Ik vind het zo jammer dat er mensen zijn in mijn omgeving die niet het fatsoen hebben of niet attent zijn. Bijna 3 maanden geleden hebben we aan mijn man zijn neef een hoop baby spul gegeven. Hij vroeg wat willen jullie ervoor hebben.' Wij van doe maar iets voor onze kleine meid in de spaarpot oid. Tot op heden nog niets gekregen,,terwijl we hem al regelmatig hebben gezien. En mijn man zegt van ja maar hij is nu eenmaal een persoon die het vergeet en niet bewust. Ik vind dat je er niet meer echt om hoort te vragen. Maar hoe kun je vergeten iemand te bedanken ook al is het maar een kleurboek als je je hele auto hebt kunnen vol laden met buggy, buggydrager wippertje, boxkleden enz. Verhaal 2, Mijn zwager zien we alleen maar voor als mijn man en zijn vader en nog wat vrienden een voetbal uitje hebben. Mijn schoonvader betaald altijd de kaartjes, maar mijn man zegt altijd nog van nee hoeft niet maar hij staat er op ok super leuk! Ze komen altijd bij ons en we verzorgen dan de gourmet of bbq als het weer er naar is. Met een lekker ijs(je) na. Mijn man rijd regelmatig is toch 1 tot 1,5 uur rijden. iedereen vraagt of ze hem nog benzine geld schuldig zijn. Behalve de zwager. Hij zal ook niet vragen of hij ergens mee kan helpen. Hij vind het allemaal best vanzelfsprekend. Er komt gewoon 0,0 initiatief of wil.
Dat is niet erg netjes maar niet iedereen is even attent. Zodra ik mij hier druk over zou maken dan maak ik het bespreekbaar bij die persoon.
ik ken het! en echt het enige wat je kunt doen is hen erop aanspreken dat je bepaalde dingen vind tegenvallen...wellicht is de neef het echt vergeten, help hem herinneren! spaarpot van dochterlief naar de salontafel halen en als ze op bezoek zijn onder de neus schuiven.... je zwager blijft zitten na het gourmetten? prima, gewoon zeggen "kees" (of whats his name) de vaatwasser is leeg dus je kunt het er zo inschuiven, onwijs bedankt dat je even helpt.....zo dus, ja vinden ze je misschien even niet zo aardig, maar wel duidelijk. en stoor jij je er ook niet meer aan...want erover zaniken helpt niet, actie ondernemen wel....
Oh zo irritant is dat! Ik begrijp dat ook nooit, het hoeft niet veel of duur te zijn als er maar uit blijkt dat ze er blij mee zijn.. Iemand bij mijn man in de familie is ook zo.. Kinderwagen en maxi cosi geleend,ze vroegen wat we voor het lenen wilden hebben en toen heb ik ook aangegeven dat iets voor mijn zoontje goed was. Hij is nu bijna 3 en nog nooit iets gekregen. De maxi cosi moest ik zelf terugvragen toen ik bijna uitgerekend was en de kinderwagen heb ik tot op heden niet terug gekregen.... Nu hebben ze zelfs gevraagd of ze mijn Bugaboo Donkey mochten lenen omdat ze weer zwanger is... Echt ik snap dat niet.. Kan me goed voorstellen dat je het zat bent.
In bijde gevallen moet mijn man het met ze bespreken. Hij irriteerd zich ook aan zijn broer. Maar hij wil het niet bespreken op de dag dat ze naar de voetbal wedstrijd gaan. Je wilt het ook gezellig houden zegt hij. En zijn neef moet hij ook maar een x aanspreken of het balletje hoog houden. Ik ken neef zijn ouders ook goed en die zij juist heel attent en zullen zoiets niet laten lopen en juist wel iets ervoor geven.
Heel vervelend, denk dat dat soort mensen wel in iedere familie/vriendengroep zit.. Denk overigens dat het 9 van de 10 keer geen bewuste acties zijn, maar 'gewoon' vergeten.. Als het mensen zijn waarmee je verder een goede band hebt is het misschien een goed idee een keer een gesprek aan te knopen en te zeggen wat je dwars zit (zonder iemand direct aan te vallen..) Heb je dat al eens geprobeerd?
Hihi, kees zij dat hij wel goed kon koken en heb gezegd van nou dan neem je de volgende x toch ingrediënten mee om voor ons te koken. Vandaag was ook zijn neefje mee en die vroeg of hij nog met iets kon helpen, of benzine geld moest betalen enz..kijk zo kan het ook! Is niet de neef waar ik in de openings post over heb.
Tja, wel heel herkenbaar. Je hebt van die mensen... Wij hadden ook zo iemand in de familie. Die reden altijd met ons mee (ook naar de andere kant van het land), we haalden ze altijd op, jarenlang en niet ene keer is er gevraagd of er misschien een bijdrage in de benzine gewenst was. Op een gegeven moment was mijn man het zo zat dat we, toen we ze weer zouden ophalen (dat was voor hun ook altijd heel vanzelf sprekend), we met de 2-zitter zijn gegaan. Zij waren toen genoodzaakt om een taxi te nemen. Die boodschap was meteen duidelijk en dat was de laatste keer dat we met elkaar weg zijn gegaan. Succes in ieder geval en wellicht werkt zo'n soort truc bij jullie ook.
Ik ben zelf ook niet zo attent; als in: ik vergeet het eigenlijk vrijwel direct, ook al is het aanbod echt superlief! Daarom vraag ik altijd van tevoren wat "je ervoor wilt hebben" of "wat ik terug kan doen als tegenprestatie" en neem ik vrijwel niks meer aan van iemand, omdat er altijd een soort van gezeur van komt. Bij de minste geringste discussie hoor je als weerwoord "maar ik heb dit of dat voor je gedaan, dus jij moet maar doen wat ik zeg", en dat vind ik storend. Het feit dat je dit of dat voor mij hebt gedaan, wil niet zeggen dat je verder ook iets te bepalen hebt. Wanneer je iets vrijblijvend doet, is en blijft dat ook vrijblijvend. En dan moet je achteraf geen scheef gezicht trekken, want dan had je eerlijk moeten zijn over jouw verwachtingen. We kunnen immers nog steeds geen gedachten lezen en wij zijn inderdaad zo bot als dat we eruit zien (haha ). Weet je wat er bij mij vaak gebeurde? Ik liep dan bijvoorbeeld met mijn moeder over de markt, en dan zei ze: zal ik die broek voor je kopen? Waarop ik zei: hij is wel leuk, maar nee, dat wil ik niet, want ik heb er nu even het geld niet voor (lees: ik heb het er niet voor over). Vervolgens zegt ze: ik wil hem wel voor je kopen hoor! Ik: nee, dat hoeft echt niet, want zo bijzonder is hij ook weer niet. Zij: jawel, ik koop hem voor je. Ik: ik ga je NIET terug betalen hoor! Zij: dat hoeft ook niet. Vervolgens zijn we twee maanden verder en mijn moeder vroeg iets 'onmogelijks' van mij (weet al niet eens meer wat het was) en verwijt mij: ik ben zo goed voor jou geweest, ik ben zelfs nog met jou over de markt geweest en heb die broek voor je gekocht! Nou weet je? Stik er lekker in... Ik word daar boos van. Als het teveel gevraagd is: doe het dan ook vooral niet. Ik heb de hulp echt niet nodig ofzo, ben geen liefdadigheidsinstelling en heb zelf genoeg geld om mij staanbaar te houden of iets. Wanneer ik (bijvoorbeeld) een kopje suiker van je leen, krijg je van mij een pak suiker terug. Wanneer ik koffie van je leen, krijg je een pak koffie terug en voor de rest pak ik het allerallerliefst helemaal niets aan, zodat die eeuwige 'dankbaarheid' die sommige mensen eisen godzijdank niet (meer) voor mij geldt. Ik brand me er niet meer aan.
Ik hoor dit soort verhalen vaak en snap eigenlijk nooit dat mensen zich hier zo druk om maken. Als ik iets leuks voor iemand doe, of die persoon ergens mee help, en die geeft mij vervolgens weer een cadeautje als bedankje, dan vind ik dat superleuk en heel attent. Maar ik vind het absoluut geen vereiste en ben dus ook niet beledigd als ik niets krijg. Ik bedoel, het is toch geen ruilhandel of overeenkomst die je met elkaar hebt afgesloten? Je doet iets aardig voor een ander, en die zal dat op zijn beurt ook wel weer eens naar iemand doen. Wordt de wereld alleen maar leuker door . Wat mij betreft 'hoor' je niet perse iets terug te verwachten, maar er alleen maar blij mee te zijn als het gebeurt. Het wordt natuurlijk een ander verhaal als we het hebben over echte profiteurs, die misbruik maken van de vrijgevigheid van anderen en daar daar op zoek gaan! Overigens doe ik het zelf wel hoor, iets leuks terug. Niet omdat dat hoort, maar gewoon voor de leuk, om wat dankbaarheid te tonen.
Ik kan me jouw gevoel voorstellen hoor, maar wie heeft er last van deze situatie en stoort zich er aan? Juist jij! Zij zijn zich waarschijnlijk geen kwaad bewust van de situatie. Dus los het op, ga het gesprek met ze aan. En maak het bespreekbaar
Het eerste verhaal denk ik persoonlijk je hebt het se toch gegeven? Als je iets geeft moet je er niet wat terug voor verwachten, je hebt het niet verkocht. En anders moet je het verkopen en niet geven. Tweede verhaal ik ken de man niet maar misschien hebben ze geen geld, denkt ie er niet overna, of vind hij het doodgewoon omdat jullie familie zijn?? Geeft hij nooit wat uit zichzelf?
Hier ook hoor! Mijn man heeft een oom en die is al een paar x mee geweest naar een concert of motorshow. Mijn man regelde de kaartjes en die oom denkt dan blijkbaar dat hij ze gratis krijgt. Hij vraagt nooit hoeveel ze gekost hebben. Ik heb toen ook tegen mijn man gezegd dat dit de laatste keer was. Want het slaat natuurlijk helemaal nergens op. Ik kan er nog kwaad om worden en we zijn echt niet gierig hoor. Maar dat je gewoon niet het fatsoen hebt... grrrrrrrrr
Hm ik ben dus het type die dat soort dingen vergeet... Niet omdat ik het iemand niet gun... Maar op dat ik er niet aan denk op het moment dat ik in de winkel sta. Bijv verjaardagskaarten zijn ook altijd precies 1 dag te laat. Tegenwoordig zet ik reminders in m'n agenda... Dat helpt Maar heel eerlijk.. Als ik zoiets vergeet mag iemand het me best even zeggen hoor. Schaam me dan suf... En geen garantie dat ik het daarna alsnog niet nog eens vergeet maar meestal regel ik het dan meteen En wat betreft die neef met de afwas... Ik ben dus ook in staat om te zeggen van goh.. "Kun je even de borden voor me mee nemen?" Terwijl ik zelf met wat anders naar de keuken loop. Meestal helpt diegene dan ook met de rest van de spullen. Meestal werkt dat prima.
Nouja.. Als degene vraagt wat je er voor wil hebben.. En je zegt: iets leuks voor de kleine.... Is het wel zo fijn als de kleine dan ook daadwerkelijk wat krijgt. Want geld had je vast wel meteen gekregen
Sja ik zeg altijd maar: Wat je voor een ander doet verwacht er niets voor terug, je kan nog weleens van een koude kermis thuis komen. Ik snap je heel goed hoor, ken ook zulke.............!
Ik ben zelf echt niet attent, vergeet ook gewoon te vragen wat de bezinzekosten oid zijn, maar ook echt niet expres! Zeker bij het eerste verhaal vind ik dat je zelf te vrijblijvend bent geweest met 'doe maar iets voor in de spaarpot ofzo'. Is het een fysieke spaarpot? Schuif die dan onder zijn neus. Is het een rekening? Geef dan duidelijk het nummer. Of doe er niks aan, je hebt de spullen tenslotte toch gewoon gegeven. Verder kan je bij niet-attente mensen het beste een stuk duidelijker zijn, zoals het voorbeeld van de vaatwasser. En bel die neef voor de volgende eetafspraak om hem te herinneren aan zijn idee om de boodschappen mee te nemen. En je hoeft toch niet te wachten totdat iemand aanbiedt om benzinekosten te betalen? Zeker niet als jij het zo belangrijk vindt. Vertel dan gewoon wat het kost, ben je van al het gezeur af. En als je het niet durft te vragen aan iemand, besef je dus zelf al wel dat het misschien onfatsoenlijk is om dat te vragen, en dat je het dus misschien beter niet kan verwachten. Ik zou zelf nooit om benzinekosten vragen, zeker niet bij familie en al helemaal niet als ik aanbied om iemand mee te nemen.