Ik word in het niet-academische Spaarne 100 keer zo goed geholpen als in de twee Amsterdamse academische ziekenhuizen bij elkaar. Nergens waren ze zo stug en slecht-geïnformeerd als inhet AMC en het VU. Werkelijk schandalig. Bovendien kregen we elke keer een ander, kende niemand ons dossier, en interesseerde ons verhaal niemand ene reet. Voorbeeldje van hoe het ook kan: in het Spaarne vraagt de echoscopiste van de keer ervoor op de gang of de echo van die dag goed is gegaan, en is dan superblij voor ons. En Emanuel stond te juichen dinsdag dat ik nu al 17 weken was. Ik bedoel maar. Mensen, wat maakt dát veel uit!
Ja schandalig he. Ik snap het niet. Ja als ze maar een nieuwe moeilijke operatie kunnen uitvoeren dan zijn ze geweldig maar naar hun patiënten luisteren ho maar. Tijdens bloedprikken bij mijn laatste zw was op gyn. Die dame zag mijn geschiedenis en ze vroeg nou wordt je zeker wel goed in de gaten gehouden elke week een echo. Nee hoor zei ik gewoon over 4 wk weer een echo. Nou je had haar gezicht moeten zien ze schrok er een beetje van dat mensen zo worden behandeld in het zh.
Je hebt je verhaal hier geschreven, daarin staat de link. Ik trouwens ook dat je dochter geen last van je ziekenhuisbezoeken hoeft te hebben hoor. Mijn dochter zei eergisteren opgewekt: ja mama en jij gaat lekker naar het ziekenhuis. Toen kon ik ineens weer lachen Zij vindt het daar reuze gezellig en krijgt ook wel eens zo'n mooie ballon
Mensen in mijn omgeving kunnen mijn verhaal ook maar nauwelijks geloven. Ze kunnen er niet bij dat je na zoveel miskramen zo schandalig behandeld wordt in Nederland.
Ik sprak gister een oudere vrouw die in het verleden 2 miskramen heeft gehad (en daarna nog 3 kinderen heeft gekregen). Ze was destijds onder behandeling in het Radboud en herkende zich totaal niet in onze moderne, negatieve ervaringen met gynaecologen na miskramen. Zij kreeg veel onderzoeken, de gynaecoloog kwam daarvoor zelfs op zaterdag naar het ziekenhuis en haalde dan zelf de deur van het slot. Ze kreeg uiteindelijk hormomen. Hoe en wat weet ik niet. Frapant verhaal. Ze schrok van hoe het nu gaat.
Tuurlijk laat ik het weten,ik ben ook erg benieuwd.Ik vindt het zo ie zo raar dat als er hyper... uitkomt je niet standaard naar een internist wordt doorgestuurd.Mijn vader heeft ook last van aderverkalking een groot deel in zijn rug is al verkalkt en hij heeft 3x een hart infarct gehad en 2x een stilstand. Ben ook bang dat het de erfelijke vorm is. Jeetje, dan ga je inderdaad wel aan de erfelijke vorm denken... Wat eng zeg... Ik vind ook dat je standaard een afspraak moet krijgen met een internist. Maar weet je, ze schrijven je de vitamines voor en daarmee zeggen ze dat het onder controle is. Van wat ik gelezen heb op internet enzo is er gewoon niet veel van bekend. Ik denk dat we om die reden niet standaard een verwijzing krijgen, de vraag is of we er wat aan hebben. Maar goed, ik wil dat met mijn eigen oren horen van een specialist! En ook als er wel wat bekend wordt, wil ik daarvan op de hoogte worden gesteld! Had jij trouwens nuchter je bloed laten prikken? Ja dat is dus weer het vreemde wel b11 en b6 maar geen b12. Snap jij er wat van ik niet. Als je een hoge dosis B11 (foliumzuur) slikt zonder dat een B12 defincientie is uitgesloten kan dat schadelijk zijn. Misschien dat een B12 tekort bij jou was uitgesloten? Maar ik zou het voor de zekerheid wel gaan slikken als ik jou was! En bewegen he, is heeeeel goed!! (voor iedereen natuurlijk)
Ja, zeker apart, Meleka. Het interessegebied heeft zich verplaatst naar kunstmatige inseminatie, heb ik vaak gedacht. En aangezien wij daar niets aan hebben, moeten wij 'het maar gewoon blijven proberen'.
Ohw dat klopt inderdaad! Wat fijn van je dochter! Het is voor hen inderdaad niet vervelend. Als je het zelf maar leuk maakt!
Ja, dat heb ik me ook bedacht. We zijn totaal niet interessant om tijd, moeite en geld in te steken. Het succes bij ki is duidelijk, een kind. Succes bij ons is moeilijker te bewijzen.
Niet te bewijzen zelfs, zolang er geen serieus onderzoek wordt gedaan. Dus niet interessant. Dus jammer de pammer voor ons. Bovendien zij we met heel weinig hè... Totáál niet interessant. Daar scoor je niet mee op een congres.
Ik heb trouwens pijn aan m'n kont van die decaspuit. Bedacht me net dat mijn moeder vroeger bij pijn altijd zei "had je het maar aan je kont, dan kon je erop gaan zitten"
nou de huisarts heeft terug gebeld en ik krijg geen cytotec omdat de gyn zegt dat als het niet goed gaat er veel meer complicatie's zijn als bij een gewone curretage. de huisarts zei ook dat mijn gyn echt goed haar best doet en niet eens mijn dossier erbij hoefde te pakken want dat ze precies wist wie ik was (dat is vast geen goed teken) en over het eerder beginnen met spuiten dat was echt niet nodig omdat onderzoeken dat niet bevestigen dat het helpt. maar ik heb toevallig van de week net nieuwe spuiten gehaald dus ik kan wel eerder beginnen maar dan uit mezelf kan ik in het geertgens ook terecht voor aspirine?? anders kan ik daar nog een recept vragen zodat ik ze niet hoef te kopen
Maar dat is dan ook het énige wat grotere onderzoek dat op dit gebied gedaan wordt in Nederland én er zijn een hoop vrouwen bij die zwangerschapsvergiftiging en HELLP hebben gehad. Dat maakt de groep veeel groter.
Toch bizar dat Leo het wel krijgt (net als de rest van Nederland) en jij niet? Heb je gevraagd of je het dan wel krijgt voorafgaand aan je curettage? Wat een eikels zeg. Zou het zeker vragen van de aspirine in het Geertgen. En inderdaad gewoon zelf vast gaan spuiten bij positest. Heel goed!
Nou mijn ha heeft net ook gebeld. Hij vond het een goede vraag over de aspirine en wilde het ook wel voorschrijven. Maar hij zocht het op. Er staat inderdaad dat het tot 120 gr per dag veilig te gebruiken is tijdens een zwangerschap. Er is wel een heeeeeel klein % dat maagbloedingen krijgt. Hij gaf aan dat dat meestal een andere doelgroep is, maar wilde het wel melden. Tot slot las hij voor dat vrouwen met een zwangerschapswens het niet moeten nemen, omdat het de vruchtbaarheid zou verminderen... Uiteindelijk heb ik samen met hem besloten te wachten tot het gesprek met de internist. (het Geertgen heb ik niet met hem besproken, maar daar zal ik dit ook zeker navragen!) Mimi wat vreemd zeg... Snap er echt niks van. Zelfs binnen eenzelfde ziekenhuis is er dus een totaal ander beleid.:x