hallo ik weet niet of iemand van jullie dit ook heeft meegemaakt, maar hier mijn verhaal. mijn zoontje van 16 maanden liep door de kaner en struikelde en viel voorover op zijn mondje. tand door de lip en hij huuilde zo lang dat hij geen adem meer haalde en daardoor wegviel zijn ogen draaide weg en hij werd helemaal slap regeerde nergens meer op. gelukkig waren zijn oma en opa hier op visite we schrokken zo vreselijk ik stond enorm te trillen en zakte bijna door mijn benen was helemaal in paniek stond te gillen dat 112 gebeld moest worden. mijn moeder heeft gebeld en kijn vader heeft hem op de bank gelegd en mond op mond beademing gegeven waanra hij na een kleine minuut weer bijkwam gelukkig. wat een paniek zeg vreselijk. de ambulance vertelde dat kinderen dan flauw kunnen vallen of even buiten bewustzijn kunnen raken door het zuurstoftekort en dan even later weer bijkomen. ik sta nog te trillen op mijn benen en kan het beeld van het wegvallen maar niet uit mijn hoofd krijgen moet er steeds om huilen. heeft iemand dit ook wel eens gehad? groetjes wendy.
Ik heb dit nog niet meegemaakt, mijn meisje loopt nog niet. Maar ik kan me voorstellen dat je enorm geschrokken bent! Lijkt me ook vreselijk moeilijk. Gelukkig waren je ouders er om jullie op te vangen. Hoe gaat het nu met Brandon? Beetje over de schrik heen?
Nee ik heb dit ook nog nooit meegemaakt. Wel dat mijn zoontje ontzettend lang zijn adem in kan houden als hij heel erg huilt. Wat ik laatst als tip heb gekregen is dat je een keertje in zijn gezicht moet blazen, dan haalt hij weer adem. Bij mijn zoontje helpt dat erg goed. Nu weet ik natuurlijk ook niet of je dat vanmiddag geholpen zou hebben..... Veel sterkte en ik hoop dat deze middag snel naar de achtergrond verdwijnt. Jolanda
ja hij speelt gelukkig weer en kan weer lachen, gelukkig. maar de schrik zal er hier nog wel even inzitten denk ik. groetjes wendy.
ja dat in het gezichtje blazen heb ik ook gedaan, maar dat hielp niet. maar de ambulancebroeders hebben ook gezegd dat als hij in een huil blijft hangen je ook een beetje koud water in het gezichtje sprenkelen. ik hoop natuurlijk niet dat het ooit nog nodig zal zijn. groetjes wendy.
kan geloven dat je geschrokken bent heb het meegemaakt met mijn nichtje, ze heeft kinderepilepsie en kreeg bij ons een aanval en rolde ook helemaal weg met haar ogen en verstijfde helemaal. ben zelf verpleegkundige maar op dat moment bevroor ik ook even en heb na een paar minuten natte washandjes op haar hoofd, liezen en lichaam gelegd en toen ze bijkwam direct naar spoed gereden.meestal komen ze snel bij, maar altijd zo snel mogelijk de ambulance bellen of naar het ziekenhuis gaan hoor want ze heeft is een keer zo'n zware aanval gehad dat ze haar hebben moeten reanimeren. gelukkig is het niet zo gesteld met je zoontje en is hij nu weer happy aan het spelen
Ik heb het met mijn broertje meegemaakt, hij viel ook en bleef over zen adem huilen en toen viel hij ook flauw. Mijn moeder probeerde van alles maar op dat moment hielp het niet. Naar zon 30sec werd hij weer wakker. Men moeder had het zelf al bij haar neefje meegemaakt dus ze wist wel dat dit kon gebeuren. Hopelijk gebeurd dit niet vaker want je blijft schrikken ervan!
jeetje wat zou jij geschrokken zijn! noa viel laatst ook tegen de tafel en had ook een tand door haar lip ze huilde ook maar gelukkig gebeurde dit niet.
Joshua doet dat ook heel af en toe. Dan is ie zo boos ineens, dat ie zich achter adem huilt. Dan valt ie ook een soort van weg en na een paar seconden komt ie weer bij. Dan is ie wel heel wit en slape, maar even iets eten en drinken en dan wordt het al weer beter. Het is echt schrikken, maar een neefje van mijn man had dit ook, maar rond zijn 5e verjaardag werd het minder en uiteindelijk was het weg. Maar je schrikt je inderdaad helemaal lam. Joshua heeft het nu 2 keer gehad, en 1 daarvan was ik er bij en zijn oma ook, die het gelukkig kende, maar mijn hart zat ook in mijn keel. Ik weet gelukkig wel dat het geen kwaad kan en dat het uiteindelijk over gaat.
Jeetje meid wat zul je geschrokken zijn zeg! Als Sophie echt pijn heeft kan ze ook in echt even stoppen met ademen,dan blaas ik in haar gezichtje of ik loop gelijk naar de kraan en doe ik water op haar gezichtje...ik hoop het nooit mee temaken.... Sterkte
ik heb een beetje gesurfd op internet en het lijkt dus op breath holding spells. wat vooral voorkomt in het 2e levensjaar. gelukkig komen ze altijd weer bij stond erbij en is het niet schadelijk, maar ze kunnen het wel vaker krijgen dat vind ik wel behoorlijk eng.
He bah, wat zal jij geschrokken zijn zeg! Heb dit gelukkig nog nooit met Jamie meegemaakt, alleen 'maar' een koortstuip, waardoor hij een nachtje in het ziekenhuis moest blijven vanwege de hoge koorts. Maar dat hij gewoon stopte met ademhalen, bah nee gelukkig niet. Hoop dat het snel weer beter met jullie gaat! Xx
Ongelooflijk wat een schrik zeg! Ik kan me voorstellen dat je dit beeld voorlopig niet kwijt raakt. Gelukkig is het goedgekomen. Ik hoop voor je dat dit de eerste en meteen laatste keer was. Ennuh, lekker even uithuilen hoor, zoiets gaat je niet in de koude kleren zitten.
Ja hier hoor, een week of 3 geleden was dat. Heb dat laatst ook zo gehad met mijn kleine Annie, dat ze ineens zo wegviel na een voeding. Ze was altijd wel onrustig en huilde even kort en heel hevig als het boertje kwam of een spuugje dwarszat. Laatst ook. Dacht dat ze daarna voldaan was en in slaap viel, maar potseling was ze helemaal 'weg', slap en bleek en inderdaad ogen helemaal weggedraaid. Als ik dan een paar keer porde nam ze wel een teug adem, maar wakker worden was er niet bij. Ze was zoals jij zegt, echt 'weg'. Ik dus blijven porren en buiten gaan staan, frisse lucht, dacht ik, en als het nog 15 seconden duurt bel ik 112. En toen ging het wel weer en 5 min later lag ze alsof dr niks was gebeurd te spelen in de box. En ik stond inderdaad te trillen als een rietje. Tranen in mn ogen en bijna in paniek. CB gebeld, telefonisch spreekuur (ja weet ik veel, het was na de voeding..); die zeiden dat ik de HA moest bellen. HA gebeld en ik moest meteen komen. Die dacht ook aan een breath holding spell, maar omdat dat bij kinderen ouder dan 6 maanden is, en Anne nog maar 12 weken, wist ie het ook niet zeker, geen ervaring mee. Dus de Ha heeft waar ik bij was de KA gebeld. Die dacht aan een soort van flauwvallen van de pijn, en mogelijke reflux omdat ik het ook over het spugen had. Moesten wel meteen langskomen en blijven. Uiteindelijk heeft ze wel 5 dagen in het ziekenhuis gelegen en aan de monitor, hebben ze uitgebreide testen gedaan (om andere zaken als epilepsi, wiegedood of iets met het hartje uit te sluiten) en wordt ze uiteindelijk behandeld tegen 'gelukkig alleen maar' de reflux. Onderzoek als mogelijke allergie als oorzaak van de reflux lopt nog, dus we zijn nog onder controle bij de KA. Maar goed, wat het met je doet als je zo'n bleek en slap kindje vast hebt weet ik heel erg goed. Schrikken he meid...geen woorden voor wat je dan voelt.. Dat is pas paniek. Ik voel zo weer met je mee! De tranen springen weer in mn ogen als ik er weer aan denk zeg. Poeh. Wat er dan door je heen gaat.. Ik dacht 'ze stopt ermee..' Op dat moment weet je het echt even niet meer.. Wat een geluk dat je niet alleen was, dat wel! Ik was toen alleen... Dat van de flauwvallen van de pijn geloof ik wel, dat doe ik zelf namelijk ook als ik veel pijn heb. Maar goed, als het je kleintje betreft.. Ja dus hier ook weer tranen als ik je verhaal lees. Dat moet wel even slijten hoor..! Ga maar uit van het breath holing spell verhaal, daarover kan je ook wel meer vinden op oa wikipedia trouwens. Dus dat het toch door de schrik en de pijn en het huilen kwam, en inderdaad een soort van flauwvallen.. dan weet je ook dat het niet zo 123 weer terug komt. En dat moet je jezelf wel voorhouden, maar het duurt toch wel even voor je echt over de schrik heen bent. Sterkte maar en een hele dikke knuffel voor je Brandon. Die is het waarschijnlijk zelf gelukkig allang weer vergeten..! XXX
vanmorgen toch even voor de zekerheid naar de huisarts geweest om the breath holding spells te bevestigen en die zij ook dat het zeker was ook aan de hand van mijn verhaal dat hij het bv deed na een vlapartij enzo. dus nu ben ik wat gerustgesteld nu ik weet wat het is en het bevestigd is. alleen het enge vind ik dat ze zei dat het wel vaker zal gebeuren. de een heeft het maar 1x per jaar de ander 1x per week en sommige kinderen zelfs 1x per dag. ik zal maar hopen dat het zo lang mogelijk wegblijft. die paniek is inderdaad vreselijk ik liep maar heen en weer te gillen wist niet meer wat ik moest doen door de paniek en inderdaad de 1e keer denk je dat ie doodgaat ofzo, maar nu weet ik als het nog eens gebeurd dat ik rustig moet blijven, lijkt me moeilijk maar ja ze komen vanzelf weer bij zei ze. groetjes wendy.
Als Lotte boos is kan ze ook lang haar adem inhouden en worden de lipjes blauw. Gelukkig nog nooit meegemaakt dat ze flauwviel of zo. Ben altijd met water BEzig en blaas in haar gezicht, dan komt ze weer bij. Schrikken zeg!
ik heb egt gehuild en dacht egt dat het afgelopen was!zo erg,mijn 1jarige dochtertje was dus ook kijhard op haar achterhoofd gevallen en ging huilen tot dat ze geen adem haalde en viel even weg en rolde met haar oogjes weg,na een min of 2 in haar gezichtje geblazen,water op haar sprenkelen,toen kwam ze rustig bij en had zo een slaap en was zo bleek en sufjes,nu ben ik egt zo bang dat het ooit nog een keer gebeurt!moet je dit tegen je HA of VK of bij de consultatie bureau zeggen of niet?ik ben gewoon thuis gebleven me man en mijn broertjes en zusjes waren bij me en gelukkig niet alleen maar ik tril nog steeds en moet huilen,,,,,
Ik heb het gelukkig nog niet meegemaakt, maar Luca houdt ook altijd heel lang zijn adem op als hij hard huilt (meestal als hij heel moe is en zich pijn doet). Ik ben er wel (een beetje) op voorbereid dat het een keer kan gebeuren. Dat werd me door het cb al verteld toen ze dat zag. Ik hoop het nooit mee te maken, want het lijkt me echt eng als ik het zo lees. Hoop voor jou dat het niet nog een keer gebeurt. Knuff voor je knulletje.