Thnx lieve meiden! Lig nu toch wakker met m'n slapende Quinten in m'n arm, hij vond z'n wieg maar niks, dus ik ga een poging wagen t hele verhaal op te schrijven.... Om half 11 vanmorgen waren we in het ziekenhuis. We werden goed ontvangen en naar een 2 persoonskamer gebracht. Hier konden we onze spulletjes installeren en we kregen nog wat korte uitleg over de ks. Eenmaal klaar kwam de zuster bloed afnemen. Nou t prikken ging haar niet bepaald lekker af. Eerst prikte ze in m'n linker arm, het bloed droop eruit, maar kwam niet in t buisje terecht. Dan maar m'n rechterarm, zelfde verhaal. Ze vond dat ik maar moeilijk te prikken was, dus we gingen naar t lab met mensen met meer ervaring. De vrouw die daar zat was best een beetje boos op de verpleegster, want ik bleek dus gewoon heel makkelijk te prikken en ze had t ook nog eens afgeplakt met een NAT gaasje, ook helemaal fout dus..... Maargoed gebeurd was gebeurd Terug op de kamer kreeg ik een echo om te kijken of hij nog steeds in stuit lag, natuurlijk was dit nog het geval! Al snel werd duidelijk dat de ks iets zou uitlopen, dus we konden nog wel ff een potje skip Bo doen Om kwart over twaalf werd ik toch ineens al klaargemaakt om naar de ok te gaan en ook de emla crème voor t infuus werd op m'n arm gesmeerd zodat het ff goed kon intrekken. Hierna kreeg de verpleegkundige een telefoontje dat t ongeveer nog 10 min. Zou duren voor ik mocht komen, nou dat werd toch echt een uur, dus om half 2 werd ik uiteindelijk naar de ok gereden. Hier werden eerst nog een keer m'n koorts en bloeddruk gemeten en er werden nog wat vragen gesteld. Nu kwam voor mij het spannende moment, het infuus... M'n huid was goed verdoofd door de crème, maar helaas waren de zichtbare aders daar nu ook weggetrokken, er moest dus toch op een andere plek geprikt worden, waardoor ik dus gelijk weer gespannen werd. Er was een lieve zuster die haar hand aanbood om in te knijpen en daar heb ik dan ook maar goed gebruik van gemaakt, t is en blijft gewoon een zeer naar iets voor mij door de eerdere ervaringen. Moet zeggen, hij zit nu nog in en t valt me reuze mee, hij zit aan de binnenkant van m'n pols ter hoogte van m'n duim.. Door naar de ruggeprik! Ik moest op het bed komen zitten met m'n kin op m'n borst en binnen 2 tellen was de prik geplaatst, dat viel reuze mee, althans het zetten dan! Binnen 5 minuten daalde m'n bloeddruk enorm en werd ik onwel, ik kreeg snel iets toegediend door het infuus en trok gelukkig snel weer bij. Dit herhaalde zich nog een keer, maar er werd direct weer goed gehandeld. Op naar de Ok waar nu ook m'n man weer binnenkwam. Ik werd overgetild op de operatietafel en er werd gestart met een test of ik nog wat voelde. Hieruit bleek dat ik van m'n tenen tot aan m'n schouders verdoofd was, alleen met m'n gezicht kon ik nog voelen, echt heel raar! Het duwen en trekken voelde ik, maar had boor geen centje pijn! Wel ben ik in totaal ongeveer 10 x onwel geworden, maar dankzij de medicatie in het infuus kwam ik steeds weer bij. Na ongeveer 15 minuten opereren om 14.26 kwam Quinten met z'n oogjes wijdopen en flink kreunend op de wereld, wow wat een mooi moment was dat! Heb het met de spiegel gezien en hij werd heel kort boven me gehouden om kennis te maken. Hierna verdween hij snel met papa en de kinderarts uit de Ok voor een check. Hij ademde niet goed en kreeg direct zuurstof toegediend en vertrok met spoed naar de couveuse afdeling, papa mocht gelukkig met hem mee. Ondertussen werd ik laag voor laag dichtgenaaid en op de hoogte gebracht waarom Quinten maar niet terug kwam. Pfff wat heb ik gehuild zeg! Gelukkig wist de broeder die de hele tijd bij me was me goed te troosten en wat ik van tevoren niet wist was dat ook t zh foto's had gemaakt en gelijk hadden afgedrukt. Die werden voor m'n neus neergehangen zodat ik toch naar m'n mooie kanjer kon kijken. Echt wat was dat fijn zeg! Al snel kwam er een telefoontje van de couveuse afdeling dat Quinten het goed maakte en weer zelfstandig ademhaalde. Nou toen kwamen de tranen van geluk natuurlijk! Uiteindelijk was ik klaar en mocht naar de verkoeverkamer, waar de ruggeprik begon uit te werken. Ik kreeg paracetamol door t infuus en nog een pijnstiller in m'n been gespoten. Ondertussen kwam daar ook de kinderarts om mij verslag uit te brengen en ik kon haar wat vragen stellen. Mijn grootste vraag was natuurlijk wanneer mag ik hem zien ? Omdat ik m'n tenen weer kon wiebelen, m'n bloeddruk weer stabiel was en ik weer een stuk helderder was, mocht ik direct naar hem toe met bed en al! Daar lag ik dan met m'n grote ziekenhuisbed tussen de kleine couveuses Omdat Quinten het zo goed deed en al die tijd al wakker was en helder uit z'n oogjes keek, mocht hij gelijk bij me aan de borst. Nou hij lag me alleen maar verwonderd aan te kijken en ik hem ook, was echt supertrots op m'n mega knappe mannetje en ook Nick is megatrots natuurlijk! Heerlijk was het om eindelijk met ons gezinnetje bij elkaar te zijn! Gok dat het toen een uur of 4 was ofzo... Na wat gesabbeld te hebben op m'n borst viel Quinten in slaap en zo hebben we dik 1,5 uur lang op de couveuse afdeling gelegen. M'n ouders kwamen ook kijken toen we daar nog waren. Hierna moesten we helaas weer even afscheid nemen van ons mannetje en ging ik ipv naar de 2 persoonskamer lekker naar een 1 persoonskamer. We hebben wat gegeten en toen kwamen ook Nick z'n ouders en mijn broertje op kraambezoek... Rond een uur of 7 kregen we te horen dat ons ventje het zo goed deed, dat hij naar m'n kamer mocht. Om 9 uur lag hij dan eindelijk bij ons! Nick had hem nog helemaal niet vast kunnen houden, dus vond dat hij nu eerst aan de beurt was om te knuffelen! Hierna hebben we nog een bv poging gedaan, maar omdat onze ukkepuk echt ontzettend moe was is dat niet gelukt. Jammer dan, eerst maar ff goed bijtanken! Nou en slapen kan hij hoor, maar niet in z'n wieg. Hebben het een paar keer geprobeerd, maar hij bleef maar steeds wakker worden na kwartiertjes slapen. Heb hem uiteindelijk gewoon maar weer lekker bij me genomen en hij slaapt nu al zeker 6 uur achter elkaar door in m'n armen, heerlijk! Oja, hij is trouwens echt geen 8 pond hoor en een groot hoofd heeft hij ook helemaal niet! Hij weegt 3410 gram en is de mooiste baby op de wereld, ik weet t zeker De zusters zijn allemaal verliefd op um hier! Het bewijs hiervan volgt snel !
WOW engel... wat een verhaal zeg... Blijkbaar is de ruggenprik op t een of andere manier 'verkeerd' gezet waardoor je tot je nek niks voelde en jah.. daar zit je hart ook hé dus vandaar dat je bloeddruk ook zakte (lijkt mij.... logisch nagedacht.. toch?! ) Wat fijn dat je ventje nu toch lekker bij je mag liggen al..!! En wat ik zei is echt waar hé... je eigen kindje is zooooo het moooooooist van de wereld!! Heb ook nooit een mooiere baby gezien dan Jesse! Is Nick nu ook bij je dan? Of is hij naar huis gegaan? Heb je ook pijn of valt dat je mee? Meid... geniet lekker van je ventjes.. en laat je daar in het ziekenhuis lekker verwennen hé!! Dikke knuf voor jou en Quinten!
Ik denk idd dat dat is wat er is misgegaan met de ruggeprik. Ik heb wel veel last van de wond, geen scherpe pijn dankzij de medicijnen, maar ti's erg beurs en kan me amper bewegen... Nick kon niet blijven slapen helaas, maar hij komt zometeen gelijk weer gelukkig En dan vandaag ff lekker met z'n drietjes genieten. Half 4 begint t bezoek pas namelijk Quinten krijgt over 3 weken ongeveer wel nog een onderzoek om z'n heultjes na te kijken ivm de stuitligging
Engeltje! Wat een knapperd!! Hebben jullie goed gedaan hoor samen!! En wat een verhaal! Maar fijn dat alles toch goed is gegaan. En lekker bij je houden hoor, hij heeft nog tijd zat om in z'n bedje te slapen, lekker knuffelen! @hier: ik heb me toch een mooi verjaardagskado gekregen van Pim: hij heeft van 23.00 tot 7.00 geslapen!! Aan een stuk zonder nachtvoeding. Voor het eerst!! Jeeeeee! Beter kado kan niet heeerlijk!
Wow engel wat een knapperd! Inderdaad een erg mooi mannetje! Je verhaal ontroerd me! Wat zul jij in spanning gezeten hebben! Fijn dat het ziekenhuis zo goed reageerde en foto's had gemaakt! Geniet lekker van hem en hou m maar lekker dichtbij je! Daar heeft hij zo te horen behoefte aan! Wolkje gefeliciteerd meid en wat een super cadeau!
@Engel: Wat een verhaal.. kippenvel!!! En wat een knapperd zeg! @Wolkje: GEFELICITEERD met je verjaardag!! En wat een leuk verjaardagscadeau van Pim!
@Pluus: de rust begint weer een beetje te komen.. dank je. Is het bij jullie ook zulk noodweer? Niet normaal!
Nou ja.. de rust bij mij... Adam is nog wat onrustig.. dus heb de stofzuiger aangezet... daar wordt hij wel rustig van... en ja.. ik heb al gestofzuigd vandaag.. anders zou het echt een zinloze actie zijn om 'm alleen aan te zetten...
Ja meiden! We zijn op weg naar Frankrijk! Wat moet je ineens veel meenemen met een baby zeg... Onze auto zit stampvol! Ben benieuwd hoe Pim t gaat doen zo lang in de auto! We overnachten vanavond ergens halverwege en dan hopen we morgenmiddag aan te komen in riols, zuid Frankrijk. Heerlijk een weekje ontspannen met z'n drie! En ik heb van mn man zo'n geweldig verjaardagskado gehad!! Hij is dus echt WEL romantisch! Ik heb een boekje gekregen waar hij met Pim iets in heeft geschreven (Pim potlood in handje gegeven en hij gestuurd ) en waar een heel loef gedicht in staat over hoe lief hij me vindt. Het is de bedoeling dat we die de komende jaren allebei gaan vullen met briefjes en verhalen aan elkaar, zodat we altijd iets tastbaars hebben van onze relatie. Heel erg lief idee, en zo ontzettend wat ik nu nodig heb! Super fijn om het zo zelf even terug te kunnen lezen als ik daar behoefte aan heb. En er in zat nog een bon voor een grote bos rozen (voor na de vakantie, zou zonde zijn nu omdat we nu weg zijn) en kaartjes voor Philippe Goebels (Belgische cabaretier) in de schouwburg over een tijdje. Helemaal verwend dus! En nu lekker in de auto op naar Ons weekje! En bedankt voor de felicitaties!! Xxxx
Ow wolkje wat een geweldig cadeau!!!! Ik snap dat je daar heel erg blij mee bent!! Een romantische man heb je hoor!!!! Geniet lekker van jullie welverdiende vakantie!!!! Het is jullie gegund!!
@Wolkje: Smelt-smelt-smelt!!! Dat is idd romantisch!!!! Goede reis... en fijne vakantie met z'n DRIETJES!!!! @hier: net zijn hier 2 loodgieters geweest. eerst leek het mee te vallen... losse kitranden in de badkamer... maar toen ze verder keken bleken de voegen van de tegelwand rond de kraan niet meer goed te zijn... ben zo bang dat ik een dikke rekening gepresenteerd krijg... de loodgieters zeiden dat dit door achterstallig onderhoud kwam.. en dat die kosten dus voor de verhuurder zouden zijn... ben benieuwd.
@Pluus: Tja.. wat kan ik er van zeggen.. het ene moment denk ik.. het is super.. dan slaapt ie een uur... en dan huilt ie een uur (niet continu gelukkig..., maar wel redelijk intens). Nu is het even rustig. Het lastige vind ik.. dat ik ook het idee hebt dat ie me test... en dat het niet alleen krampjes zijn. Want zodra ik zijn kamertje binnenkom wordt hij al rustiger... en als ik mijn hand op z'n hoofdje leg wordt hij stil... Als hij op zo'n moment hard blijft huilen, weet ik zeker dat hij last van krampjes heeft.., maar nu ben ik niet helemaal zeker... Als ik dan namelijk weer wegloop.. blijft het bijv. 10-15 min. stil en dan begint hij weer... En het huilen zelf klinkt half zeurderig... en half alsof hij krampjes heeft.. ben er nog niet helemaal uit... maar dat komt wel!!!! En hoe is het met Saar? Ik zie net op je banner dat ze al 3 maanden is!!!!!!!!! Niet normaal zo snel als dat gaat zeg!
Overigens.. gisteravond had ik fv gegeven om 21.00u en 00.00u omdat ik wilde kolven om te zien hoeveel bv ik had. Ik had maar 60ml bv.. dus dat zou nooit genoeg geweest zijn..., maarrrrr... hij heeft ook supergoed geslapen op de fv!!! Ook geen last van krampjes ofzo gehad... en viel vrijwel direct na de voeding in slaap beide keren... Het is dat ik de bv niet wil opgeven.., maar dit was wel ideaal!