KAN/MAG dat uberhaupt wel??? Wettelijk gezien blijf je namelijk gewoon met je meisjesnaam geregistreerd staan als je trouwt, en hanteren bepaalde instanties enkel je getrouwde naam als jij dat aangeeft, maar er zijn er ook een hele serie waar dat niet voor geldt. Je kunt je naam wel veranderen, maar -ik heb dat met jongeren op mijn werk wel uitgezocht- je kunt eigenlijk alleen kiezen uit de naam van je vader of die van je moeder. Dat zou je dsu wel kunnen doen. Is wel een kostbare zaak: een paar jaar terug kostte dat al 1250 euro, dus zal nu nog wel duurder zijn.
OK, het kan dus wel... Tja, zoals iemand anders al zegt: overleggen met je ex. Ik zou het persoonlijk nooit doen. Ook niet qua gewenning enzo: dat wennen moest ook toen ik trouwde en de naam van mijn man ging gebruiken en dat was zo gewend, dus terugwennen is ook zo gedaan. Ik zou gewoon kijken of je niet de naam van je moeder kunt aannemen...
Ik zou het niet doen, dan idd liever de achternaam van mn moeder (maar heb geen problemen met mn meisjesnaam)
Haha ik toevallig iemand die poepjes heet! Jongenis getrouwd en zijn vrouw heeft zijn naam aangenomen. Menr en mevr Poepjes en baby poepjes is trouwens onderweg!
Ik ben bij de belastingdienst toch echt Jamie L ( getrouwde naam ) En niet Jamie B ( meisjesnaam ) Ook bij mn zorgverzekeraar niet. Ik heb ook mijn eigen naam niet aangehouden. Alleen op mijn ID staat Jamie B en op de achterkant naam van mn partner
Ik zou het niet doen vind het een beetje raar, je gaat tog niet voor niets scheiden. Maar zoiezo de achternaam van de exman houden omdat je je meisjesnaam niet mooi vindt. Tja je moet het zelf weten Als ik een man zou zijn en zou scheiden zou ik ook zeker niet willen dat mijn toekomstige ex vrouw mijn achternaam behoudt.
Ik wil juist dolgraag van mijn meisjesnaam af maar inderdaad om dat voor elkaar te krijgen moet je je naam officieel laten wijzigen. Ik vind het vreselijk dat in mijn paspoort nog steeds mijn meisjesnaam staat. Misschien dat ik dit ooit (zodra ik de loterij win en écht niks meer weet om m'n geld aan uit te geven) nog wel een keer ga doen. Maar ik kan me dus wel een beetje voorstellen waarom TS het zou willen. Zelf zou ik het misschien wel overwegen. Ik ken trouwens wel een vrouwtje die haar ex-mans naam heeft gehouden. Vond ik ook heel normaal. Ze waren al een jaar of 30 getrouwd en iedereen kende haar ook als juf V. Ik zou het gek hebben gevonden als ze dan ineens juf B. zou worden. Of Mevrouw B. Nee, dat paste niet (meer) bij haar!
Ik vind het eigenlijk helemaal niet raar. Sterker nog, ik heb het toen ik ging scheiden ook overwogen. Met name omdat het niet alleen de achternaam van mn exman is, maar vooral ook de achternaam van m'n dochter. En het voor mij heel raar voelt om een andere achternaam dan m'n kind te hebben. Ik weet dat dat voor veel mensen heel normaal is, maar voor mij voelt t niet goed. Uiteindelijk heb ik het niet gedaan, voelde toch niet prettig om op die manier nog aan hem vast te zitten zeg maar. Ondanks dat we een prima contact hebben (beter dan toen we nog getrouwd waren), we zijn echt goeie vrienden. Intussen hebben we een andere oplossing gevonden. Zodra het mogelijk is, gaan we de achternaam van mn dochter laten wijzigen in mijn achternaam. Op die manier hebben wij (en evt volgende kinderen) toch dezelfde achternaam. Hij hecht er geen waarde aan, ik wel, dus prima oplossing zo.
Nee, ik zou dat echt nooit doen. Je bent nou eenmaal niet meer met hem getrouwd, dus waarom wel zijn naam houden? Als je om wat voor reden dan ook zo'n ontzettende moeite hebt met de achternaam die je van je vader hebt meegekregen, dan zou ik er toch voor kiezen om mijn achternaam te laten wijzigen in die van mijn moeder. Ik vind het sowieso vreselijk ouderwets om je mans naam aan te nemen als je gaat trouwen. Ik zie de meerwaarde er niet van en heb dus ook gewoon mijn meisjesnaam gehouden.
Hier niet aan de order. gelukkig. Maar me moeder heeft haar meisjesnaam weer toen genomen. En toen ze met mijn stiefvader verder ging, zijn we zijn naam gaan gebruiken. nog niet officieel, maar wel op school en sport. Ik gebruik nu 9 jaar officeel de naam van me stiefvader.. Ik zou gewoon meisjesnaam doen.
Ik zou het absoluut niet fijn vinden (en m'n man ook niet) als zijn ex zijn naam zou hebben gehouden. Nu waren ze niet getrouwd, dus dan speelt dat niet, maar toch. Zelf ervaar ik dat het lastig genoeg is om de naam van je man aan te nemen in het bedrijfsleven. Ik gebruik altijd m'n volledige naam (aangenomen + meisjesnaam) anders raakt de organisatie in de war Verder snap ik dat 't lastig is als je issues met je vader hebt en daarom zijn naam niet (weer) aan zou willen nemen, maar volgens mij komt die naam wel gewoon in je legitimatiebewijzen te staan, want echtgenote van ... vervalt. Misschien is een officieel naamsveranderingstraject een optie en dan idd de naam van je moeder aannemen. En als je beslist de naam van je ex zou willen blijven gebruiken dan zou ik het in ieder geval met hem bespreken. Succes
hier niet aan de orde maar mocht ik ooit trouwen en scheiden dan zou ik weer terug gaan naar mijn meisjesnaam. dag man dag naam
Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Zeker als je "goed" uit elkaar gaat, kun je een betere band hebben met je ex man, dan met je vader. Daardoor kan je je prettiger voelen bij die achternaam. Veel sterkte met alles
Nou geloof me, dat mens kon haar ex niet loslaten en ze liet het liefste zien dat zij nog altijd mevrouw B was, terwijl haar ex dus al lang en breed hertrouwd was. Dat vind ik erg sneu ja. Zelfs haar eigen kinderen vonden het raar.. Op zich kan ik de reden 'omdat mijn kinderen ook zo heten' trouwens nog wel indenken. 't Zou voor mij absoluut geen reden zijn, maar ik kan 'm wel volgen, zeg maar.
Misschien een lompe vraag hoor, maar ik bedoel 't niet naar: waarom heb je dan niet meteen gekozen voor jouw achternaam, ipv de zijne? Een achternaamswijziging is een boel rompslomp, kan ik je vertellen èn de kans bestaat dat de rechter er niet mee akkoord gaat.
Geen lompe vraag hoor Bedoel je achternaam keuze voor m'n dochter? Tja, toen we getrouwd waren gebruikte ik zijn achternaam, dus toen onze dochter geboren werd was het vanzelfsprekend dat het ook die naam zou worden. Ook toen we trouwden vonden we het vanzelfsprekend zijn achternaam te gebruiken. Ouderwets? Misschien wel ja. Wat ik tot nu toe heb gevonden en rondgevraagd is achternaam wijziging in dit soort situaties niet zo ingewikkeld meer. Niet meer zoals vroeger in elk geval. En als beide gezaghebbende ouders toestemming geven zal een rechter het niet snel weigeren. Dat is wat ik heb begrepen tenminste. De aanvraag kan pas 5jr na de scheiding gedaan worden dus pas over 2jaar.