Wat doen jullie als je de vraag krijgt van collega's over of je weer een 2e kindje zou willen. Zijn jullie daar open in? Of hou je het voor jezelf? Ik vind het lastig. Ik krijg die vraag weleens maar ben er altijd niet open over geweest, zo van we zien wel. Maar stel als ik zou aangeven die wens hebben we wel.... krijg je dan niet dat men (collega's) het in de gaten gaan houden? En dan gaat het over collega's waarmee je samenwerkt op de afdeling (vrouwen). Het is namelijk nog maar de vraag of het zo mag zijn.
Ik vind het een vrij persoonlijke vraag, en zou me dus ook niet verplicht voelen om te beantwoorden. "We zien wel" voldoet in mijn ogen prima.
Ik zou een antwoord geven, maar wel vrij 'open ' : Ja wij willen nog wel een tweede.. maar voorlopig nog even niet - of 'nu nog even niet' Ik denk dat als je 1 kindje hebt, dat je sowieso in de gaten gehouden wordt vanaf het moment dat diegene 1,5 a 2 jaar oud is... ook als je niet zegt. Tenzij je heel duidelijk zegt dat je écht maar 1 kindje wil. Maar omdat ze niet hoeven weten dat of wanneer je 'aan het proberen bent' - zou ik het antwoord dus wat open houden.
Aangezien het niemand iets aan gaat en ik niet de behoefte heb om zulke informatie met jan en alleman te delen houd ik het bij "nu niet, wie weet in de toekomst".
Ik ben heel hecht met mijn collega's dus ik geef daar wel gewoon open antwoord op. Het ligt dus denk ik een beetje aan de band die je met je collega's hebt. Als die niet zo goed zou zijn, dan zou ik denk ik gewoon zeggen dat ik wij daar op dit moment nog niet mee bezig zijn omdat mensen het anders misschien inderdaad in de gaten gaan houden. Mocht je het wel graag willen, maar lukt het op de één of andere manier niet dan lijkt het mij ook best confronterend als er de hele tijd om gevraagd wordt.
Tussen de eerste en de 2e zit wat jaren en in het begin kreeg ik de vraag ook wel. Dan zei ik vaak wel eerlijk ja ooit wel maar nu nog niet heb tijd zat. Toen dochter 5 was geweest kwam de vraag eigenlijk niet meer
Ik zeg gewoon we zien wel. Weten het ook echt nog niet, dus dat scheelt. Ik weet van een collega dat ze met de pil gestopt is en onbewust ben ik dan toch nieuwsgierig gun het haar heel erg!
Ik zou gewoon antwoord geven maar ik vind het ook niet erg als mensen dat vragen. Soms heb je gewoon gesprekken over kinderen en of iemand wel of niet nog een kind zou willen. Ik herken het in de gaten houden ook helemaal niet. In mijn omgeving doet niemand dat.
Ik kap het meteen af, maar bij ons is het zo dat er geen tweede gaat komen en dat ik het ook een pijnlijk onderwerp vind om over te praten. Dus hier zeg ik: Nee helaas kan er geen tweede komen en dat vind ik erg vervelend. Ik vind het altijd zo'n rare persoonlijke vraag. Maar goed, mijn situatie is anders dan de jouwe. Met collega's waar ik heel hecht mee ben (meer vriendinnen) zou ik eerlijk zijn en bij de rest zeggen 'we zien wel'.
Het is aan jezelf of je dit wilt delen of niet. Mensen denken altijd dat je iedereen antwoord verschuldigd vent maar dat maak je nog altijd zelf uit Ik vind zelf deze vraag niet erg , maar het is aan mij dat ik daar mee wil Toen mijn zoon met geboren was ( drie maanden te vroeg ) kreeg ik deze vraag al naar mijn hoofd. Doe wat voor jou goed voelt.
Vind het nogal een persoonlijke vraag waar ze eigenlijk niets mee te maken hebben. Ik heb wel eens gezegd dat we al maanden aan het oefenen waren voor de tweede, dat de buren kwamen klagen over de overlast maar dat het toch te koud was voor manlief om het condoom uit te laten.... Ik werkte toendertijd ook in een echte mannenwereld, dus daar ging het al veel over sex.
Doe inderdaad wat jezelf wilt. Hier krijg ik de vraag niet voor een tweede, maar wel al een paar jaar voor een eerste. In het begin zei ik we zien wel, ondertussen zeg ik gewoon dat we al jaren bezig zijn in het ziekenhuis. Bij ons wordt er gelukkig ook niet in de gaten gehouden. En nu mijn collega's allemaal van ons traject weten, is het ook wel heel fijn. Als ik moet spuiten op werk, kan ik altijd bij iemand op kantoor zitten waar niet zoveel inloop is bijv. En tuurlijk zijn ze wel eens nieuwsgierig, maar ik vind dat dus alleen maar lief.
Ik ben heel eerlijk van mezelf en ik zou gewoon eerlijk antwoord geven. Tenzij ik iemand niet mag, dan zeg ik dat dat ze niks aan gaat. Maar in de gaten houden? Dat herken ik niet. Maar goed, ik zit in een mannenomgeving... misschien dat dat scheelt.
In de gaten houden is eigenlijk een gedachten van mij. Het is inderdaad war je er zelf mee wil. Soms wil ikzelf weleens te eerlijk zijn. En achteraf denken waarom heb ik nu allemaal verteld. Vind het lastig te comminiceren, zo van nou we zien wel
Ik zou de vraag eerlijk beantwoorden, nooit nare ervaring gehad. Ik begrijp werkelijk al dat geheimzinnige gedoe rondom een kinderwens en zwangerschap niet. Ik heb steeds meteen verteld dat ik zwanger was rond de 7 weken. En ja, de eerste werd een miskraam dus ook dat heb ik verteld.
Ik heb de vraag nog niet rechtstreeks gehad maar ik heb het er wel eens over gehad met collega's (twee zijn zwanger dus dan gaat het er wel eens over). Ik ben dan wel eerlijk maar zeg niet alles. Ik zeg dat er wel een wens is voor een tweede maar dat we nog niet weten wanneer we er klaar voor zijn. Mijn collega's weten niet van ons traject en de reden daarvoor. Dat weet sowieso bijna niemand. Dat vind ik te privé.
Ligt denk ik aan hoe close je bent met je collega's. Als jullie als vriendinnen buiten t werk om gaan of dat het echt puur collegiaal is. Zelf vraag ik echt nooit meer of iemand kinderen wilt of bezig zijn etc. Weet zelf hoe pijnlijk het is om te "moeten" antwoorden. Zelf zeg ik dus altijd: het moet je gegunt worden of als het ons gegunt is..............
Ik ben er open over, dat we ooit een tweede willen maar dat ik er voorlopig nog niet aan wil denken . En ik moet zeggen dat er ook niemand is die het dan een tweede keer vraagt, wsl omdat het gewoon duidelijk is. Ik word dus niet in de gaten gehouden ofzo.
Ik heb de vraag voor een 2e niet gehad, ik was na 7 maand alweer zwanger. Toen nummer 2 geboren was, werd me wel gevraagd of we het hierbij zouden laten. Toen heb ik eerlijk geantwoord dat de wens voor een 3e er wel is.