Ik heb het eerst geprobeerd zonder pijnbestrijding en een thuisbevalling, en dat ging dus echt voor geen meter. ik ben zelf geen miepert, heb een hoge pijngrens en kan heel wat stress hebben, ben geen tiepje die om ieder wissewasje een pijnstiller neemt. Maar die ontsluitingsweeen, ik kon ze gewoon niet meer opvangen. De periode zonder pijnbestrijding heb ik black outs gehad van de pijn, met iedere wee viel ik bijna flauw van de pijn. Ik was oververmoeid door het chronisch slaaptekort, allemaal factoren waardoor bij mij de ontsluiting bleef steken op 2 cm, het wou verder helemaal niet. Dank zij de remifentanil kreeg ik weer kracht, ook al was ik wausie, om weer door te gaan, om de ontsluiting verder te krijgen. Ik weet dat het niet zaligmakend is, maar sommigen hebben het nou eenmaal nodig. Ik vind het overigens wel barbaars om vrouwen met zulke weeen zulke pijnen te laten lijden, als er middelen bestaan om het dragelijker te maken.
ik las dat iemand zei dat nederland achterliep wat betreft pijnbestrijding, maar ik zou het niet achterlopen willen noemen , maar juist een andere manier van bevallen en zou als ik het zie, een betere en doordachtere manier. Iedereen moet zelf weten hoe hij bevalt en wat hij aankan, maar 3 keer zonder pijnbestrijding met thuisbevallingen vond ik prima te doen. Uiteraard niet pijnloos, maar wel te doen. En ik ben zelf altijd bang voor de complicaties en gevolgen van alle pijnbestrijding.
Ben ik niet helemaal met je eens. Ik ben blij dat ik heb kunnen kiezen. Maar in veel ziekenhuizen valt weinig te kiezen. Als je dan pijnstilling nodig hebt, krijg je het of niet, of na lang wachten of niet de pijnstilling die je eigenlijk zou willen. Dankzij een uitstekende pijnstilling (waarbij ik heus nog best veel pijn heb gehad) kijk ik terug op een hele fijne bevalling en durf ik het nog een keer aan. Als ik zonder pijnstilling had moeten bevallen was dat wel anders geweest. Ik ben wel met je eens dat het super is dat je in Nederland ook kunt kiezen voor een bevalling zonder pijnstilling en thuisbevallen!
Uit de verhalen maak ik wel op dat het gewoon ligt aan de bevalling.Als een bevalling volgens het "boekje' verloopt dan is het goed te doen zonder pijnstilling. Probleem is dat de pijnstilling onthouden wordt als het niet vlekkeloos verloopt, als het lang duurt, bij andere lichamelijke klachten, vermoeidheid. Of toch te lang laten doormodderen thuis, want ik heb ook het idee dat de verloskundigen de thuisbevalling blijven promoten soms ten koste van de barende. En daar heb ik moeite mee. Ik kan het weten, tweede bevalling inderdaad vlekkeloos, was absoluut te doen zonder pijnstilling. Eerste bevalling heftige weeen vanaf uur 1, begon om half vier in de ochtend, pas in de avond 15 uur later ingestuurd naar ziekenhuis op mijn dringend verzoek!Had nog maar 1 cm ontsluiting en al die tijd om de drie minuten heftige weeen, kon het niet meer opvangen, en was doodmoe. Jullie raden het al, in de avond in het ziekenhuis, dus geen mogelijkheid meer voor epidurale, anesthesist is er niet, dus jammer dan! Pethedine is kortdurend, lachgas had ik wel maar ook dat was niet voldoende.Kortom, dit soort situaties moet niet mogen. Ik kijk op de bevalling niet goed terug, ik vond het pure mishandeling. ben blij dat de tweede goed ging , ik was ook bang dat ik een "mietje" was na die eerste bevalling, maar het was gewoon niet met elkaar te vergelijken.
@Sterrekind: Remifentanil. Krijg je via een infuus constant toegediend. Je kunt zelf via een knopje steeds 'bijdrukken' als je dat nodig hebt. Ook tijdens het persen blijft de pijnstilling doorlopen. Het is snel weer uitgewerkt. Tijdens de bevalling heb ik alles bewust meegemaakt. Ik was alleen mn besef van tijd kwijt.
Pendrag, bedankt voor je toelichting. Ik ga er zelf ook mee bevallen, ik ben dus ook erg benieuwd naar verhalen van vrouwen die al met dit middel bevallen zijn.
Graag gedaan. Ik zou er zo weer voor kiezen. Vooral omdat je het zelf kunt beinvloeden en alles bewust blijft meemaken. Ik hoop dat jij net zo'n prettig gevoel overhoudt aan je bevalling als ik!
hoi allemaal ik was ook heeeeel erg blij met die spuit in mijn bill. ik heb 4dagen gelopen met onsluitings ween waar ik geen onsluiting van kreeg om de 5 a 8 minuten had ik een wee en dit 4 DAGEN LANG. ik heb totaal maar 2 uurtjes geslapen omdat de vk me een slaappilletje had gegeven.de 4 dag heeft ze me naar het ziekenhuis gestuurdt voor de pijnbestrijding.toen ik zondag avond er aan kwam met mijn 2 cm onsluiting waar ik dus 4 dagen heb over gedaan.kreeg ik de spuit in mijn bil werdt er helemaal high van.heb er niet veel van kunnen slapen maar de ween deden een stuk minder pijn en ik kon ze goed opvangen. het was eigenlijk de bedoeling om thuis te bevallen maar het is anders afgelopen dan dat we hadden gedacht. groetjes
ik wilde "zonder chemische troep" bevallen maar hield de heup weeen niet meer en heb toen toch om pijn bestrijding gevraagd. ik kreeg geen keus er werd gewoon een spuit gezet. achteraf bleek dit pedictine te zijn oid? was behoorlijk stoned maar voelde de weeen nog wel. (wel minder denk ik) heb alleen ernstige bedenkingen voor de volgende x. Ons zoontje heeft nl problemen gekregen gelijk met m'n eerste pers wee. z'n hartslag viel compleet weg, was niet meer te zien op ctg ook niet met zo'n metertje op z'n schedel. Hij is dus met de vacuum geboren en was gelukkig in leven. had zelfs erg goede apgar score. Maar we zijn toen dus wel heel erg geschrokken. achter af zei de gyn dat dit misschien door mijn pijnbestrijding is geweest.... verder was het namenlijk een perfecte bevalling, navelstreng lag goed, etc. er waren geen andere redenen voor te vinden.. Ik ben dus echt een beetje bang geworden voor een volgende bevalling ondanks ik nog niet zwanger ben. 1 ding is zeker, ik ga vooraf heeeeeel goed overleggen. Wat ik 2 jr geleden niet heb gedaan aangezien ik er van overtuigd was dat ik het zonder ging doen....
Ik ben twee keer met pijnmedicatie bevallen (de eerste keer pethidine/phenergan en lachgas en de tweede keer alleen pethidine) Ik had erge rug en beenweeën en de ontsluiting vorderde (daardoor, want gespannen) niet. Pethidine is echter bij de komende bevalling (die hopelijk thuis gaat lukken) geen optie, omdat de laatste keer bleek, dat ik daar toch niet zo best op reageerde (rr daling). Bovendien ben ik er erg van overtuigd dat pijn bij de bevalling nut heeft èn dat pijnmedicatie de kans op complicaties aanzienlijk verhoogt. Door de vele thuisbevallingen zonder pijnmedicatie is Nederland ook het land met de laagste cijfers als het gaat om medische ingrepen tijdens de bevalling en hebben wij geen hogere geboorte sterftecijfers dan andere westerse landen om ons heen...dat vind ik nogal wat! Pijnmedicatie bij een bevalling valt naar MIJN idee onder medisch ingrijpen bij een an sich gezonde aangelegenheid. Dat doe je ALLEEN als het NODIG is.. en kan je MIJNS INZIENS (anderen kunnen daar uiteraard anders over denken!) niet van te voren bedenken! Ivm dat ik toch weer rug en beenweeën verwacht (slechte rug, versleten tussenwervelschijven) ga wel de geboortetens kopen. (valt onder pijnbestrijding, net als onder de douche, yoga etc... is dus GEEN medicatie) Ik ben het niet eens met de verloskundige die aangeeft dat de ontsluiting niet vordert als je de pijn minder voelt... dan zouden pijnbestrijding in het algemeen en 'dump' bevallingen niet bestaan! En mocht het helemaal niet lukken met de ontsluiting wegens erge pijn.. tja... dan zal ik alsnog ingestuurd moeten worden... maar dat zien we dan wel weer! Wat NODIG is zal NODIG zijn.... Vooralsnog heeft dit mietje (want kan al kermen van een splinter in een vinger ) vertrouwen in haar lijf en gaat ze het gewoon lekker thuis, zonder pijnmedicatie proberen!
Ik heb altijd gezegd om zonder te proberen, en het is ook gelukt. Ondanks dat de onstluitingsweeen heftig waren en ze vooral in mijn rug zaten, en ondanks de pijn die ik had in mijn bekken. Het klinkt heel raar, maar als ik me op de pijn concentreerde leek het net alsof mijn lichaam zelf de pijn ging bestrijden. Dan was het tenminste draaglijk, en concentreerde ik me niet dan gilde ik het gewoon uit. Iedereen ervaart het anders, maar ik ben ook van mening dat pijn bij een bevalling hoort. En ik ben blij dat ik niet heb gekozen voor bestrijding.
na 8 uur volledige weeen met rugweeen zonder afzak-momentje zat bij mij de lol in het bevallen wel op een dieptepunt. Ik had in al die tijd 1 cm ontsluiting gekregen, en die waarschijnlijk door het breken van de vliezen. ik mocht dus door naar het zh (Weg thuisbevalling) want geen vorderende ontsluiting. Ik kon niks. geen houding was goed, ik verging van de pijn. In het zh vond men dat blijkbaar zielig genoeg, dus hup, een ruggeprik gekregen. Záaaaaaaaaaaaalig. Een volgende gaat dus in het ziekenhuis, maar zonder pijnbestrijding. hoe gek ook. Achteraf was het de onbewuste angst voor het thuisbevallen én ik wilde op een kruk, terwijl je nergens heen kan als je een ruggenprik hebt gehad.... maar ja, of die volgende komt...
Ook ik ben bevallen met pethidine, ben thuis begonnen en dacht zonder pijnbestrijding dat te doen. Maar na ruim 24 uur weeën en toen pas 4 cm ontsluiting had ik toch een beetje slaap nodig. Ik ben toen naar het zh gegaan (mij werd vooraf verteld dat ik eventueel dat, als de prik uitgewerkt was, ik weer naar huis kon) De prik zou 4 uur werken, maar helaas was deze na 2 uur weer uitgewerkt. Toch heb ik 2 uurtje kunnen slapen, omdat de pieken van de wee weg waren. Ik heb uiteindelijk mijn bevalling afgemaakt in het zh. Ik weet niet hoe het een volgende keer gaat, of ik weer pijnbestrijding zou nemen. Het licht aan de bevalling. Het vooruitzicht dat ik nog zeker 5 uur weeën zou hebben zonder slaap op dat moment was me te veel. Het kan best dat de ontsluiting de volgende keer veel sneller gaat. Ach we zien het dan wel!
Ik wilde ook zonder pijnbestrijding bevallen en ook het liefst thuis. helaas had mijn meisje in het vruchtwater gepoept en moest naar het ziekenhuis. ik ben ingeleid en na de 5cm ontsluiting kon ik de weeen niet meer opvangen en kwamen achter elkaar zonder tussen stoppen. toen vroegen ze of ik een ruggeprik wilde en ben echt blij dat ik ja heb gezegt voelde niks meer. toen ik 10cm ontsluiting had moest ik het weer zonder doen maar persweeen zijn zo anders en persdrang zo een appart gevoel. heb mijn meisje er ook snel uitgeperst en dan dat kleine mensje op je borst echt geweldig.
Ik ben blij dat ik een epidurale verdoving heb genomen! Ik had heel erge pijn van mijn BI,ik voelde zelfs geen pijn van de weeen omdat ik zo pijn aan mijn bekken,benen en onderrug had! Toen ik mocht persen hebben ze de epidurale afgezet en na 5 keer persen was Elena er. Ik neem bij de volgende zeker weer een epidurale verdoving!
ik vind dit echt zo'n opmerking.... maar het schept wel verwachtingen natuurlijk. Ik begrijp dat jij de solidair met de rijstscheppers gaat opstellen en dat betekend: - niet gehecht met steriel materiaal als je scheurt of geknipt wordt; of - gehecht worden door de plaatstelijke wonderdokter - je kind flesvoeding bereiden met lekker vies water ik weet nog niet goed hoe je het rijstpluk-bevallen moet toepassen hier in nederland, maar ik ben benieuwd.
Ik kreeg een epidurale aangeboden om mijn bloeddruk te verlagen (die was gevaarlijk hoog) maar heb ik het toch zonder pijnstilling gedaan, ondanks een weeënstorm - er was ook plots geen eens tijd meer voor pijnstilling. Het was allemaal prima te doen, vond ik.
Ik had nadat de vliezen gebroken waren één lange wee. Ik lag aan de monitor en de ene was nog niet eens weg en de volgende kwam al, het was echt niet te doen. Daarnaast had ik verschrikkelijke last van mijn bekken/onderrug door mijn BI. En hoe ik ook pufte, ik kon niet meer. Ik deed echt mijn best met de ademhaling- en ontspanningsoefeningen, maar de pijn was onmenselijk. Ik heb het zonder pijnmedicatie gedaan, maar mocht er ooit een volgende komen, doe mij dan maar pijnmedicatie! Ik ben helemaal voor!