Vanavond bericht gehad dat mijn oma is overleden ze is overleden aan longkanker Vande week nog bij dr geweest en had echt geen idee dat ze er zo snel niet meer zou zijn Wat voel ik me rot ik wou dr vanmorgen nog bellen maar had zo iets van doe ik morgen wel was druk met de kids en wist dat ze toch ook bezoek had van dr broer Maar nu had ik haar maar wel gebeld en voel me er zo schuldig over baal ervan kan er niet van slapen en heb hardkloppingen Hoe kan ik dit in godsnaam van me afzetten ik kan alleen nog maar daar aan denken had ik maar
Ja had er niets aan kunnen doen lieverd, begrijp dat je schuldig voelt maar je had het niet zien aankomel het is zo'n rot ziekte dat kan heel snel gaan waar je zelf geen controle over hebt. Heel veel sterkte met het verlies van je oma Dikke knuffel
gecondoleerd met het verlies van je oma! En je moet niet denken:Had ik maar! Ik weet zeker dat je oma je niets kwalijk zou nemen, het juist heel fijn dat je van de week nog langs bent geweest! sterkte en probeer je niet schuldig of iets te voelen! Dikke knuffel
Wees blij dat je er van de week geweest bent. Je moet jezelf geen schuldgevoel aanpraten, het veranderd niets en je oma zou het vast ook niet willen dat je je er schuldig over voelt en je daardoor rot voelt.
Dankje voorde lieve reacties Ik weet dat ik me niet schuldig moet voelen maar op de 1 of andere manier kan ik het niet van me afzetten het is ook inneens zo snel gegaan Ze scheen vandaag juist een goeie dag te hebben hoorde ik van dr broer dus dit echt niet verwacht op dit moment Denk dat ik even tijd nodig heb om het van me af te zetten het is denk ik ook meer het idee dat ik dr nu nooit meer zal horen Pff ik ga proberen wat te slapen om 6 uur staat me dochtertje waarschijnlijk alweer naast mn bed Hoop dat het lukt
Gecondoleerd. Je hoeft je niet schuldig te voelen, je hebt haar van de week nog gezien. Haar broer heeft er vandaag nog voor gezorgd dat ze zich gekoesterd wist door haar familie.
Als ze vandaag zo'n goeie dag heeft gehad dan had niemand het zien aankomen volgens mij. Je hebt nog aan haar gedacht en ik zeg altijd in gedachten zal ze altijd nog bij je zijn. Probeer te gaan slapen Sterkte
Gecondoleerd! En niet schuldig voelen hoor! Je wist het niet, en je bent deze week nog geweest! Ik herken het wel. Een avond voor ons trouwen belde mijn opa ( hij zou niet komen, ouderdom, amputatie van been gehad enz). Hij zou ook na de plechting bellen en ik was moe, dus zei tegen mijn ouderd dat ik naar bed ging en opa morgen zou spreken. Na de kerkdienst werden we opgewacht met het nieuws dat opa was overleden. Oh, wat heb ik lang spijt gehad dat ik hem niet aan de telefoon heb gehad.... Maar dat schuldgevoel heeft niks opgeleverd. Voor wie moet je je schuldig voelen?? Je had niet beloofd te bellen, dus je oma neemt je niks kwalijk meid! Sterkte met het gemis!
Beste Svandeurzen, hopelijk heb je wat kunnen slapen. Gecondoleerd met het verlies. Het is logisch dat je dit niet 1, 2, 3 van je af kunt zetten. Je hoeft je niet schuldig te voelen, maar als je in rouw bent, heb je nou eenmaal allerlei verschillende gevoelens en gedachten. Die mogen er ook zijn en zullen heus weer weggaan. (Ik bedoel ook te zeggen: als je iets niet wil/mag denken van jezelf, ga je er juist aan denken. Probeer te accepteren dat je een schuldig gevoel hebt, het zal wel weer verdwijnen naarmate de tijd verstrijkt.)
Wat vervelend, maar het was niet te voorzien toch? Als je erover nadenkt moet je eigenlijk juist blij zijn dat ze, ondanks haar ziekte, haar laatste dag een goede dag heeft gehad. Dat lijkt me toch best een fijn gevoel? Mijns inziens hoef je je helemaal niet schuldig te voelen. Heel veel sterkte met het verwerken.
gecondoleerd meis. en ik herken je gevoel helemaal ik had het bij me opa.. ook longkanker.. ik liep in week 36 van me zwangerschap en was zo moe. ik zou toen op een donderdag avond heen gaan maar ik was zo moe dat ik zoiets had van ik ga morgen wel... en ik heb altijd me telefoon naast me bed en aan ... en die nacht was ie leeg en ik had zoiets van komt morgen wel.. dit is een nacht geweest dat ik na maanden goed had doorgeslapen heerlijk... tot ik werd gewekt met een telefoontje dat m'n opa was overleden en ik heb me er ook heel lang schuldig om gevoeld... maar je moet het echt van je afzetten ik weet zeker dat je oma niet zou willen dat je je schuldig zou voelen
Ik heb ook een 'had ik maar'. Ik ging altijd op zaterdag bij mijn opa opbezoek,.. Maar die ene zaterdag voelde ik me door de zwangerschap niet lekker en dacht ik, ik ga morgen wel langs.. Nou zaterdag avond hebben 2 ooms van mij m'n opa gevonden doodziek.. Hij lag waarschijnlijk al sinds de ochtend zo.. Helemaal alleen.. Hij heeft nog weken in te ziekenhuis gelegen maar al die tijd niet aanspreekbaar... Nu ( 3,5 jaar later) vind ik het nog erg als ik eraan denk.. Maar het schuldgevoel wordt echt wel minder!! Gelukkig...
Gecondoleerd met het verlies van je oma. Je hoeft je niet schuldig te voelen meid! Denk eraan dat dat wel het laatste is wat je oma van jou wil. Dat jij je schuldig zou voelen. Ze weet ongetwijfeld wat je voor haar voelt. Daar doet dit niet gepleegde telefoontje niks aan af