Lov23 - 29 jaar - derde kindje - 2e ronde na mk - nod 3 april Annekevdz - 34 jaar - derde kindje - 1e ronde na mk - nod 8 april Nika12 - 31 jaar - derde kindje - in afwachting van 1e ronde eind april Guapetona - 39 - 3e gup - 1e ronde in juli (na verhuizing)
Mijn twee zoontjes zijn bijna 4,5 en 1,5 jaar. Veel redenen om het niet te doen, vanuit de omgeving maar ook vanuit onszelf. Echter nu we echt besloten hebben ervoor te gaan, zijn we allebei rustiger en blij! Een vd doorslaggevende redenen was dat ik zelf maar 1 zusje had en altijd meer brusjes had gewild, mijn man komt uit een groot gezin en heeft daar ook de voordelen van ervaren. We gunnen onszelf en onze kinderen de ervaring van een groter gezin. En lang uitstellen kan hier ook niet meer, want ik wordt 40! Wat waren voor jullie doorslaggevende argumenten?
#41 Vandaag, 07:02 Guapetona Member Geregistreerd: 13 maart 2008 Woonplaats: zuidholland Berichten: 476 Re: Wie gaat er ook voor een derde kindje nu of binnenkort? Lov23 - 29 jaar - derde kindje - 2e ronde na mk - nod 3 april Annekevdz - 34 jaar - derde kindje - 1e ronde na mk - nod 8 april Nika12 - 31 jaar - derde kindje - in afwachting van 1e ronde eind april Guapetona - 39 - 3e gup - 1e ronde in juli (na verhuizing) Lov23 - 29 jaar - derde kindje - 2e ronde na mk - nod 3 april Annekevdz - 34 jaar - derde kindje - 1e ronde na mk - nod 8 april Nika12 - 31 jaar - derde kindje - in afwachting van 1e ronde eind april Guapetona - 39 - 3e gup - 1e ronde in juli (na verhuizing) Sumshine 28, derde kindje in twijfel haha..Dochter van 3 jaar en 2maand, zoon van 5 maand.
Lov23 - 29 jaar - derde kindje - 2e ronde na mk - nod 3 april Annekevdz - 34 jaar - derde kindje - 1e ronde na mk - nod 8 april Nika12 - 31 jaar - derde kindje - in afwachting van 1e ronde eind april Guapetona - 39 - 3e gup - 1e ronde in juli (na verhuizing) Sumshine - 28 jaar - derde kindje in twijfel sabrina - 26 jaar - 3e kindje - 1e ronde na bbz - nod 3 april? XNonnie - 28 jaar - 3e kindje - in afwachting van 1e ronde in mei Welkom Sucre en Guapetona! Guapetona, succes met je verhuizing! En Sucre, wat een lastig pakket waar je in zit. Ik hoop voor je dat je man uiteindelijk zijn wens bijstelt. Anneke, gefeliciteerd met je zoon! Over kids: mij dochter is 3,5 en mijn zoon 2 jaar. Anneke, Lov en sabrina, een zwangerschap verliezen is heel heftig. Ik heb ook een miskraam gehad tussen mijn dochter en zoon in. Uiteindelijk was ik precies drie maanden in verwachting van mijn zoon op de uitgerekende datum van ons vlindertje. Ik vond dat wel een bijzond en mooi moment dat voor afsluiting heeft gezorgd. Ik hoop voor jullie dat het hopelijk snel raak is. Het startmoment als je de beslissing hebt gemaakt is inderdaad altijd een lastig moment, maar ik kan het me helemaal voorstellen in jouw geval sumshine. Hier vind ik het nu al heel moeilijk om nog een maand te wachten met beginnen. Geen idee hoe lang het deze keer zal duren namelijk. Bij mijn vorige zwangerschappen was het binnen zes maanden gelukt, maar je weet het maar nooit. Ik ben ook redelijk open naar mijn omgeving over dat ik graag een derde kindje wil, maar ik hoor vaak neutrale reacties. Sommigen zijn oprecht enthousiast en geven aan zelf ook een groot gezin willen. Anderen zeggen vooral dat het zo druk is en zien vooral financiele problemen. Ik trek me er weinig van aan en volg vooral mijn gevoel hier in. Vanochtend op bezoek geweest bij een vriendin met een klein kindje. Ik smelt dan helemaal en ben dan zo blij dat we hier in huis hopelijk binnenkort weer zo'n kleintje mogen krijgen. Ik vind het ook geweldig om mijn kinderen met een baby te zien. Ik zie ze dan al helemaal voor me als grote broer en zus. Hoe is dat bij jullie?
Hallo meiden, Wat leuk om jullie berichtjes te lezen. Ik ben 'Liedel', 30 jaar en de trotse mama van een dochter uit 2007 en een zoon uit 2010. Ik heb altijd de wens voor een derde kindje gehad, maar aangezien we met onze dochter best een spannende tijd hebben gehad (ruim 10 weken te vroeg geboren omdat ik een aangeboren hart / vaatprobleem heb) dacht ik überhaupt niet dat ik meer dan 1 kindje zou krijgen. Na veel onderzoeken en de juiste medicatie ben ik 2010 toch wederom moeder geworden van een gezonden zoon, die deze zwangerschap lekker gewoon 38 weken in mijn buik mocht blijven. Tijdens de zwschap van mijn dochter ben ik echt heel ziek geweest, en zowel mijn dochtertje als ik hebben 'kantje boord' gelegen dus de keuze voor een 2e kindje hebben we weloverwogen gemaakt. Nu de tweede zwangerschap relatief goed gegaan is en ik 2010 ben bevallen van een gezonde zoon (mijn dochter is overigens na een lange ziekenhuis-periode nu ook een gezonde vijfjarige -spring-in-het-veld!)begint mijn 'originele' wens van een gezin met 3 kindjes toch weer de kop op te steken. Voor mijn man hoeft het niet persé; hij is gelukkig met z'n gezinnetje nu en ziet vooral op tegen de spanning van een zwangerschap aangezien dat in mijn geval wel veel spanning en ziekenhuisbezoekjes met zich meebrengt. Toch snapt hij mijn wens wel, en heeft hij gezegd 'de keus aan mij over te laten' omdat hij de keus niet kan maken zegt hij. Dit vond ik in het begin moeilijk;; voor een kind kies je samen, óók voor een derde maar ik snap ook wel dat hij een zwangerschap ook wel spannend vindt. We hebben nu min of meer besloten om in mei/ juni voor een derde te gaan. Zelf zie ik niet zo op tegen een zwschap. Sinds ik weet van mijn vaatproblemen (waar we dus achter kwamen in 2010 toen ik weer hetzelfde ziektebeeld kreeg als tijdens de zwschap van mijn dochter en uit onderzoek bleek dat het bij mijn dochter niet een 'gewone' zwschapsvergiftiging was maar dat er iets mis is met mijn vatenstelsel) ben ik erg gezond gaan leven. (deed ik al redelijk, maar nu ook veel bewuster). Ik sport veel, eet gezond en mijn bloeddruk is nu al 2 jaar redelijk stabiel. Ik voel me lichamelijk erg sterk en denk dat ik een zwschap wel aankan, maar maak me meer zorgen over de 'praktische' en financiele dingen. Ik heb een goede baan, maar werk wel ruim 4 dagen in de week. Blijf ik dat dan doen? Mijn man gata in september een zaak starten, geeft natuurlijk wel onzekerheid qua financieeen..houden we wel genoeg aandacht over voor de twee oudste? Kortom: twijfel, twijfel, twijfel. Ik twijfel al een paar jaar maar de wens gaat ook niet weg, dus ik heb nu voor mijn gevoel maar de knoop doorgehakt. Wel geef ik mezelf een paar maanden de gelegenheid om goed na te denken hoe en of ik alles geregeld krijg..maar ik verheug me er ook heel erg op! Nou, dat was een lange introductie Ik wens jullie allemaal fijne pasen! Groet, Liedel
hm mijn vorige berichtje ging niet helem,aal goed sorry! Ik had gewoon )dacht ik) de n amen gekopieerd en mijzelf onderop toegevoegd haha. Lov heb je vandaag weer getest? liedel, welkom! Jij gaat eind lente een ei leggen zeg maar? hihi en nu je nest bouwen?! lastig he met die keuzes! Wij beginnen nog niet hoor, pas als zoon 1 is gaan we def. de knoopdoorhakken....nog ff de tijd zeg maar om goede keuzes te maken. Wil eerst ook nog 9 kg kwijt! ben er al 11 kwijt maar mag nog wel wat af, want wil idd de derde wangerschap top fit en gezond in! zo veel mogelijk! want zwanger met twee jonge kinderen rond lopend is killing denk ik! (plus ik heb beide keren forse zw. vergiftiging..)
Nieuwelingen welkom! Doorslaggevend voor ons was dat we het toch allebei van binnen wel heel graag wilden. Bij mij speelt leeftijd ook al wel een rol. En we hebben de twee oudsten vlot achter elkaar gekregen. Dan wil ik niet dat de jongste er straks helemaal buiten valt. Hier ook al wel een paar reacties gehad, van onze ouders, dat ze het eigenlijk niet zo verstandig vinden. We hebben twee mooie en gezonde kinderen, geniet daar nu van. Het zorgt niet dat we er wat mee gaan doen, het is onze keuze, maar het is wel heel vervelend. Ik zou het fijner vinden als ze gewoon achter ons zouden staan.
Hoi Liedel, welkom hier! Oef wat moeilijk zeg, als je zoiets hebt meegemaakt en weet dat het misschien nog eens zou kunnen gebeuren. Maar die wens hè, die zet je niet zomaar 'uit'. Fijn dat je er zelf in ieder geval rustig onder bent! Anneke, de reactie van mijn ouders is ook eigenlijk de enige reactie die ik me aantrek. Ze zijn dol op hun kleindochters en ik weet zeker dat ze nog een kleintje geweldig zouden vinden. Maar ik weet ook dat ze zich zorgen maken over of het niet te druk wordt en of we het financieel wel redden als ik stop met werken. Ik hoop dat ze, als het zover is, toch blij kunnen zijn en dat die zorgen een beetje weggaan.
nika wil je nu ook al niet stoppen met werken? vanwaar perse met een derde? En wat als de derde uitblijft, wil je dan ook nog stoppen met werken? *nieuwsgierig* vandaag met een vriendinnetje van mn dochter en beebje de stad in geweest, kon ik ff proeven hoe het met 3 is,,.druk maar leuk! tis wel drukker denk ik. Ik vraag me af of van 1 naar 2 drukker is dan van 2 naar 3? 3 is iig wel wat onhandiger (hoe moet dat op de fiets???)
Sunshine, ik zou nu ook al willen stoppen, omdat ik zeker weet dat dat meer rust geeft voor mij en m'n kinderen. Maar financieel gaat het nu echt nog niet. Vanwege de eigen zaak van m'n man, kan hij (binnen bepaalde grenzen uiteraard) zijn eigen salaris bepalen. Nu hij het in stapjes kan verhogen, zou het over een jaar à anderhalf mogelijk moeten zijn om op één salaris rond te komen. Ik heb natuurlijk geen idee of ik zwanger word en zo ja, hoe lang dat dan duurt, maar vandaar dat het krijgen van een derde en het stoppen met werken zo ongeveer samen zou kunnen vallen. Of ik ook ga stoppen als ik niet zwanger wordt, ja ik denk het wel, al weet ik dan nog niet op welke termijn.
vandaag nog eens the talk gehad met manlief over een derde kind..Hij ziet het wel zitten...Nu nog niet. Eerst zowizo een x bedrag op de spaarrekening en ik wil zowizo nog 10 kg kwijt.. Dus.... onze zoon is nu nog maar 5 maand (dochter ruim 3) dus misschien dat we in t najaar zeggen dat we er voor gaan en dan zien hoe lang het duurt... Spannend! we hebben iig de beslissing gemaakt: nummer drie mag komen! hihi
Lov ben zo benieuwd: een paar dagen geleden zei je dat je al een vaag streepje had! Heb al nog een keer getest of wacht je nu tot je nod? In een ander topic motiveerde we elkaar vooral niet te vroeg te testen omdat dat meestal alleen maar tot stress en teleurstelling leidde... Hoe staan jullie daar allemaal in? Ik heb bij de oudste pas getest toen ik al een dag of 5 overtijd was omdat ik mijn NOD niet bijhield. Bij de tweede 1 dag voor NOD omdat ik heel sterk het gevoel had dat het raak was, die test deed ik om 18u smiddags en knalde meteen! Liedel & Sumshine: ik ben ook veel afgevallen en gezonder gaan leven door mijn bloeddrukproblemen in de laatste zwangerschap, dus ik hoop ook dat ik nu fitter een derde zw in zal gaan. Maar ik ben soms ook bang hoor, dat was ook een vd grootste redenen om er niet voor te gaan. Financieel hebben wij het ook niet zo breed, we zullen hard moeten blijven werken, misschien moet ik zelfs meer gaan werken de komende jaren, maar dat heb ik ervoor over!
Nee ik ben niet van t vroege testen..t maakt nl niks uit. Bij eefste en ns mk verl gegest. Leverde verl stress op..vandaar bij zoon en Hopelijk in dd toekomst test ik pas na overtijd
Ben ik weer Reacties omgeving: mijn mdr is op de hoogte van mijn wens en snapt het wel. Ik ben zelf ook nr 3 en vind dat toch erg bijzonder. Anderen vinden het vooral onzin. 2 kinderen is normaal en we hebben nu 2 gezonde kinderen. Verder denkt iedereen dat ik een derde wil, omdat ik graag een dochter zou willen. Ja Tuurlijk, een dochter zou geweldig zijn, maar het maakt me echt niet uit. Mijn gevoel is te sterk.. Manlief is gevoelig voor wat anderen vinden. Zijn ouders zouden het belachelijk vinden, dus staat hij er negatief tegenover. Verder heeft hij veel praktische bezwaren. Is het financieel haalbaar? Hoe verdelen we de slaapkamers. Nieuwe auto... Zucht.. Hij wil dat ik aan de pil ga, maar ik wil die troep niet meer. We gebruiken cd's, maar die vind ik erg vervelend. Een "knoop in z'n zaakje" wil hij ook niet en dat maakt me aan het twijfelen. Zou hij ooit toch nog willen? Hij zegt van niet. Meer zo van, mocht ik overlijden en hij krijgt een andere vrouw, dan kan hij nog een kindje krijgen met haar. Enorm pijnlijk...
Vroeg testen? Lastig. Ik denk vooral dat je moet doen waar jij je goed bij voelt. Elke vrouw die op dit forum komt weet inmiddels wel wat nadelen zijn van te vroeg testen. Ikzelf testte 2x laat en 1x vroeg..
Iedereen een fijne Pasen gehad? Ik vind het echt heerlijk zo'n lekker lang weekend. Even op familiebezoek geweest, het huis weer aan kant en zometeen lekker met de kids naar het bos. Welkom Liedel! Wat een heftige zwangerschappen heb jij achter de rug en dapper dat jullie besloten hebben er voor te gaan straks. Ik hoop voor je dat door je gezonde levenstijl het niet nog een keer hoeft mee te maken. Je twijfels zijn herkenbaar hoor. Hier vinden we het vooral financieel spannend met opvang, schoolkosten, evt sport en muziekclubjes. Maar ik weet zeker dat als we vanwege financien niet voor een derde gaan, dat ik daar over een aantal jaar zoveel spijt van ga krijgen. Dan maar een aantal jaar wat zuiniger leven, daar merken de kids erg weinig van denk ik. Doorslaggevend voor ons was eigenlijk dezelfde reden als bij jullie Anneke. Praktisch gezien waren er geen bezwaren meer na onze verhuizing afgelopen jaar. Tussen onze twee kinderen zit maar een verschil van anderhalf jaar en dat vind ik zelf erg prettig. De jongste is nu al weer 2 en ik wil het liefst niet zo heel veel verschil tussen de kinderen, anders valt er weer eentje buiten de boot vrees ik. Dus, ik ben nog steeds erg blij dat mijn man er nu ook voor wil gaan. Hij geeft wel aan dat er wel een einde zit aan het proberen, en dat als de jongste naar de basisschool gaat en het nog niet gelukt is, dan wil hij er nog eens goed over nadenken. Hoe is dat bij jullie? Reacties van ouders zijn hier ook gemengd, dus jullie situatie is herkenbaar Anneke en Nika. Ik kom zelf uit een groot gezin en mijn ouders vinden het fantastisch. Ze denken dat het pittig zal worden maar zijn altijd bereid financieel te helpen als we echt in de problemen komen onverwacht. Mijn schoonouders vinden het geen goed idee, voor hen is twee echt genoeg. Dat is wel lastig, want mijn schoonmoeder past een dag per week op. Maar ik denk dat ze alsnog dolblij zullen zijn met nog een kleinkind. Sumshine, knap hoor dat je zo goed gezond bezig bent en nu al zoveel bent afgevallen. Volg je een speciaal dieet, of alleen bewust eten en sporten? En erg fijn dat de beslissing nu definitief is! Nika, wat fijn dat jullie de beslissing hebben genomen om te bekijken of je kan stoppen met werken. Ik hoop voor je dat het ook gaat lukken in de komende tijd. Ik zou ook heel graag stoppen met mijn huidige baan, want ik ben er helemaal niet enthousiast over. Ik wil ontzettend graag weer terug in de schoolbanken en een deeltijdopleiding volgen tot verpleegkundige of leraar (ik weet nog niet wat me leuker lijkt). Maar dat zou ik pas willen doen als onze eventuele derde op de basisschool zit. Hier probeert mijn man ook promotie te maken zodat we hopelijk over een paar jaar het met alleen zijn salaris kunnen redden. Testen heb ik zelf altijd gedaan zodra ik echt overtijd was. Bij de eerste twee zwangerschappen was ik zelfs zo druk vanwege werk of vakantie, dat het ruim een week overtijd was voordat ik me realiseerde dat mijn ongesteldheid niet was geweest. Bij de zwangerschap van mjn zoon heb ik getest toen ik 1 dag overtijd was, maar toen was ik er ook wat bewuster mee bezig dan de vorige keren. Deze keer zou ik het nog niet weten, maar merk dat ik er ook deze keer al heel wat bewuster mee bezig ben en echt uitkijk naar het moment dat we er echt voor gaan. Het gaat vooral om je gevoel volgen denk ik. Sucre, wat ontzettend lastig met je man en dat hij zo duidelijk praktische en financiele bezwaren als onoverkomelijk ziet en zich laat beinvloeden door anderen. Weet hij hoe jij je er onder voelt en wat dit verlangen met je doet? Een lange reactie weer... Nu maar eens de kids klaarmaken en dan lekker van het zonnetje genieten in het bos!
hey meiden, Mag ik ook mee kletsen? Ik was er van overtuigd om niet aan een derde te beginnen. Ik heb namelijk 2 enorme vervelende zwangerschappen gehad en bij de tweede hebben ze ook nog een moeten remmen omdat ze met 33 weken er al klaar voor was. Ik heb me in het begin er heel erg verdrietig over gevoeld. Maar steeds meer kwam het gevoel dat het wel oke is zo. Maar nu zei me vriend gisteren wel een 3de te willen.... Nu roept me hart ja!!!! maar me verstand zegt nee. Ik heb bij de jongste een PND gekregen waar ik nog last van heb en ik slik nog AD ervoor. Ook heb ik 2x last van galstenen in de zwangerschap gehad en ben ik echt dood en dood ziek geweest en de MDL arts rade af om nog meer kids te nemen . Nu heb ik volgende week een afspraak met hem en dan zal ik het nog eens opgooien. Maar ik ben bv ook bang dat ik niet van een 3de kan houden en me PND terug komt. Maar ook de ruimte...waar moet een 3de slapen? In het begin gaat het nog wel bij ons maar daarna zullen we de zolder moeten verbouwen en dat geld is er nog niet. Bovendien zit ik nog in de zw. Ik vind het zo moeilijk... Bij de eerste 2 was het zo makkelijk en nu lijken er zoveel beren op de weg