Ik doelde ik vnl op Luca . Je kunt inderdaad heel weinig, dat klopt. Heb je al weeenremmers via het infuus gehad? En longrijpers? Als dat allemaal achter de rug is, is het inderdaad een kwestie van afwachten... Weet er alles van, hier werden de weeenremmers ook gewoon gestopt, ondanks de contracties die niet minder waren...
Hoi dames, ik dacht ik kijk eens hoe het hier gaat met jullie. Hier gaat het inmiddels wel, tenminste gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat Nog steeds heel veel harde buiken maar ik merk wel dat als ik niet rondloop ze minder worden. Ik probeer dus zoveel te blijven zitten of liggen, maar echt over gaat het niet. Zoals Bertha zegt het blijft gewoon onrustig. Maandag is de vk weer langs geweest en ik had toen juist een hele goede dag, dus had verwacht dat ze helemaal tevreden zou zijn met het resultaat maar niet dus. Ze zei dat ik nog steeds harde buiken had maar dat mijn buik eigenlijk de hele tijd gespannen staat. Daarom voel ik het verschil tussen harde buik en geen harde buik eigenlijk nauwelijks meer. Morgen komt ze weer langs maar ik heb gister en vandaag twee hele slechte dagen met soms ook een pijnlijke harde buik (het is dan pijnlijk omdat het gewoon ZO hard wordt, er zit aan een kant dan ook een hele bobbel. Heb wel gemerkt dat met goed ademen het sneller afneemt). Ik verwacht dus eigenlijk geen verandering, of misschien dat ze me alsnog naar het zh stuurt. Zaterdagavond ben ik toch naar het ziekenhuis gegaan op aanraden van de vk, ivm de rugpijn en steken. Maar eenmaal daar aan de ctg bleken de harde buiken compleet verdwenen en stond ik daar voor jan l*l met mijn trolley. Dus toen weer naar huis, maar ik heb nu ook wel zoiets van neem me maar gewoon op en geef me die weeenremmers en longrijpers, dan weet ik in ieder geval dat alle maatregelen zijn genomen. Dit is echt zo'n besluiteloosheidfase. Misschien dat ik dat morgen ook wel aan de vk zeg en dat zij dan vooruit kan bellen naar het zh, dat ze me niet weer wegsturen als ik daar aankom. In het ziekenhuis word ik in ieder geval goed in de gaten gehouden, kan ik mijn bed niet uit en als het dan nog niet over gaat dan kunnen ze evt nog kijken of ik overgeplaatst kan worden naar het ziekenhuis in Marseille. De nachten worden ook steeds zwaarder. Het lijkt wel of de hele nacht een grote harde buik is en ik kan met geen mogelijkheid meer lekker liggen. Als ik een keer in slaap val word ik ook gelijk weer wakker wanneer ik beweeg want dan wordt het gewicht van mijn buik te zwaar en dan wakkert de harde buiken weer aan. En dan wordt ons meisje weer wakker en begint lekker wild in het rond te trappen, waardoor k ook niet kan slapen en ik nog meer harde buiken krijg Dus kortom het gaat niet echt lekker allemaal. Gelukkig kunnen we vanavond of morgenavond onze nieuwe bank ophalen, en dan lig ik overdag in ieder geval al een stuk comfortabeler (ik lig nu op een oude inzakbank en dat doet ook weer niet veel goeds voor mijn rug)..
Hoii, Ik had vanaf week 26 last van harde buiken en weeën. Ik moest rust houden, kreeg geen medicijnen. Ben 1 keer een nacht opgenomen geweest. Uiteindelijk is mijn zoontje 2 weken te vroeg geboren. Dus gewoon voldragen. En 7 pond. Dusss... Rust houden, niet gaan piekeren en dan komt t goed.
Moira, fijn om te horen dat het ook goed af kan lopen Nu maar hopen dat dat voor ons ook zo mag zijn!
Wat gek dat ineens alles rustig was in het zkh Luca! Niet echt fijn dan is het net of je je aanstelt terwijl er wel degelijk iets is! Ik sliep snachts met extra kussens. 1 onder mijn buik (zodat deze daarop ruste en niet 'hing' zegmaar) en 1 onder of tussen mijn knieeen. Zo ontlaste ik mijn buik het beste en leken de harde buiken snachts wat minder.
Ja zo voelde ik me dus ook.. is nu al de tweede keer want de eerste keer in het zh waren de harde buiken ook opeens zo goed als verdwenen toen ik eenmaal geholpen werd. Ze zullen wel denken oh weer zo'n aanstelster met dr eerste zwangerschap die niet weet dat het er allemaal bijhoort.. Dat is ook het enige antwoord dat ik steeds krijg: ja het hoort erbij, het is normaal voor jouw termijn.. Ik slaap met een voedingskussen maar nog heb ik er niet genoeg aan, helaas. Ik probeer wel elke avond iets nieuws dus vanavond maar weer iets anders proberen Loki ik zie dat je een geplande ks krijgt! Wat is daar de reden van? Nog 3 weken te gaan dus! Spannend hoor
Dag allemaal, inmiddels een Paar dagen verder en weer nieuwe ontwikkelingen. Helaas geen goede.. Ik lig weer in het ziekenhuis. De vk kwam gister voor controle en vertrouwde het niet dat de toestand vd harde buiken maar niet veranderde (zat inmiddels weer oP elke 2 min en ze waren ook heftiger. Ze heeft me dus getoucheerd en constateerde een verweekte bmm en al een vinger ontsluiting. Dus direct naar het ziekenhuis en nu dan eindelijk aan de weeenremmers en heb de longrijpingsprik gehad. Ik heb wel last van pijn in zij en rug maar ze zeggen hier dat dat dus geen weeën zijn (volgens de ctg Maargoed ik denk dus dan kunnen het toch ook rugweeen zijn?) Eind vd ochtend weer een ct en voorlopig strikte bedrust, zelfs niet opstaan voor het toilet Ze gaan me overplaatsen naar Marseille zodra er plek is want de beademingsafdeling voor de prematuurtjes ligt nu vol. Gelukkig heb ik een enorm geluk dat mijn schoonfamilie daar woont en dat zijn allemaal hoge piefen in de medische wereld. Mijn schoonmoeder was directrice van de verpleegschool en kent de directeur vh ziekenhuis dus gaat vandaag hem aanspreken om een plek te regelen. Mijn schoonzus werkt zelf op de kraamafdeling voor pathologische zwangerschappen en mijn schoonvader die wel hier woont heeft tijdenlang een bestuursfunctie gehad in het andere ziekenhuis in Marseille en kent mijn gyn persoonlijk dus ze zijn nu allemaal gemobiliseerd om een Plek voor me te krijgen. Mijn arme lief blijft dan helemaal alleen hier en komt als ie kan maar kan niet zomaar een maand niet werken (eigen baas dus niet werken is geen inkomsten). Ik vind het natuurlijk wel jammer dan zo ver van huis te zijn maar ik ben heel blij dat ik dan in ieder geval ergens kom waar alles aanwezig is als de bevalling toch doorzet.
He bah wat een rot nieuws! Hopelijk is er snel plek op Marseille en plaatsen ze je over. Is natuurlijk niet ideaal om zo'n eind van huis te liggen maar wel een veel veiliger idee! Hier contateerde ze ook met 26w5 een verweekte bmm (geen ontsluiting). Doen ze ook bmm metingen? Zie die al in een 'gevarenzone'? Ik ken er meerdere die wéken met ontsluiting hebben rondgelopen dus ik ga heel hard duimen dat dat voor jou ook mag gelden!! Ik blijf je volgen, sterkte meid weet hoe zwaar het geestelijk is... Hier idd geplande KS. Ik heb een afwijkende baarmoeder (hartvormige) en daardoor ligt ukkie in stuit. Draaipoging is dus geen optie (wil ik ook niet) dus we gaan voor een KS. Knuffel
He bah wat ontzettend verdrietig nieuws dat het toch niet goed gaat en dat je straks helemaal in je uppie in dat ziekenhuis zult zijn Maar goed, snap dat je dat absoluut wel voor je beebje over hebt!! Hier gaat het goed. Harde buiken blijven komen en gaan, maar ze hebben nog niet voor ellende gezorgd. Alles zit nog mooi dicht. Heel veel sterkte Luca!!
2 weken geleden was de bmm nog 43 mm. Gister was dat 25 en ik zit net op de grens van wel of niet overplaatsen. Krijg ergens vandaag geloof ik nog wel opnieuw een meting en we zullen zien wat daaruit komt. Mijn gevoel zegt iig dat het niet goed zit en dat het niet lang meer gerekt kan worden maar ik maak me geen zorgen of ons meisje het overleeft gek genoeg. Ik hoop alleen dat die overplaatsing zsm plaatsvindt!
Gets, 2.5 is idd de grens. Hoop dat ze wel weeenremmers gaan geven en longrijpingsspuiten. 2.5 is echt de grens. Volgens mij doen ze bij 2.6 niets, bij 2.5 twijfelen ze en bij 2.4 krijg je in NL geheid die maatregelen... Ach lieve Luca, ik hoop echt voor je dat je snel overgeplaatst zult worden en daar alle nodige behandelingen zult krijgen. Ik blijf je topic in de gaten houden!!
Nee hoor, ze kijken naar de mate waarin het verkort. bij mij was het van 3,7 naar 2,6 verkort in een week, en dus rede tot remming en longrijping. @ luca veel sterkte!! deze onzekerheid is zó slopend...
Owke, ze zullen ook allemaal wel een ander beleid hebben. Mijn gyn heeft dit in ieder geval tegen mij gezegd
Nou ik had gister een heel verhaal getypt op mijn tlefoon, plaatste die het niet! Dus hier nogmaals; Inmiddels ben ik overgeplaatst sinds gistermiddag. Het ging heel snel, er was opeens een plek vrij en een uur later lag ik al in de ambulance naar het vliegveld. Gelukkig maar, dit ziekenhuis is veel beter gespecialiseerd dus voel me hier een stuk veiliger. Vriendlief is ook meteen overgevlogen en blijft tot maandagavond. Gister weer de bmm opgemeten en hij was iets korter maar hier vonden ze het nog niet zorgwekkend. Ik heb inmiddels een lagere dosis weeenremmers en dat heb ik vannacht wel gemerkt. Hierna stoppen ze er geloof ik helemaal mee en dan is het aankijken wat er gebeurt. Gister hebben ze de baby nog eens opgemeten en ze is nog vrij klein en mager voor de term, hopelijk blijft ze dus zo lang mogelijk zitten al zegt mijn gevoel anders. Verder is het opeens heel onwerkelijk omdat alles zo dichtbij komt opens. Het beset dat ze er elk moment al aan zou kunnen komen en dat ik misschien wel bijna ga bevallen begint echt door te dringen, des te meer omdat ik ook een tijd al een heel sterk voorgevoel heb dat ze niet lang meer op zich laat wachten. Desondanks maak ik me geen zorgen over haar gezondheid en weet ik zeker dat ze het gaat redden. Vraag me niet hoe ik Het weet maar zo voel ik het gewoon. De tweede longrijpingsprik heb ik inmiddels ook gehad gisteravond dus die maatregelen zijn in ieder geval genomen. Straks weer aan de ctg en dan maar aankijken wat er verder gebeurt. Wat in ieder geval vaststaat is dat ik hier ga bevallen, want zelfs als ik word ontslagen dan blijf ik in marseille bij mijn schoonmoeder (die gelukkig op 5 mim afstand woont) en moet ik regelmatig op controle. En mocht ik het uithouden tot de 35 weken, dan kan ik ook niet terug want vliegen mag dan niet meer en de bootreis van 12 uur is te riskant. Nou dat was m voorlopig weer. Het blijft ondanks de goede zorg nu heel spannend!
Oh het streven is overigens dat ze nog ruim een maand blijft zitten nu. Dus tot twee maanden voor de uitgerekende datum. Dat we 22 juli niet gaan halen staat wel min of meer vast, maar het is echt een kwestie van zo lang mogelijk rekken nu al zijn het maar dagen.
Loki jij trouwens heel veel succes met de ks! Zal ook wel zo onwerkelijk zijn te weten dat je je kindje over een weekje in je armen hebt! Hopelijk verlooPt alles voorrspoedig en kunnen jullie straks heerlijk gaan genieten van dat prachtige wondertje (die ook veel geduld heeft moeten hebben ) Bertha hoe staat het er bij jou inmiddels voor? Ik las dat je last had van rare pijnen ed? Is er verder nog iets uitgekomen? Maartje ik ben heel blij voor je dat het er nog allemaal goed uitziet bij jou en hopelijk blijft dat ook lekker zo voorlopig! De "magische grens" is 30 weken hoor ik heel vaak en daar ben je al bijna! Jouw kleintje ook nog heel eventjes geduld houden Hoe doen jullie het trouwens met kleertjes? Ik heb snel wat in een tas gegooid maar dat zal allemaal wel te groot zijn! Gaat vanaf maatje 50. Dus mijn sm zal denk ik maar op Pad moeten voor premature maatjes (wat is de kleinste maat, 44 of 40?) ook al mag ze in eerste instantie waarschijnlijk toch geen kleertjes aan. Voor mezelf moet ik ook nog allemaal spullen regelen, zoals een kolf, zoogkompressen, after bevallings ondergoed etc. Echt gek om daar opeens aan te moeten denken. Mijn vriend kan gelukkig het kamertje wel in orde maken (de meubeltjes zijn nog niet bezorgd) al verwachten we toch niet voor eind juli thuis te komen (of het is zo'n kanjer dat ze al snel weg mag). De maxi cosi is ook nog niet binnen dus als hij nog op tijd komt kan mijn vriend hem ergens binnen een Paar weken wel meenemen, anders moeten we er hier een kopen denk ik.. Stond bij jullie alles al vroeg klaar? Ik baal er heel erg van dat ik nu niet op mijn gemakje de voorbereidingen kan treffen maarja het zal allemaal vanzelf wel komen denk ik, alleen iets anders dan gepland..
Luca ik ben ook een juli mama maar dan uit het andere topic Ik lig ook in het ziekenhuis al bijna een week nu. Voelde een soort baksteengevoel in me buik en zondagnacht lag ik dubbel van de pijn. Dus hoppa naar het ziekenhuis. Maandag hebben ze een echo gemaakt en ik had een bm van 1.6 Dus halsoverkop naar het AMC. Ik heb al de longrijpingskuur gehad en de remmers zijn inmiddels gestopt. Ik moet wel blijven in het ziekenhuis maar ja vindt ik niet erg ben tenminste in goede handen! Heel veel sterkte en hopelijk mag je lekker bij je SM daar verder je bevalling afwachten.
Heftig meisje... Tranen springen in mn ogen als ik zo jouw stukje lees. Inmiddels dus naar het vaste land gevlogen. Alle hulp die jij en je beebje nodig zullen hebben zal nu voor handen zijn. Fijn dat jij je zo zeker voelt dat je meisje het gaat halen. Toen ik in december (heb een hematoom in baarmoeder gehad en zou volgens de arts mn kindje verliezen) plat moest liggen werd ik super kwaad op mn vriend toen hij zei dat ik het het moest los laten, moest accepteren/inzien dat we ons kindje zouden verliezen want de dokter had dat gezegd. Ik bleef heel posipower tegen het kindje in mn buik praten en probeerde door positief te blijven (voor zover dat lukte tussen al mn angsten in...) denken om het kindje het gevoel te blijven geven zo ontzettend welkom te zijn. Klinkt misschien een beetje alsof ik mesjogge ben, of op zn minst een enorme zweefteef maar het hielp mij om die zware tijd door te komen. Ben blij om te lezen dat jij ook heel positief voelt over dat het goed gaat komen met je kindje!! Kleertjes: de kleinste ''normale'' premature maar is 44, maar er is ook een maatje 38. Ik las laatst op een site van iemand die 3 kindjes met 29 weken heeft gekregen dat die kindjes op een gegeven moment dat maatje mochten dragen. Ik kan aan haar vragen waar ze die vandaan had, misschien kan het via internet besteld worden?? Magische grens: ehh eerst vond ik de 25 weken al heel magisch, want dan zouden ze 'iets' doen om het kindje in leven te houden. Toen werd de magische grens 28 weken, want dan zouden de overlevingskansen alweer stukken groter zijn. Nu leef ik zelf toe naar de 32 weken, want dan zou ik in het lokale ZH mogen bevallen ipv in het academissche ziekenhuis... Maar jij hebt de 28 weken al gehaald!! De overlevingskansen zijn nu stukken hoger dan dat het enkele weken terug zou zijn geweest!! Nog ff en je hebt de 30 weken gehaald!! Ik blijf voor je duimen en je volgen!! Spulletjes: ik heb echt met opzet ons kamertje en de spulletjes zo snel mogelijk in orde gemaakt, juist omdat mijn gevoel en angst zegt dat ik de 40 weken niet ga halen. We hoeven alleen nog een maxi cosi, matrasjes (wieg en ledikant) en een babyfoon te kopen. Verder hebben we al het nodige, dus ook de kleertjes enzo in huis. Gisteren heb ik alles gewassen. Was bang dat anders straks iemand anders het zou moeten doen en wilde het heel graag zelf doen. Alles ligt nu alweer schoon en droog in de kast. Ik duim me suf voor jullie!
Danitjuh jeetje meid dat zal ook even schrikken zijn geweest zo hals over kop! Hier inmiddels ook van de remmers af, op de ctg geen harde buiken te zien dus kijken wat er nu gebeurt. Ook ik moet voorloPig nog wel blijven maar sta er vrij nuchter en positief in. Voel Le hier veel meer op mijn gemak dan thuis of in het streekziekenhuis en heb er alle vertrouwen in. @Maartje; ja ik heb inmiddels een site gevonden waar je prematuurkleertjes al vanaf maat 38 kunt bestellen. Ik bestel daar misschien wel een setje van voor de zekerheid. Ze hebben ook kleine sokjes en mutsjes enzo, nog leuke dingen ook! En dat kleertjes wassen herken ik. Had een deel al gedaan maar we hebben nog niet alles in huis en ik wil het ook alleen uitbesteden aan mijn eigen moeder of het zelf doen tegen de tijd dat ik thuis kom. Voorlopig kan ze er toch nog niet in denk ik dus als we thuis zijn heb ik nog ruim de tijd de kleertjes te wassen. Achja we zien wel hoe het gaat, het is nog zo onvoorspelbaar allemaal! Ik ben wel blij dat ik zo'n lieve schoonfamilie heb die echt dag en nacht voor me klaarstaan met zijn allen. Vertrouw er dus wel op dat het goedkomt