Hoi dames, Ik plaats dit onderwerp hier omdat het niet specifiek over fles of bv gaat. Het is ook niet om een discussie op te wekken, want daar heb ik totaal geen zin in. Ben benieuwd of er meer meiden zijn die mijn verhaal herkennen. Tijdens de eerste zwangerschap had ik al gauw voor mezelf duidelijk dat ik geen borstvoeding wilde gaan geven. Ik moest niet denken aan dat gepluk aan mijn lijf na de bevalling (wilde zo graag mijn lijf weer voor mezelf) en daarbij zou ik nooit in het openbaar gaan voeden, wat voor mij dus praktische bezwaren op riep. Na de bevalling dus gestart met de fles. In de loop van de hormonenweek merkte ik alleen toch wel dat ik erg nieuwsgierig was naar hoe het zou zijn om je kleintje zelf te voeden. Het leek me zo bijzonder. Uiteindelijk dus wel een beetje spijt gehad dat ik geen bv heb gegeven. Nu heb ik me aan het begin van de zwangerschap voorgenomen om bv te gaan geven. Nu ik echter verder ben in mijn zwangerschap begin ik weer te twijfelen. Ik ben opnieuw toe aan mijn lijf weer terug. Dit is niet echt een lekkere zwangerschap geweest tot nu toe dus ik zit op dit moment eigenlijk helemaal niet te wachten op dat 'gedoe' aan mijn lijf na de bevalling. Ik ben nu alleen wel bang dat als ik zou kiezen voor de fles, ik straks toch spijt krijg. Dit is zeer waarschijnlijk ons laatste kindje, dus ook laatste kans om te ervaren hoe het is je kleine zelf te voeden. Je zou zeggen; dan begin je toch met bv en kijk je hoe het loopt? Dat klopt ook wel, maar als ik dan wil stoppen zit je weer met afbouwen etc. Mijn gevoel gaat nu gewoon weer heel sterk uit naar de fles. Jullie kunnen waarschijnlijk weinig met mijn verhaal haha, maar ik ben benieuwd of er meiden zijn die dit ook zo hebben gevoeld/voelen en wat jullie ermee hebben gedaan/doen. Groetjes!
Ik herken er wel eea in ja Ik heb nu 1 kindje van 4 maanden, en wilde idd ook absoluut geen bv geven... Nu heb ik er best spijt van dus bij een evt tweede wil ik het denk ik toch gaan proberen... Maar wie weet roep ik dan ook wel weer anders Maar je gevoel van spijt is herkenbaar!
Ik heb bij mn eerste ook geen bv gegeven.. vond ik te onwennig, voelde me er niet prettig bij. Ik vodn het ook een erg vreemd idee om het nu wel te doen, maar besloten het wel te doen en inmiddels helemaal aan het idee gewend. Heb voor de zekerheid wel flesjes uitgekookt en klaar staan want je weet natuurlijk maar nooit. Maar ook in het openbaar voeden ben ik geen fan van. Maar je kunt er altijd gewoon een doek overheen hangen (vind ik een erg fijne gedachte). Gelukkig houden wij onze agenda een paar weken na de bevalling vrij zodat we iig nergens heen hoeven en helemaal kunnen wennen aan t kleintje en aan de bv. Uiteindelijk ga ik wel afkolven en fles geven als we ergens heen moeten en ik daar geen bv wil geven. Maar bij familie op bezoek enzo, kan ik altijd gewoon boven gaan zitten
Als je zo twijfelt, dan zou ik het, denk ik, toch proberen. Ik denk dat je namelijk zeker geen spijt krijgt (of in ieder geval minder) als je het in ieder geval geprobeerd hebt en het lukt niet of het bevalt je toch niet. Dat afbouwen vond ik persoonlijk wel meevallen. Ik ben met mijn dochter gestart met borstvoeding. Ik had me er helemaal in verdiept; boek gekocht en gelezen en ik ben samen met mijn man naar een borstvoedingsvoorlichting geweest. Voor mij was het toen een vanzelfsprekendheid om voor borstvoeding te gaan, maar wat is het me tegengevallen zeg! Na een week met moeite te hebben volgehouden heb ik het opgegeven. Ik had zoveel pijn! Ik vind het jammer dat het in de boeken en op die avonden zo mooi wordt voorgespiegeld. Er wordt heel makkelijk over gesproken. Als ik van te voren had geweten dat het ook best moeilijk en pijnlijk kan zijn dan had ik dat geweten en had ik me misschien anders voorbereid. Ik was ook zwaar teleurgesteld toen ik het dus op moest geven (van mezelf en van mijn man). Gelukkig had mijn man er voor gezorgd dat er een pak FV in huis was en flesjes, zodat ik toen ik stopte (op een zondag) de voeding en benodigdheden in huis had. Weet je, je hoeft dit ook niet nu te beslissen. Ik heb nu besloten om meteen met FV te starten. Ik sta daar 100% achter. Maar je weet maar nooit; misschien bedenk ik me nog, zodra mijn zoontje geboren is.... Succes met beslissen en wat je ook beslist, BV of FV, het is beide goed, als jij er zelf achter staat!
Zo herkenbaar je verhaal! Toen de vk deze keer vroeg of ik fles- of borstvoeding wilde geven, riep mijn man: gewoon weer de fles terwijl ik op dat moment bedacht dat borstvoeding misschien toch een optie is. Ben er dus totaal nog niet uit, maar heb gelukkig nog tijd genoeg