De titel zegt het eigenlijk al. Zijn er hier mensen die ervaring hebben met het verliezen van restjes placenta, een aantal weken/maanden na de bevalling?
Nee... Maar ik heb gehoord dat je daar erg ziek van kan zijn.. Heb je dat dan? Ik zou dan zsm naar de dokter gaan! Ik heb wel een paar weken na de bevalling stukken vlies verloren.. Is heel stug en ziet er als een navelstrengachtig iets uit..
Nee, geen ervaring maar het zou ook niet mogen. Als je dit vermoeden hebt, dan moet je gelijk aan de bel trekken. Het kan namelijk erge ontstekingen veroorzaken met alle gevolgen van dien.
Nou ik ben 3 maand geleden bevallen, en verloor 2 weken geleden ineens 2 stukken vlies. Had er ook buikpijn bij, sinds die vliezen er uit zijn is de buikpijn ook weg. Volgens een van de verloskundigen op dit forum waren het waarschijnlijk nog kleine restjes placenta en zou m'n baarmoeder nu leeg zijn. Echter ik vloei nog steeds, en na de geslachtsgemeenschap meer. Ik weet dat je na de bevalling tot 6 weken kunt vloeien, maar hoe lang dat in dit geval duurt.. ik heb verder nergens last van. Dus ik wacht het nog even af. Het is overigens niet zo dat ik net zoveel bloed verlies als tijdens een menstruatie. Het is wel een stuk minder.
Ik had ook 2 stukken vlies. Klinkt echt heel erg ranzig wat ik nu ga zeggen (sorry)maar bij mij hingen ze eruit zeg maar.. En moest ze eruit trekken. Deed geen pijn maar moest wel hard trekken. Anders hing er wat te bungelen onder Ik ben naar de gyn geweest uiteindelijk en die zeggen dat na het verliezen van evt stukken vlies je weer opnieuw 6 weken moet rekenen met vloeien omdat je toch iets stuk heb getrokken. Of stuk is gegaan.. Bij mij klopte dat uiteindelijk ook. 5 weken na die stukken vlies was het vloeien over.. Stukken placenta zou echt heel erg zijn hoor! Ik snap eigenlijk niet zo goed dat de vk hier dat heeft kunnen zeggen.. Want dan moet je direct naar de dokter.
Ze heeft dat gezegd naar aanleiding van mijn reactie, ik had namelijk geen buikpijn meer en het bloeden was ineens echt een stuk minder. Bij resten placenta zou ik ook buikpijn moeten hebben. Ik heb dit sindsdien niet meer gehad en het bloeden is ook een flink stuk minder. Ik dacht zelf ook al dat het flink wat langer kon duren omdat je inderdaad weer een wondje hebt, en het is gewoon een feit dat een wondje in de baarmoeder minder snel herstelt dan een wondje op je vinger. Ik heb verder nergens last van dus ik wacht het even af.
Ik heb er wel ervaring mee helaas. Ik heb 8 weken gevloeid aangeklopt bij de arts doorverwezen naar gyn en van haar kreeg ik pillen (vaginaal in brengen) mee en als niet hun werk deden gingen ze het restje placenta weg halen op de OK. De pillen deden gelukkig hun werk, want ik verloor een groot stukje gebakken kippenvlees (zo zag het er uit) daarna niet meer gevloeid en hoefde ook niet meer geopereert te worden. Kan gevaarlijk zijn als ze zo'n stukje placenta blijft zitten, want dan heb je grote kans op infectie's werd mij verteld..
Ik had het niet zo laat na de bevalling, maar wel de dag erna: ik ben op vrijdagavond bevallen en verloor zoveel bloed dat ze in het ziekenhuis elk uur mijn bed moesten verschonen Ik kreeg weeenopwekkers 's nachts, maar die hielpen niet. Uiteindelijk zaterdagmiddag een curretage gehad (zonder verdoving, dus hoppa, zo die handen naar binnen :x) Het hele ziekenhuis bij elkaar gegild van de pijn. (net bevallen en weet ik hoeveel hechtingen daar beneden, dus dat wil wel) en er werden 2 stukken uitgehaald: 1 van 8 bij 6cm en 1 van 5 bij 4cm. Nadat die stukken eruit waren stopte het overdreven vloeien en ging dit over in normaal vloeien. Weet je inmiddels al meer?
Ik bleek drie weken na de bevalling van onze zoon ook nog placentaresten te hebben. Ik kreeg eerst een paar dagen hoge koorts en daarna ontzettende buikpijn. Ik ben toen naar ha gegaan en die stuurde me meteen door naar het ziekenhuis voor een inwendige echo. Op die echo was meteen te zien dat er resten waren achtergebleven. Ik kon twee dagen later terecht voor een curettage. Dat liep niet helemaal volgens plan en ik ben veel bloed verloren en in combinatie met het bloed wat ik verloren was tijdens de bevalling kreeg ik een transfusie. Na de curettage kreeg ik weer ontzettend hoge koorts en eerst dachten ze dat ik reageerde op de transfusie maar later bleek ik een baarmoederontsteking erbij opgelopen te hebben. Ik kreeg daarom een versnelde antibioticakuur via een infuus. Oorspronkelijk was de curettage een dagopname: woensdagochtend om 7uur aan de beurt en om 13uur weer naar huis. Door de koorts en de transfusie en de antibiotica die aan moest slaan mocht ik pas vrijdagsmiddag om 12uur naar huis. Ik merkte wel dat ik langzaam weer beter werd terwijl ik me na de bevalling alleen maar moeier voelde worden. Maar daar had ik verder niks achtergezocht want die gebroken nachten was ik natuurlijk niet gewend en het verzorgen van een kindje is ook niet iets wat je zomaar in een dag geleerd hebt. Het enige waar ik het aan gemerkt zou kunnen hebben was het vloeien. Het vloeien werd na twee weken ineens weer erger en het rook niet echt fris daar beneden. Maar ook daar zocht ik in eerste instantie niets achter want er is me door de vk en kraamverzorgster gezegd het kan 6weken duren,dus ik dacht dat ik er gewoon nog niet vanaf was. En dat het niet fris rook, tja dat hoef ik denk niet uit te leggen. Mijn baarmoeder zakte ook gewoon keurig in de kramwerk en was einde kramwerk (met twee extra dagen) zelfs weer op z'n plek dus de kraamverzorgster en vk hadden het ook niet aan kunnen zien komen Ik zou het goed in de gaten houden en bij twijfel toch langs ha of zhuis gaan! Ik voelde me echt niet lekker en als ik niet langs ha gegaan was had het heel anders afgelopen met me!