Hoi dames, zoals jullie weten van mijn eerdere topic had ik weer na jaren contact met pa. Ik wou hem een kans geven om een goede opa te zijn maar helaas is dat niet gelukt. Hij heeft de eerste 2 weken aandacht besteed aan ons en later is het contact weer verwaterd. Nu heb ik vandaag een telefoontje van hem gekregen en hij vroeg hoe het is met mijn zoontje omdat hij vorige week van fb vernam dat hij ziek is. Nou toen zei ik : het is een week geleden dat hij ziek was kom je daar nu mee? je kon toch ook wel even langskomen toen om te kijken hoe het met hem is? je woont toch niet in amsterdam. Nou toen flipte hij , hoe ik durf om zo te praten tegen mijn vader , en dat ik respectloos ben etc. Ik zei oww je zegt dat je mijn vader bent maar waar was je al die jaren? toen wij vorig jaar in het ziekenhuis lagen ? en met het kritieke toestand van mijn zoontje? waar was je toen?? Daar kreeg ik geen antwoord op . Hij praatte onzin volgens mij had hij gedronken dus ik zei heb je weer gedronken?? wauww had ik dat maar niet gezegd , schelden etc. en hij zei ik ben jou zat zoek maar een andere vader! ik zei ja die heb ik al ! mijn opa is als een vader voor mij oke! En wat ik toen kreeg te horen Je gebruikt je opa en je oma en iedereen om geld!! Jeetje ik wist niet wat ik hoorde!!! Ik heb nooit geld van opa gekregen! behalve verjaardagen of sinterklaas dan stopt ie 20 euro in spaarpot zoontje maar meer niet! Ik was echt boos en heb de telefoon dichtgegooid! Hij belt de hele tijd maar dit was echt de druppel voor mij .
Ik heb geen contact meer met m'n vader, al 5 jaar niet meer. Ik kan eigenlijk niet echt zeggen dat ik het mis.. Ik realiseer me goed dat ik beter af ben zonder en dat het contact nooit goed was geworden.
Ik heb ook geen contact meer met mijn verjaardag.Ben er jaren mee bezig geweest en ondanks dat het soms nog wel eens pijn/verdriet doed moet je helaas die keuze maken om jezelf(en je kind/familie) te beschermen.Moeilijk is het wel geweest en soms nog ,je vader blijft je vader maar ik ben toch blij deze keuze gemaakt te hebben,ik kon echt niet meer tegen die constante teleurstelling,telkens blij met een dooie mus. Veel sterkte,ik weet dat het moeilijk is.
ja ik had hiervoor ook al 5 jaar geen contact met hem.. ik had er eerlijk gezegd ook geen behoefte voor maar omdat ik nu een zoontje heb dacht ik dat het leuk zou zijn als hij ook een opa heeft. Maar ik heb er echt spijt van dat ik weer contact met hem heb gehad nu. Hij voegt niks toe aan mijn leven alleen maar ellende Nu voel ik me zo rot..mijn zoontje voelde vandaag ook aan dat ik verdrietig was want ik moest huilen ik wil dit niet meer
Ik heb al 10 jaar(bijna 11) geen contact meer met mn vader. De oudste 3 waren nog maar heel klein en de jongste heeft hij nog nooit gezien. Al die jaren ook nooit meer ergens gezien of gesproken, gewoon over en uit. Wat mij betreft blijft dit ook zo.
Ik heb jarenlang geen contact gehad met mijn vader. Nu is hij dood en vind ik het enorm jammer dat het zo gelopen is. Gelukkig hebben we dingen voor zijn dood kunnen bijleggen.
Hier al 10 jaar geen contact meer met mijn vader, die kon zijn handen niet thuishouden, en was erg goed om iemand psychisch te breken.... Op mijn 21ste de stap gezet om het contact te verbreken nog 1x geprobeerd het te lijmen maar het bleek nog steeds dezelfde manipulatieve, arrogante, achterbakse en leugenachtige man te zijn die hij altijd al was.... met enige verandering dat hij mij niet meer psychisch of lichamelijk kon raken
Ik heb hier voor mezelf idd heel goed over nagedacht,wat als hij komt te overlijden.Al kan je kan het natuurlijk nooit helemaal van te voren bedenken.
ja echt constant die teleurstelling! ik ben het ook zat . Voorbeeldje: hij had het hele tijd druk dus ik smstje pap heb je echt zo druk of heb je geen tijd meer voor ons? Ik kreeg telefoontje en hij zei ja ik maak het goed met jullie, kom maar naar de hema vrijdag middag dan neem ik speciaal vrij voor jullie en gaan we bakje koffie doen en daarna speelgoed uitzoeken. Oke wij komen daar aan in de kou, hij blijft half uur bij de hema en dan staat ie op en zegt oww parkeertijd is voorbij ik ga naar huis doeii! Jeetje ik was zo verontwaardigd. Dus ik zei niks maar toen werd ik nog bozer ik smste pap je zou toch dagje met ons doorbrengen? ik kreeg reactie dat ie het vergeten was en waarom ik altijd zo negatief doe etc. etc. pff ik ben er echt klaar mee die constante teleurstelling dat wil ik mijn zoontje ook niet aandoen dus beter geen contact toch
Wat ik nu van je lees lijkt het mij het beste om het echt achter je te laten.. Een hoop mensen zullen roepen dat je 'maar 1 vader hebt', en nog meer van dat soort dingen, maar als jij je hier zo klote van gaat voelen, kan het in mijn ogen nooit goed zijn.. Mijn vader is echt een sadistische zak. Dat begon met rotopmerkingen over mijn moeder, toen ze gescheiden waren, en dat werd steeds erger. De meest vreselijke dingen zeggen over mij toen ik depressief was, het leven niet meer zag zitten, e.d. Daarna hoorde ik opeens niets meer van 'm. Hoe vaak ik ook smste of belde, ik kreeg geen enkele reactie. Aan m'n zusje, zij zag hem nog wel regelmatig zonder problemen, heb ik gevraagd waarom hij me nou zo negeerde. Volgens hem heb ik, toen mijn ex en ik hem en zijn vriendin tegenkwamen op straat, m'n ex wél voorgesteld aan m'n vader, maar niet aan z'n vriendin. Omdat ik z'n vriendin negeerde, negeerde hij mij. Ik was destijds 16, ik kan me er uberhaupt niets van herinneren, maar goed, hij ziet het zo. Ik heb na een tijd proberen voor mezelf gezegd; Als ik op het geboortekaartje van m'n zoon geen reactie krijg, is het klaar. Dan hoeft het voor mij niet meer. Nouja, een reactie heb ik nooit gekregen dus. Soms denk ik nog wel eens terug aan de tijd dat hij wel een leuke vader was. Héél lang geleden. Maarja, daar is nu niets meer van over, en ik zou alleen maar gekwetst worden als ik nog contact met heb zou hebben..
Oh maar wat heeft het opgelucht zo keihard tegen hem tekeer gaan aan de telefoon.. Echt zoveel beter dan bij de psycholoog haha is wel 10 therapieen waard zo tekeer gaan na al die jaren wat hij ons heeft gedaan om dat zo te zeggen manipulatieve, arrogante, achterbakse en leugenachtige man te zijn die hij altijd al was.... dat is mijn vader ook helaas
daar heb ik ook wel eens over nagedacht.. ik denk niet dat ik ook maar 1 traan zal laten om hem hoe gemeen dat ook klinkt is echt zo helaas
Mijn vader heeft toen ik 7 jaar was mijn moeder bedondert met de buurvrouw. Net een nieuw huis gebouwd etc. mijn vader ging die tijd opeens erg vaak weg want hij moest na eigen zeggen overwerken. Hij laadde dan de kofferbak vol gereedschap en ging ervan door. Achteraf bleek dat wanneer hij ging ''overwerken'' met de buurvrouw in bed lag. Ouders zijn toen gescheiden en mijn vader is getrouwd met die buurvrouw in 2002. Die vrouw heeft 2 kinderen uit haar vorige relatie. En die zijn mijn vader zijn alles. Wij zijn niks voor hem. Hij had zelf al eens aangegeven dat de meiden (mijn zus en ik) niks voorstelden voor hem maar dat mijn broer wel zijn alles was. Tot vorige jaar na een gesprek aan de telefoon mijn broer vroeg aan mijn vader: Pap kun je zeggen dat je van me houd? Nee dat kan ik niet had hij gezegd. Triest is het... Ik wil geen contact meer met hem of iemand anders van die kant van de familie.
Sila ik ga niet teveel in details treden ook ivm herkenning maar euhm ik was niet de enige die zijn klappen opving. En hier ook mijn mams is mijn alles en nu ook mijn stiefvader. Die is gewoon mijn vader geworden. Leuk iets mijn zoontje is vernoemd naar mijn stiefvader. Hij is dan wel niet biologisch maar geloof me hij heeft echt de titel vader verdiend.