jon, wat rot. Ik snap je gevoel ook heel goed. Dit soort nieuws op deze manier is gewoon pijnlijk. Men snapt idd meestal niet waar meiden in de medische molen door heen gaan. Sterkte! Juul, jij geeft toch nog BV? Dan kan je cyclus in het begin echt nog wel even van slag zijn. Kan soms een paar maanden duren voordat het zich gaat reguleren. Ik ga ook even op zoek naar je blog. Weet ook even niet zo snel waar die is. Stiertje, heb je die s.ensitest dingen? Veel voor weinig? Die doen het best goed. Wel minder makkelijk af te lezen dan een smiley, want je moet streepjes vergelijken, maar ze doen goed hun werk.
Oh Jon, zo herkenbaar... Maar wel heel goed dat je dat sms'je hebt verstuurd hoor. Maar dat je daarna zelfs van je moeder zo'n reactie krijgt... Soms vraag ik me af waarom men niet gewoon alleen maar kan luisteren en begrip kan tonen... Er moet kennelijk altijd iets van gevonden worden of iets van worden gezegd... Maar wij begrijpen je hier maar al te goed! Mijn weblogje staat hier op ZP bij weblogs. Maar je kunt het ook via mijn naam vinden en dan 'zoek berichten van...'. Zal eens kijken of ik een snelkoppelingen kan maken in mijn handtekening, ben er niet zo handig in. Mijn banner met de leeftijd van ons elfje deed het ook al niet (morgen precies 8 maandjes!). Tauret, ben 1 april begonnen met afbouwen, 12 april 'klaar'. Dus ze heeft een half jaar van mij gegeten . Dus na die positieve ovulatietest had ik toch echt wel mijn menstruatie verwacht... Stiertje, spannend hè? En zo herkenbaar ook, toch die test doen. Gewoon omdat je hoopt op weer een wonder.... Droom, droom... Hoe is het met de rest? X
Jon, ik herken het helaas. Soms vond ik dat onbegrip nog het meest pijnlijk van die hele mmm. Van je moeder valt het me helemaal tegen. Maar wij begrijpen je hier wel! Dus spui maar lekker hier meis! Gister naar de gyn: 24-06-2014 krijg ik een gentle sectio. Komt akelig dichtbij nu .
Wat fijn dat je een gentle sectio krijgt, dat zal wel anders zijn dan de eerste keer. Was je er toen wel bij of onder narcose? En wat is ee reden dat je nu weer een ks krijgt? Aftellen!
Gentle sectio: mooi dat dat kan. In 'mijn' zkh doen ze dat gelukkig ook. Mocht ik ooit weer zover komen, dan zou dat ook hoog op mijn verlanglijstje staan. Die spoedkeizersnee van nu was echt stressen, dat moest ik wel even een plekje geven. @juul: wat weer een mooie teksten in je blog. En zo herkenbaar.
Ik mocht hiervoor kiezen aangezien de vorige (horror) bevalling uitdraaide op een spoedsectio met een matige/slechte start van m'n zoontje. 18u weeën, alles uit de kast getrokken. En geen oorzaak, m'n zoontje lag er goed voor. Geen armpje of schoudertje die dwars zat. Vooral de slechte start van m'n zoontje heeft mij zoveel angst gegeven dat ik vaginaal niet meer aandurf . Nu doen ze gelukkig een gentle sectio, ben ik heel blij mee!
Heftig joh, zonnestraal. Snap dat je nu graag wat meer controle wilt. Bij mijn dochter dipte de hartslag bij iedere wee en dat werd steeds erger, dus ze gingen steeds meer opschalen: van gewone keizersnee naar spoedkeizersnee (rennen over de gang naar de OK), van ruggenprik naar algehele narcose (omdat de ruggenprik niet snel genoeg inwerkte). En toen ik bijkwam wist ik niet hoe het met m'n dochter was. Of ze überhaupt leefde. Dat heb ik de eerste paar weken wel even een plekje moeten geven. Achteraf gezien heeft ze een hele goede start gemaakt, veel beter dan verwacht. Maar ja, dat wist ik op dat moment natuurlijk niet, want ik was nog onder zeil. Mijn vriend heeft dit alles heel anders meegemaakt: hij wist meteen dat het goed met haar was omdat hij mee kon kijken vanachter het raam en heeft al die tijd dat ik nog onder narcose was met haar op de arm gezeten. Hij snapte ook niet zo goed dat ik vrij emotioneel was hierover.
Och stiertje, wat heftig zeg! Kan me voorstellen dat je dat ff een plekje moest geven . Moest ik ook hoor. Geen gehuil van B.eau en hij ging gelijk naar kamertje naast mij . Een vet toffe kinderarts heeft em gered . Maar heb er veel last van gehad (mentaal).
Pfff heftige verhalen meiden. We krijgen het echt niet voor niks he. Ik kreeg een ks omdat mijn dochter in een onvolkomen stuit lag en 7 weken te vroeg en ook te klein voor de termijn, vaginale bevalling met stuit zou te heftig worden voot haar. De ruggeprik werkte bij mij niet, dus kreeg algehele narcose, man mocht erbij zijn toen ze uit mijn buik kwam. Ik kan dus nooit een gentle sectio mee maken, dat vergeet ik wel eens. Wie weet ooit nog vaginaal bevallen.
Tsja, heftig was het. Maar ik zou het zo allemaal overdoen, als ik zie wat voor prachtigs het heeft opgeleverd. By the way, zojuist iets gespot wat op een menstruatie lijkt. Toch best redelijke timing: 4 weken en 3 dagen na de vorige. Dus over 2 weken de ovutestjes in de aanslag
Och jee meiden, wat een heftige bevallingsverhalen Ik hoop dat jullie de kans krijgen om het allemaal nog eens anders te mogen meemaken. Te beginnen bij jou Zonnestraal, fijn dat het nu goed gepland kan worden. En dan maar hopen dat er geen vroegtijdige weeen komen Ik heb zo'n mooie en makkelijke bevalling gehad. Om 20.00 uur begonnen de weeen. Toen ben ik nog snel risotto gaan koken en eten (ja echt!) en om 22.00 uur zijn we naar het zh gegaan, om 4.45 uur was ze er en om 7.00 waren we thuis! Vanuit m'n eigen onzekerheid na de lange aanloop van 9 ICSI's wilde ik bij de gyn blijven en in het zh bevallen. Maar daar had ik op het laatst zo'n spijt van. O wat wilde ik graag thuis bevallen, maar ja, ik had geen verloskundige. Dus als ik het nog eens over mag doen dan hoop ik thuis te bevallen. En ik gun jullie dan allemaal mijn zh bevalling Jon, wat begrijp ik je reactie en gevoel over de zwangerschap van je zusje goed! Ik zou precies hetzelfde gereageerd kunnen hebben. En helaas zou mijn moeder ook precies hetzelfde gereageerd kunnen hebben als jouw moeder Die zei tegen mij 'o wat ontzettend leuk!' toen ik vertelde dat mijn vriendin (een vriendin die nooit kinderen wilde en toen ineens op haar 37e toch wel) had verteld dat ze zwanger was van de 2e. Nou, ik dacht vanalles toen, maar 'wat ontzettend leuk' was wel het laatste! Over 1 of 2 terug laten plaatsten. Voor onze dochter altijd 2 laten terugplaatsen (zelfs een keer 3), maar voor een brusje zijn we begonnen met 1 just om de kans op een tweeling te verminderen. Maar de laatste keer toch ook weer 2 laten terugplaatsen en nu denk ik zelfs wel eens, mocht het ooit weer lukken dan zou ik het ook wel heel gaaf vinden als het een tweeling zou zijn... M676, fijn dat je ongi eindelijk is doorgebroken. En dan hopelijk de laatste voor een hele lange tijd. Stiertje, ik hoop dat je een paar mooie eieren kan spotten! En met wie weet een mooie verrassing. Juulz, ik vind het ook raar dat je wel een smiley had maar nog geen ongi... Blondje, al zicht op een afspraak voor een gesprek om de risico's te bespreken? Maartje, hoe is het daar? Al weer wat positief nieuws? Hier gebeld met een fertiliteitskliniek bij ons in de buurt. Zij doen alleen transport IVF/ICSI maar niet in samenwerking met Gent. Maar ik zou voor 40 euro wel de follikelmetingen daar kunnen laten doen. Dat scheelt ons dan mogelijk 1 of 2 ritjes naar Gent (Gent wil nl wel altijd de uitgangsecho en laatste FM voor de punctie zelf doen), maar op 5/6x op en neer à 3,5 uur enkele reis is het toch de moeite waard.
sikki een kennis van mij liep ook bij gent en deze kreeg een draagbare echo apparaat mee zodat ze het thuis kon doen en dan verstuurde de file naar gent. Ik kan eens aan haar vragen hoe het zit. Jon ik zou het zelf niet erg vinden als het een tweeling zo zijn. Ondanks dat ze tegenwoordig zeggen dat eeneiigen tweelingen niet erfelijk zijn houden wij hier wel rekening bij. In mijn familie komen nog al wat eeneiige tweeling voor. Ook tweeeigen trouwens. Ik zou er dan ook 2 laten terug plaatsen stiertje succes over een week met de ovulatietesten.
Haha sikki, nog ff koken en tussendoor even bevallen lijkt me wel wat (weet ik meteen hoe je risotto klaarmaakt ) Ik had weeën die uitstraalden naar de rug en benen. Ruggenprik werkte bij de derde x redelijk; links goed, rechts voelde ik nog veel. Na 12 uur weeën werd ons kind met een cupje gehaald: bleek het vast te hebben gezeten met het hoofd tegen mijn bekken. Ze had helemaal een kuil in haar hoofd. Ik had een totaal ruptuur en placenta bleef zitten, dus narcose en curettage. Na de derde zak bloed kreeg ik weer ietsje kleur.. Dochter op babyafdeling aan de antibiotica en ik werd er iedere 3 uur netjes naar toe gereden met m'n bedje. De laatste nacht, nacht 4 mocht m'n dochter voor het eerst bij mij op m'n kamer. Kuiltje zie je nu niets meer van en een scan wees uit dat er geen schade is. We hebben nu een foto van haar schedel in huis Een tweeling lijkt mij ook leuk! Maar vl Niet hoor! We zijn er dus nog niet uit: 1 of 2 tp's mochten we de keus hebben. Lijkt me wel een heftiger zwangerschap! Het is een verre reis sikki naar Gent, ik kan me voorstellen dat je die liever minder vaak maakt! Zou mooi zijn als het kan zoals hyper voorstelt. Sikki en Jon, je zou toch juist van je moeder meer steun verwachten hè? Bij mij gaat dit intussen iets beter gelukkig. Jon ik had Metallica graag willen zien! Stiertje, ik ben benieuwd hoe je die testen ervaart. Mijn vriend wil dat ik alleen nog clearblue ga gebruiken na die stomme kruidvattesten!
Over 1 of 2 terugplaatsen, wij gaan straks voor de 3e poging, dus in theorie zou 2 mogen. Ik heb van 9 tp's in totaal alleen de 4e keer 2 teruggehad (in 2011 kon dit nog) en daar is onze dochter uit geboren. Echter is het ons nu sterk afgeraden omdat ze 7 weken te vroeg was en ik pre eclampsie had, met een tweeling heb je hier verhoogde kans op en dat heb ik ook door mijn verleden. Wij houden het dus bij 1 per tp. Andere zou ik het wel aandurven om er 2 te laten plaatsen, zo groot is de kans op een tweeling ook niet.
@sikki, grappig dat je nog risotto hebt gekookt en gegeten. Bleef het er wel in? Ik heb nog zitten eten toen ik al weeën had, maar wat had ik daar een spijt van. Het lag als een blok beton op m'n maag. Het is er niet uitgekomen, maar ik had er wel last van! @m676: ook al zo'n pittig bevallingsverhaal. Mijn testjes zijn gister binnengekomen, dus komende cyclus ga ik ze maar eens uitproberen. @tweeling: lijkt me heel pittig, maar ook wel weer heel mooi. Ik zou het wel aandurven, weer een tp van 2. Maar vriendlief geloof ik liever niet. Volgens mij is bij tp van 2 de kans op een zwangerschap wel aanzienlijk groter, maar op een tweeling niet zo heel groot.
Ik heb het net even opgezocht, maar afhankelijk van je leeftijd heb je zo'n 25-30% kans van slagen met IVF. Als er 2 terug plaats worden dat wordt deze kans 40%. De kans dat het een tweeling wordt is 15%. Ik heb een mooi folder van freya gevonden hierover http://www.freya.nl/web_ivf/ivfda-nl.pdf Ik ken 3 mensen die er 2 lieten terug en deze waren allemaal zwanger van een tweeling waarbij er bij een een miskraam kreeg van 1 van de 2. De ander is gelukkig blijven zitten.
Wat een handig documentje! Ik ben al wat ouder, dus ik denk dat het voor mij een goede keuze was om er 2 te laten terugplaatsen, met beperkt risico op een tweeling. Ik had een tweeling trouwens ook heel erg fantastisch gevonden.
Hey dames bedankt voor de de lieve reacties op mijn laatste berichtje! De bom is echt hard gevallen. Heb er ook nog een hele heftige woordenwisseling over gehad met mijn ouders. Die hebben namelijk weinig laten blijken hoe rot ze het vinden maar nu kreeg ik de hele riedel te horen. Ze bidden en gaan wekelijks naar de kerk en steken dan een kaarsje aan. Wist niet wat ik hoorde heb ook gezegd dat ik liever heb gehad dat ze er af en toe om vragen ipv deze dingen te doen waar ik geen weet van heb. Mijn zwager schijnt ook regelmatig naar mij te vragen hoe het gaat maar heeft dit nooit rechtstreeks gedaan. Dat bedoel ik nou als ze het wel rechtstreeks zouden doen zou ik er ietsje minder moeite mee hebben gehad. Ga over een paar weekjes igg nog even in gesprek met ze om ze mijn kant te vertellen. Heb wel besloten dat ik een gesprek met de psycholoog ga aanvragen dit is ook niks! Heftige bevallingsverhalen van een aantal zeg pfff. Sikki haha om die risotto moest ik weer erg lachen. Jou verhaal van je vriendin kan ik me goed voorstellen igg jou gevoel zou ook precies hetzelfde hebben.eerst nooit een kinderwens en dat altijd geroepen zo'n vriendin heb ik ook. Wat was ik blij dat ik 2 maanden voor haar zwanger was want wat bleek ze was gestopt met de pil en bleek ook meteen zwanger toen. Gelukkig jouden ze het bij 1 dat scheelt mij heel veel verdriet. Over 1 of 2 daar zijn we nog niet uit. Kan idd ook een paar stellen die wel een tweeling kregen na 2 teruggeplaatst en ook een heel verdrietig verhaal hierin. Gelukkig snel het gesprek bij de kliniek! Pinkpop was erg gaaf blij dat ik er bij was en Metallica idd super. Ben geen groot fan maar de bekendere nummers kon ik toch grotendeels meezingen. En ik hou wel van goed gitaarwerk! Het onweer zelf viel mij mee maar de harde wind en de regen waren wel heftig gelukkig hadden wij prachtige plastic jassen 😉. Sommige stonden daar gewoon in bikinitop of ontbloot bovenlijf te verkleunen. Zwaai en een fijn weekeinde!
Lieve meiden, Eindelijk dan even een momentje om weer eens rustig op jullie te reageren. Ik lees elke dag op m'n telefoon maar het komt er dan steeds niet van eens even rustig te reageren. Sikki, toch balen dat jullie geen IUI wonder gegund was, ondanks dat je er zelf geen vertrouwen in had, had ik stiekem toch hoop een goed nieuws berichtje van je te lezen. Maar nu dus even pauze en dan in augustus weer een nieuwe poging. Hopelijk is het je dan wel gegund! In ieder geval wel prettig als je de echo's dichterbij kunt doen, dat scheelt je een hoop tijd zo te lezen. Hyper, jullie dus ook begonnen. Ik herken je gevoel wel van "misschien is het nog te vroeg", dat gevoel had ik na ons dochtertje ook en ook deze keer weer. Maar in de mmm heb je inderdaad geen garanties en daarom zijn wij beide keren begonnen toen we er klaar voor waren en dat voelt nog steeds als een goede keuze. Veel succes ook nu weer! Juulzon, fijn dat vriendlief idd open staat voor een eventuele poging in Nederland. Al hoop ik natuurlijk net als alle anderen dat er nog een homemade wondertje voor jullie mag komen. Ik heb je verhaal destijds altijd bijgehouden, vond het zo onwijs bijzonder dat je toch zwanger raakte, bleef en dat er een mooi meisje geboren is. Denk dat je wat dat betreft echt een voorbeeld van hoop bent voor velen hier op t forum! Blondje, lief dat je toch komt kijken zo nu en dan. Heftig zeg je verhaal over je buik. Hoe gaat het nu met je? Majo, balen van jullie eerste IUI-D zeg, wat was dat mooi geweest als deze gelukt was. Gaan jullie binnenkort al verder met de volgende poging? Of zitten er bepaalde wachttijden tussen? OOK, al 27 weken, wow dat gaat ook snel zeg! Hoe voel je je? Hopelijk gaat alles goed met jou, de kleine meid in je buik en de kleine man! Zonnestraal, las dat de datum bekend is!!! Jeej, hoop dat je je nog goed voelt en nu echt kunt aftellen naar het zien van jullie kleintje. Heel veel succes! Jon, ach meissie toch, een dikke knuffel voor jou. Kan me voorstellen dat t zwanger nieuws van je zusje hard aan kwam. Dat is heel herkenbaar. Zeker na de geboorte en overlijden van ons zoontje had ik dat ook heel erg, kon het gewoon niet hebben dan anderen zomaar zwanger raakten, ik er zoveel moeite voor moest doen en dan ook ons lieve mannetje nog af moest geven. Stiertje, hoe gaat ie met jou? Ovulatietesten binnen ? En hoe is het met jullie kleine meisje na de operatie van nu een maandje geleden? M676, hoe gaat ie met jou? Onze vakantie op lanzarote was echt heerlijk, we hebben genoten van ons meisje en ons mannetje in gedachten. Bij terugkomst was het maar een paar dagen tot 11 juni en toen mochten we voor de echo (was toen 6w5d). Hele lieve arts, ze zag vrijwel meteen een hartje klopen en had toen echt zoiets van 'en nu moeten jullie het ook zien'. Gelukkig zagen we het allebei ook vrij snel dus erg blij. Ook heel dubbel om weer een kloppend hartje op echo beelden te zien, terwijl de laatste echo beelden van ons mannetje juist lieten zien dat zijn hartje niet meer klopte. Alleen die avond was het minder, ik had na het eten enorme pijn in mijn buik, ben op tijd naar bed gegaan en heb op een gegeven moment mijn man gevraagd ook te komen omdat ik het echt niet meer hield. Had zelf niet het gevoel dat het iets met de baby was, maar dacht meer aan blinde darm ofzo. Toch maar hap gebeld en een vriend is gekomen om bij ons meisje te blijven. Om een lang verhaal kort te maken ben ik uiteindelijk via de ehbo in het zkh beland en nacht moeten blijven omdat zij ook dachten aan blinde darm. S nachts nog een keer naar verloskamers voor echo, maar gelukkig was er niks mis met de kleine. Wel emotioneel omdat de verpleegkundige die ons mannetje aangekleed had toevallig dienst had, maar eigenlijk juist heel fijn om haar te treffen. Donderdagmiddag weer naar huis en vrijdag nog eens op controle geweest. Pijn is minder, maar zeker nog niet weg, heel raar want ze weten niet wat t nu uiteindelijk is geweest. Maar goed, morgen staat weer een echo en intake bij gyn gepland, dus hopelijk zien we dan weer dat alles ok is met ons nieuwe wondertje.