Vandaag voor 2 week terug ben ik met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Ik had van zaterdag op zondagnacht regelmatige harde buiken/ weeen (om de 10 min). S'morgens de vk maar even gebeld, en zij is gekomen. Ze heeft getoucheerd, en daaruit bleek dat ze wat voelde wat niet hoorde bij mij. (deze termijn zwangerschap en de eerste zwangerschap). Ze heeft gebeld met de gynacoloog en die zei dat ik maar moest komen met mijn koffertje. De vk zei nog, dat wordt 24 uur opname. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis kwam meteen de gynacoloog er ook bij. Werd meteen aan allerlei toeters en bellen gelegd. Meteen een inwendig onderzoek en een inwendige echo, gewone echo en de ctg. De gynacoloog constateerde hetzelfde als mijn vk. Ik had een vindertop ontsluiting, baarmoedermond is voor het grootste deel al verweekt, en mijn baarmoederhals is al ingekort. *slik*. En nu? Meteen aan de weeenremmers, en een injectie voor de rijping van de longetjes. Er werd ook maar meteen gezegd dat het geen 24 uurs opname zou worden, maar in ieder geval tot donderdagochtend. Ze zouden me heel goed in de gaten houden, want zou er ook maar iets inwendig veranderen dan zou ik met spoed naar het UMCGroningen gebracht worden. PFFF wat een schrik wat een onzekerheid. De artsen wisten zelf ook niet zo goed wat ze moesten doen. Uiteindelijk ben ik zaterdagmiddag pas naar huis gegaan. Inwendig wat het allemaal stabiel gebleven gelukkig. Harde buiken heb ik nog steeds teveel. Maar ik moet tot de 30 week in ieder bedrust houden, en daarna zowiezo heeeeel rustig aan doen. Ik blijf streng onder controle van de gynacoloog, wekelijks. Mocht er toch nog wat veranderen word ik alsnog doorgestuurd. We leven echt met de dag, elke dag wordt er een vlaggetje getekend in de agenda. Yes weer een dagje blijven zitten. Wie o wie heeft hier of iets dergelijks ervaring mee? Wanneer kwam de kleine uiteindelijk? Sorry voor het lange verhaal, maar moest het even kwijt. Liefs Jose P.S de kleine doet overigens uitstekend.
Ja hier iemand met een dreigende vroeggeboorte. Toen ik vorige week opgenomen werd (zaterdagavond) was mijn baarmoederhals ineens meer dan 2 cm verkort binnen 24 uur. Heb dus ook de weeremmers en longrijpers gehad en mocht vrijdagmiddag met een heel arsenaal aan regels naar huis. Iedere dag is er 1 bij zeggen ze dus zo leven wij nu ook! Ik wil graag mijn kindjes nog even warm in mn buikje houden! Ik moet tot 34 weken bedrust houden (vanwege 2lingzwangerschap) en dan daarna super rustig aandoen. Maandag komt er dus een bed van de thuiszorg beneden te staan. Jij ook nog superveel sterkte!
Jeetje dat is schrikken! Gelukkig zit je kleintje nog warm in je buik. Vraag anders aan de modjes of ze je topic verplaatsen naar prematuur. Daar zitten namelijk behoorlijk wat ervaringsdeskundigen. Sterkte meid!
Mijn 2e kindje was een dreigende vroeggeboorte. met 30wk kreeg ik weeën, heb toen volledig bedrust gehad tot 35 weken. Daarna veel rommelende buiken gehad maar ze bleef maar zitten... tot 41 weken zelfs! Tijdens de zwangerschap is ze voortdurend op een goeie groei geschat maar ze was maar 2800gr. veel te klein dus. Bleek bij mij door de placenta te komen, die heeft vanaf week 28 niet gegroeid omdat ik pfeiffer bleek te hebben
Ik heb het ook meegemaakt alleen iets eerder in de zwangerschap. Met 22 weken had ik bloedverlies dus ging naar de gyn, hier bleek dat ik een zeer verkorte baarmoedermond had en al 2 cm ontsluiting. Ik kreeg ook weeenremmers en 1 dag na de opname hebben ze een cerclage geplaatst ( soort touwtje om de baarmoedermond, om deze te sluiten) . Als ze dit niet deden had ik grote kans om met 22 weken al te bevallen. Mocht na 5 dagen naar huis met volledige bedrust. Met 26 weken bleek dat de baarmoedermond nog veel korter was geworden. Ik werd ook opgenomen in het UMCG en ben uiteindelijk met 28 weken bevallen van onze 2 jongens. Daarvoor gelukkig nog wel longrijpingspuiten gehad. klinkt cru maar je kan hier niet veel aan doen, alleen echt strikte bedrust. En dan echt alleen maar liggen. Zo komt er geen druk op de baarmoedermond. En je kindje groeit goed als jij niet veel doet. Wij hadden een bed geregeld voor in de woonkamer. Als je vragen hebt mag je ze altijd stellen. Heel veel succes, ik hoop dat je kleintje nog een aantal weken mag blijven zitten. Onthoud heel goed dat je kindje prima kansen heeft ondanks dit termijn. En dat de artsen heel veel kunnen! Die gedachte heeft mij er goed door heen gesleept.
Wat zul je geschrokken zijn! Ik las je verhaal en ik heb 4 jaar geleden bijna hetzelfde meegemaakt. Ik kwam toen met 25 weken in het ziekenhuis met een openstaande baarmoedermond. Ook meteen longrijpingspuiten gehad en heel de dag bedrust (in het ziekenhuis). Na 1 week braken mijn vliezen en met 26 weken en 4 dagen is onze dochter geboren met een gewicht van 760 gram. Het was toen een hele spannende tijd, maar ze deed het vanaf het begin af aan heel goed. Ze is nu een geweldige meid van ruim 3 jaar, en ze doet het hardstikke goed. Geen 'schade' van overgehouden. Mijn advies naar jou toe; neem echt je rust, dat is heel belangrijk!! En meer kun je niet doen, ook de artsen zullen weinig kunnen doen dan afwachten. Wacht het rustig af en probeer je niet al te veel zorgen te maken. Wat misschien nog wel kan in jou geval; er word wel eens een ring om je baarmoedermond geplaatst als hij dreigd open te gaan staan, misschien kun je hier eens naar vragen? Veel succes en hou je taai!
Hier ook dreigende vroeggeboorte gehad. Met precies 28 weken kreeg ik snachts weeën. Had het zelf niet door en belde de huisartsenpost dat ik zooo'n kramp had telkens. In het ziekenhuis bleek mijn baarmoederhals flink verkort dus werd ik opgenomen. CTG registreerde flinke wee-activiteit. Opzich was het nog te doen, maar de volgende dag bleek het zo snel te gaan dat ik met spoed aan een infuus met weeremmers gelegd werd en meteen longrijpers kreeg. Paar dagen later kwamen de weeën door de weeremmers heen en werd ik overgeplaatst naar een ziekenhuis waar een NICU aanwezig was. Mijn weeën zijn door de weeremmers (remmers gestopt na dat de longrijpers ingewerkt waren) afgenomen in sterkte. Ze voelden nog steeds erg heftig maar deden maar weinig. Dit heeft er voor gezorgt dat ik 10 weken weeën gehad heb en in die tijd mijn slijmprop verloren ben en ik uiteindelijk ongeveer 4 cm ontsluiting had. Met 32 weken had ik al wat ontsluiting. Maar het ging zo sloom, dat ik met 38 weken ingeleid ben en daar voor maar een mini zetje nodig was. Ik ben dus uiteindelijk godzijdank nie tte vroeg bevallen. Maar weet wel hoe het isi om in die vreselijke stress te zitten. We hebben rondleidingen gehad op de NICU, gesprekken met de neonatoloog, kleertjes besteld in maat 38/42... wat een stress en wat een hel is dat om door te gaan. MAAR ik ben onwijs dankbaar dat onze dochter netjes met 38 weken geboren is. Wil jou heel veel sterkte wensen en een tip, praat over je gevoelens. Het is niet niks wat je mee maakt!