Mijn zoontje trekt alles van me tafels af.. Duwt stoel keihard tegen de tafels en slaat met speelgoed op meubels. Het zal wel een periode zijn maar het is erg frusterend.. Ik zeg nee dat mag niet en schud dan ook nee met mijn hoofd en laat zien wat hij wel mag maar dat werkt voor geen meter! Hij kruipt weer lachend naar de tafel om het vervolgens weer te doen. Hij is nu 10 maanden en weet heel goed wat nee betekend als ik zeg kom is bij mama schud hij nee als hij niet wil of als ik zijn fles wil geven en hij wil niet schud hij nee als ik vraag heb milano poepie gedaan schud hij ook nee en dan heeft hij het ook niet gedaan dus hij weet wel wat nee is Heeft iemand mischien een andere oplossing? Tik over de vingers is geen optie!
Ik ben inderdaad ook wel benieuwd waarom een tik op de vingers geen optie is. Hier heb ik een 3 stappen regel. Eerste keer iets pakken wat niet mag is NEE zeggen. Tweede keer handje vast pakken en NEE zeggen. Derde keer tik op de vingers en NEE zeggen. Ze weten heel goed dat iets niet mag en testen hoe ver ze kunnen gaan. Als jij iets niet wilt mag het gewoon niet. Klaar.
Ik wil hem niet het voorbeeld geven dat slaan goed is en mag, kinderen kopieren hun ouders. Ik vind ook dat een tik over de vingers onder slaan valt maar dat is mijn mening iedereen voed zijn kind op eigen manier op. En ik vind dat je met slaan niets oplost.
Mijn vraag was ook niet bedoeld als kritiek, maar meer uit interesse Tja, moeilijk. Ik heb zelf geen kinderen, maar werk wel met kinderen. In mijn werk vind ik het absoluut niet kunnen om kinderen te slaan, maar ik denk wel dat als ik zelf kinderen zou hebben, ik een tik over de vingers wel vind kunnen. Kinderen moeten natuurlijk weten dat slaan niet mag, maar ze moeten óók het verschil begrijpen tussen een tik die mama geeft als je niet luistert en "zinloos geweld" (om maar even een extreem voorbeeld te noemen). Je kunt een kind uitleggen dat mama wel een wijntje mag drinken en hij/zij niet, dan lijkt het me toch dat je ook kunt uitleggen dat mama wel een tik over de vingers mag geven en je kind niet. Of denk ik nu te simpel?
@ TS: de enige oplossing is herhalen herhalen herhalen... Op deze leeftijd begrijpt hij gewoon nog niet dat het niet mag. Hij weet ook nog niet dat als het 1x nee is, dat wil zeggen dat hij er niet nog een keer aan mag komen. Zijn impuls is om eraan te zitten, dus dan doet ie dat ook, al is het 100x achter elkaar. Het is idd een fase en het is idd erg vermoeiend. Wat hier goed hielp en nog steeds werkt is nee zeggen, weghalen en afleiden met iets anders. Het is ook nog wel erg vroeg voor bijv. een time-out, al zette ik Lucas nog wel eens in de box als ik het echt eventjes beu was. Daar zat ie nooit meer in en hij brulde dan meestal wel eventjes, waarna hij lief ging spelen. Na een paar minuutjes werd ie het zat en haalde ik hem er weer uit. Herhalen, herhalen, herhalen! en vooral doorzetten, consequent blijven en hopen dat het een keer overgaat, hahaha Lucas is hier ook nog steeds heeeel hardnekkig met een aantal verleidelijke 'mag niet'-dingen... Wel of geen tik is echt aan jezelf
@rianne19 En na je 3 stappen plan.. Wat komt er dan op 4 of 5? Je kan mij niet vertellen dat na 'de eerste' keer tik op de vingers er gelijk geluisterd is. Mijn zoontje was 5 en halve maand bijna 6 maanden dat hij kon kruipen 3/6 weken later ging hij zich optrekken waardoor hij natuurlijk vaak heel hard viel omdat hij nog niet stevig genoeg was ondanks de harde vallen probeerde hij het gelijk weer. Ik vergelijk dat met de tik over de vingers dat doet ook zeer maar niet zeer genoeg om het weer te proberen. Dat zal mijn zoontje dan denk ik doen. @locusta Niet aangevallen bedoeld hoor, maar ik denk niet dat mijn zoontje van 10 maanden begrijpt dat als ik uitleg waarom mama wel een wijntje mag en hij niet en dat mama langer mag opblijven en hij niet en dat mama wel een tik mag geven en hij niet.
Herhalen. Ik zou ipv van mag niet 'nee' zeggen. Dat is korter en krachtiger en het woordje 'niet' wordt niet altijd opgepikt. Ik zeg hier altijd 2x 'nee' en bij de 3e keer haal ik haar erbij weg en probeer ik haar wat anders aan te bieden en af te leiden. Inmiddels weet ze het hier aardig. Natuurlijk zit ze nog wel eens ergens aan en ze doet wel dingen die niet mogen maar het woordje 'nee' kent ze goed en afleiden werkt nog aardig. Tik over de vinger ben ik ook geen voorstander van en vind ik ook niet nodig. Ik vind de grens tot slaan ook erg dun, helemaal als je zelf een keer geirriteerd bent. Buiten dat vind ik dat je het gewoon met 'nee', uitleggen (hier zeg ik vaak 'is van mama') en afleiden moet kunnen. Misschien wil je zoontje op dat moment ook wel even wat aandacht en kun je samen met 'm spelen. Als het hier te gek wordt, ga ik vaak even met haar wandelen, kom ik zelf ook weer even tot rust. Ik heb haar ook wel eens even in de box gezet, misschien 2x. Wil dat ook liever niet aangezien dat geen 'strafplek' is maar soms helpt het om haar even tot rust te brengen.
tik geven vind ik ook geen optie!10 maanden oud zeg ook nog eens!ik doe dat niet. straf is straf, maakt eigenlijk niet uit wat je vr straf geeft, kindje ervaart t wel als straf.in box zetten is beter als hij echt vervelend is. herhalen is het beste, op n gegeven zie je dat hij het snapt. dan vind hij iets anders te doen dat niet mag.hahaha ze hebben geen zelf beheersing op deze leeftijd. als hij maar n paar seconden stopt met t doen wat hij niet mag is het dan enorme succes vr hen. eeerst ff kunnen stoppen als mama nee zegt, dan steeds langer op kunnen houden. op n gegeven moment zeggen ze zelf 'nee' bij iets dat niet mag en toch gewoon blijven doen, en daarna pas echt op kunnen houden daarmee en terug kunnen lopen.
Herhalen idd...consequent blijven en hem uit de situatie halen als hij door blijft gaan. Ik zeg dan altijd: Nee Sven hier mag je niet mee spelen en ik zet hem dan bij zijn speelhoek en zeg: hier mag je wel spelen. Hier werkt het 'redelijk'. Inmiddels zijn we zover dat als mijn zoon ergens heen wil waar hij niet mag spelen (bv de trap of achter de eettafel bij de lamp) hij stopt vlak voordat hij er is en dan mij zoekt om te kijken of ik al reageer. Aan zn blik te zien weet ik al wat ie van plan is, dus zonder het te zeggen schud ik eerst nee. Als ie dan toch gaat roep ik wat harder Sven nee en dan luistert hij bijna altijd.
Hier ook zo'n kleine deugeniet,geen moment rust heb je maarja het hoort erbij alles ondekken.Ik begrijp dan ook echt niet dat je een baby van 10mnd op de vingers slaat als ie ergens aankomt wat niet mag. Wat wij hier doen is duidelijk Nee zeggen,soms helpt het,soms pakt ie het en ook soms weer pakt ie het niet maar gooit ie zich huilend op de grond omdat ie zijn zin wil(wat ik dan negeer).Dingen waar hij echt niet aan mag komen omdat ze gevaarlijk zijn of snel kapot kunnen gaan zorg ik gewoon dat ie niet bij kan. Herhalen,herhalen en veel geduld!
Ik snap niet dat sommige mensen doen alsof ik mijn kind mishandel of dat er een stap 4 en 5 zijn en dat ik mijn kind echt ga slaan! Er zijn geen stap 4 en 5 want die zijn niet nodig. Mijn kind trekt bijna geen dingen meer onder de tafel weg omdat ze nu duidelijk weet dat dat niet mag. Ik kreeg vroeger ook een tik op mijn vingers als ik niet luisteren wilde. Ik wil ook niet dat mijn kind op visite alles onder de tafel wegtrekt en zo'n kind krijg je wel als je te mild bent. En het gaat meer om het gebaar. Ik ga natuurlijk niet keihard op haar hand slaan maar ze heeft wel door dat een tikje niet prettig is. Ik probeer haar trouwens natuurlijk wel eerst af te leiden met haar eigen speelgoed.
als je met 10 maanden oud al n tikje geeft wat ga je doen als het kind groter is, ouder is?ze worden steeds eigenwijzer, koppiger en ze beginnen je uit te testen enzo...
Doe alsjeblieft normaal zeg! Ik weet niet hoe goed jouw zelfbeheersing is maar blijkbaar niet zo goed. Het verschil is dat zo'n kind snapt wat je zegt en die kun je naar de kamer sturen. Of ga je dan ook alleen maar zeggen: neehee dat mag niet hoor!!
niks mis met mijn zelfbeheersing hoor! ik ben niet degene die n tikje wil geven... pijn toevoegen bij je woorden maakt de zaak voor het kindje echt niet effectiever te begrijpen.het helpt hem ook niet zelf beheersing op te bouwen. hij zal dus alleen maar leren van jou gewend zijn dat je woorden soms met fysieke pijn komen...
Wat een verschrikkelijke rotopmerking. Als moeder zou je moeten weten dat als je een andere moeder naar beneden haalt omdat ze het anders doet als jij dat heel veel pijn doet. Ik geloof dat wat ik doe werkt voor ons beiden maar jij doet net of ik mijn kind mishandel. Dit is echt heel laag.
nou ja...wat ben je toch gevoellig!ik zeg wat ik zeg, niet om je als moeder neer te halen, dat moet je wel kunnen zien. ik plaats gewoon mijn eigen kritische mening bij het concept 'tikje geven'.je moet jezelf niet zien als de woordvoerder van de moeders die n tikje geven. je kunt beter op mijn mening reageren dan aanvallend op mij. je kunt mijn berichten lezen en misschien zie je daarin iets dat je ook logisch lijkt.anders doe je gewoon wat jij vindt dat werkt en goed is enzovoort. maar goed, ik bedoelde niet om je neer te halen ofzo. als het zo overkwam:mijn excuses!
Zullen we proberen on topic en respectvol te blijven naar elkaar toe? Als TS al aangeeft dat een tik geen optie is, hoeven we m.i. geen discussie te voeren over wel/niet een tik uitdelen/slaan/mishandelen of whatever. Ze wil gewoon tips over hoe om te gaan met een ontdekkende baby!
Ik heb nooit gezegd dat jij je kind slaat of mishandeld. Je hoeft je ook niet aangevallen te voelen, ik was gewoon benieuwd wat er op regel 4 stond als nummer 3 niet werkt. Ieder kind is anders en als jou kind weet dat hij/zij na die tik moet ophouden vind ik dat heel knap en dat is niet gemeen bedoeld al ben ik tegen tikjes geven. En als het werkt voor jullie beiden wie ben ik dan om te zeggen dat je het niet goed doet. Al ben ik het wel met belize eens, als je nu al een tikje geeft wat dan als het groter en eigenwijzer is.
Sorry dat ik misschien iets te heftig reageerde. We proberen allemaal het beste voor ons kind te doen. Bedankt voor je excuses en ook mijn excuses naar jou toe. stomme ongesteldheid ook!