Ik werk op een kleinschalig wonen groep met dementerende ouderen. En merk dat het sinds een aantal weken het werk niet van harte meer gaat. Het tillen word me teveel en het continue bukken. Nu heb ik gesprek gehad met mijn leidinggevende en heb als het goed is van de week een afspraak met de arbo arts. Nu speelt de vraag in mijn hoofd. Wat vind ik fijn.. Minder werken, boventallig werken.. Ik weet het niet zo goed. Wat is goed voor mijn lijf en de baby.. Wie heeft een beetje hetzelfde meegemaakt en wat werkte voor jou? Ik werk op dit moment nog steeds 28 uur. De avondden draai ik al tot 21.00 ipv 23.00 ! En ik sta altijd alleen op een groep..
even om te beginnen: na je eerste trimester kan je (in elk geval in de CAO van de UMC's) niet meer verplicht worden tot werken in onregelmatige diensten. En als je hoofdzakelijk overdag werkt, is het misschien wel makkelijker om andere werkzaamheden te vinden, dat je bijvoorbeeld meer in de maaltijden en activiteitenbegeleiding duikt? Of op een lichtere groep komt waar de mensen meer ADL-zelfstandig zijn? In mijn ervaring zijn er bij die kleinschalige woongroepen vaak meerdere "huisjes" bij elkaar, dus misschien kan jij dan als "vliegende keep" de lichtere mensen doen van de verschillende huisjes? Daarnaast kan je natuurlijk goed meehelpen bij de allerzwaarste mensen die je sowieso met z'n tweeen moet doen, jij bedient de tillift terwijl je collega diegene draait, op bed en eenmaal op de douchebrancard kan je goed op hoogte werken...
Hey, Ik werk in de nachtdienst op 45 complex meervoudig beperkte jongeren. Dan sta ik alleen. Omdat ik alleen in de nacht werk kon ik dat al gauw niet meer doen ivm Hashimoto (auto immuunziekte, schildklier platlegt) ik viel in slaap. Daarbij kreeg ik met week 11 BI en kon ik ook niet meer sjouwen. Omdat ons werk met meervoudig complex beperkte jongeren loodzwaar voor je lijf is, moest ik van de bedrijfsarts thuis blijven. Hij is voorzichtig met zwangere vrouwen. Ja het UWV stelde administratief werk voor, maar ik kan amper auto rijden en ik moet toch 40 km enkele reis. Ik zou gewoon aangeven waar je tegenaan loopt en dat zal de bedrijfsarts je wel dingen aanreiken waar je in mee kunt gaan of tegen in als het je tegenstaat. Ze zijn er voor jou he!
Bij mijn eerste zwangerschap had ik rugklachten en ben ik met 5 maanden voor 50% de ziektewet ingegaan. Ik hoefde al vanaf het begin geen onregelmatige diensten meer te werken, al had dat een andere reden. Ik werkte dus 32 uur, alleen maar dagdiensten van 7.00 tot 15.30. Van 7.00 tot 11.00 stond ik boventallig en deed ik medicijnen, helpen met eten geven, wat administratieve klusjes en zorgde ik dat de koffie klaar stond voor mijn hardwerkende collega's... Na 11.00 werkte ik weer gewoon mee, maar dan was de zware zorg gedaan en was het alleen nog maar een keer iemand naar het toilet brengen en 's middags wat mensen in en uit bed halen. Dat deden we dat met z'n tweeen en zo was het goed te doen. Het nadeel vond ik wel dat ik elke ochtend om 7.00 moest beginnen omdat ik dus niet meer onregelmatig werkte. Verkijk je er niet op, dat is ook best pittig. Ik was best moe aan het einde van een werkdag, ook omdat ik vaak 4 dagen achter elkaar moest. Het was dus echt een periode van werken, klein dutje, eten, even op de bank en weer slapen. Bij mijn tweede zwangerschap ben ik wel onregelmatig blijven werken, maar dat was niet vergelijkbaar. Ik werk nu in een verzorgingshuis, eerder in een verpleeghuis op een revalidatie afdeling. En ik werk nog maar 16 uur, scheelt ook heel veel. De avondzorg is over het algemeen bij ons een stuk minder zwaar dan de ochtendzorg.
Bedankt voor alle tips ! Vind het lastig op de besluiten/kiezen wat ik moet doen. Elke dienst is wel zwaar. Tis zo vervelend dat het werk zo leuk is.. Ben nog in afwachting van de brief vd arboarts dus we wachten nog rustig af !
Ik werk ook kleinschalig pg. Toen ik zwanger was van Mart ben ik rond de 22 weken grotendeels de zorg uitgegaan, maar toen was ik EVV en had ik genoeg andere taken te doen.. Ik zou iig de ochtenden niet meer alleen doen, tenminste, dat vond ik erg zwaar. Ben toen volgens mij alleen avonden gaan draaien. Kan je niet een paar uurtjes hulp krijgen voor tijdens de avondzorg? Omdat je werkgever de kosten die ze maken door jou ziekmelden terug krijgen ivm je zwangerschap kunnen ze iemand naast je neerzetten. Door goede afspraken te maken en steeds iets minder in de zorg te werken heb ik het volgehouden tot 34 weken. Blij toe, want Mart kwam 10 dagen te laat en ik verveelde me kapot thuis Ben ook wel benieuwd hoe lang ik het nu vol kan houden
Wij hebben helaas geen functie voor EVV-er.. Die is er namelijk uit. Bij ons zijn we PB-er (persoonlijk begeleider).. En dan alleen van een paar bewoners van de groep. Anders was het makkelijker geweest.. Ik denk dat het voor nu het beste is, dat ik idd boventallig ga werken en me rust kan nemen als ik dat nodig heb. En minder uurtjes. Dan kan ik het zeker volhouden tot aan mijn verlof..
Ik werk zelf in een verpleeghuis met vooral somatische problematiek. Het is ontzettend zwaar momenteel de zorg en ik weet zeker dat ik het niet had volgehouden tot het einde, werkt zelf 24 uur met vaak nog wel extra uren. Ik zit zelf nu 100% in de ziektewet ivm hyperemesis dus mag tot aan me verlof niet meer werken van de bedrijfsarts. Nu is het zo dat ik evv-er ben en dat ik dus wanneer het me wel lukt op kantoor me administratie doe... Is het geen optie dat je iets op kantoor kan doen? of wellicht toch 50% gaat werken? maar dan zit je natuurlijk alsnog met het tillen/bukken etc.. Wil je succes wensen met je beslissing, en denk idd goed na wat is juist voor mij en mn kindje.. want ik was eigenwijs en dacht.. ik kan wel gewoon werken (op kantoor dan hoor) met vervolg dagen weer ziek..
Dat is het hem juist.. Daarom moet ik snel met die bedrijfsarts gaan praten. Als ik thuis ben voel ik me redelijk goed. Maar dan kan je de tijd nemen.. Nu ben ik gisteren thuis gebleven van mijn werk omdat ik me ontzettend beroerd voelde. Me leidinggevende gaat straks natuurlijk bellen of ik morgenavond weer kom werken. T liefst wil ik eerst naar de bedrijfsarts.. Want ik weet dat als ik weer ga werken dat ik woensdagsavond weer gesloopt ben.. Ik wil zo graag blijven werken, maar mijn lijf zegt ''nee, het gaat niet''.. Het is zo moeilijk.. Zeker in de zorg, ben je gewoon een ''mensen-mens'', en ik wil mijn collega's niet laten vallen of dat ze meer moeten werken omdat ik uit de running ben.. En dat wil ik niet. Maar ik moet gewoon voor mezelf kiezen.. Aaarghh
Als ik thuis ben gaat het ook 'redelijk' met me en soms zelfs goed. Maar zodra ik ook al is het maar 2 uurtjes op kantoor heb gezeten, dan heb ik er echt daagen last van! .. dus het lichaam heeft gewoon rust nodig blijkt. En ze krijgen voor jou via het uwv betaald, dus voor het bedrijf kost het niets en ze mogen dus voor jou gewoon vervang inzetten!! En nee zeggen is erg moeilijk, maar sinds ik zwanger ben kan ik het ineens best wel goed haha.. dus als je lichaam zegt NEE.. meid.. denk aan jezelf want werken kunnen we ons hele leven nog en ons kindje is belangrijker dan werk!
Als ik je een advies mag geven, probeer aan te kaarten bij de arbo-arts dat je therapeutisch wilt werken. Ik heb de beide vorige zwangerschappen ook een hele tijd therapeutisch gewerkt. Volgens mijn leidinggevende krijgt de organisatie "geld" als je ziek en zwanger bent, daar staat een vergoeding voor. Dus kunnen ze in principe makkelijk iemand anders aannemen voor je. Wanneer je ziek gemeld bent kun je best nog therapeutisch werken en de dagen zo lang/kort maken als lukt. Wanneer je nog even zo door gaat loop je het risico dat je toch teveel doet, aangezien je alleen op een groep staat. (hier net zo, werk ook met dementerende ouderen). Succes bij de arbo-arts. Mijn ervaring met een arbo-arts is trouwens dat ze je ook goed kunnen adviseren hoe verder..
Hallo! Ik werk ook op een kleinschalige woonvorm voor 12 dementerende ouderen. Ik ben nog niet zover als jij, maar merk dat de zorg verlenen mij ook steeds zwaarder valt. En dan niet omdat er een buik in de weg zit maar omdat ik krampen krijg, snel vermoeid ben, erg misselijk ben etc. Net als jij vind ik mijn werk enorm leuk! Ik help de bewoners met zorg die nog kunnen lopen maar dat vind ik persoonlijk net zo zwaar als met tillift omdat je vaker moet bukken omdat ze zelf niet hun broek kunnen aantrekken, schoenen helpen uit de stoel/bed te komen etc. verder doe ik veel begeleidingstaken omdat ik de hele dag op de groep sta maar dan loop ik alsnog veel afstanden. Hoop dat ik zo lang mogelijk op deze groep kan blijven werken. Er is nog een huis voor somatische beperkingen en niet aangeboren hersenletsel maar PG vind ik persoonlijk het leukst ook al is het zwaar. Houdt dit topic in de gaten aangezien ik hier ook nog wel eens mee te maken kan krijgen. Gelukkig heeft werkgever al aangegeven dat als ik het niet meer trek ik dit moet aangeven en er dan verschillende opties zijn zoals verkorte diensten, voor een gedeelte ziekmelden, therapeutisch werken etc. Heb voor mezelf besloten te stoppen met werken 6 weken van te voren. vind mijn beroep te zwaar om tot 4 weken voor de bevalling te werken..
Heb gisteren mijn leidinggevende aan de telefoon gehad, en ze zei uit zichzelf dat het een idee is om vervoegt met verlof te gaan.. 1 maart al ! Dus ga het overleggen met de arbo. Het is niet wat ik wil. Maar heb bedacht dat ik dat met de middagmaaltijd kan gaan helpen of in de ochtend 1 of 2 mensen wassen, maar dat ik zelf kan bepalen of ik dan kom ja of nee.. De brief van de arbo ligt bij mijn schoonmoeder dus die neemt mijn man straks mee.. Ben benieuwd wanneer ik mag komen ! @ Bagheera, ik vond het idd zwaar worden toen ik 14 a 15 weken was. Heb het tot die tijd elke dag nog volgehouden, maar ook omdat ik moest van mezelf.. Ondanks de krampen.. Wel moet ik erbij zeggen dat ik super lieve collega's heb die me alle hulp willen geven die ik nodig heb. Alleen is dat lief aangeboden maar bijna niet na te komen, omdat iedereen alleen staan. Je kan niet zomaar weg van je groep voor een tilletje. Geef het goed aan bij je leidinggevende.. Heb elke keer gezegd, als ik ''alleen'' ben en ik voel me beroerd, neem ik een pcm en gaan met die banaan. Maar nu ben ik samen met me meisje, en dan denk je al gauw anders.. Je moet nu ook al voor de kleine zorgen !
Hoi Bagheera, ik heb donderdag gesprek met de bedrijfsarts. En het ziet er naar uit dat morgen mijn laatste werkdag is.. In ieder geval in de zorg. Ga zo nu en dan wat administratieve dingen doen. Verder had ik vrij-zat-zon gewerkt en heb veel harde buiken gehad. Vandaar dat ik eerder ga stoppen, ook op advies van mijn leidinggevende.. Lief dat je ernaar vraagt !
Vroeg me ook al af hoe het was afgelopen, goed dat je nu aan jezelf denkt en de kleine meid!! Het zal erg wennen zijn hoor ineens niet meer in de zorg, maar je zal merken dat het rust met zich meebrengt.. erg verstandige keuze! Geniet van de *rust* !
Werken in de zorg is al zwaar genoeg, en daarbij zwanger zijn is geen pretje. Uiteraard is iedere zwangerschap anders. De een kan het langer volhouden dan de ander, maar het is geen wedstrijd. Zelf heb ik tot week 19 in de nacht gewerkt full time en ik stond alleen op 150 bewoners waaronder zware somatische verpleeghuis cliënten. Ik heb gesmeekt of ik wat minder nachten mocht, maar ze negeerde mij gewoon. Bij een andere zoco kreeg ik gelijk. In week 30 ben ik halve dagen gaan werken,werkte nog steeds voltallig. Bij week 34 mocht ik eindelijk met zwangerschapsverlof. Helaas nog geen week later kwam mijn zoontje al. Er waren er 4 zwanger en 3 ervan hebben vroeggeboortes (5, 5 en 8 weken te vroeg) een andere zat met 15 weken thuis ivm haar rug. Ik heb echt mijn best gedaan, maar achteraf had ik gewoon naar mijn lichaam moeten luisteren. Dus mijn advies, luister goed naar je lichaam. Probeer je niet groot te houden tegenover collega's die wel nog alles konden tot het einde. Je weet daarvan nooit de waarheid. En bovenal geniet van je zwangerschap. Het is niet niets zwanger zijn en in de zorg werken is nu eenmaal super zwaar.
woow heftig. Ik dacht dat je vanaf 12 weken geen onregelmatige diensten meer hoeft te draaien. Zo stond het bij mij in de gehandicapten CAO.
Jeetje dat is inderdaad heftig meid !! Dan is alles ineens heel snel gegaan.. Heb wel geleerd om naar je lichaam te luisteren hoor, hebben al veel moeite voor dit kindje moeten doen, en ga het niet riskeren dat er iets fout gaan omdat ik hard moet blijven werken..