Hoi, Sommige van jullie volgen mijn verhaal al en ik heb inmiddels wat topics open staan door de velen onzekerheden. Even de voorgeschiedenis; Januari 2018 vroege miskraam Maart 2018 zwanger van onze zoon November 2021 zwanger of miskraam of buitenbaarmoederlijke zwangerschap? 5 november had ik mijn eerste menstruatie dag. In de middag van 17 nov tot en met einde 18 nov had ik een positieve ovulatietest. 19/20/21 eisprong? Geen idee want ik voel dat niet. Dinsdag 30 november eerste positieve zwangerschapstest met tuurstreep, vanaf daar heel netjes gaan oplopen tot nu inmiddels echte knal testen. Zaterdag 4 december, bloedverlies tot aan vandaag (11 december) elke dag dus matig bloed verlies in alle geuren en kleuren. Maandag 6 december vroegtijdige echo bij de verloskundige, ik zou nu 4+3 moeten zijn. Er is nog geen sprake van een miskraam en alles ziet eruit zoals het hoort bij een zwangere. Geen vruchtzakje nog maar het is vroeg. Donderdag 8 december telefonisch contact met de vk, ik heb veel gelezen en maak me inmiddels zorgen om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik zie dat heftig oplopende zwangerschapstesten en elke dag het beetje bloedverlies.. die combinatie kan niet goed zijn. Ik heb geen krampen of pijn en mijn eerdere vroege miskraam verliep heel anders en heel duidelijk. De verloskundige plant me in bij de gynaecoloog, diezelfde dag nog. Gynaecoloog doet een inwendige echo, ziet nog niks spannends. Geen vruchtzakje nog. Wel vraagt ze of ik op de hoogte ben van mijn hartvormige/ twee hoornige baarmoeder. Nee had geen idee maar verklaart waarom mijn zoontje al die tijd in stuit lag. Mijn bloed wordt getest. Hcg waarde is 342. Ik moet zaterdag terug komen. Vandaag was dan de tweede afspraak. Weer een inwendige echo, ik ben nu 5+1 (als dat echt klopt). Ze zien weer niks in het verdikte slijmvlies wel zegt ze dat het er een beetje rommelig uit ziet. Volgens mij is dat geen goed teken. Ik zie haar meteen verder zoeken en ik ga er vanuit dat ze niks gevonden heeft in het slijmvlies. Ze gaat op zoek naar de eierstokken. Eentje vind ze makkelijk, ze ziet er nog niks in. De ander ligt dieper naar achter en ze zegt dat het heel lastig is te zien bij mij allemaal vanwege darmen etc. Uiteindelijk zegt ze als ze dan toch echt iets moet aanwijzen, vermoed iets te zien naast mijn eileider, het is ongeveer 1 cm groot. Ze weet het niet zeker want ze ziet het slecht maar in het slijmvlies zit niks dus misschien is dat het vruchtje wel naast de eileider. Ze kan verder niks meer voor me betekenen. Ik laat mijn bloed prikken en heb een gesprek met de gynaecoloog. We hebben het over de baarmoeder en het zouden twee varianten kunnen zijn maar relevant is het niet vindt ze want ik heb al een kindje op de wereld gezet. Ik blijf wel vanaf nu onder begeleiding van hun, hoe het ook loopt, ik ga niet meer terug naar de verloskundige. Ze geeft aan dat deze zwangerschap vermoedelijk niet goed gaat aflopen. Ze ziet het rommelige slijmvlies en ze bevestigd dat kleine rondje dat misschien het vruchtje kan zijn maar ze heeft geen zekerheid voor me. Ze heeft me in het vizier en wil de hcg waarde afwachten. Ze stuurt ons naar huis en belt later terug. We zitten in de auto en ik breek. Ik test nu twee hele weken positief. Mag ik wel of niet blij zijn. Elke keer dat ik denk het is klaar, is het nog niet klaar. Ik hou niet van die onzekerheid en ik wil antwoorden. Ik wil dit kindje zo graag en nu is er toch wel een soort van bevestigd dat linksom of rechtsom dit kindje er niet gaat komen. Ontroostbaar maar we gaan kerstshoppen doen voor afleiding. Ik word gebeld in de auto. Het is de gynaecoloog en ze zegt “je hcg waardes zijn heel mooi gestegen”. Mooi? Dat is toch alleen maar nog erger, mn lijf ruimt het dus niet zelf op? Ze geeft aan dat de hcg waarde van 342 naar 753 een stijging is die past bij een gezonde zwangerschap en niet zo zeer bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Volgens haar zou hij dan ietsie stijgen en langzaam dalen of enorm snel stijgen boven de 1000 of nog hoger. Ze zegt dat dit een nette verdubbeling is bij 48 uur en dat we misschien gewoon nog kans hebben op het spotten van een vruchtzakje en vruchtje in het slijmvlies. Ze zegt ga niet van de daken schreeuwen dat je zwanger bent maar je hoeft ook niet te gaan rouwen. Helemaal beduusd hang ik op en denk ik mijn hemel in welke rollercoaster ben ik beland. Mijn vriend is helemaal blanco en ik voel me emotioneel helemaal leeggezogen. Ik begrijp er niks meer van. Maar en die bloedingen dan? Dat is toch een dikke vette waarschuwing. Aanstaande maandag moet ik terug komen voor een inwendige echo en weer hcg prikken. Ik ben erg benieuwd. Mijn vraag; herkent iemand dit?
Ik heb 5 van mijn 6 zwangerschappen bloedverlies gehad. 3 x liep het goed af en 3 x niet. Ik liet juist geen bloed prikken om verwarring te voorkomen en was meer van het afwachten en intussen afleiding zoeken. 2 x een echo gehad om te controleren op buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dus niet hetzelfde meegemaakt, maar wel hetzelfde nieuws als wat je al gekregen hebt. Het kan nog steeds goed zitten, het kan nog steeds fout gaan. Moeilijk om af te wachten. Ik weet het ♡
Ja dit doen zij om het eventuele worst scenario van een bbm voor te zijn en dat heb ik zelf liever ook. Ik bloed al 8 dagen en wil wel graag een antwoord.. en als het wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wil ik liever niet gaan zitten afwachten maar meteen actie ondernemen.
De afgelopen week heb ik je verhaal gevolgd, ik herken het niet want heb niet in die situatie gezeten. Wel heb ik na een slechte echo 6 weken geleden nog restweefsel. En ik herken wel de onzekerheid en het niet weten waar je aan toe bent en het niet weten of je lichaam het goed op gaat pakken. Heel veel sterkte, hopelijk heb je binnenkort toch een goed bericht. Maar ik kan mij voorstellen dat dit je ontzettend veel spanning en verdriet geeft. Wel fijn dat ze je steeds controleren en er zo bovenop zitten
Hoi, wat een nare situatie. Kan me voorstellen dat het je erg onzeker maakt. Ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad die werd gemonitord met alleen bloedprikken. Eerste keer prikken was op 15 dpo en toen was hcg 90, wat ze wat aan de lage kant vonden, vandaar monitoring. Mijn hcg verdubbelde elke 2 dagen en had geen bloedverlies. Daarom ook niet een echo gehad denk ik. Met ruim 6 weken toch opeens pijn gekregen aan 1 kant en toen wel een echo gekregen. Hcg was toen inmiddels over de 9000. Helaas bleek het toen wel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en door het hoge hcg en grootte van het vruchtje moest ik toen meteen geopereerd worden. Wat ik dus wil zeggen, blijf het goed monitoren ook met echo’s. Hcg verdubbeling sluit het dus niet uit. Ik dacht dat ze met hcg >1000 wat moeten kunnen zien in je baarmoeder. Ik heb spijt dat ik niet eerder om een echo had gevraagd. Hopelijk is het bij jou gewoon goed allemaal en is er als je hcg nog wat gestegen is, gewoon wat zichtbaar in je baarmoeder! De onzekerheid is vreselijk. Heel veel sterkte
Na zes weken nog steeds?! Hoe test je op je zwangerschapstesten? Is dat duidelijk gaan aflopen of dat niet? Super lief dat je het begrijpt. Mn emoties gaan alle kanten op. Vanochtend zat ik een rouwproces en toen ze belde dacht ik… ik snap het niet meer wat is het nou?!
Ik heb er niet veel vertrouwen in helaas.. ik ben ook van mening dat dat hcg misschien helemaal niets zegt. Zijn ze bij jou gestopt met hcg checken dan op een gegeven moment? En waarom was er überhaupt een verdenking op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
Ik heb je verhaal niet gevolgd maar gebaseerd op dit verhaal is het eerste wat ik denk: Meid loop je niet ontzettend op de feiten vooruit? Je bent net 5 weken zwanger, bloedverlies is heel normaal tijdens het begin en je hcg is prima. Ik begrijp dat het moeilijk is maar ik zou echt 2 weken wachten en dan weer een echo maken. Dan kan je namelijk een vruchtje zien met een hartje, en is deze er niet dan weet je meteen waar je aan toe bent. Tot de 7 weken blijft het onzeker want je ziet niet veel, en een mm mismeten en je zit 3 dagen verkeerd, enz. Dat is alleen maar stress joh. Ik lees niets waarvan ik denk, ‘oei ja dat klinkt niet goed.’ da’s positief!
Ja zij vinden dat dus van wel anders zouden ze me niet nu zo nauw in de gaten houden. Zij verdenken dus een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ook omdat ze dat rondje naast mn eileider hebben gezien.. en daarnaast nu voor 8 dagen bloed verlies en er dus nog niks te spotten is in het verdikte slijmvlies. Wat me nu bezig houdt is dat ze zei dat het verdikte slijmvlies er rommelig uit zag maar nu twijfel ik of ze dit nou normaal vond of niet.. maar ja maandag willen ze sowieso weer een inwendige echo doen hcg prikken..
Ze heeft foto's geplaatst van haar bloedverlies. Dat was best flink. Vond het vergelijkbaar met mijn eigen miskraam. En zoveel bloed inc stolsels is echt niet positief te noemen als je 6 dagen blijft bloeden. Dus best lees je je toch, niet verkeerd bedoeld, even in haar verhaal in
Zou dat meteen even navragen van dat slijmvlies. Het blijft ook gewoon raar dat ze qua bloed niks zien, terwijl je wel bloed. Bij mijn vroege miskraam was er tussendoor zelfs bloed te zien dat nog onderweg naar buiten was.. dus ik snap je zorgen ontzettend goed.. ondanks dat ik je echt nog steeds een gezonde zwangerschap gun...xx
Uit je verhaal maak ik niet op dat ze denkt aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap? Dat je nog niets kan zien met 5 weken is ook echt niet gek hoor. Hoever ben je maandag? Ik begrijp dat je je zorgen maakt door het bloedverlies maar ik lees echt niets gek hoor! dat bedoel ik niet om je gevoel te bagataliseren maar om je gerust te stellen. Afwachten is het enige wat je kan doen. Succes en sterkte! Aha, ja die heb ik niet gezien. Ik ga geen geschiedenissen napluizen. Ik ga er vanuit dat relevante informatie gewoon in de OP wordt gedeeld. Toevoeging: ze heeft het in de OP over ‘matig bloedverlies’ en ‘elke dag een beetje bloedverlies’.
Acht dagen inmiddels zelfs.. en wat jij zegt, ik was ervan overtuigd een miskraam te hebben want het was echt heftig wel..
Dat vind ik dus ook, dat is toch raar? Het is zo frustrerend. Ik kan ook nergens een soortgelijk verhaal vinden. Ze hebben vandaag in ieder geval bevestigd dat ik een hartvormige/twee hoornige baarmoeder heb. Ze twijfelen tussen de septate of de bicornuate maar ze vinden dat verder er niet meer toe doen nu en dat snap ik. Ik ga maandag inderdaad meteen vragen naar dat slijmvlies.
Snap ik hoor! Ik heb verschillende topics lopen omdat sommige niet bij een bepaald forum passen en eigenlijk ook omdat ik steeds weer wat anders hoor en dan later klopt dat weer niet -.-
Er is wel een verdenking op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ze hebben wat gezien bij mn eileider maar kunnen nog niet inschatten wat het kan zijn. Ze zien niets in het verdikte slijmvlies en ondertussen lopen de testen krankzinnig op (ik ga nu niet meer testen trouwens). Maandag ben ik 5+3 als er geen speling tussen die dagen zit.. maar deze week streng onder controle gehouden worden omdat van week 6 je wel pijn zou kunnen krijgen als het echt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is.
Ik was al in het ziekenhuis onder behandeling voor IUI en heb HSG gehad waarbij de gyn geen afwijking zag en de radioloog was van 1 eileider niet 100% zeker. Heel vaag was dat. Icm het iets te lage hcg op 15 dpo (90, ze wilde dan liever 100 a 150 zien minimaal zeiden ze) waren ze toen bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en hebben ze toen steeds 1 keer per week maar geprikt en steeds was het dus na een week 3,5 keer verdubbeld waardoor er geen verdere actie kwam. Totdat het dus mis ging.. Wens je heel veel sterkte met deze onzekerheid en hopelijk is alles gewoon goed maandag, maar snap je zorgen. Ik vond het ook zo’n nare en onzekere tijd. Je wil gewoon weten hoe het zit dan. Strekte nogmaals, liefs
maar was 3,5 x verdubbeld dan wel netjes of hadden er toen al alarmbellen moeten afgaan? kan er met mijn hcg stijging alsnog sprake zijn van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ondanks dat het “normaal” is verdubbeld in 48 uur?