Hallo Allemaal, Niet zo'n goed nieuws voor mij helaas.. Een paar weken geleden had ik een bericht geplaatst dat ik wat bruinverlies verloren had, ik meteen in de zenuwen maar was gerustgesteld door de verloskundige en door jullie hier op het forum, ik mocht toch wel een vroege echo in plaats met 10 weken mocht ik vandaag langs komen.. Ik lag dus daar met een volle blaas en de vrouw van de echo zag niet veel dus mocht plassen en het ging vaginaal..Dit keer zag ze wel wat maar niet wat ik hoopte: een intra uterine vruchtzak en dooierzak maar geen embryo...Ik ben 8 weken dus er zou nu onderhand wel wat te zien moeten zijn... Mijn lichaam daarin tegen denkt gewoon nog dat het zwanger is, ik heb gewoon mijn symptomen en voor de rest geen krampen of bloed verlies..het klink misschien hard maar ik heb nu zoiets van oké het leeft niet en zal ook nooit gebeuren wil ik het ook uit me lichaam hebben nu moet ik wachten tot me lichaam het uitscheidt of een curettage. Het is heel jammer en het was zo gewild vooral omdat ik pcos heb en daardoor niet vanzelf sprekend zomaar zwanger kan worden deze zwangerschap is gewoon natuurlijk ontstaan zonder medicijnen of hulp van het ziekenhuis..het was na 1 keer raak, ik weet niet of de volgende keer weer zo snel zal gaan, en of ik weer een miskraam aan kan want dit doet verdomde veel pijn Bedankt voor het lezen groetjes xoxo
Oh wat vreselijk jammer zeg Alhoewel jammer eigenlijk niet het goede woord is. Ik herken wat je zegt, bij mijn miskramen maar ook bij mijn doodgeboren dochtertje had ik alledrie zoiets 'kindje is dood dus moet eruit'. Bij mijn dochtertje was het dan wel vooral omdat ik haar gewoon heel graag wilde zien en vasthouden, daar leefden we immers al bijna 9 maanden naartoe. Maar ook bij de miskramen wilde ik het zo snel mogelijk eruit hebben. Langer er aan vasthouden had toch geen nut en vond ik eigenlijk alleen maar verdrietiger. Het idee dat je oh zo graag gewilde kindje maar een beetje dood in je zit Het doet idd heel veel pijn. Een miskraam voelt wel anders dan een doodgeboren kindje, maar het is absoluut niet minder erg. Want het is voor je gevoel toch al een kindje, een kindje wat je heel graag wilde hebben. En je hebt er amper van mogen genieten. Mijn eerste miskraam in juni moest via een curettage gedaan worden. Mijn tweede, vorige week, is 'gelukkig' helemaal uit zichzelf gekomen. Daarvan was ik ook minder ver, wat misschien wat scheelde. Heel veel sterkte meis! Hopelijk komt er toch nog een kindje voor jullie!
Wat naar Hotsiflots, dat je ook een miskraam hebt gehad, sterkte! Ik snap je wel hoor. Was zelf een soort van 'blij' toen het vruchtje eruit kwam. Hoe stom ook, het voelde toch als een soort van opluchting.. daarna kan je weer verder!
Wat een naar nieuws Je gevoel van ik wil het er nu uit is heel herkenbaar. Ik had dat ook en heb daarom voor curettage gekozen. De andere mk zijn vanzelf gekomen gelukkig. Er is onlangs wel een onderzoek gedaan door het AMC wat curettages linkt aan de kans op vroeggeboortes. Misschien wel goed om dat even in je achterhoofd te houden bij het maken van je beslissing. Als ik dat had geweten had ik er niet voor gekozen namelijk. En geef jezelf de tijd voor je weer begint aan een volgende zwangerschap. Je merkt het vanzelf wanneer je daar weer aan toe bent. Wij vrouwen zijn sterk volk
Bedankt voor jullie worden, ik voel me op dit moment lusteloos en moet moeite doen ''door'' te gaan en wil ind dat het er snel uit is zodat ik weer door kan gaan maar de blijdschap van de eerste keer zal nooit meer zo zijn als toen mijn 1ste positieve test... En dit is nog wel mijn eerste kind en eerste miskraam, hoe moet je je wel niet voelen als je er meerdere heb gehad of een stil geborene niet dat 1 miskraam minder erg is want elke is 1 teveel..Ik had gehoopt en gebeden dat die pijn me bespaart zou blijven. Ik had vaak gedacht als iemand met pcos: wat is erger nooit zwanger kunnen worden of een miskraam? nu kan ik uit beide ervaring spreken en voor mij is het een miskraam dit is een soort pijn die je nooit meer vergeet, ook al komt er ooit hopelijk wel een 2de zwangerschap. Enige wat positief was dat ik zwanger ben geworden na 1 poging op de natuurlijke weg.. Wij vrouwen zijn ind heel sterk! en dat van een vroeggeboorte wist ik niet eens, maar volgens de berekeningen is het vruchtje al 4/5 geleden weken gestopt met groeien, misschien nog wel minder ik zou eigenlijk morgen 8 weken zijn dus het zit 6 weken al ''dood'' in mijn baarmoeder en heb nog steeds zwangerschaps symptomen ik denk niet dat mijn lichaam het zelf afstoot xoxo
Sterkte, niet leuk,dit Hebben ze ook niet de optie van cytotec tabletten gegeven? De miskraam dus thuis opwekken? Dit heb ik vrijdag gedaan. Mij is het meegevallen, maar kan ook anders lopen. Curretage was voor mij echt de laatste optie en afwachten was geen optie voor mij...
Sterkte hiermee! Je kunt overigens ook boor pillen kiezen bij deze termijn. Dat heb ik ook een keer gedaan en dat werkte goed.
Wat vreselijk zeg, en ik kan mij goed voorstellen dat je nu graag wil dat het eruit is. Mocht dat niet snel lukken, kan je dan niet voor pillen kiezen? Of curretage? Ik weet niet of je dat uberhaupt wil, maar het lijkt mij wel lang zoals je het omschrijft?
Ik wacht het nog even af, ik heb al die tijd gedacht ook al met 1 keer minimaal bruin verlies zonder krampen dat het nog leefde of ieder geval ouder zou zijn qua groei,ik heb nog steeds zware zwangerschaps symptomen wat het dubbel wreed maakt voor mijn gevoel, ik kan het niet afsluiten zolang ik mij nog zwanger voel en weet dat er een dode vrucht (al 4 weken) in mijn buik zit, ik ga sowieso onder behandeling van een gynaecoloog en als het niet komt binnen 2 weken kies ik voor een curettage, ik ben bang voor de pijn van die pillen het is toch een soort mini bevalling en geestelijk kan ik dat niet aan op dit moment en vaak haalt het niet alles eruit en moet je alsnog gecuretteerd worden, ik wil dat risico niet lopen...doe mij maar knock out als je begrijpt wat ik bedoel xoxo
Wat enorm verdrietig . Toen ik hoorde van mijn missed abortion lag ik heel snel op de ok. De volgende morgen al. Dat was voor mij de beste beslissing, niet afwachten, niet nog langer "zwanger rondlopen". Kon daarna meteen beginnen met verwerken voor mijn gevoel. En waarom zou mijn lijf het nu wel ineens spontaan doen terwijl het vruchtje al 4 weken niet met leefde... Maar doe waar jij je het beste bij voelt, geen mens is hetzelfde en allen jij weet waar voor jou het beste is. Dikke knuffel en veel sterkte.
Dank je voor je lieve worden en steun meiden dat doet me zeer goed, ik ga ind zo meteen de verloskundige bellen, mijn borsten staan op springen van de pijn, ik kan het geen plek geven en heb zelfs de bizarre gedachte zal ze het niet fout hebben? pfft die hormonen gaan niet uit mijn lijf zolang het er nog zit en mijn lichaam stoot het niet af erger nog was vandaag voor het eerst misselijk xoxo
Meid wat naar. Helaas ervaringen met miskramen. Ik zou zelf alleen voor de zekerheid altijd na 2 weken nog een echo willen doen. Je weet maar nooit met PCOS of je een late eisprong had en daardoor het vruchtje nog kleiner is dan verwacht. Bij mijn dochter werd ik ook een week terug gezet. Dat kan zoveel schelen. Sterkte, afwachten is niet fijn.
Vreselijk die miskramen zo oneerlijk, wist niet dat het zo pijn kon doen en alleen die het mee hebben gemaakt weten hoe het voelt. Een late eisprong kan dat nog wel? ik voel namelijk mij eisprong altijd niet te zeggen dat die ook echt springt natruulijk, ik zou vandaag 8 weken of anders 7 weken moeten zijn dan hoor je toch wel wat te zien? je zag bij mij alleen 2 zakjes geen embryo dacht ik, ik ben zwanger geworden door zelfinseminatie en meteen eerste poging raak dus weet precies wanneer ik de zaadjes erin gespoten heb (18-08-2015) en heb het ook alleen die keer gedaan niet bv 2 dagen later weer inseminatie echt 1 keer en raak. Ik ga ieder geval maandag naar de gynaecoloog en krijg ik weer een echo en dan wordt er verder besproken hoe en wat, voor het echt een curettage word is er wel 2 weken voorbij en wordt er wel weer een echo gemaakt. xoxo
Hoi meid, Ik zou als ik jou was nog even afwachten met actie ondernemen! Ik heb zelf helaas 5x moeten meemaken wat een miskraam/missed abortion is. En ik had echt geen symptomen meer wanneer het vruchtje gestopt was met leven, dat jij nog symptomen heb klinkt voor mij positief. Ik wil je echt geen valse hoop geven echt niet! Maar misschien kun je korter zwanger zijn. Wacht het nog even af, vooral je nu nog symptomen hebt.
Ik dacht ook al zo van hoe kan het dat mijn symptomen nog zo aanwezig zijn terwijl het al zo lang dood is, vond het zo wreed!! maar het kan nog wel effe doorgaan, die hormonen hé, de kans is echt super klein dat het nog goed komt helaas. Ik wacht het ook af ik geef mijn lichaam nog echt zelf de kans maar wil dat iemand die er gespecialiseerd in is ernaar kijkt en dat gebeurt maandag, dan beslis ik En 5 miskramen wat wreed...hoe verwerk je dat? ik ga al kapot van 1 xoxo
Heel veel sterkte meid! Helaas weet ik wat je mee maakt. Zelf wilde ik het kindje er ook zo snel mogelijk uit. Ik heb de keuze gemaakt voor Cytotec pillen.
Hoi hotsiflots en de de andere meiden hier. Ik wil toch even op je bericht reageren. Toen ik in jouw schuitje zat heb ik veel gehad aan de reacties/adviezen van iedereen hier. Ik ben afgelopen zomer tussen behandelingen in spontaan zwanger geraakt. Helaas waren er bij de 2e echo geen kloppende hartjes meer (tweeling). Ik zat ook met de keuze: wachten/misoprostol/curettage. Ik heb 1 week gewacht. Toen dacht ik "doe maar curettage, dan ben ik er vanaf" maar aangezien dat complicaties en bijwerkingen kan hebben heb ik toch voor pillen gekozen. Het was vreselijk en ik heb het zelfs nog een 2e keer genomen omdat ik zo bang was voor complicaties van de curettage en nog meer vruchtbaarheidsproblemen. Na de 2e ronde misoprostol was bijna alles eruit, maar niet genoeg, dus toch curettage gehad. Het is alles meegevallen! Maar door de misoprostol ging de curettage veel makkelijker en hoefde er niets geforceerd te worden etc. Dus al met al blij dat ik voor beiden ben gegaan. Veel succes met jouw keuze! En sterkte met de teleurstellingen, heel herkenbaar
Ik heb 4 miskramen moeten doormaken, dus ik weet waar je doorheen gaat. En laat me je geruststellen: op deze vroege termijn is het absoluut geen minibevalling! Neem de pillen en laat het dan gebeuren. De risico's van een curettage zijn veel groter.
Super bedankt meiden voor jullie steun en adviezen. Ik heb heel veel steun aan dit forum <3 ik voel me niet alleen dan, mijn moeder heeft ook miskramen gehad maar vind het zielig om haar steeds lastig te vallen ook zei had erg gehoopt op een kleinkind (overigens vind ze het totaal niet erg om te te steunen en dat doet ze in overvloed) Ik heb maandag een gesprek met de gynaecoloog die gaat nog een keer kijken, ik heb gisteren een beetje bruinverlies weer gehad en een beetje krampen maar geen vliesje? en mijn symptomen zijn al vermindert vanaf het moment dat ik het wist dat het fout was,heel bizar alsof mijn hersenen een signaal hebben afgegeven er is dus een kans dat er maandag een complete lege baarmoeder te zien is, ik hoop dit ook! en word er ook besproken wat te doen als het niet leeg is dan. Er wordt dan nog eens goed naar mijn pcos gekeken, ik vind het ontzettend jammer dat ik het ben verloren, maar er is 1 goeds ik kan natuurlijk zwanger worden en zelfs na 1 poging dat stelt mij weer gerust. Ik vraag mij af hoelang het ongeveer duurt voordat de menstruatie weer op gang komt na een miskraam? ik ben heel rigoureus en heb zo van eruit en doorgaan! ik ben nu bezig het te verwerken maar zal dit nooit meer vergeten ook niet bij een nieuwe zwangerschap...die angst zal altijd blijven. Meerdere miskramen, wat doet dat zeer ik ga al kapot bij 1 en wat komt het vaak voor pffttt nu weet ik waarom vrouwen degene zijn die zwanger raken mannen zouden dit nooit aan kunnen. Bedankt voor jullie worden dat geeft mij enorm veel steun <3 xoxo