Maar WAAROM laten jullie hem/haar dan precies huilen??? Omdat hij MOET leren zelf in slaap te vallen? Omdat hij MOET leren dat er niemand komt als hij huilt? En stel je kind van 2-3 jaar huilt midden in de nacht en is ontroostbaar... Dan ook laten huilen?? Ik vind sommige echt klinken alsof ze hun kindje laten huilen omdat ze het anders zelf niet trekken. Is dit dan voor jezelf of voor je kindje?? Waarom dan je kindje niet gewoon lekker bij je nemen als je zelf te moe bent er steeds uit te gaan? Misschien ben ik gewoon té makkelijk of té relaxed, maar ik kies lieven gewoon voor de makkelijkste optie voor ons allebei. En daarnaast vind ik het HEEL normaal dat een kindje huilt als hij lekker bij je wilt zijn. Zie het probleem gewoon echt niet. En TS geeft aan in overleg haar kindje NIET te laten huilen... en jullie proberen haar weer over te halen het wel te doen? Vreemd. En dan modder je volgens iemand aan net zolang tot je een kind wel laat huilen???? Vreemde beredenering, want dan moet dat moment hier na bijna 3 jaar gebroken nachten nog steeds komen
Huilen doen kindjes vaak om een reden. En als je zeker weet dat die reden: pijn is laat je hem/haar natuurlijk niet huilen!! Als je zeker weet dat het aandacht is dan laat je je kindje wel huilen. Je gaat er natuurlijk wel naar toe en geeft en dan even aandacht/troosten etc etc.. Ik zou mijn kind nooit laten huilen omdat ze moet doorslapen.. Mijn kind huilde dag en nacht alleen maar om aandacht.. Ik ben er zelf aan onder door gegaan. Waardoor mijn kind 5 weken uit huis is gegaan toen hij 7 weken oud was. Als een kind weet dat jij altijd kom alshij begint te huilen dan zal je kind vaak huilen. Als je kind weet dat je niet direct komt leer jij je kind daarmee opgroeien en dan huilt hij/zij alleen als er echt iets is. Tis maar net hoe jij je kind laat opgroeien. Mijn vk zei: je kind wend heel snel aan vast gewoontes!
Maar een kind mag toch huilen? En hoe wist je dat het om aandacht was? Was hij stil zodra je hem oppakte? Dan is dat toch normaal? Mijn kinderen hebben de eerste maanden niets anders gedaan dan tegen me aan gelegen. Tweede had/heeft hier minder behoefte aan, maar vooral de eerste. En het is toch logisch dat een kind huilt als hij wilt dat je komt? Het lijkt soms alsof baby's tegenwoordig vanaf dag 1 op hun eigen kamer moeten slapen, het liefst de klok rond en geen minuut mogen huilen. Sommige kinderen laten zich inderdaad moeilijker troosten, maar dan is het toch veel fijner om hem bij je te hebben als hij huilt dan dat hij dat allemaal in zijn eentje moet handelen? En beide kinderen slapen momenteel prima zonder te huilen, de oudste wordt nog wel regelmatig wakker voor een knuffel. Maar ook daar zie ik het probleem niet van.
Ik kan niet geloven dat iemand dit écht denkt... Het doet mij denken aan de tijd waarin ze kindjes zonder verdoving opereerden omdat ze toch geloofden dat ze nog geen pijn konden voelen. Tupp, ik stuur je een pb. Mamaloe, jou stuur ik ook een pb. Fijn dat je mijn input wel apprecieert.
Sorry, maar ik kan het niet laten. Maar wat voor signalen geeft een kleine baby af dat die alleen gelaten wil worden om te huilen??? Een klein wezentje dat geen enkele besef heeft van ruimte en tijd, zich niet goed voelt (huilen is echt geen teken van tevredenheid) en geen vermogen heeft om zelf in haar behoeften te voorzien??? Die de geur van de ouders wil ruiken omdat die nou eenmaal veilig is? Tja, dat is idd die aandacht wat hier zovaak aangehaald wordt. Als de baby dan tevreden is, heeft huilen zeker een reden! Bij extreme huilbabys kan ik me overigens echt voorstellen dat je het als ouder op gegeven moment niet trekt en even wegloopt. Maar die situaties komen gelukkig niet veel voor. En de grens van 6 maanden vind ik ook zo vaag. Verlatingsangst periodes komen na 6 maanden. En in die fase is het echt fout om een kind alleen te laten huilen, ik kan er geen ander woord voor verzinnen.
Het lijkt wel of mensen tegenwoordig willen dat hun kindje lopend de baarmoeder verlaat gelijkt doorslaapt enz enz. Het late huilen van een kind gaat echt tegen mijn gevoel in. Ze huilen om een reden en aandacht vragen is toch normaal ze hebben 9 maanden in je buik gezeten horen voelen alles het is toch normaal dat ze dan bij je wil zijn! Mijn beide dochters heb ik nooit late huilen het gaat echt tegen mij gevoel in dat je kind je roept en daar geen respons op geeft.
Wow...wat een vijandigheid opeens zeg.... Tja..ik kan niet voor anderen spreken, maar mijn jongste dochter heeft er meer baat mee als ik haar even laat gaan.... En als mensen het wel met je eens zijn, ga je pb'en? uhm...
ik heb mijn zoon die 5min techniek laten doen!..heb eerste 3 dagen maar een uur over gedaan! en na 3dagen kon hij zonder moeite in bed liggen muziek aan en kusje geven en slaapt vanzelf! was heeeeeeel erg desprate om hem zelf laten slapen en dat hij niet aan mij depend weetje wel.. maar was er super laat mee begonnen met hem bijna 1 jaar was hij ..heb heel veel info moeten zoeken hij huilt welals je uit de deur gaat .maar zodra je binnekomt gaat hij lachen en spelen.. ik heb hem gewoon verteld is bedtijd ,kus en liggen steeds zo .. 5 a 10 minuten elke keer .. de eerste dag was binnen een uur 2e ook 3e dag was 40 minuten nou vond het wel knap!!! mr hij werdt daarna ook ziek dus heb het toen gelaten en bij mijlaten slapen ..! vindt het een andere verhaal als een kind ziek is! vind niet dat de regel bijtelt dan .. ik had alleen deprobleem in de nacht nog! hij bleef wel wakker blijven ..moest van cb ook hetzelfde doen! dat was welmoeilijk ..jebent dan echt super moe etc geen energie ik vindt zelf het aan ligt hoe je kind is..! en let goed op wat voor huil het is ik bedoel je kent wel de verschil tussen echt huilen heb je nodig en niet echt huilen als je kind echt huilbaby is vind ik mioschien die supernanny andere techniek beter dat je bij zit ! kweet niet waarom vrouwen hier met elkaar nek aan nek gaan! als de ene het zo doet dan doet diegene toch zo?! dit is haar kind en dit is jou kind lekker belangrijkkkkkkkkkkkk alleen vind de opmerking van dan laat je haar huilen en ze gaat niet meer weten ..rot opmerking! soo
Ik ben het helemaal met jou eens, alleen die laatste opmerking is natuurlijk bij wijze van spreken! Tja het blijf altijd een discussie. Huilen of huilen is een heel ander verschil.. Als ik mijn kind niet laat huilen komt hij nooit in slaap en dan pest je hem er ook maar mee. Iedereen zit in een andere situatie.. IEdereen heeft een andere kindje.. Iedereen moet het lekker voor zichzelf weten.. Maar als er hier een mening gevraagd wordt, mag diegene ook die mening geven. Grappig dat Elke gelijk niet meer actief hier is. Jullie moeten weten dat wij bij de oudste ook dag in, dag uit met hem gelopen hebben. En net als jullie dachten zielig om te laten huilen. Helemaal onderzocht er was niks aan de hand.. Dat ging we bij de 2e niet meer doen natuulrijk!! En bleek dus een huilbaby te zijn van sochtends 7 tot savonds 7 uur.. Zo erg dat ik bijna opgenomen bent geweest..... Mijn ouders hebben de regel toegepast en hij kwam als een ander kind terug.. Denk je nou echt dat min zoontje weet ik ga maar niet huilen want mama komt toch niet! Hij huilt echt nog wel hoor.. Hij geef precies de signalen aan als hij honger heeft, slaap, of als hij even bij mij wil zitten.. Maar je kan er wel meer baat bij hebben om de regel toe te passen.
Heb niet alles gelezen, maar voor de babyslaapgids mag je me je mailadres PB'en. Ga hier niet meer kijken, vergeet t vast weer, dus mensen die hem willen gewoon even PB sturen dan komt hij jullie kant op.
Ben het er helemaal mee eens. EN weet je, je hoeft je niet te verdedigen. Iedereen heeft het beste voor met haar kind. En het ene kind heeft er meer baat bij om bij elk huiltje opgepakt te worden en het andere kind niet. Wij hebben vaak genoeg tegen elkaar verzucht als de oudste weer eens hysterisch lag te doen: Goh...je zal maar een huilbaby hebben, dan heb je dit uuuuren!!! Maar de moeders die hun kind niet laten houden, zouden eens wat respecvoller moeten reageren naar moeders die dit wel doen, ipv te smijten met uitspraken die hier zijn neergezet. Verder wens ik elke moeder succes met alle huilende, niet slapende kindjes. Ik heb het op mijn manier gedaan, doe ik nog steeds en zou het weer doen.
Ik vind het gewoon erg vervelend als iemand er volledig van overtuigd is dat HAAR mening over opvoeden DE manier is en als mensen hier van afwijken naar haar mening eigenlijk van deze aardbol verbannen zouden moeten worden. Of schuldgevoelens aanpraten, alsof we onze kinderen mishandelen!!! Volgens mij had ts een hele duidelijke vraag (wie heeft de 5 min regel volgehouden) en aangezien o.a. Elke hier geen ervaring mee heeft had ze beter opzoek kunnen gaan naar een topic met als titel: 'Ik laat mijn kind NOOIT huilen, wie nog meer?' in plaats van haar ongevraagde mening hier neer te zetten. Dat is dan even MIJN mening Hier na een nacht van 00.00 tot 06.30 te hebben opgezeten met onze man... nu al drie nachten achter elkaar doorgeslapen!!! Helemaal uit het niets!!! En dan ook echt van 21.00 tot 08.00!! Al bijna 4 maanden zitten we uren op het 's nachts en opeens 'lijkt' er een periode afgesloten te zijn... Hoop dat deze lijn zich voortrekt!
En dat is ook prima! Lees een tijdje mee en verbaas mij over de reacties naar elkaar. jeetje zeg... De discussie heeft nauwelijks nog iets te maken met de vraag van TS. Maar goed, daarom reageer ik ook even. Je kindje even laten huilen is niks mis mee (ben ook van mening dat je wel hoort aan het huiltje of er iets is of niet), wij hebben ons meisje ook wel eens laten huilen omdat ze echt periodes heeft gehad dat ze een inslaap huiltje nodig had. Dit was altijd hooguit 2/3 minuten. Vond het altijd heel moeilijk en moest ook echt op de klok kijken maar echt, met een minuut of 2, 3 was het bekeken, en als ik er naar toe ging of haar eruit haalde werd het echt alleen maar erger. Vind wel dat er een verschil is tussen jammeren/jengelig huilen of krijsen, dat laat ik ook niet gaan. Maar, als je je kind niet kan laten huilen of niet wilt laten huilen, dan is dat toch ook prima! iedereen doet wat zij denkt dat juist is. ik denk dat geen enkele moeder hier in dit topic haar kind voor de lol laat huilen en dus aan het mishandelen is. Kortom. Respect voor diegene die hun kindje NOOIT laten huilen, EN respect voor hen die hun kindje wel eens laten huilen. Ieder heeft daar zo haar redenen voor en doet het omdat ze het beste voor hebben met hun kindje. Kindjes zijn niet over een kam te scheren en zo ook moeders niet. Maar ik vind wel dat we elkaar moeten respecteren. Nogmaals, ieders opvatting/opvoeding is goed. En het is niet juist om elkaar te veroordelen en de indruk te wekken dat je je kind mishandeld als je je kind laat huilen, of juist niet laat huilen. Ik vind beide manieren even goed. Het moet bij jou als moeder (en vader) passen en bij je kindje. Aan de topic schrijver: ik begrijp dat jullie hebben besloten je kindje niet te laten huilen. Prima toch! Dat past duidelijk beter bij jullie. Succes met jullie kindje! X
Bedankt voor het delen, ik kon deze folder nog niet! Ik vond deze link ook interessant: Hongeren naar huidcontact OT: Het cb heeft ons ook eens geadviseerd om de 5 minuten regel toe te passen. Toen ik haar zei dat wij ons kind niet laten huilen vroeg ze: ook geen 5 minuten? Toen ik zei dat het geen 5 minuten zijn bij zo'n regel, maar dat het bij elkaar opgeteld vaak veel langer is, beaamde ze dat. Ze kon me geen andere adviezen geven, er waren geen andere opties/tips. En dat vind ik eigenlijk heel erg. Dat een cb (!!) niet verder kijkt dan dat. Dat ze werkelijk helemaal niets kon verzinnen wat je nog meer kan proberen. Toen ik haar zei dat onze dochter zelf aan mag geven wanneer zij ervoor klaar is om door te slapen verklaarde ze me nog net niet voor gek. Uiteindelijk hebben wij zelf iets gevonden wat heel goed bij ons werkt. Een duidelijk ritueel is erg belangrijk. Het werkt erg prettig als ze weet wat er gaat komen. Lekker (samen) in bad, papa doet haar afdrogen, aankleden, insmeren e.d. Dan voed ik haar in ons bed. We zeggen de vlindertjes (een lamp) slaaplekker en doen het rolluik naar beneden. Vervolgens leg ik haar in haar eigen ledikant. Dan ga ik op een matras ernaast liggen evt. met m'n hand door de spijlen. En dan valt ze vanzelf in slaap, heel rustig en relaxed. De ene keer duurt het 5 minuten, de andere keer een uur. Maar dat geeft niet. Ik doe zelf op dat moment wat ademhalings en ontspanningsoefeningen en kom helemaal zenn haar kamertje uit.
Wij hebben ook ongeveer hetzelfde gedaan in de periodes van moeilijk slapen. Ik ging bij mijn zoon naast zijn bedje zitten/liggen met mijn hand bij hem, en mijn man bij de meisjes tussen hun bedjes in. En dan de volgende avond andersom. En vaak stonden we binnen 5min weer op de gang. En er waren nachten dat we de hele nacht naast mijn zoon hebben gelegen, want hij slaapt nergens anders behalve in zijn bed (soms heel makkelijk, maar soms echt lastig) Maar wat jij zegt over het CB, dat vind ik zo verschrikkelijk. Dat viel ons ook op, dat ze werkelijk niks anders als advies kunnen geven! Dan kun je de ouders ook niks verwijten, want veel mensen geloven nou eenmaal echt wat CB adviseert, en dat is ook nog niet zo gek. Ze bestaan niet voor niks.
Proefondervindelijk ondervonden dat dit onzin is. M is een slechte slaper, altijd geweest, nu nog steeds. T is een prima slaper, eerste jaar wel veel wakker snachts. Wij hebben nauwelijks laten huilen, ZEKER niet toen ze zo klein waren en ik weet echt 100% zeker dat je een karakter niet kunt afdwingen. Het zal vast zo zijn dat je een kindje dat onrustig of angstig is, kunt leren dat hij/zij dat zelf moet uitzoeken. Dat is mijns inziens geen goed ouderschap. Overigens heb ik geen enkel probleem met eventjes laten huilen/mopperen hoor, wel met een 5minutenregel. Je moet als ouder(s) heel goed kijken naar je kindje en op een gegeven moment krijg je door wat er aan de hand is. Sommige kindjes (zoals T) hebben een simpele gebruiksaanwijzing en die snap je snel. Andere kindjes (zoals M) een moeilijke en die snappen we pas sinds ze echt kan vertellen wat er loos is. En wat blijkt: het is een angstig kind dat zich maar moeilijk kan overgeven aan de slaap. Precies wat we dachten overigens . Ze is precies mij en ik ben heel erg blij dat ik van mijn moeder altijd liefde en warmte heb gekregen en dus met een veilig gevoel in slaap kon vallen ... Ouderschap kan heel erg vermoeiend zijn. Dan kun je beter oplossingen zoeken die daar iets aan doen (middagdutjes, kindje een nachtje uit logeren, vroeg naar bed, kind bij je in bed, etc.) dan je kindje maar laten huilen ...