Ik heb 2 schoonzussen.. 1tje heeft een kind van 1,5 jaar bijna .. Zij viert hier Sinterklaas en hadden afgesproken om 3 kadootjes te doen.. Tenminste dat was haar idee ook omdat haar man zonder werk zit enzo dus hou ik daar rekening mee.. Logische we hadden geen prijs en/of grote afgesproken .. Nu gaf zij me de kadootjes met 4 in een tas.. Dat was niet afgesproken.. Ik heb er verder niks over gezegd en vul die van mij ook maar gewoon aan.. Dat ze er ook 4 krijgen.. De 2 jongste merken dat niet maar mijn oudste kan natuurlijk tellen.. Ook zou ze afgelopen zaterdag blijven eten , mijn zoon werd 3 jaar.. Na 1,5 a 2 uur gingen ze al weg (kind was moe ofzo) dus ik had al gezegd van leg hem dan in het ledikantje van ... Die gaat toch niet meer slapen .. Dat wilde ze niet.. Ik bedoel ik ben echt niet moeilijk hoor .. Blijf je eten prima , blijf je niet eten ook prima maar geef het wel door want je rekent erop toch.. Koopt extra eten enzo En ja mijn andere schoonzus is zwanger 16 weken zoiets.. Loopt alleen maar met d'r hoofd in de wolken , ik hoor haar alleen maar zeggen oh dat pakje wil ik hebben kost 50 euro en dat en dit wil ik hebben.. Bijvoorbeeld de stokke kinderwagen nieuw 900 euro en weet ik veel wat ze allemaal wilt hebben.. Tja normaal gesproken prima als je het wilt hebben en wat niet geheel onbelangrijk is het kan betalen .. Ze woont in crisis opvang geeft geen geld geen uitkering gewoon niks.. En dan maar vrolijk rond lopen steeds.. Ze is niet welkom bij d'r ouders .. Ze heeft bij mijn ouders gewoond maar leefde echt van het geld van mijn ouders en ja mijn moeder is bijna 50 en mijn vader is 50 ze hebben geen zin in een baby in huis.. Ook werkt mijn broertje niet en die woont nog bij me ouders .. Wat ik eigenlijk bedoel hoe gaan ze een kind opvoeden? Ze hadden eigenlijk ook verwacht dat mijn moeder zometeen fulltime gaat oppassen want ja de kinderdagverblijf kosten he.. Ze kunnen niet eens een fop speen kopen .. Ik snap het niet.. En zou echt niet meer weten hoe ik ze aan hun verstand moet helpen dat een baby + baby uitzet handen vol met geld kost.. En heel eerlijk heb ik geen zin om ze te helpen .. Ik heb het geprobeerd iedergeval ff het koste plaatje te laten zien .. En hoor ik ja komt wel goed ' toen was ze 5a 6 weken zwanger nu zijn we alweer 10 weken verder en ze zijn nu nog net zo ver dan 10 weken geleden .. Maar de baby kan d'r niks aan doen.. Die vraagt er ook niet om, om zo geboren te worden.. Heeft iemand misschien tips wat ik misschien kan doen.. Niet voor hun maar wel voor me neefje die er komt... Groetjes
Lastig! Ik herken de 'vervelende schoonzus' heel erg. Maar eerlijk? Ik ga me nooit, maar dan ook nooit meer ergens mee bemoeien. Hier een heel ander type schoonzus gehad. Pathologische leugenaar, zware manipuleur, stookte ontzettend tussen mijn vriend, zwager (haar inmiddels exvriend) en schoonouders. Zette de hele boel op zn kop, is 2x expres zwanger geraakt, leeft van andermans belastinggeld (te lui om te werken) en zorgt niet voor haar kinderen. Kinderen vaak weken aaneengesloten van huis, bij opa en oma. Ik heb hiervan geleerd dat je veeeeel meer jezelf ermee hebt, als je je ermee gaat bemoeien, uiteindelijk waren vriend en ik de boeman. Zo manipulatief goed was ze. Inmiddels door de mand gevallen, en leeft ze nu met haar kids in de bijstand. Enige wat ik vind, is zielig voor de kids. De band tussen mijn vriend en zwager is door haar zo verknald, dat ze elkaar nog steeds amper spreken. Het zijn nu eerder kennissen van elkaar. Zonde... Dus meid, maak je niet te druk!! Krijg je alleen maar moeilijkheden mee
Ik snap trouwens heel goed dat je er wil zijn voor je neefje. Naar hoe hard ook, zij zijn de ouders. Als ze alles maar in hun schoot geworpen krijgen, blijft dat zo doorgaan..
@de eerste: ik zou t laten gaan. Pick your battles. Sommige ouders zijn nu eenmaal van mening dat hun kind een week ontregeld is als het niet in eigen bed slaapt. Waren ze zo lang voor etenstijd gekomen dan? @de tweede: aan je schoonzus kan je niet veel doen. En ja, een jonge a.s. Mama dagdroomt over mooie babyspullen. Ze verwaht toch niet dat jij t voor ze koopt? Je kan wel met je ouders praten, en ze aanmoedigen om hun zoon een welverdiende schop onder zijn kont te geven. Ze hebben volwassen dingen gedaan en een kindje gemaakt, hoogste tijd om zich volwassen te gaan gedragen. Studeert je broertje nog? Of vreet hij uit zijn neus?
Zo te lezen is het jou broertje die zijn vriendin zwanger heeft gemaakt en samen er nu een potje van maken. Weetje als je kinderen gaat krijgen nu is het nog leuk. Aan het einde van het verhaal hoop je dat in elk geval je schoonzus volwassen is geworden ze zal wel moeten. ( en jou broertje ook uit eindelijk) Zadelt jou ouders met dit probleem op maar ja hij kan er nu ook moeilijk van weg lopen ook hij is verantwoordelijk voor de zwangerschap. Doe wat je kan en laat wat je niet kunt doen.
Trouwens, als jij deze keer een meisje krijgt heb je een ton aan jongenskleertjes en spullen over gok ik zo - in jouw schoenen zou ik die wel doorgeven als je broertje/schoonzusje die goed kunnen gebruiken.
En wellicht denken ze ook weer zo over jou omdat je je zo druk maakt(e) vanwege het thuis werken van je vriend. Niet mee bemoeien, niemand is perfect.
De eerste: zo erg is het toch niet dat ze 4 ipv 3 cadeautjes heeft gekocht? En van het eten snap ik wel dat je dat lastig vind, maar ik snap hun ook wel, dat hun kind nergens anders wil slapen, want dat deed mijn zoon ook niet. De tweede: Ik snap je ergernis, maar mag ik vragen hoe oud zij is? Want eigenlijk vind ik het nogal knap dat zij met haar hoofd in de wolken loopt, in haar situatie..dat bedoel ik eigenlijk positief.. In de crisisopvang, niet welkom zijn bij je ouders,ik vind het nogal wat.. Dan ben ik eigenlijk blij om te lezen dat ze in ieder geval wel blij is met de kleine op komst. Vind het ook een beetje moeilijk om te oordelen hier, omdat ik niks van de situatie verder af weet. Laat haar dromen over mooie spulletjes, ik denk dat ze zelf ook wel snapt dat ze die niet kan kopen.. Ik zou haar eigenlijk een beetje proberen te helpen met alles..jij als ervaren mama hebt vast wel goede tips.. En niet alleen op haar afgeven...je broertje is er ook nog..
Ik vind je een zeur! Zeker mbt het eerste soms lopen dingen gewoon anders. En wat betreft het tweede, je wil niet helpen nou bemoei je dan er ook helemaal niet mee. Als je bang bent dat het geen eten heeft geef het te eten maar roepen dat het schandalig is heeft de baby ook weinig aan.
Schoonzus 1: Zou ik niets over zeggen. Idd, pick your battles. Is de moeite niet waard. Schoonzus 2: Jij kan niets aan de situatie veranderen. Die 2 moeten zelf de harde lessen van het leven leren. Het enige wat je kan doen is helpen. Bijvoorbeeld: - oude kleertjes van jouw kinderen doorgeven - een spaarrekening openen op naam van het kindje en bijvoorbeeld jezelf of je ouders als beheerders aanstellen en zo de ouders aan te zetten maandelijks wat te sparen voor hun spruit
Natuurlijk kost een kind geld, echter hoeft het niet allemaal zo drastisch duur te zijn. Denk aan kringloop of mp. Hun hebben voor het kind gekozen en zullen ze er zelf ook uit moeten komen hoe en wat. Zolang ze niet om hulp vragen dan je er ook niet mee bemoeien, daar komt heibel van!
Maak je niet druk zeg. Tegenwoordig kosten spullen voor kids echt niet meer zoveel als vroeger. Er zijn zoveel verschillende manieren om tegenwoordig voor kleine prijsjes en zelfs aan gratis spullen te komen. En dan nog, het is toch niet jou probleem hoe hun het oplossen? Ik ben beheerster van een grote weggeef hoek op facebook in mijn regio, je wilt niet weten hoeveel mensen elkaar met gratis spullen helpen, hele huizen worden er gratis ingericht en of verbouwd. Tegenwoordig willen mensen zich veel te veel bemoeien met elkaar, helemaal niet nodig in mijn ogen. Leef je leven zoals jij dat wilt en laat andere hun leven leven zoals zij dat willen.
Mijn broertje woont bij me ouders ze zijn (nog) samen.. Het gaat me ook niet om hun maar om de baby.. En ja ik al me spullen geven? Daar twijfel ik dus ook aan.. Want iedereen moet werken voor hun baby spullen en wij hebben ook gewerkt om het te kopen zeg maar.. Ze zijn beide verantwoordelijk en beide gezond genoeg om te werken... Ik heb zometeen een baby kamer over.. Heb ze al toegezegd dat ze die mogen hebben.. Dus die krijgen ze ook van mij.. Ben echt niet de beroerdste om ze te helpen.. Maar idd wat hier gezegd werd zo leren ze nooit zelf op de blaren te zitten.. En er echt voor te werken .. Ze moeten in de realiteit komen.. Ik bedoel voor je het weet is de baby eral toch? Overigs stond zij nergens in geschreven en had of heb wat geld heeft ze niet een zorgverzekering ... Weet niet hoe het precies zit met rekeningen enzo of je die krijgt en zelf moet betalen of dat het naar de nieuwe verzekering gaat.. We weten niet of ze dat nu heeft een verzekering ze is er best vaag over.. Maar daar bemoei ik me verder ook niet mee.. Dat zoeken ze maar uit... Maar ik zit meer in me maag met de baby .. Daar maak ik me zorgen om.. Kindje kan d'r niks aan doen.. Vind ik.. Dus zit in 2 strijd wel helpen want ik heb een hele hoop baby spullen wat ik niet meer ga gebruiken.. Maar aan de andere kant ja zo kan ik ook wel 100 kinderen op de wereld brengen als ik alles ga krijgen .. En leren ze er nooit van .. Kids kosten nu eenmaal geld.. Overigs denken ze dat wij rijk zijn dus verwachten ze het misschien wel ? Wij zijn niet rijk haha wij werken er hard voor ... Het is best een moeilijk kwestie en ja ga werken.. Maar Albert Heijn is te min.. Ze vragen bij mij in de buurt al maanden personeel maar dat wilt hij niet ofzo 😒 dus aan de andere kant denk ik , oke zoek het dan ook maar uit.. Mijn ouders hebben overigs dagelijks ruzie met me broertje dat hij moet werken maar loopt vervolgens boos weg want me moeder zeurt zegt hij dan 😒