Pff, altijd die discussie over wel en niet laten huilen... Vroeger liet men kinderen vaker huilen dan nu, en hebben wij daar nu last van, dat ze ons en onze ouders als baby hebben laten huilen??? Ik iig niet! Het CB ziet zoveel kinderen en ze adviseren iets echt niet als het schadelijk is! En als ik mijn kleintje niet laat huilen, komt hij vaak niet in slaap met als gevolg een baby die ernstig slaapgebrek heeft, overprikkeld en oververmoeid is door al mijn aandacht en alles wat ik doe om hem te troosten. Ik heb dan de hele dag een mopperige baby die uiteindelijk alleen maar moeilijk in slaap komt, en ook bij mij echt niet rustig is en ook in mijn armen begint te huilen. Het is dus niet altijd aandacht wat het kindje nodig heeft, soms is het vechten tegen de slaap of huilen omdat het kleintje het moeilijk vind om in slaap te komen. En het kindje kun je niet altijd helpen om in slaap te komen, zo was en is het hier iig. Hier huilt hij als hij naar bed wil, ook in mijn armen, als hij erg moe is en ik leg hem op bed, draaid hij zelfs zijn hoofd weg van me. Hij wil dan slapen en geen aandacht van mij en dan gaat hij ook even huilen, tja, het is niet anders. Iedereen doet wat zij denkt dat goed is voor het kind, jij bent moeder dus jij weet wat het beste is voor je kind. En ieder kind is anders, het ene kindje kun je middels troosten wel in slaap krijgen, maar een ander kindje raakt dan juist oververmoeid en overprikkeld. En bij je houden/aandacht geven met als gevolg dat het kindje niet slaapt is niet goed want het kindje heeft voldoende slaap nodig. Dit is mijn mening! En ik vind dat iedereen in zijn waarde gelaten moet worden wat betreft zijn manier van omgang met het kindje (tenzij mishandeling e.d. natuurlijk)!!
Ja discussie ontstaat er altijd... De ene vind het heel erg om je kindje te laten huilen, ander heb er weer geen moeite mee. Zo ook de ene lust wel pizza de andere niet Elk mens is anders!
Idd Jannn, iedereen is anders. En iedere moeder heeft in eerste instante moeite met het laten huilen van haar kind, maar als het de enige oplossing is kan je niet anders. Ook al blijft het moeilijk en hartverscheurend!
Mee eens! Niemand laat zijn kind huilen als het overstuur huilen is of iets anders zoals tandjes ect. Als het jammeren is het een ander verhaal VIND ik. Kijk ik ben blij hoor voor die gene die met troosten een kindje in slaapt krijgt, had dit graag ook bij mijn zoontje gezien en geprobeerd maar die word juist overstuur als ik hem daarna weg leg. Dus als ik hem alsmaar zou troosten en het is elke keer moeilijk hem in slaap te krijgen dan heeft hij er toch juist meer last van dan eventjes te jammeren in zijn bed, kost veel minder energie. En dat van het hoofdje weg draaien, heeel herkenbaar!
Schuldgevoel aan praten zal wel los lopen toch hihi! Het is hartverscheurend hoor ff laten jammeren, maar zo zie je maar meer kindjes hebben het nodig. Krijg altijd het idee dat mensen gelijk denken dat je ze uren laten schreeuwen....
Hier hebben ze allebei rond de 5 maanden een periode gehad dat ze een minuutje of drie huilden voor ze in slaap vielen. Ging ik ze troosten, dan huilden ze gerust een half uur, raakten compleet overstuur. Tja, dan maar even 3 minuutjes huilen.
Zal ik dan heel eerlijk zijn: die van mij ligt wel eens uren te schreeuwen. En dan hebben we alles al geprobeerd; op zijn kamer troosten, om de paar minuten erheen maar wel in bed laten, bij ons in bed, mee naar beneden... Maar er zijn nachten en dan schreeuwt hij de hele boel bij elkaar wat je ook doet! Niet alleen wij en de buurvrouw horen het, maar ook haar buren horen hem dan. Mijn hart breekt, maar hij is soms gewoon niet te troosten. Sterker nog: hij spartelt, schopt en slaat en wil niet aangeraakt worden. We zijn er inmiddels achter dat als we hem "gewoon" alleen op zijn kamer laten, dat het dan het snelste over is. Neemt niet weg dat ik vaak genoeg buiten zijn kamer heb staan janken! En wat is er dan aan de hand; hij wil gewoon niet slapen. Er zijn soms geen aanwijsbare redenen voor zijn geschreeuw: geen tandjes, geen kramp, geen koorts. Als het één van deze dingen is, is hij namelijk wel te troosten. Altijd makkelijk om te zeggen dat je een kind niet "mag" laten huilen als je een kind hebt dat niet huilt of zich laat troosten. :x
Wij hebben hier ook een drama gehad, een kindje wat niet wilde slapen en steeds maar ging huilen. Wij hebben hem eruit gehaald en bij ons gehouden resultaat: een kind wat nog meer overstuur was als je hem teruglegde. Wij hebben hem in ons bed gehad resultaat: een vrolijk lachende kereltje naast je die een feestje ging bouwen en met als gevolg dat hij helemaal niet meer in zijn eigen bedje wilde slapen. Nu twee weken doorgezet en hem in zijn eigen bed gelegd en even laten huilenn en nu een betere slaper, de eerste nachten waren een drama voor ons maar ook voor hem. Nu weet hij waar hij aan af is en slaapt hij weer lekkker.
Wij hebben inderdaad ook een "kleintje" wat gaat overstrekken en huilen als ze moe is. Tranen met tuiten en trappelen als een gek. En dan heb ik haar op de arm! Zodra ik haar in bed leg, pakt ze haar koes, draait haar hoofd weg, koes tegen haar wang en slaapt. Soms wordt ze na een half uurtje wakker en ligt even te jammeren...tja, indrukken verwerken denk ik dan. En als ik haar dan steeds stoor, dan duurt het alleen maar langer. De oudste raakte steeds compleet overstuur als ik niet kwam. Maar ze "wist" ook dat ik kwam als ze zo hysterisch deed. Totdat mijn vriend mij tegen hield: NU is het genoeg. We hebben haar 45 minuten laten gaan....zij krijsen in haar bed en ik in de mijne! Daarna was het over...nooit weer gebeurd! De oudste is nog steeds een lekkere drama queen, dus tja... En natuurlijk zit er verschil in leeftijd, maar ik heb het over de leeftijd na een half jaar. Daarvoor vind ik het een ander verhaal. Maar na een half jaar hebben ze echt wel in de gaten dat als ze gaan jammeren, dat papa of mama komen! En idd....overdag tijd voor liefde en aandacht, 's nachts is het de bedoeling dat we slapen
Ik heb het 1x geprobeerd, op advies van CB. Esmée was toen sinds een week aan 't spoken 's nachts. (ze was 11mnd, en 's nachts allemaal huilend wakker.. ) CB zei dat het al peuter gedrag was en uitproberen. Heb het dus 1 avond volgehouden. Volgende ochtend tandjes poetsen.. wat blijkt? Mevr. heeft 2 kiezen door! sindsdien doe ik het nooit meer! m'n moeder zei; kindjes die huilen hebben of honger of er is iets.. dat wuifde ik al snel weg, maar na eigen ervaring laat ik haar NOOIT meer huilen.. Om door te slapen vind ik helemaal onzin.. Esmée sliep met 6! maanden pas door, iedere nacht een flesje.. Om haar te laten huilen omdat ik wil slapen of omdat het nacht is?? kom op zeg..
Ben altijd blij te horen dat er meer mensen zijn die kindjes hebben die het nodig hebben om even te huilen voor het slapen gaan. Want ik persoonlijk krijg dus wel een schuldgevoel als andere zeggen dat het niet nodig is, ookal heb ik zelf ondervonden dat het wel nodig is! Er is altijd wat aan de hand ja als ze huilen, zoals het verwerken van prikkels, maar daar kun je je kleintje dus niet altijd bij helpen, en bij sommige kleintjes wordt het dus idd alleen maar erger als je dat probeert! Maar als de kleine wel te troosten is en daarna gaat slapen zeker doen, zou willen dat het hier ook zou werken!
ik!!! maar het kon ook vaak niet anders want ik stond er alleen voor. binnen een week was ze er klaar mee. ze viel alleen op de arm in slaap maar ik heb ook nog een zoon die toen 1,5 was. dus als ik hem in bad moest doen en zij was moe ja dan moest ze maar zelf in bed liggen en ja ze huilde maar ik kon niet anders,. een draagdoek had ook totaal geen effect.
Ik zou mijn kind nooit laten huilen, ook geen 10 minuutjes. Het is zelfs schadelijk (ja, daar zijn ook onderzoeken over te vinden). Als je kind na een x aantal uur niet meer huilt, heeft hij het gewoon op gegeven. Hij leert dat mama/papa niet komt als hij hen nodig heeft. Of je daar nou blij mee moet zijn
Tja hier slaapt ze juist niet als ik haar op de arm neem of bij ons in bed. Ze slaapt dan gewoon niet! Als ik haar in bed leg, slaapt ze veel eerder. Hier om de 2-3 minuten erheen toen ze ongeveer 10 maanden was. Maar ik heb wel echt door wanneer ze gewoon moe is, of wanneer ze pijn heeft. Dat maakt wel verschil. Vroeger toen ze een maand of 10 was, kon ze wel een half uur doen over in slaap vallen. Nu is ze 15,5 maand en slaapt ze direct als we haar wegleggen. 's nachts wordt ze nog wel eens wakker en dat is toch een raar fenomeen. Ze huilt, wij gaan erheen, leggen haar neer, speen erin, knuffel erbij, aai over de bol en weer weg. Krijsen, krijsen, krijsen voor 10 seconde en dan 'boem' in 1 keer stil. Zo bizar. van het één op het andere moment, gewoon stil en slapen. Ze weet gewoon dat ze dan verder moet slapen. probeert het dus 10 seconde en geeft dan gelijk op. Dus tja.. denk dat ze op een gegeven moment wel weten wat de bedoeling is..
Heel herkenbaar Bij ons in bed.....nou dat staat garant voor keten: Oren trekken, vingers in neus en ogen, haren trekken, trappelen....geen goed idee!
Nooit??? Soms heb je geen keuze...soms zit je op de wc en kan je er niet binnen 10 seconden zijn. Soms ben je even met de oudste bezig en kan je er niet zijn binnen 10 seconden. Dus zeg nooit nooit! En verder vind ik het zwaar overdreven. Want een kind moet namelijk ook leren dat ie zichzelf moet vermaken, dat ie soms even alleen is. En wie laat zijn kind een x aantal uren laat huilen? Het gaat hier over minuten....
Wij wilde onze dochter ook niet laten huilen, maar na 5 weken ellendige avonden en nachten toch maar gaan proberen. De 5 minuten regel werkt niet, want als ze ons ziet gaat ze alleen maar harder brullen. Laura gaat lief slapen tussen 7 en 8 uur, maar wordt standaard na 1 uur slapen weer wakker. Het duurde altijd uren voor we haar weer op bed hadden en ze sliep wel op schoot dus ze was gewoon moe! We hebben haar toen uit wanhoop maar in bed genomen, maar dat was 1 groot feest voor haar en na 4 gebroken nachten toch maar besloten dat ze echt haar bedje in moest. We zijn nu 2 dagen bezig en het gaat goed! Gisteren hebben we haar 20 minuten laten huilen * ze gilt en stopt en gilt en stopt* en daarna viel ze in slaap tot de volgende ochtend 09.15. We hebben uiteraard uitgesloten dat er echt niks aan de hand was!! Ze werd s'ochtends vrolijk kletsend wakker en ik kreeg een grote glimlach toen ik haar kamertje inliep dus echt schadelijk is het niet en ze houdt nog evenveel van me! Vandaag weer hetzelfde en dit keer na 25 min een heerlijk slapend meisje! We gaan hier dus zeker mee door.