Ik wil in principe niet voor pijnbestrijding gaan. We zijn er mijns inziens voor gemaakt om een bevalling te kunnen doorstaan, en ik geloof dat je lichaam zelf ook iets van pijnbestrijding doet. Tsja, als 't nodig is, kan je altijd nog naar het ziekenhuis... Ik wil in elk geval kijken tot hoe ver ik die marathon red, en of de mijne door een tulpenlandschap of de sahara gaat lopen.
Ik denk dat ik het liefste in het ziekenhuis ga bevallen en dat ik dan de geboortetens meeneem. Die kan ik via mijn zorgverzekering huren en op de site van geboortetens staan heel goede ervaringen van vrouwen die ook de geboortetens hebben gebruikt. Je kunt hem zelfs aansluiten op de ctg-apparatuur zodat je man de tens kan bedienen bij iedere wee. Lijkt me toch een goede manier om je baby evt. medicatie te onthouden en zelf toch een vorm van pijnbestrijding te krijgen. Zo breng je de baby niet onnodig in gevaar. Hebben andere vrouwen hier ervaring met de geboortetens?
ik ga bewust NIET voor pijnbestrijding gewoon simpelweg bij een normale bevalling is het niet nodig, zelfs niet met weeenstorm, inleidingen e.d. (allemaal gehad) ze bleven mij maar vragen of ik geen ruggeprik wilde want dat was toch wel normaal... ze vonden het ook maar raar dat ik niet liet zien of ik pijn had.. mens duizenden (wat zeg ik miljoenen) vrouwen voor mij hebben het zonder gedaan ik en sterk genoeg om het zonder te doen ik heb even getwijfeld toen ik na 6 uur weeenstorm maar 0,5 cm ontsluiting erbij had gekregen maar heb me boos gemaakt en gezegd dat ik GVD er voor zou gaan en het ging daarna nog even op hetzelfde tempo door toen EINDELIJK die ontsluiting kwam (met genoeg infuusmateriaal haha) nee hier zonder, en ook het liefst bij de tweede ook weer alleen deze keer ga ik gillen dan krijg je meer aandacht heb ik gemerkt dus ga vast een bandje inschreeuwen
Ik wilde een ruggeprik maar had meteen al weeen om de 2 minuten, hup naar de verloskamer waar ik al meteen bijna volledige ontsluiting had, er was geen tijd meer voor een ruggeprik ik kon persen. Wat een pijn!
ik was van mening om te proberen zonder, en mocht het echt niet lukken dan kon ik nog altijd om verdoving vragen. de bewuste avond: Afspraak in het ziekenhuis want ik liep al een week rond met 3cm ontsluiting. een pilletje opgestoken om de baarmoederhals verder te laten rijpen maar snachts brak spontaan mijn water waardoor ik in een weeënstorm terrecht kwam (eerder NOOiT 1 wee gehad!) wat een hel! de vk raadde mij dan ook aan om verdoving te nemen omdat het anders nog wel eens lang kon gaan duren. na de epidurale gingen ze toucheren. wat bleek: Al meteen 7cm ontsluiting! een half uur later volledige ontsluiting! moest ik nog een uur wachten op de gyneacoloog (die stond op zijn gemak onder de douche) en na een uur persen, een flinke knip en ruk aan de pomp was daar mijn engeltje! wat was ik blij met de verdoving!
Hey Ischa31, Ik vroeg me al af of het vaker voorkwam. Ik heb ook twee ruggenprikken gehad die amper iets deden. De eerste heeft een half uur de pijn wel iets verzacht, de tweede heeft een half uur gewerkt, athans ik kreeg er toen lichte beenweeen voor in de plaats, maar daarna was de pijn weer in alle hevigheid terug. De anesthesist is nog komen kijken bij mij op de verloskamer en kon het niet verklaren. De ruggenprik is wel op maximale dosering blijven staan tot na het hechten. Hebben ze bij jou een verklaring ervoor kunnen geven?