Hoe gaat het met jou Kyra? Jij hebt net ook weer wat te verstouwen gekregen toch? Een paar dagen overtijd en positieve testen. Zo rot he! 'Fijn' dat de cytotec bij jou toen wel werkte. Ik ga het vrijdag vragen als ik weer naar het ziekenhuis moet of ik dat ook kan krijgen. Als de derde dosis ook niet werkt wil ik graag volgende week een curretage. Ik ga 7 april namelijk op vakantie. Zussie, naar dat je ook een miskraam moet doorstaan. Hopelijknpakt je lichaam het zelf op. Dat vond ik het fijnste. Hoe houden jullie vertrouwen? Na vier miskramen is mijn hoop momenteel een beetje zoek. En dat terwijl ik weet dat het goed kan gaan omdat ik al een dochter heb.
@Marlau. Lichamelijk gaat t hier wel goed. Maar ik ben inmiddels die riedel van ovulatietesten, je ding doen en dan die slopende wachtweken helemaal zat! Zit nu op 7 dpo en ik voel natuurlijk weer van alles. Maar goed, zelfs al is het wel raak dan eerst die slopende eerste weken door. Dus geen idee hoe je vertrouwen houdt. Maar ik wik het ieg nog 1x proberen zonder onderzoeken te doen. Ik houd op dikke pech omdat ik ook al een gezonde zoon heb. maar ik ben inmiddels helemaal klaar met het hele zwanger worden gebeuren. Bleh! Maar ja. Ik wil dolgraag een brusje voor mijn zoontje, dus wat anders kan ik doen dan maar gewoon dom door gaan? Weet je dat er ook een besloten Facebook pagina is voor dames die meerdere miskramen hebben door gemaakt? Er staat ook veel info op over evt. onderzoeken die er zijn. Sterkte meis! Ik hoop voor je dat de miskraam nu snel door zit, want als het dan toch mis is dan moet het ook maar snel klaar zijn.
Ja pff daar zie ik ook echt weer tegenop, de hele riedel om zwanger te worden. Weer daarmee bezig, weer eerst hopen dat je je eisprong krijgt, zorgen dat je op tijd seks hebt, weer hopen dat je zwanger bent. Ik ben ook nooit meer zo super blij met een positieve test. Wel blij dat ik zwanger ben hoor, maar daarna start fase twee. Hopen dat de test snel oploopt en daarna wachten op de echo. Denk dat we dat allemaal wel herkennen, elke keer weer teruggestuurd worden naar start. Die Facebook groep ken ik niet? Is die vrij toegankelijk? Wel fijn! Over zwanger worden weet ik inmiddels wel veel, maar over miskramen niet. Ik duim voor je dat je weer zwanger bent! En je hebt gelijk hoor, er is maar 1 manier om dat brusje te krijgen en dat is doorgaan.
Hoe is t verder met je Marlau? Zet de miskraam nu door? Je bent inmiddels in het zkh geweest toch? Voor de eerste onderzoeken? Hoe was het? Ik zal ondertussen eens zoeken naar de link. T lukt me nog niet om m van Facebook te kopiëren. Pff ja en wat je zegt. Weer terug naar af gestuurd worden! Ik vind het zooo oneerlijk!! Het gevoel dat je iets lekkers, wat je heel graag wilt hebben, voor je neus gehouden wordt waar je even aan mag ruiken en ok vooruit een klein likje dan! Waarop vervolgens alles weer van je vandaan wordt getrokken. Oh, nee. Toch niet.. Grrr!
Kyra, je verhaal is heel herkenbaar. Heb er zo geen zin meer in na bijna 2 jaar geploeter. Maar ja, dan zouden we aan de anticonceptie moeten en dat staat totaal haaks met mijn gevoel. Ik ben er nog niet uit. Maar dit miskraam gedoe wil ik ook niet meer...
Het is echt ontzettend frustrerend. en je weet ook gewoon niet wat de toekomst gaat brengen. Wellicht krijg je nog wel drie miskramen. Dat onzekere ook. Ik voel me op zich wel oké. Ik merk wel dat deze miskraam erin hakt. Bij mijn eerste twee ging het wel prima, ik was snel zwanger. Mijn dochter was nog echt jong. De derde miskraam was heel vroeg en na een jaar niet zwanger geweest te zijn was ik vooral blij dat mijn lichaam eindelijk herstelt was van de curretage. De pillen hebben nog steeds niet veel gedaan, maar sinds vanmiddag heb ik wel meer buikpijn en is het bloedverlies toegenomen. Hopelijk met nog een portie pillen dat het door gaat zetten. Hoop het zo. Lichamelijk ben ik mega snel herstelt van de curretage, maar mijn cyclus is echt 10 maanden van slag geweest. Dat wil ik echt niet weer. De onderzoeken starten morgen pas als ik weer naar de gyn moet. Leo, jij ook veel sterkte. Ik hoop dat de pillen bij jou hun werk gedaan hebben. Ik las in je eigen topic dat ze eerst nog niet zoveel deden.
Yes totaal onverwacht toch het vruchtje verloren! Vanmorgen opeens wat buikpijn en daar was het. Zo blij! Volgens de echo ook schoon. Op wat baarmoederslijmvlies na. Nu kan ik het een plekje gaan geven.
@marlau: wat fijn dat je het vruchtje toch nog bent verloren! Gelukkig geen curretage! En dan nu het zwaarste gedeelte: het mentale proces! @leo: hoe is het nu met jou? @frummels: en met jou? Hier weer op 11dpo. Voel niets, geen last van geurtjes. Dus ik denk niet dat ik zwanger ben. Maar goed, liever een maandje langer wachten en dan blijvend zwanger! Wat je allemaal niet tegen jezelf zegt hè!
Ja inderdaad, nu het mentale nog. Vaak voel ik me wel prima, maar soms overvalt het verdriet me. Ik had het zo gedacht, zo gehoopt dat het dit keer zou lukken. Ik was er zo blij mee. En dan die laatste echo waarop er geen hartje meer te zien was. Ik voelde echt helemaal niks. Ik was er al op voorbereid, het enige wat ik dacht was 'oké, het is dus weer niet gelukt'. Het verdriet kwam later wel hoor. Wat jammer dat je denkt dat het niet gelukt is Kyra. Ik weet het vaak op 9 a 10 dpo al wel of ik wel of niet zwanger ben. Sterkte meis. En haha ja, wat we allemaal niet tegen onszelf zeggen. Heel herkenbaar. Maar je moet wat he.
Hoe is het nu met je Marlau? En Leo78 met jou? Hier morgen NOD.. Toch beginnen m'n borsten weer op te spelen en kan ik het niet helpen dat ik toch weer begin te hopen... Ga niet testen. Merk het morgen wel. Heb ik ieg weer een mooie cyclus gehad en daar begint het tenslotte allemaal mee! Knaller van een ovu test en dan netjes op 14dpo ongi. Dat heb ik vorige jaren niet vaak zo gehad!
En Kyra?? Ik hoop het voor je! In ieder gebal een mooie cyclus dat is sowieso al mooi. Met mij gaat het wel goed. Ik zit nog wel middenin de miskraam qat bloedverlies betreft en zo, maar ik zit weer een stukje beter in mijn vel. We hebben ook de bloedprikformulieren gekregen voor de eerste onderzoeken. We krijgen de uitslag pas als ook de anti stolling is geprikt dus dat duurt nog wel even.
Hoe gaat het met iedereen? Mijn zwangerschapstesten zijn weer negatief en ik bloed niet meer dus wij kunnen weer door.
Dat is fijn ! Lichamelijk gaat t dus goed. Hoe is het geestelijk? Ga je nog onderzoeken laten doen? Hier weer op zoek naar m'n ei.... Pffff zo de balen van na een dikke 2 jaar. Oh, ja. Ook nog jarig geweest. Zeer confronterend.. 40 jaar.. leeftijd interesseert me niet, maar nu met de wens die we nog hebben... Pff, moet ik zo langzamerhand daarvan afscheid gaan nemen.. Kans op miskramen wordt alleen maar groter​...Maar ja, dat verlangen... Pfff, nee vond jarig zijn niet leuk
Ik word er een beetje onzeker van, 2 weken terug op maandag bruine afscheiding. Echo gehad en mooi kloppend hartje te zien, vrijdag 1x bloedverlies mocht zaterdag voor een echo toen nog meer bloedverlies en we zagen geen hartje meer kloppen. Ik zit nu dus iets van 10 dagen na het eerste echte bloedverlies. Heb al 2 dagen t gevoel dat me ei gaat springen Kan dit al zo snel ?test is negatief dus geen hcg meer in me urine. Sorry dat ik zo in breek maar elke keer een nieuw topic openen is ook niks.
Kyra, ja geestelijk gaat het eigenlijk ook best goed. Ik merk dat ik al weer naar de toekomst kijk en ben weer op eitjesjacht. Ben er wel weer meer mee bezig. De klap komt wel als ik gewoon ongesteld word denk ik. Alsof het dan opeens bevestigd wordt dat je weer van voren af aan moet beginnen. Gefeliciteerd met je verjaardag! Kan me voorstellen dat het wel confronterend is. Biologisch gezien wordt de kans groter dat het misgaat ja, maar wie weet, je kan zomaar geluk hebben. Heb je een bepaalde leeftijd in je hoofd tot wanneer je wil proberen? Wish, wat rot van je miskramen. Je ei zou wel weer kunnen komen. Doe je ovulatietesten? Je cyclus begint gewoon weer overnieuw en sommigen hebben een hele snelle cyclus.
@Marlau: wat fijn dat jij je ook mentaal wel goed voelt!! Tja, je merkt het vanzelf hoe je je voelt als je weer ongi wordt. Of niet natuurlijk!! @ hier: nee, we hebben niet echt een leeftijdsgrens, maar ik merk aan mezelf dat ik het zo zat ben. Zwanger worden lukt uiteindelijk wel. Gaat niet megasnel, maar aan het einde van het jaar zal het wel een keer weer gelukt zijn. Wat als het dan weer mis is?? Zo lang weer gehoopt en toch teleurstelling op teleurstelling te hebben geïncasseerd voor niks.. Heb ik daar wel zin in? Nu stoppen, dan heb ik zo wie zo niks... Dus dat is een beetje het dilemma. @ wish01: het kan, maar je weet natuurlijk alleen wanneer je ei springt als je temperatuurt of ovutesten gebruikt. Sterkte met het verlies.
Hai dames, Ja ik weet dat ik het alleen zeker weet met testen of temperatuur. Ik ben zo in gevecht met mezelf. Deze zwangerschap was spontaan dik 2 jaar na de geboorte van onze dochter. Voor onze dochter veel moeite met zwanger raken en uiteindelijk via de mmm. Ik vecht zo met me gevoel ik wil het dwangmatige testen en sex op tijd helemaal niet meer. Vandaar dat we nu niet meer in de mmm zijn gegaan ( planning was volgend jaar pas). Alleen nu dit spontane wonder even onder me neus gehouden is is het gevoel zo sterk. Ik krijg me normale leven gwn niet opgepakt. Aan werken moet ik niet denken en aan me studie helemaal niet. Hoe kom ik verder.