jaaah vlinders ooooh gatver, als er eentje in mijn buurt kom ga ik rennen hoor.. moet er niks van hebben vieze vieze vieze gore beesten bah..
Ben net ff geconfronteerd met mijn fobie,ppffff Opeens komt mijn dochtertje naar mij toe helemaal in tranen en zei dat ze erge buikpijn had. Ik wist al hoe laat het was dus riep mijn partner (schaam me echt zo....) Mijn dochtertje deed dr handjes voor haar mond en ik vroeg moet je spugen? (dan had ik gauw een emmer gepakt n.l.) Maar ze knikte nee,tot ze het weer deed met dr handjes maar weer knikte ze nee toen ik vroeg of ze moest spugen. Ik zag dr helemaal bleek worden en ik ben(damn wat schaam ik me) naar boven gelopen en mijn partner bleef bij dr en opeens hoorde ik haar overgeven. Mijn hart zat werkelijk in mn keel,wat een angst!!!! Het ging een hele lange tijd ZO goed en nu dit....die terug val..... Echt niet leuk en ik heb zo gehuild omdat ik me echt een slechte mama voelde omdat ik er gewoon echt niet voor haar kon zijn. Mijn vriend was er wel en trooste haar e.d. maar ik hoor dat toch ook gewoon te kunnen doen?! Voel me echt even een slechte mama hoor,kan wel weer janken.....
He spitsmuis, Ik begrijp je, dat weet je he. Niet te streng zijn voor jezelf, je wist dat je vriend er was voor je dochtertje, dus je verantwoordelijkheidsgevoel is er wel. Dit is gewoon een hele enge situatie voor ons! Hoe gaat het nu?
Het gaat nu eigenlijk gewoon goed. Ze was vrijwel toen ze opgeknapt was na het overgeven weer gaan spelen,kreeg een droog koekje en wat te drinken en ging er goed in en bleef er in. Ze heeft niet meer overgegeven. Wel hebben we haar een dagje van school thuis vandaag. Ze was gisteren namelijk ontzettend moe en denk dat ze wat oververmoeid is(geweest?) Ze is als een blok in slaap gevallen en heeft ruim klokje rond geslapen. Vandaag even aankijken hoe dr darmpjes doen,want ze heeft nu wel steeds aandrang maar dr komt niks,geen ontlasting... Ff aankijken wat dat gaat brengen. En vandaag ga ik maar even een flesje Dettol halen en de boel toch gewoon voor alle zekerheid want ik zit nu even in-dejeweetmaarnooit- fase van de fobie... Al lijkt mij dat als ze buikgriep had ze nu nog wel beroerder zou zijn geweest.
Dat is dan weer typisch bij mij. Ik ben er heel bang voor en ik zou er ook angstig van worden als mijn kind het heeft, maar ik hoef het niet uit de weg te gaan. En als ik merk dat het om buikgriep gaat, dan maak ik gewoon een keer extra schoon met een sopje (deurklinken en lichtknopjes, de normale dingen die je doet bij zoiets). Extra alcohol gebruiken voor mijn handen doe ik niet, ik krijg er droge handen van. Toch als ik zo'n verhaal lees dan triggerd dat wel, eigenlijk moet ik er niet over lezen. Wel zo irritant vind ik het, als er een goede therapie zou bestaan dat ik hiervan af zou kunnen komen, dan zou ik het zo doen. Het punt is dat ik het gevoel heel erg naar vind en daar zit mijn angst dan ook. Dat buikgriep gevoel van te voren. Dus als het zich echt aandiend, dan hou je er niets meer aan...omdat het gevoel reeël is.
Ik denk nu dat mn dochter echt geen buikgriep heeft maar gewoon even een maagje had dat even niet helemaal lekker was. Kwam volgens mn vriend ook alleen wat drinken uit,maar ik hoorde het geluid en brrrr,mn hart zat echt in mn keel. Ik ga wel voor de zekerheid alles goed schoonmaken vandaag,al is het maar voor mn eigen gevoel... Heb wel handen alcohol en die gebruik is nu ook,maar gebruik ik standaard. Maar vandaag ga ik dus aan de fikse schoonmaak ghehe.... Voel me echt zo stom,gevoel alsof ik gefaald heb. Mijn kindje was niet lekker,geeft over,roept om mij maar deze mama kon het echt even niet.... Maanden lang kon ik het gewoon als het gebeurde. Na de keel en neus amandel operatie heeft ze echt onwijs erg veel gespuugd in het ziekenhuis. Echt dat projectiel braken zeg maar,maar ze zat op mijn schoot en ik trooste haar,friste haar op en toen ze weer moest heb ik haar geholpen door het spuug bakje vast te houden,haar te troosten etc... En nu liep ik weg en sprong mn vriend net voor dat ze over gaf bij dr om haar te troosten. Weet je wat ook zo stom is.... Ze had gespuugd in de woonkamer vlak bij de deur naar de gang en keuken. Ik zit steeds te kijken naar dat plekje,gisteren stond ik toevallig daar en toen zei mn dochtertje heel vrolijk: Heej mama,waar jij staat daar heb ik gespuugd! Ik deed toen even een stapje opzij hahaha. Soms moet ik wel lachen om de acties die ik uithaal NA dat het gebeurd is.... Lachen om het moment toen ze ziekjes was even kan ik echt niet,voel me echt een vreselijke mama die er niet is voor haar kindje.... Maar als ik alleen thuis was met de meiden dan had ik er wel bij gebleven,dan kan ik het echt helemaal niet maken om weg te gaan van haar. Dan offer ik mezelf echt voor haar op om haar te troosten en gerust te stellen dat het helemaal niet erg is wat er gebeurd is. En het was ook helemaal niet erg! Heb ook gezegd dat mama echt niet boos is maar voorzichtig verteld dat mama daar bang voor is. En toen zei ze heel dapper: Maar dat geeft niks mama,ik ben bang voor spinnen! Dus ergens snapt ze het wel,maar ik doe er echt alles aan dat ze de angst die ik voor overgeven heb niet van mij overneemt. Want het is echt een helse fobie..... Als ik een nieuwe fobie kon kiezen,GRAAG!
ik heb een krantenfobie! pak ze niet aan, pak ze ook niet op..bah.. en een wespenfobie, panisch word ik als die te dichtbij is..als ik al gezoem hoor dan moet iedereen stil zijn, om dingen uit te sluiten... helaas lijkt het erop dat mn zoontje dat heeft overgenomen
ik heb een fobie voor vogels... en dit weerhoud mij helaas van veel dingen... zo zul je mij nooit op de dam in amsterdam en al dat soort plekken zien lopen... als ik een vogel zie raak ik in paniek en blijf ik of stokstijf staan of ren ik heel hard weg...
Hier nog iemand met emetefobie. Was ook doodsbang de eerste 12 weken van mijn zwangerschap dat ik misselijk zou worden. Gelukkig niet geweest. Toen kwam de keizersnede waarbij je van de ruggenprik erg misselijk kan worden, gelukkig ook niet geweest. Dus ben er goed vanaf gekomen met mijn zwangerschap en bevalling.
Ik was daar ook zo bang voor! Maar gelukkig niet moeten overgeven. Wel misselijk geworden maar weet niet of dat in mijn hoofd zat of echt zo was. Tijdens de bevalling wilde ik mijn tanden poetsen en moest het natuurlijk ergens in uitspugen. Kwam mijn vriend met zo'n ziekhuiskotsbakje aan, NO WAY dat ik het daarin wilde uispugen, hoe die dat voor me opgelost heeft weet ik niet meer maar ik heb dat bakje in ieder geval weggeschreeuwd. (in hoeverre ik dat kon doen met een mond vol tandpasta).
Haha ik zie het helemaal voor me dat je vriend aan komt met dat kots bakje en en jij hem wegstuurt met je mond vol tandenpasta haha. Maar ik herken het wel heel erg! Tijdens de bevalling van mn jongste hadden zo'n kotsbakje op mn nachtkastje gezet omdat ik wat misselijk was omdat het zo snel ging en doordat mn bloeddruk laag was door de ruggenprik. Ik heb mn vriend gezegd dat dat bakje weg gegooid moest worden! En ik doe het deurtje van mn nachtkastje open en wat denk je..... Allemaal van die kotsbakjes!!!!!! Ik werd er helemaal gek van en ze moesten echt weg haha. Dus mijn vriend die eruit gehaald en ergens anders in gelegd haha. Achteraf slaat het nergens op maar ik had echt zoiets van; zoveel kots bakjes,dat is een teken dat ik ga overgeven!!!!! Niks gebeurd gelukkig!
En ik heb als ik uitga een angst/fobie dat ze iets in mijn drinken gooien.Als ik onbekenden om me heen heb durf ik mijn hand niet van mn glas af te doen. Soms kan ik weleens denken dat er wat inzit en dan gooi ik alles weg..
ik heb een schommelfobie. ik kan er ook niet naar kijken als iemand zijn kindje op de schommel een zetje geeft en die dan alle kanten uitzwiert. of als iemand gaat bunjee-jumpen en dan zo kort langs een pilaar van een brug. als ik er aan denk wordt ik al panisch. ik heb ook bij hoge uitzondering op school toestemming gekregen om de ringen met gym over te slaan. echt blinde paniek ontstaat er dan
daar kan ik ook echt van gruwelen. ik word ook misselijk tot kokhalzen toe als ik die schimpie reclames zie
Spinnen..Ben er zo bang van. Ik lig met koorts in bed en had dromen dat ik door spinnen aangevallen werd. Er verdorie,avond's zaten er 2 bij m'n bed ook nog,van die kanjers! Met pijn en moeite heb ik ze met een glas buiten kunnen zetten omdat ik ze niet dood durf te maken en ook niet wil. (zielig) Ik weet niet of ik vanacht nog slaap.
Ik heb het op blote voeten lopen in een zwembad of een openbare doucheruimte. brrr. En op blote voeten lopen in het gras. Wordt er echt helemaal eng van.
Ik kan er ook niet goed tegen hoor. Vooral de lucht al. Maar als er niemand in de buurt is dan moet je wel. Die keren dat mijn zoontje moest overgeven was ik alleen met hem. En het leuke is dat hij die paar keren ook over mij heen gekotst heeft. En dan wilde hij gelijk kroelen met mij. Ja het moet dan maar denk ik. Dus ook kokhalzend hem troosten.