Hmmm... Het wordt me nu duidelijk dat dit dus al honderd keer uitgesproken is zonder resultaat. Het enige verschil is dat er nu een kleinkind is. Dat is dan misschien ook de enige reden om het nog een keer te zeggen en het ook op de relatie oma-kleinkind te betrekken. Maar ik merk aan je dat je er klaar mee bent. Dan heeft het ook geen zin om te praten. Het enige advies is dan gewoon een tijdje laten zitten. Gewoon niet meer bellen, niet naar de verjaardag etc. En als ze dan over een tijd weer aanklopt zeggen waarom. Eerlijk gezegd denk ik dat de frustratie wel blijft. Je doet er weinig aan. Als je het uitgesproken hebt en zij verandert niet, dan houd het op. Dan is het dus maar accepteren dat het zo is...
Misschien was ik niet helemaal duidelijk, ik bedoel meer hoe Rozemarijke het schrijft. Het over het weinige contact hebben en vragen wat ze dan wel wil, en wat TS en haar man willen. En dan dus ook duidelijk antwoorden krijgen en niet dat ze erover na gaat denken. Want dat werkt dus blijkbaar niet. Zomaar niet op een verjaardag komen terwijl je dat altijd wel hebt gedaan, vind ik niet netjes. Bel dan op dat je niet komt en leg uit waarom je niet komt. Of liever dus nog even een gesprek aangaan en duidelijkheid vragen en zelf ook heel duidelijk zijn.
ik vind het ook inderdaad niet netjes om op een verjaardag zomaar weg te blijven en dan verlaag ik me ook naar haar eigen nivo. maar ik krijg zo onderhand wel de neiging.
o sorry hoor ik krijg ineens een heel gek idee. ik ga haar een buskaart voor haar verjaardag geven en op de computer een waardebon uitdraaien voor een etentje bij ons thuis. en dan 12 fotos van mijn dochter erbij van elke week 1 in een boekje(met bij elke foto tekst hier ben ik 5 weekjes oud hier ben ik 6 weekjes oud) als ze het dan nog niet begrijpt.....
hoeveel duidelijker moet ik zijn dan? ik heb het al duidelijk verteld dat we het niet leuk vinden. dat we ook eens van haar kant iets willen horen
Ik denk dat je het best kan doen als een soort reminder. Je heb het al een paar keer duidelijk aangegeven en doet ze of wil ze na dat nog geen beter contact dan zou ik gewoon vragen of ze wel contact wil of waarom ze zo afstandelijk blijf. Of had je dat al gevraagd? Ik zou voor haar verjaardag wel een kaartje sturen of even bellen, maar ik denk niet dat ikin jouw situatie had gegaan en ook niet om het feit dat daar dan ook visite zit die dan gelijk even de kleine kan bekijken. Ik zou zoiets hebben van als je mn dochter wil zien dan weet je waar ik woon! Succes ermee!
ik heb alle antwoorden in me opgenomen het vanavond met mijn man besproken en we hebben samen deze beslissing genomen. we gaan niet op haar verjaardag heen maar we gaan de avond van te voren heen. daar geven we met gewone woorden aan dat dit de laatste keer is dat wij komen als we geen tegenreacktie krijgen. we gaan zeggen dat onze deur gewoon open is maar dat als ze de behoefte niet heeft dan ook goed. maar dan was dit ook de laatste verjaardag bezoek wand daar hebben wij geen vrede mee alleen bezoek met feestdagen. mijn man gaat ook zeggen dat dit echt de allerallerlaatste keer is dat hij haar er op aanspreekt. en dat als ze nu niet reageerd wij dat dan opvatten als dat ze ons niet in haar leven wil. prima.... dan weten we dat meteen. mijn man zei ook tegen mij dat hij goed kan voorstellen als ik en ons meisje niet mee gaan. maar ik wil haar nog 1 keer de voordeel van de tweifel geven.
ik denk ook dat dat het beste is. Leg het gewoon bij haar neer en dan kijken wat ze ermee doet. Ik vind het echt naar voor jullie! Ik hoop dat ze alsnog bijtrek.
Ik denk dat je het zo heel goed aanpakt! Zoals je het nu opschrijft moet het voor je schoonmoeder ook duidelijk zijn lijkt me... Goed ook trouwens dat jij en jullie dochter ook meegaan.