zenuwachtig haha haha haha. van wanneer gebeurt het. Bij Daan hebben we een paar keer loos alarm gehad en we gingen er helemaal vanuit dat hij die wonsdag gehaald zou worden hij is toen dinsdags geboren spontaan. ik heb de hele dag op visite gezeten en kreeg ineens heel veel zin om op te ruimen en met een paar uur was mijn huis helmaal strak en opgeruimd toen we 10 tellen in bed lagen dacht ik naar de wc moest maar me vliezen braken. Bij rosanne was het helemaal ellende me vliezen braken ineens en wezaten te wachten wanneer het door zetten de weeen remmers ielpen goed met 36 weken ging ik er vanaf en ze heeft het nog tot 41 weken uitgehouden toen moesten ze me inleiden haha het kan raar lopen
Daar ben ik nou ook wel benieuwd naar ja... Hier van het weekend griep gekregen, maar knap nu in een razend tempo ineens op. Zou het dan gaan beginnen eindelijk?
Ik had nergens last van, ook geen gevoel van nu gaat het gebeuren ofzo. Ik voelde me eigenlijk gewoon hetzelfde als voor m'n zwangerschap, behalve dan dat ik Milan zo en nu en dan voelde schoppen, maar dat deed ie al de halve zwangerschap natuurlijk. De eerste weeën kwamen voor mij ook echt als één grote verrassing. (Was net terug van de kermis toen het begon).
Hier weinig tekenen ofzo. Ik leefde toe naar de dag dat ze me gingen strippen. Maar de nacht voor het zover was, begon het. Wel verloor ik langzaamaan m'n slijmprop, maarja, dat zegt ook niet alles.
De avond ervoor nog gehuild dat ik het echt helemaal zat was. Ik kon niet meer lekker slapen, zere ingewanden van het schoppen. Het was genoeg geweest vond ik. En de dag erna begon het. En de volgende ochtend vroeg is hij geboren.
op donderdag met zware griep en verkoudheid opgestaan... en op maandag bevallen met nog steeds griep grtz Ramona
Gewoon normaal. Ik heb gewerkt tot het moment dat de bevalling begon, de eerste weeën kreeg ik achter mijn computer. Toen het eenmaal op gang kwam, ging het heel snel, de brief waar ik mee bezig was, heb ik niet eens af kunnen maken. Het kwam voor mij dan ook behoorlijk onverwacht, voor zover je dat met 38 weken nog kunt zeggen.
Ik voelde me eigenlijk heel goed! Behalve op 23 september ik was het zat! Had zoveel pijn met mn stoelgang dat ik baalde! Die nacht een zwaar gevoel, de ochtend van 24 sep begonnen de weeën... Bij mn eerste ben ik gestript, de ochtend van t strippen verloor ik wel de bloederige slijmprop.
Heel goed.. Ik had weinig klachten, geen voorwerk, en voelde me dus prima. Donderdags met 41 weken nog een VK controle, baby nog niet ingedaald. Hele middag gewinkeld op meubelboulevard. Ik voelde me echt helemaal fit&goed. 's nachts om 2 uur begon de slijmprop los te komen, vanaf 4 uur had ik de eerst weeen (omde 20 min) en om 12.30 had ik de kleine in mijn armen..
Voelde me prima. Wel een beetje een olifant. Zou gestript worden waar ik tegenop zag maar gelukken braken spontaan de vliezen precies een week overtijd.
Bij onze eerste meid voelde ik me kiplekker, waren aan het verhuizen en heb de dag voordat me water brak nog met me vriend de laatste dingetjes in huis afgemaakt. Had ook die dag besloten dat ons meisje mocht blijven zitten tot 40 wkn omdat ik me zo goed voelde.... Bij onze 2e meid voelde ik me beroerd en erg onrustig, was al 3 wkn aan het rommelen, harde buiken, indalingsweeën, slecht slapen. Laatste 2 dgn met rommelige weeën rondgelopen (zat niet echt regelmaat in) ....
Lees ik hieruit dat je een plasdrang krijgt als je vliezen breken? ik loop ook tegen het einde aan (nog 2 dagen officieel ) en vraag me af hoe je merkt dat je vliezen gebroken zijn, ik heb namelijk de hele dag plasdrang, maar dan is het ook echt urine wat ik verlies..
ik merkte ook echt niks! Ik was wel die dag precies klaar met nog wat dingen die ik echt gedaan wilde hebben voor de bevalling. 's avonds nog lekker gedouched en onbewust mijn oksels geschoren enzo hihi. de keuken opgeruimd en 's nachts is het begonnen.
Extreem jankerig en futloos. Zo'n 3 dagen voor de bevalling. Ik wist ook dat het niet lang meer ging duren.