Ben benieuwd Je maakt je als je zwanger bent toch een voorstelling van hoe je zal zijn als moeder... Heel rustig en zorgzaam, of juist erg druk om alles te regelen.... Had zelf het idee dat ik redelijk makkelijk zou zijn, maar ja je weet het niet want een kindje uiteindelijk met je doet Uiteindelijk ben ik ook wel zoals ik zelf had gedacht... Enerzijds wat softer geworden maar aan de andere kant juist harder. Alles voor Lena he En jullie?
Ik kon me geen voorstelling maken bij de liefde die ik zou voelen voor zo'n klein mensje . De ongelooflijke drang die ik heb als ze huilt, om haar vast te pakken en niet meer los te laten . Verder kalmeert ze me enorm. Ik ben best een stresskipje. Ik heb op medisch gebied nogal wat meegemaakt, maar ik weet verstandelijk, dat voor baby's stress bij de moeder, niet goed is, dat voelen ze. Maar als zij bij me is, ook bij een enge controle, voel ik me zooooo rustig! En op bepaalde momenten heb ik ook veel meer geduld. Hoewel op andere momenten, ik ook zeg tegen m'n man: Dat vijlen van die nageltjes poehee... dat moet jij maar doen. Maar als het op troosten aankomt, kan ik het veel langer volhouden dan ik verwacht had.
leuke vraag ! ik denk niet dat ik veel anders ben als voor lars. ik maak me niet zo snel ergens druk over, het komt zoals het komt, voor ieder probleem komt wel een oplossing. ik doe dingen op mijn manier, en als iemand het daar niet mee eens ik, nou jammer dan..... wel ben ik nog iedere dag verbaasd over hoe makkelijk lars is. tuurlijk zijn er momenten dat ik m achter t behang zou willen plakken, maar hij is nog nooit echt ziek geweest, heeft altijd goed gegeten en geslapen en afgezien van wat blauwe plekken heeft hij nog nooit wat gemankeerd. moeder worden heeft absoluut iets moois toegevoegd aan mijn leven, maar ik denk niet dat het me veranderd heeft
Ik had er eigenlijk geen voorstelling van. Ik dacht van te voren dat ik het heel leuk zou vinden en dat ik wel een beetje streng zou worden (wel rechtvaardig natuurlijk)... Nu ben ik moeder en vind ik het SUPER! Nog veel leuker dan ik van te voren dacht. Ik ben helemaal gek van mijn kleine meid. Ik dacht dat ik best streng zou worden, maar eigenlijk vind ik alles lief (ook wel een beetje fout van mij natuurlijk !). Als het nodig is ben ik streng, maar soms kijkt ze zo ondeugend en vind ik het moeilijk en dat had ik niet gedacht van te voren. Wat Fioontje ook al aangeeft: moeder zijn heeft iets heel moois toegevoegd aan mijn leven! Maar ook ik ben eigenlijk zelf verder niet veranderd.
nee niet echt, ik had nooit verwacht dat ik zo´n mamma zou worden die er moeite mee heeft als andere haar vasthebben behalve mijn familie hahaha of om haar eens mee te geven aan iemand anders ik kan het gewoon niet heb er erg veel moeite mee als ik haar eens n nacht bij opa en oma laat logeren mis ik haar verschrikkelijk en ik had ook nooit verwacht dat ik haar bij mij op de slaapkamer zou willen hebben s´nachts en toch is het zo ja ik ben idd heel anders dan k verwacht had hahaha
Het echte opvoeden moet natuurlijk nog komen maar ben ik de moeder die ik verwachtte te zijn? Ja, ik ben nog steeds mezelf en ik dacht dat ik vrij makkelijk zou zijn en me weinig druk zou maken. En dat is ook zo (kan ook omdat mijn zoontje erg gemakkelijk is). Wel vind ik het moederschap heel groots! (en prachtig en mooi etc). Maar soms overweldigen al die gevoelens me wel eens. Hoe verliefd je kan zijn op je kindje, hoeveel je van je kindje kan houden, hoeveel pijn het doet wanneer er iets met je kindje gebeurd (prikjes ) etc. Maar voor mij bestaat er niets mooiers (meer)
Ik ben veeeeel bezorgder dan ik van te voren had gedacht..zucht. Mijn mams was altijd best beschermend naar haar kinderen en dat wilde ik dus niet worden! Maar t zit er toch in...ik ben ook heel beschermend merk ik. Lastig voor mezelf, lastig voor mn zoontje en lastig voor mn omgeving! Verder ben ik ook een softie...dacht dat ik veel resoluter zou zijn, veel strenger, maar ik merk dat ik het moeilijk vind hem te corrigeren. Ik denk steeds ach dat komt wel als hij wat ouder is. Dat begrijpt hij nu nog niet. Maar mn man zei laatst terecht; je moet er nu mee beginnen aan te geven wat wel en niet mag. En ik zei altijd dat mn relatie er niet onder zou komen te lijden....nou ik vind het erg moeilijk om aandacht te verdelen tussen mn zoontje, mn man en ikzelf! Ik zet mn zoontje echt op de eerste plek ten koste van veel...dat is toch ook niet goed... En ik ben erg ongeduldig, ook dat merk ik nu pas goed. En ik vind het moeilijk te merken dat ik niet overal invloed op heb. Ik kom mezelf goed tegen sinds ik moeder ben! Dit klinkt allemaal negatief maar zo bedoel ik het niet. Maar het zijn allemaal dingen waar ik niet echt stil bij stond! Maar wát een liefde voel ik voor die kleine man! Ik ben nog nooit van mn hele leven zoooo verliefd geweest als nu Ik vind alles aan hem leuk en schattig!
Nee niet zoals ik verwacht had dat ik zou zijn. De geboorte van Ymke heeft gevoelens in me losgemaakt waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Ik ben leerkracht en weet dus alles van consequent zijn e.d. Maar ik weet nu dat je als moeder heel veel van je kind houdt en je hem/haar alles wil geven. Dat vind ik 1 van de moeilijke dingen, want er moet een grens zijn natuurlijk! Daarnaast vind ik het behoorlijk uitputtend, en ik had ook nooit gedacht dat ik nog eens vermoeid uit bed zou komen zodat dat ik heftig gefeest had En dat ik het plezier van mijn kind het belangrijkste van alles zou vinden had ik ook niet verwacht. Maar ik vind het heerlijk hoor, als zij geniet, geniet ik dubbel!
Ik had niet verwacht dat ik zoveel geduld zou hebben, dat heb ik normaal gesproken nl niet haha. Maar ik ben nog steeds erg makkelijk, ik maak me nooit zo snel ergens druk om, en dat doe ik nu nog steeds niet. Maar ze is tot nu toe nog erg makkelijk, slaapt goed en drinkt altijd haar flesjes leeg. En dat het zo geweldig zou zijn had ik nooit verwacht. Als ze midden in de nacht wakker word, denk ik wel: oh ga slapen ik ben moe, maar als ik dan haar kamer binnen loop en ik krijg een grote lach van haar, dan maakt het me allemaal niet meer uit. Ik geniet echt zoveel van haar.
Met m'n eerste kindjes was ik nog erg jong (20 en 22 jaar), toen heb ik er van te voren geloof ik nooit over nagedacht hoe ik me als moeder zou voelen. Maar ik vond het toen heel leuk om moeder te zijn. Nu we na 20 jaar wachten eindelijk weer een kleine kregen, was ik wel heel benieuwd hoe het gaan zou, want ik was uiteraard heel veel vrijheid gewend, maar het is zo superleuk! Ik merk dat ik rustiger en geduldiger ben geworden, en heb een soort van relaxed gevoel over me, omdat ik weet dat alle kleine probleempjes waar je tegenaan loopt, toch wel weer overgaan. Dat is wel heel fijn om te merken. Als Jesse es even niet wil eten of drinken of slapen of spelen, kan ik daar heel makkelijk overheen stappen, want ik weet dat het slechts een fase is. Terwijl ik daar met m'n eerste kindertjes toch wel heel erg mee kon zitten. En dat is heel erg easy.
Ik ben in sommige opzichten veel makkelijker dan ik had verwacht. Ook veel geduldiger, terwijl ik dat eigenlijk van nature echt niet ben. Had niet verwacht dat ik zo makkelijk in de 'flow' van mijn kind had kunnen meegaan. Nou ben ik voor mijn gevoel ook nog niet echt aan het opvoeden en wil ik deze vraag over 1,5 jaar nog wel een keer beantwoorden als ik een peuterpuber aan mijn rok heb hangen .
Ben nog niet zolang moeder maar weet wel het is allemaal anders dan je je had voorgesteld, positief natuurlijk! Maar het kan ook niet anders want een kindje op de wereld zetten is zo iets bijzonders kun je je van te voren ook geen voorstelling van maken. Dacht altijd dat ik harder zou zijn haha, ben nu al een slaaf van mijn eigen vlees en bloed haha. groetjes cindy
Het moederschap zelf was moeilijk een voorstelling van te maken,maar het moeder-zijn heeft mij weinig veranderd. Ben wel harder geworden.
Ik ben rustiger geworden hoor ik van mijn omgeving. En de strakke planning die ik altijd had, is gelukkig niet meer. Als het nu mooi weer is ga ik lekker met haar wandelen, die stofzuiger staat er straks ook nog wel. Zo was ik niet. En dat moedergevoel... Iedereen heeft me er over verteld en ik kon me daar niet echt een voorstelling van maken. Maar nu ze er is... Ik hoop dat ik een leuke moeder ben met veel geduld, maar vraag dat mijn dochter dan maar over een paar jaar...
Ik kan soms erg netjes zijn met m'n spullen. Ik had nooit gedacht dat ik er zo van zou kunnen genieten om te zien hoe ons dochtertje plezier heeft met het verkreukelen of besabbelen van dingen. En wat ik al hoopte is echt waar: dat je voor je eigen kind echt met alle liefde 's nachts wakker wordt of andere opofferingen doet als zij jou nodig heeft. Ik moet er wel bij zeggen dat Ise het ons niet moeilijk maakt op dat vlak (*even afkloppen* ) Ik geniet nog veel meer van haar dan ik had durven dromen!
Ik had er niet een echt idee over,maar ik vind dat ik het toch wel heel goed doe mijn oudste is een vreselijk lieve sociale en zorgzame meid en ik hoop stiekum dat dat naast haar karakter ook een beetje invloed van mij is hihihi
Ja, ik ben wel aardig het soort moeder als ik dacht dat ik zou zijn. Eigenlijk dezelfde persoon als daarvoor, maar in moeder-uitvoering !
Nee, ik ben deels niet de moeder die ik dacht te zijn. Ik dacht heel erg bezig te zijn met pedagogische zaken, maar dat valt reuze mee. Ik dacht dat ik met engelengeduld voor mijn kind zou zorgen, maar ik kan best snel kribbig worden. Ik dacht dat ik erg beschermend zou zijn naar mijn kind toe, maar dat ben ik niet en ik laat gemakkelijk een ander haar voeden of vasthouden. Omdat ik zie dat Yelena dit goed trekt. Ik dacht dat ik vooral heel erg holistisch bezig zou zijn zeg maar, maar dat valt ook mee. Ik dacht dat thuis zitten met Yelena me op een gegeven moment wel zou vervelen, maar als ik nu mijn werk op zou kunnen geven, zou ik het direct doen. Wat ik wil dacht was dat ik heel erg gevoelsmatig bezig zou zijn en dat is ook zo. Als het advies A luidt, dan wil ik nog weleens B doen omdat het beter voelt. Zo ben ik ook niet meer zo heel strikt met ritme bezig, soms laat ik Yelena eerst even in de box als ze wakker is en doe daarna de fles. Ik kijk naar het moment zelf en of Yelena goed in haar velletje zit. Dit werkt prima. Dus ik ben eigenlijk een veel meer losse mama dan ik van tevoren dacht. Ik kan ook wel lekker gek met haar doen, als ze een boertje moet laten en het niet lukt doe ik het eerst ff zelf voor Of ik ga lekker met haar dansen op Slayer of Metallica liedjes zingen. Gekke bekken trekken, dat soort zaken. En ik ben gek op mijn kleine meisje ! Ik merk dat het moederschap me als mens wat zachter maakt, wat meer open naar andere mensen toe.
Ik heb daar voorheen nooit echt over nagedacht, dus geen idee eigenlijk. Ik had meer zoiets van we zien wel, wel ben ik tot de conclusie gekomen dat het moederschap zwaarder/intenser is dan ik ooit had gedacht.