Ik heb een heeel lastige situatie en ik weet niet zo goed wat ik moet... Ik ben een alleenstaande moeder met een dochter van 7 (heeft PDD-NOS wat voor heeel veel onbegrip zorgt) en een tweede op komst. Mijn moeder is weduwe en veel alleen. Ik ben veel bij haar omdat ik ook alleen ben en zij ook. Ik heb een broertje (heeft waarschijnlijk ook een stoornis) die samenwoont met een man. Nu is mijn broertje een type dat echt voor iedereen alles wil bepalen en regelen. Hij is ontzettend dominant en het botert dan ook niet tussen hem en mij... Nu is de situatie zo ver dat hij het niet eens is met de opvoeding zoals ik die aan mijn dochter geef, terwijl ik dit met heel veel handreikingen doe van specialisten op het gebied van de PDD-NOS. Mijn broertje heeft zelf geen kinderen... Ook geen ervaring hiermee, maar schijnt wel heel goed te weten hoe hij ze moet opvoeden en "eist" dan ook gewoon dat iemand dat op zijn manier doet. Ik doe dat dus niet en dus wil hij geen contact met mij en mijn dochter! Ook wil hij geen contact met mijn moeder zolang mijn moeder mij niet vertelt dat ik niet zo vaak moet komen. Want zo zegt hij: "doordat mijn dochter en ik er zo vaak zitten kunnen zij daar niet komen!" Wat natuurlijk larie is... Ja we komen daar rond half 4 smiddags en ja we vertrekken rond een uur of 7 weer en eten dus ook bij mijn moeder. Maar we delen de kosten en zo zitten we geen van beiden alleen te eten. Ik zit ook niet op contact met mijn broertje te wachten zolang hij mijn leven en dat van mijn dochter wil bepalen. Hij heeft zijn eigen leven! Dus zit er ook niet echt op te wachten dat ze op kraamvisite komen. Wil de eer aan mezelf houden en geen ruzie in de familie hebben. Als mijn moeder komt te overlijden moet ik wel de begrafenis, de verkoop en leegruimen van de woning etc. met mijn broertje en zijn vriend gaan regelen.... Nu zit ik in dilemma... Moet ik mijn broertje en zijn vriend wel een kaartje sturen? Wat zou jij doen als je in een soortgelijke situatie zou zitten?
Als hij toch geen contact met jullie wil hebben, waarom zou je dan een kaartje sturen. Maar aan de andere kant, kan hij het je gaan verwijten als je geen kaartje stuurt. Moeilijk
Tja Wishgirl, dat is een hele lastige vraag. Eentje die je zelf ook moet beantwoorden denk ik. Het lastige van een geboorte kaartje vind ik dat het voor 2 dingen dient:laten weten dat de kleine er is en als uitnodiging om op kraamvisite te komen. Om die reden heb ik ook getwijfeld of ik bepaalde familieleden wel een kaart wil sturen. Ik wil ze namelijk wel mededelen dat de kleine er is, maar ik wil ze niet op bezoek hebben. Uiteindelijk heb ik er voor gekozen ze toch een kaart te sturen. Op de kaart staat dat er even gebeld moet worden voordat men op bezoek komt (dat zou ik er anders ook opgezet hebben). Ik verwacht niet dat die familieleden langs willen komen. Mochten ze wel bellen, dan kan ik dan nog besluiten of ik ze aan mijn bed wil of niet. Je zult het voor jezelf moeten bepalen. Wat wil jij? Want daar gaat het om. En wat kunnen de gevolgen zijn van je keus? En vind je die acceptabel? Ik wens je veel succes en wijsheid bij het maken van je keus.
Ik zou denk ik een kaartje sturen. Wees gewoon de volwassene in deze situatie. Dan kunnen er daar geen verwijten en ruzie over komen, want daar zit je echt niet op te wachten als je aan het genieten bent van je twee muppies. En tja, als ze op bezoek komen zonder overleg, kun je ze er altijd nog uit zetten als ze moeilijk gaan doen. Niet je vraag, maar toch: ik heb respect voor hoe je het aanpakt met je dochter. Ik werk in het onderwijs en zie veel kinderen met pdd-nos. Is niet makkelijk. Je broer heeft er geen verstand van, jij hebt je erin verdiept en advies gevraagd bij deskundigen. Dus twijfel nooit aan jezelf.
Ik zou de eer aan mijzelf houden en een kaartje sturen. Wel zou ik er idd bij zetten dat bellen voor een afspraak gewenst is, zodat je altijd nog kan bepalen wie je wel en niet op bezoek wilt hebben.
ik zou gewoon een kaartje sturen, verder niets... ik stuur er best veel, ook aan kennissen, dus verder zegt het toch niet zoveel zo'n krtje.... niet sturen is meteen zo'n negatief gebaar wel sturen is het meest neutraal lijkt me..
oeps meid sorry zou voor de derde keuze kiezen heb perongeluk de tweede aangevinkt. Ik zou hem wel gewoon een kaartje sturen en hij moet dan maar weten of hij komt ja of nee of wat hij ermee doet. Maar dan heb jij iedergeval gedaan wat je kon doen
hey meid ik zou geen kaartje sturen domweg om dat ik ook al eerder een verhaal van je heb gelezen en dat gaat gewoon te ver.dat jij veel bij je moeder komt is jou keuze.ik vind het niet meer als normaal hoor dat ten eerste. daarbij hij wil geen contact met jou moeder omdat jij daar komt en hij jou niet wil zien. waarom zou je dan een geboorte kaartje sturen? ikheb zelf mijn ene helft van de familie vaderskant inlcusief mijn vader afgestreept van de lijst ze willen al jaren niet langskomen dus waarom nu wel ook mijn zwager krijgt geen kaartje want hij is toch niet welkom hier.
Wij hebben geen goed contact met mijn ouders. Ik heb wel een geboortekaartje gestuurd. Ik denk maar zo: Als je een kaartje stuurt, heb jij je fatsoen gehouden en kan het je later nooit verweten worden. Dan heb jij het juiste gedaan. Ik zie een geboortekaartje niet als een uitnodiging om op kraamvisite te komen, het kan ook gewoon kennisgeving zijn van het feit dat je een kindje gekregen hebt. En dan zie je vanzelf wel hoe daarop gereageerd wordt. Je moet doen waar jij je het beste bij voelt en waar je later geen spijt van krijgt.
Doen waar je zelf het meeste achter staat! Ik zou ook de eer aan mezelf houden, kaart sturen, krijg je ook geen verwijten achteraf.
Hey wish Ik lees net je verhaal, en het is inderdaad een moeilijke kwestie. Ik persoonlijk ben heel direct in die dingen en zou dan ook zeker GEEN kaartje sturen. Hij heeft heel duidelijke en openlijk een mening over jou en je dochter en neemt daarbij je moeder ook nog eens in mee door daar verwijten tegen te maken dat hij niet kan komen omdat jij er te vaak bent. Hij neemt dus duidelijk geen blad voor de mond. Ik zou er dan zelf helemaal mee klaar zijn en dus ook zo duidelijk zijn om hem geen kaart te sturen. Mede omdat er op een kaart toch vaak een uitnodiging staat. En het laat zien dat je aan die persoon(en) hebt gedacht en zo attent wil je denk ik ook niet over komen denk ik... tis een moeilijke situatie en keuze maar zou het denk ik zo doen. Succes Helma
Ik zou toch gewoon een kaartje sturen. Ik zou denken, het is toch mn broer. Hoewel dat ik geen broers/zussen heb lijkt me dat je ergens toch om hem geeft. En wil ie langs komen, dan spreek je bijv gewoon pas na een aantal weken af zodat je zelf wat sterker bent/weer opgeknapt na de bevalling ! Of juist in de kraamweek dan kan je de kraamverzorgster hem weg sturen mocht je daar behoefte aan hebben. Een vreemde hem weg laten sturen is misschien makkelijker dan het zelf doen ! Maar hem overslaan met het kaartje zou ik dus eigenlijk niet doen! Liefs, Hanneke!
Hi Wish, Ik ben normaal heel nuchter hoor maar,......... wat zegt je hart? Volgens mij zou ikzelf achteraf toch denken had ik het maar wel gedaan. En om mezelf die moeite te besparen zou ik toch een kaartje sturen.
wij zaten zelf ook met zo'n vraag, mijn schoonzus heeft de meest vreselijke dingen gedaan waar mijn man echt ontzettend verdriet van heeft. ( te lang verhaal om hier neer zetten) en hij zei ook : we sturen haar geen kaartje. nou,.. dat doen we dus wel... ik wil dat we de eer aan onszelf houden, mocht het ooit nog goed komen, is zij degene die zich schuldig voelt, en kan ons niks kwalijk worden genomen. en ik ken haar ook goed genoeg om te weten dat als het ooit goed komt,of dat er een gesprek over komt dat er zometeen dan nog weer ruzie of discussie komt op een manier van : jaaa maar als jullie een kaartje hadden gestuurd was ik zeker langs gekomen en dan hadden we misschien wel eerder goed gemaakt,of eerder dingen uit kunnen praten. met andere woorden ligt het weer aan ons dat het zolang niet goed is geweest... dat wil ik dus absoluut niet, wij doen normaal tegen haar,zeggen netjes doei en hallo,kijken haar recht in de ogen aan, en laten de bal aan haar kant liggen, zij zal degene zijn die naar ons toe komt om het goed te maken omdat wij ervoor zorgen dat ze ons niks kwalijk kan nemen en dus onze excuus niet hoeven te maken naar haar.
heey meis dit is idd een lastige kwestie. Ik denk ook dat ik de eer aan mezelf zou houden en hem wel een kaartje zou sturen, maar dan wel er in opnemen dat er eerst gebeld moet worden. Maak je de drempel hoger voor je broer en als hij dan belt dan kun je hem altijd eerst vragen waarom hij eigenlijk nu wel langs wil komen aangezien hij ook niet bij je moeder wil komen als jij er bent. Verder zeg jij dat je er niet op zit te wachten om samen met je broer en zijn vriend de begrafenis van je moeder te regelen. Ik weet niet of je moeder een testament opgemaakt heeft, maar daarin kan ze jou als executeur benoemen en zorgen dat jij de begrafenis alleen kan regelen. Ik zou zeggen praat er eens met je moeder over. Ik weet natuurlijk niet hoe haar band met haar zoon is. Laat je anders eens informeren door een notaris (samen met moeders) Vaak is een eerste gesprek vrijblijvend. Veel succes iig! groetjes
ik zou zelf wel een kaartje sturen. niet om eventuele verwijten van hem later, maar dat jij voor jezelf weet dat je altijd je best hebt gedaan. hij is de oom van je kindjes en als zij later er iets over zouden zeggen kun je hun uitleggen dat je echt je best hebt gedaan. maar dat is wat ík zou doen. ik denk dat dat voor iedereen persoonlijk is en kan het prima snappen als je hem geen kaartje zou sturen (heb al eerdere verhalen van je gelezen).