Hoi allemaal, Wat is het toch tegenwoordig dat de hele wereld zich met jou lijkt te bemoeien met 'goedbedoelde' adviezen.......? Bijvoorbeeld; Gisterenavond was ik (even) op een verjaardag van vrienden van ons. Ik had ons mannetje gewoon meegenomen, we hadden van te voren al afgesproken niet te lang te gaan maar toen ik opmerkingen kreeg als; 'Goh, hij huilt wel erg he, hij heeft krampjes' en 'Hij wilt nog meer eten hoor' had ik het eigenlijk snel weer gehad. Helemaal toen mensen ineens opmerkingen gingen zitten maken over onze dochter; 'Je kunt wel merken he dat ze niet naar de psz gaat' of 'Is ze altijd zo druk?'. De klapper van de avond was; 'Jullie dochter is wel slank en tenger he, van wie heeft ze dat, want als ik jou en je man zo zie........'. Ik ben verdorie 2 weken geleden bevallen! MOGEN er ajb wat kilo's zijn blijven hangen???? Maarja, dit soort opmerkingen bedenk ik natuurlijk pas als ik allang en breed weer weg ben (lees; huilend thuis op de bank zit omdat ik me zo'n rotmoeder voel, en bedankt he). Hebben jullie op zo'n moment nou gelijk je woordje klaar of zijn jullie net als ik; mega bijdehand maar op zo'n moment klap ik gewoon helemaal dicht..... Ben ik de enige? Vast niet.
ik herken het! vanmiddag een broodje gegeten bij mijn ouders samen met mijn vriend en zijn dochter en onze zoon (die eet nog geen brood). meisje wil dr beker pakken dus ik zeg tegen dr dat ze wel met 2 handjes vast moet houden, nou toen was ik streng volgens mijn moeder.. ehh sorry volgens mij is het heel normaal wat ik zeg..
nou meid echt niet, en het is nog erger als je jong moeder bent want dan voelt de hele wereld zich verplicht om jou te "helpen". ik was 20 toen ik moeder werd maar geloof me ik ben zo blij met haar als ik alle oudere moeders in de winkels zie van eind 20 begin 30 met kids die krijssen om alle snoepjes en wat ze wel niet willen of wat ze juist niet willen en mijn dochter gewoon normaal in het wagentje zit of achter me aan loopt en helpt met de boodschappen. heerlijk!!! als ze iets vraagt en ik zeg nee: dan legt ze het terug en loopt ze weer mee. ZONDER GEZEIK heerlijk! mijn opvoeding is mijn opvoeding. jou opvoeding is jou opvoeding! wat bij mij hielp was ja en amen zeggen en het ene oor in, andere oor uit en dan als ze opmerkingen maken die me raken gewoon RECHT voor hun neus compleet het tegenover gestelde doen van wat ze voorstellen. terwijl je wel gewoon ja zegt en lief lacht. dan is het duidelijk dat het niet gewenst is!
Niets van aantrekken wat anderen zeggen.Is soms wel erg moeilijk idd.Maar jij doet het goed als jij je kinderen opvoed.Heeft niets te maken met leeftijd zoals hieronder iemand zegt... ik was 20 toen ik moeder werd maar geloof me ik ben zo blij met haar als ik alle oudere moeders in de winkels zie van eind 20 begin 30 met kids die krijssen om alle snoepjes en wat ze wel niet willen of wat ze juist niet willen en mijn dochter gewoon normaal in het wagentje zit of achter me aan loopt en helpt met de boodschappen. heerlijk!!! als ze iets vraagt en ik zeg nee: dan legt ze het terug en loopt ze weer mee. ZONDER GEZEIK Ligt niet aan de oudere moeders,maar aan het kind en de opvoeding. Ik ben nu 34 en mijn dochters zijn 3 jaar.Maar wat jij omschrijft heb ik nog nooit mee gemaakt!
Nee ik heb zeker niet altijd mijn woordje klaar met dat soort opmerkingen. Wij kregen heel veel ' goedbedoelde' opmerkingen na het overlijden van ons zoontje. Ik slikte alles in omdat ik het zo ongepast vond wat men zei dat ik het gewoon niet kon geloven en totaal perplex stond. Alleen dat inslikken zorgde ervoor dat ik dus vaak huilend op de bank zat en die opmerking bij me bleef hangen en dat ik boos was op mezelf waarom ik mijn mond niet gewoon open trok. Langzaam ben ik daarin gegroeid en dat heeft me wel een heel stuk directer gemaakt en misschien wel bitchy maar gewoon recht voor mijn raap. Jammer dan.....ik wil in elk geval niet meer de 'goedbedoelde' opmerkingen van anderen mijn probleem laten. Dan geef ik ze liever een deksel op de neus. Ben benieuwd hoe de goedbedoelde baby adviezen mij gaan bevallen in het voorjaar maar daar ben ik dus echt helemaal allergisch voor. Waarom reageer ik eigenlijk: nou vooral om te zeggen dat ik je een hart onder de riem wil steken want ik vind dat je als kersverse mam een dik vet compliment mag krijgen dat je er al lekker op uit trekt met de kleine man.
Huh? Ik hoop dat je dit niet zo bedoelt als het er staat? Er staat dat álle oudere moeders kids hebben die krijsen om snoepjes enzo. Nee toch he, dat bedoel je niet zo he? TS.. wat vreselijk naar zeg, die opmerkingen op die verjaardag. Ik kan me goed voorstellen dat je je dat hebt aangetrokken.
Had de kleine van mijn vriendin gistermiddag bij me, een middagje oppassen. Staan we in de Kruidvat komt er een mevrouw naar ons, lacht naar die kleine dus ik zeg liefkozend tegen die kleine kun je ook lief teruglachen naar deze mevrouw ( je weet hoe dat gaat met een kleine van 3 maanden) ? Nou toen kreeg ik me toch een preek van hier naar Tokio. Kinderen zijn geen robots, laat haar met rust etc!!!! OMG wat denken die ouwetjes van tegenwoordig? Alsof ik dat kindje forceer om terug te lachen
ja, ik denk dat iedereen het wel herkent. Ik ben op zich best mondig, maar soms ben ik ook met stomheid geslagen. Dan weet ik even niks meer terug te zeggen.
Nou, ik ben blij dat ik niet de enige ben. Ik wil ook geen discussie ontlokken over leeftijden e.d. hoor. Ik ben zelf 32 trouwens.... Gisteren zat ik ook echt op de bank van; 'WTF just happened???' en WAAROM zeg ik er nou niks van he op zo'n moment...
ik was laatst boodschappen aan het doen en had de kleine in de maxicosi op het karretje staan, zegt een man wat staat ie hoog! nou dat staat wel stevig hoor zeg ik, die man nou als het karretje omvalt.. oke dat kan maar alsof ik niet oplet ofzo??
Wilde net gaan vragen of het volgens sommige hier over leeftijd gaat.Heeft er helemaal niets mee te maken. Onze meiden waren krap 2 kilo toen ze thuis kwamen.De eerste keer dat ik ze meenam naar de winkel waren ze denk ik 2,5 kilo.Je had de reacties moeten horen van mensen.Ze waren te klein(ja vertel mij wat),ze moeten binnen blijven(ohja frisse lucht is niet goed voor baby's) en zo kan ik nog meerdere dingen uit mijn geheugen ophalen. Kan zo pijnlijk zijn,maar na een tijd gaf ik er helemaal niets meer om.Sommige mensen denken dat ze alles beter weten en dat ze de hele situatie al kennen als je maar 5 min in de zoveel tijd zien.
Ik was laatst in de winkel met mijn jongste. Hij zet het op een huilen dus ik haal hem even uit de kinderwagen. Komt er een mevrouw langs lopen die zegt, ach hij mag even huilen hoor.. Dus ik lach op mijn allervriendelijkst naar haar maar denk bij mezelf, tja daar zijn de meningen nou eenmaal over verdeelt. Ik heb de afgelopen jaren vaak goedbedoelde adviezen gehad. Soms ga ik er tegen in en leg uit hoe ik er tegen aan kijk. Maar meestal knik ik ja en amen. Het heeft soms ook geen zin hoor, trek je er iig niks van aan. Die mensen weten gewoon niet beter.
Ik heb het ook wel meegemaakt. Met name de wat 'ouderen' denken het 'beter te weten'. Zoals bij mij een paar tantes, maar ook gewoon wildvreemde oma's op straat die even hun zegje willen doen. M'n eigen moeder kan er ook wat van trouwens.... Laatst nog in het bos.... mijn dochter liep te stieren en wilde persé getild worden en dat wilden wij niet, dus discussie en gehuil allom. Komt er een dame langs gewandeld die ineens tegen mijn man zegt; 'anders moet je haar even op je schouders nemen'. huh?! Bemoei je er niet mee mens! (dacht ik)
En weet je, het maakt dus blijkbaar ook niet uit of je al kinderen hebt of niet, we hebben een dochter van 3 en zelfs daar gingen mensen zich ineens mee zitten bemoeien....??? Ik vind het ZO raar, whahahahahaha
Ik blijf er ook verbaasd over. Iedereen weet precies hoe het moet en wat JOUW kind wil/kan/mag Ik moest zo lachen om een vriend laatst. We hadden een verjaardag en hij kwam ook met zijn dochtertje van 6 weken oud. Hij kwam binnen en riep direct in gezelschap: 'Ze gaat vast zo huilen en ja, ze heeft krampjes, heeft honger of is moe! We hebben ze allemaal al gehoord!' Geweldig, niemand heeft zich met het kind bemoeid
Ja, goed he? Iedereen begon ook te lachen en hij vertelde toen ook hoe irritant het is als iedereen het zo goed weet en zich er mee bemoeit. Dus toen durfde niemand uiteraard meer