Hallo ladies, Mijn 'kleine schetige' mannetje van bijna 2 (april) heeft de laatste dagen geregeld een enorme driftbui.. Zodra ik ergens nee op zeg, of het gebeurt niet zoals hij het wil, heb ik een hok met herrie.. Ik zet m op de gang om uit te razen.. Na een poosje is het over en komt ie een knuffel brengen, om vervolgens mij weer uit te testen en weer op de gang te balanden.. Wie herkent dit? En wat is de beste manier om hier mee om te gaan? Negeren? Hoop dat iemand ervaring heeft, of in het zelfde schuitje zit.. Liefs Faith
Waarom krijgt hij die driftbui? Vanuit het niets? Misschien wil hij je iets vertellen en lukt dat niet zo goed.
Hij krijgt die drifbui als ie niett mag of als iets even niet kan.. Bijvoorbeeld als de tv na bijv. een half uur uit moet, of als hij geen koekje mag, of als hij even niet bij mij op schoot mag.. Als ie dingen MOET zoals zijn jas aan, luier verschonen begint ie te gillen en gaat ie op de grond zitten/liggen.. Kleine dingen waar t door komt, maar snap niet veel van zijn gedrag.. Hij kan echt heel zoet spelen en is altijd erg lief geweest.. xxx
hier ook hetzelfde zucht haha ik negeer het zoveel mogelijk totdat ze dingen pakt om mee te gooien dan moet ze op de trap voor 2 min en dan krijg ik een knuffel van der
hier ook een draakje. Alleen time out werkt niet hier Hij word niet kalmer als we hem op de gang zetten. Hij blijft maar huilen. Alleen als we hem oppakken dan is het goed. WEet niet zo goed of we hem dan wel appart moeten zetten of niet. Hier ook vaak dat als papa bijvoorbeeld zegt dat ie iets niet mag doen, dan gaat ie schreeuwen en dan huilen. En dan wil ie een knuffel. maar niet van papa. NEE van mama wil ie dan een knuff. En visa versa.
Tis lastig he.. denk ook dat het allemaal verschillend werkt bij kinderen.. Maar tips zijn altijd welkom.. Op een gegeven moment wil je alles wel proberen! Iemand nog meer tips of ervaringen? Liefs Faith
Hier ook een draakje! Amber was altijd een heerlijk, lief en makkelijk meisje. Nog steeds wel natuurlijk, maar ze is vorige week goed ziek geweest en nu ze weer aardig beter is, is haar karakter helemaal omgeslagen. Waarschijnlijk toeval en zit ze in de beruchte peuterpuberteit. Woede aanvallen, met dingen gooien, slaan.. niet meer willen eten ´s avonds. Ik vind het erg lastig om er mee om te gaan. Negeren helpt niet en straffen ook niet. Dus ik heb geen tips voor je, maar leef erg met je mee! Liefs Tumtummetje
Ik denk dat je dit gedrag het beste kunt negeren... Hij zal er best nog een flinke tijd mee doorgaan, maar hij komt er hoe dan ook achter dat hij met dit gedrag niks bereikt. Goed gedrag dus wel belonen. Zo gaat hij vanzelf die link leggen, en weet hoe hij zich moet gedragen wil hij iets bereiken. Zit momenteel zelf ook met een verschrikkelijke draak, en het kost me tonnen energie! Maar de aanhouder wint... hoop ik... Tuurlijk kan je in extreme gevallen ook gaan straffen door hem bijvoorbeeld even op de gang te zetten. Dit doen wij nu bij Vigo ook sinds een aantal dagen, en dat gaat tot nu toe redelijk goed. Succes!
Als ik nee zeg en ze wordt boos, dan loop ik eigenlijk gelijk weg. Ik reageer er helemaal niet op. Dat heb ik misschien twee keer gedaan en nu weet ze, als mama glijk weg loopt haalt het verder niks uit.
heel herkenbaar gedrag! ik negeer het niet want als ik dat doe gaat ze met alles gooien wat in haar buurt ligt of ze zit an alle knoppen van de tv. hier gaat ze de gang op in de hoek en als ze dan nog verder gaat gewoon weer de gang op. af en toe als ze bijv aan de tv zit geef ik haar een klein tikje op de vingers (nu zal ik wel veel commentaar krijgen).
onze meid had dit heel erg een maandje geleden van 1,5 jaar zin doordrammen, huilen om niks (en dan zo alsof ze heel hard gevallen was ofzo) op de grond liggen als ze iets niet wou etc etc alleen maar goed gedrag de hemel in prijzen en fout gedrag compleet negeren! als het foute gedrag echt TE ver gaat even in de hoek zonder iets tegen hem te zeggen en hem laten uittieren straf hoef je vaak niet te geven: zoek iets van afleiding... zit ie aan de kastdeurtjes, vraag em zijn autos te halen en dan is ie het vaak wel vergeten zo deed ik het en nu is ze weer poeslief hihi...(maar voor hoelang haha) succes
Hallo ik heb ook zon dondersteen.maar het blijkt een fase tezijn en al die fases gaan gelukkig over! Het gaat nu weer even erg goed,en heeft hij en ik alles over controle,hhahha Maar het beste is nergeren of even afkoelen. Suc6
Herkenbaar; het is de peuterpuberteit. Steven gaat ook wel eens op de gang, voornamelijk al hij ergens mee gaat gooien, of als hij na een paar keer waarschuwen nog niet luisterd. Ik vraag na een minuutje of hij klaar is, soms zegt hij nee, en als hij wel klaar is moet hij me en kus geven en sorry zeggen. Tot nu toe werkt het wel. Succes.
IK BEN TWEE EN ZEG ALTIJD NEEEEEEEEEEE! Mijn schatje is elf maand, en nu nog een lief lammetje, maar vroeger of later zal het komen: het driftige drakendrama. Het is ff doorbijten, maar wees gerust: het gaat écht over!
Pfff heel herkenbaar. Hier ook een kleine draak sinds een weekje of 2. Vind het zelf ook zo moeilijk. Gang is bij ons geen optie, maar probeer haar in de hoek te zetten waar ze natuurlijk uitkomt. Vanaf welke leeftijd kan dat eigenlijk?
OOhhhh ik dacht dat het aan mij lag Kasper krijgt een heftige driftbui als hij iets niet mag wat hij in zijn hoofd heeft gehaald. Ik ben in het afgelopen half jaar 4 keer aan mijn rug geopereerd. Het resultaat is dat ik nu nooit meer (zwaar) mag tillen. Hem in de hoek of op de gang zetten is dus geen optie. Daardoor denk ik (heeeeeel stom natuurlijk) soms weleens ach waarom ook niet. Voor de lieve goede vrede..... stomstom stom Aangezien mijn probleem nog wel even gaat duren, hebben we nu afgesproken dat we heel consequent gaan (proberen te) zijn. Wat bij ons soms werkt is tellen. De reden vertellen waarom wel of niet - 1 - reden herhalen - 2 - als je nu niet luisterd en de reden nogmaals noemen - 2,5 - nu is het afgelopen nu ga je in de hoek oid - 3 - En dan ook meteen aktie ondernemen. En ik las een stukje van Mandy over het op de vingers tikken. Zolang ik Kasper niet pijn doe, geef ik hem ook weleens een tikje om hem even te laten schrikken om hem uit zijn onoverkomelijke drift te halen. Geen commentaar dus, maar een steunbetuiging.
Oh hier de laatste dagen idemdito! Alleen hier dus sinds kort bezig met de hoek. Vaak als hij iets doet wat niet mag begin ik te tellen: 1, 2, en dan zegt Joris: 3 hoek! En loopt dan al zelf naar de hoek En driftbuien, hier ook om de kleinste dingen. Heeft hij de deur naar de gang opengemaakt, zeg ik dat hij terug de kamer in moet en dat de gangdeur weer dicht moet, roept hij keihard nee. Als ik dan al 1 stap in zijn richting zet gooit hij zich al op de grond Heerlijk toch die leeftijd!
hey dat tellen is inderdaad een goed idee! hier staat de deurkruk al omhoog zodat noa de deur niet kan openmaken als ze op de gang staat.