...
Mwa... ze poep nu wel regelmatig maar het huilen en niet willen/durven slapen is er nog steeds! Ik ben nu echt op! ben er ook ziek bij... ik trek het niet meer! ben zo blij met mijn man! die gaat maar door.en door! Morgen om 10 uur hebben we de afspraak! Sorry dat ik verder niet reageer maar dat lukt ff niet... ben zo moe!
Beterschap Pluus!!! En heel fijn dat je vent zo goed kan bijspringen!!! Ik zal morgenochtend voor jullie duimen!
Pluus, meis...dikke knuffel voor jou! Het valt niet mee voor jou. Wat ontzettend fijn dat je man zo sterk is en zo geweldig bijspringt. Daar zul je vast heel erg blij mee zijn. Lieverd, je doet het heel erg goed. Je doet er alles aan om het beter te krijgen. Niets dan respect voor jou. Succes bij de afspraak morgen.
HOLY F*CK!!!! Mn man was net bezig onze camera leeg te maken en ook alle rauwe bestanden te verwijderen en kwamen we allerlei filmpjes tegen die we hebben gemaakt. Merendeel om de camera die net nieuw was uit te proberen, maar daar stonden wel geinige dingen tussen. Krijgen we op een gegeven moment beeld en hebben we zoiets van : wat os dit nou weer?? Was het m'n bevalling!!! Blijkbaar heeft hij de camera per ongeluk op filmen gezet op het moment dat de kleine er bijna was en ze vroegen of hok de camera paraat had. Die heeft dus zonder dat we het wisten d laatste paar minuten gefilmd! Je ziet niet veel maar hoort mij dus door de laatste paar keer persen gaan en uiteindelijk hoor je m geboren worden en zie je nog net een shot van m'n buik met Pim er op. Omg... Dat was onverwachts! Ben er wel blij mee eigenlijk, maat Damn,.. Ben helemaal van slag! Moest me een partij janken net! Pfff!
Ow wolkje wat fijn! Hier had je zo'n behoefte aan!! Ik ben blij voor je!! @flier dank je! @ liz... zeg hou eens op jij! Je zorgde weer voor een brok in mijn keel! Dank je wel!!!!
hey meiden sorry ik weet dat ik er nie vaak ben maar heb het zoooo druk da ik nie eens tijd heb om even te computeren (zelfs niet even op de gsm op internet) even een ego berichtje want heb zo een hoofdpijn dat ik zo ga douche en me bedje inkruip. Bijna dinsdag dus wij zitten helemaal in spanning, is zo spannend wat we nu kunnen gaan doen aan behandeling in het ziekenhuis en wanneer we gaan starten. Gisteren had ik eigenlijk me ongi moeten hebben maar die is er nu nog niet.......... durf het niet te denken laat staan hardop te zeggen maar zou het misschien raak kunnen zijn. Heb hoofdpijn, ben moe (kan alle twee van de drukte komen) vlagen van misselijkheid en goeie kon zaterdag me eten bij de griek nie eens voor de helft op denk gooi er alles uit. En af en toe wat steken...... Heb met me mannetje afgesproken dat als ik het dinsdag ochtend nog nie ben ik een test doe voordat we naar het ziekenhuis gaan. Is toch raar durf nie eens te testen en ben alleen maar tegen mezelf aan het zeggen dat het niet raak is of kan zijn. o pluus lieverd heeeeel veeel sterkte lieffie!! en wolkje wat een leuke verassing da filmpje
@ pluus: hoe is t nu met je meis? Beterschap nog en een hele dikke knuffel! @ dobber: thnx voor je reactie op m'n foto's En jeetje wat maak je het toch weer spannend! Hoop zo voor je dat je niet info wordt maar toch al zwanger bent en het hele verdere traject in de MMM jullie bespaard blijft! Dikke knuffel voor jou! Laat je het aan ons weten? Hier gaat t wel ok... De flauwtes bleven aanhouden en daardoor was ik eergisteravond ff compleet ingestort. Zeker toen ook m'n mannetje het ook nog eens uit gilde van de kramp en zich continu bleef verslikken in m'n voeding trok ik het echt ff niet meer. Had hem gewoon gevoed, met tepelhoedje en ook nog met een flesje maar niks hielp. Gelukkig was m'n moeder er toen en kon zij hem ffies overnemen en heb ik al m'n frustraties en emoties eruit kunnen gooien... Pff luchtte wel weer op gelukkig. Tot Nick thuiskwam en vroeg of t misschien niet beter was dat ik zou stoppen met de bv, omdat hij dacht dat m'n vermoeidheid en flauwtes daar misschien vanaf kwamen. Ik weet t heel lief bedoeld hoor, maar die bv is t enige wat echt goed gaat op t moment, op t verslikken af en toe na dan en ik wil daar gewoon echt niet mee stoppen! En daarbij komt t meeste gewoon van alles wat m'n lichaam heeft moeten doorstaan het afgelopen jaar ongeveer. Alles komt er nu gewoon uit. Heb 0,0 conditie meer en dat is gewoon langzaam opbouwen. En doe ik toch wat teveel, ja dan krijg ik er op een gegeven moment last van. Gelukkig zijn er steeds meer betere dagen als rotdagen, maar soms moet alles er gewoon weer ff uit, zeker als ik een slechte dag heb gehad. Gelukkig begrijpt hij dit ook heel goed en steunt hij me echt in alles Gelukkig ging t gister weer heel goed, alleen was ik savonds echt doodop weer. Vannacht redelijk goed geslapen, dus hopelijk weer een goede dag Sorry voor m'n gemopper, maar moest t ff kwijt!