Ik zoek handvaten betreft mijn eigen gevoel tegenover de situatie met mijn dochter haar vriendinnetjes/klasgenootjes. De deur staat hier bijna altijd open, voor kinderen om te spelen een broodje mee eten etc. Ik wil mijn kind een leuke jeugd bezorgen. Maar nu komt het, Maar omdat dat bij de betreffende kinderen die hier komen het niet wederzijds is. (4 kids is daar vaak onmogelijk in huis) Worden naar buiten gestuurd. Dwalen vaak rond.. en als je ze om 5 uur naar huis stuurt horen ze het vaak nog niet. Vind ook dat die gezinnen veel verantwoordelijkheid bij de ander neerleggen.. Het idee een ander let wel op mijn kind. Ik werk 4 ochtenden.. Het huis is hier ook bijna altijd 4 middagen vol. Tenzij ik op pad ben met mijn dochter. Voor sport etc. En meestal is er hier op zaterdag of zondag ook wel raak. Ik heb add. En een lichte vorm van een emotie regulatie stoornis. Ik kan niet altijd die drukte hebben.. Maar tegelijkertijd heb ik zo'n snel schuld gevoel tegenover de kids om ze teleur te stellen. Toen ik mijn dochter en mijn neefje, daar pas ik al jaren op op deze dag. Het regende op dat moment aardig, Liepen er ook 2 klasgenootjes van mijn dochter mee. Ze gingen er vanuit dat ze wel weer bij ons binnen konden spelen. Maar het vloog er bij mij best bot uit dat ik zij, wie zegt dat ik altijd mijn huis vol wil hebben. De ouders van de meiden liepen voorop..
Grenzen aangeven. Dat is heel moeilijk maar het moet, anders kom je er niet van af. Misschien weten die ouders ook niet dat het te veel wordt en denken ze 'lekker makkelijk' (heel bizar, maar goed). Ik herken het gelukkig helemaal niet. Hier zijn speelafspraakjes altijd op afspraak en kinderen spelen hier ook niet samen buiten (kan niet ivm veiligheid).
Duidelijk zijn is het beste. Klasgenootjes over de vloer mag hier twee dagen in de week. Mijn nichtje (bff van dochter) is altijd welkom, maar dat is eigen en toch anders. Buurmeisje en dochter spelen veel samen, maar wel daar en hier en buiten, dus dat gaat ook goed. Maar je kunt met je kinderen de afspraak maken dat je op bepaalde (vaste?) dagen geen speelafspraakjes thuis wil.
Nescio, lijkt mij ook wel pittig zeg dat je je kinderen heel lang niet alleen buiten kunt laten spelen. Hier spelen de meeste toch al wel vanaf 6,5 zelfstandig buiten. Youtan, Bij jullie is het mooi verdeeld qua spelen. Op dinsdag middag kan ze al niet spelen ivm sport. Van 15:00 tot 16:30. Zoals vanmiddag kan eigenlijk wel. Maar neefje is dan vaak jaloers en een spelbreker als er teveel kinderen zijn. Hij kan ook niet zo goed tegen de drukte. En dan met allemaal meiden als enige bijna 8 jarige jongen. 1 op 1 gaat veel beter voor hem. Ik denk dat ik zeker de zondag maar eens zeg geen kinderen in huis. Buiten spelen mag uiteraard. Ik denk dat idd vaste dagen geen kinderen in huis het beste werkt. Is het dan ook niet raar om te zeggen als ze dan toch wil spelen op een dag dat het hier niet kan dat ze dan maar bij iemand anders mag gaan spelen.
Ik heb de afspraak gemaakt met mijn dochter en ze snapt heel goed dat ze op maandag en dinsdag kindjes mee naar huis mag nemen en de andere dagen niet (klasgenootjes dan). Eerst mocht de maandag en de vrijdag, maar de vrijdag is ze altijd moe en wil ze niet eens spelen). Met haar buurmeisje mag altijd en buiten ook natuurlijk.
Klopt, buitenspelen zit er hier veel minder in (woon in België). Hier is het dus echt bij iemand thuis spelen en dan samen in de tuin of iets dergelijks. Een vriendinnetje van mijn dochter woont in een heel rustig straatje met een speelplein dat vanuit de woning te zien is. Daar spelen ze dus wel buiten met buurkinderen. Maar in onze straat, en in heel veel straten en buurten, is dat gewoon niet aan de orde.
Ik zeg altijd maar zo: “nee is ook een antwoord”. Hier mag er prima gespeeld worden na schooltijd (betreft zoontje, dochter zit in een andere stad op school, dus bij haar is spelen sowieso wat meer geregel) maar niet alle dagen kunnen of kunnen niet bij ons thuis. Dinsdag kan er sowieso niet gespeeld worden ivm zwemles en op woensdag kan er alleen bij een vriendje gespeeld worden, omdat mijn moeder dan hier oppast en geen zin heeft in een extra kindje in huis. En op zondag heb ik ook geen zin i kindjes hier in huis, dus als het vriendinnetje van mijn dochter hier uit de buurt aan de deur komt stuur ik dochter naar buiten om te spelen.
Ik zou inderdaad duidelijk je grenzen gaan aangeven en ook afspraken maken met je dochter. Mijn zoon van bijna 7 mag 3x per week na school afspreken en dochter van 8.5 vier keer. Op zaterdag en zondag mogen ze na de lunch spelen, zodat ze (we) 's ochtends nog een beetje kunnen relaxen. Buurtkinderen & vriendjes weten dit ook allemaal en de meeste ouders hebben dezelfde "regel" overgenomen, dus pas om 13.00 staan de 1e kinderen voor de deur Het is ook heel vaak bij ons thuis, vooral in de vakanties, dan zit de halve buurt in onze tuin.... Op zich niet erg, maar soms ook wel irritant als ik een keer een boek wil lezen of er visite is. Bij de andere buren mogen ze dan niet in de tuin komen en moeten ze op straat spelen. En ik dan maar ijsjes, snoepjes en drinken uitdelen.... Mijn voornemen voor aankomende mei en zomervakantie is dus om het dan heel anders aan te pakken
Inderdaad je grenzen aangeven. Krijgen kinderen echt geen mindere jeugd van, integendeel, denk ik. En je maakt het jezelf bovendien ook een stuk makkelijker als je anders overprikkeld raakt (wat naast voor jezelf ook voor je kinderen niet prettig is ). Hier mogen ze op maandag en vrijdag afspreken, op woensdag mag de jongste wel bij iemand spelen, maar bij ons kan dan niet ivm sport van de oudste. Dat begrijpen zowel kinderen als ouders prima. Dinsdag past oma op en dan spreken ze nooit af, alleen de jongste nu toevallig een paar keer (met hetzelfde meisje). Donderdag gaan ze naar de BSO, dus dan spreken ze ook niet af. Buitenspelen doen ze hier ook weinig/niet alleen, oudste eigenlijk pas sinds dit jaar wat vaker. In het weekend spelen ze vrij veel met het buurjongentje, afwisselend hier, daar en buiten. Daar heb ik niet altijd zin in, maar dan stuur ik ze naar boven, naar buiten of naar de buren.
Zeker je aangrenzen aangeven! Bij jou mag meer dan bij menig ander wat betreft spelen ala ik dat zo hoor dus een schuld gevoel hoeft absoluut niet!!! Je kan idd vaste dagen zeggen, maar op zich hoeft dat niet hoor. Een simpel: vandaag gaat helaas niet of vandaag komt het niet uit is afdoende. Je hoeft geen tekst en uitleg te geven.
De meiden waar ze veel mee speelt luisteren wel hier. Maar heb het idee dat zij thuis niet echt de rust of de grenzen krijgen. Daarom zijn ze denk ik graag hier. De een komt uit een groot gezin.. en andere cultuur. Geen plek voor extra kids uit de buurt daar. De ander krijgt een hele vrije opvoeding.. die stond vorig jaar met 6,5 hier nog om 19:15 aan de deur of mijn dochter nog mocht spelen. En Moeder is vaak moe..hoor ik van dat meisje. En bij weer eentje is de moeder ziek heeft ms. Verder wonen we wel in een rustige normale buurt. Vraag en tot hoe laat mogen de kids dan bij jullie spelen? Mijn dochter zegt zelf ook weleens als er een aan de deur komt en ze heeft geen zin dat ze het gewoon zegt. Ook dat ze weleens alleen met 1 wil spelen.
School is tot 15.00 uur en met speelafspraakjes na school wordt eigenlijk altijd een ophaaltijd van 17.00 uur afgesproken. Op woensdag is school tot 12.30 uur en als mijn zoontje dan ergens gaat spelen spreken we meestal rond 15.30 uur af om op te halen.
Is dat echt zo of denk je dat het zo is? Hier spelen ze in principe tot 16.30u/17.00u, buurjongentje ook ook wel eens tot het eten en heel af en toe blijft hij eten.