o trouwens ik heb al 2 dagen buikpijn maar geen bloedverlies meer. het is de zelfde buikpijn als wat ik had na mijn vorige curretage vanaf mijn eisprong tot mijn ongi. zou dit alweer mijn ei kunnen zijn of moet ik me zorgen maken?
Ja soms denk ik wel eens hij is een wonder, ik heb zelf hyperhomocysteinemie wat dus mk kan veroorzaken en EDS 3 is een bindweefselaandoening die dus ook kans op mk veroorzaakt. We gaan het nog 1x proberen. Ik vindt het erg moeilijk die gedachten en denk dat ik ook instort als het weer fout gaat en het over is voor een 2e wonder. Voor jou nog erg spannend een dinsdag hoop echt voor je dat het dikke pech is. En als je het heb zijn er dan nog medicijnen die de kans kunnen verhogen dat het wel goed gaat. Als je het er niet over wil hebben is het goed hoor.
Ik heb het ook sinds vorige week een soort opgeblazen gevoel met buikpijn erbij alsof ik ongie moet worden en het niet door komt. Volgens mij heb ik ook vorige week mijn eisprong gehad. Of het bij jou je ei al is dat weet ik niet zou wel erg snel zijn. Hou het ff in de gaten en als je het niet vertrouwd toch ff bellen.
mmm bekend verhaal hier heb ook een schoonmoeder die dat zegt zij heeft overgens nooit een miskraam gehad. en er zijn meer mensen om me heen die dat zeggen. ik vind het onzin we weten tenslotte waar het bij ons aan ligt. het ligt aan mij en dus niet aan de baby ik probeer het een beetje naast me neer te leggen sommige mensen praten wel erg makkelijk over een miskraam. het doet ons ondanks dat het al 4 keer is gebeurt nog steeds heel veel verdriet.
Ik haat dat als andere mensen proberen mee te praten, oh ik heb dat ook gehad. zo vermoeiend Suus oh heerlijk dat schoppen geniet er van Lobi, mega knuffel het is zo moeilijk maar het komt goed en je bent sterk vergeet dat niet
Baby, herkenbaar hoor. mijn moeder heeft vroeger ook een miskraam gehad. Met 12 weken. Ze is er wel verdrietig van geweest, maar is er vrij rationeel onder gebleven. misschien dat het toch andere tijden waren ofzo... Mimi, wat apart dat ze je nu wel willen gaan prikken... Heel vreemd. ik zou zeggen doen inderdaad, liever een x extra dan te weinig, maar ik zou zeker naar het Geertgen gaan. Eens horen wat ze daar te zeggen hebben! Wat betreft je buikpijn, ik heb echt geen idee meis. Waar ben je precies bang voor? Ik hoef overigens niks te betalen voor mn dossier. Hoeveel gaat het kosten? Wat een service zeg..:x Snelly, nou ben ik het alweer vergeten meis, want volgens mij heb je het al eens gezegd, maar heb je nou na die ene keer nog wel een keer laten prikken op homocysteine? Volgens mij is het bij jou allemaal een beetje vreemd gegaan, toch? En jullie gaan het dus nog 1 keer proberen...wat ontzettend heftig zeg. Staan jullie er allebei helemaal achter? Pfffff ik ga ook steeds meer die kant op, maar ik moet zeggen dat ik er nog niet aan toe ben om zo'n keuze te maken.. (maar om die reden ben ik me wel aan het verdiepen in pleegzorg/adoptie)
Snelly wat naar voor je dat je dat hebt... Ik hoop voor je dat het wel gaat lukken, en dat jullie een 2de wondertje mogen krijgen!!! HET MOET GEWOON LUKKEN!!! Mimi; rot!.. Ik snap wat je bedoelt.. Ja, mensen die het niet meegemaakt hebben weten ook niet dat het zó moeilijk is. (Spreek uit ervaring).. Ik vond het altijd erg rot voor mensen, echt. Maar nu ik het zelf heb meegemaakt weet ik pas hóé rot! Snap dat het nog steeds pijn doet. Mogen iedereen hier nog een wondertje ontvangen...
Dank je lieve Angelica! Zoals we al eerder zeiden, we slepen elkaar er doorheen! Bijzonder hoe je toch zoveel steun kan hebben aan meiden die je nog nooit gezien hebt! (maar je (helaas) oh zo goed begrijpen...)
Ja ik vindt het vreselijk en nee ik sta er niet helemaal volledig achter althans nu niet meer. Maar ik mag blij zijn dat mijn man het nog 1 x wil proberen hij vindt 42 te oud maar ik ben 29. De gedachten dat ik het niet nog 1 x mag mee maken ik wordt er gewoon depri van. Ik kan niet naar buiken kijken want ik wordt zo kwaad. Pleegzorg/ adoptie is voor ons geen optie aangezien ik een aandoening heb, Al zou ik het wel willen maar mijn man ziet het ook niet zo zitten.Weet je wat het ook is hij wou er zo ie zo 1 kindje en het was ook de planning om het bij 1 te houden, maar het gaat relatief goed met me waardoor we het toch nog voor een 2e gingen. Hoest is het verders met jou je had even een rot dag las ik ergens.
volgens mij niet na die 4 jaar. Ik zat er pas nog aan te denken om ff naar de ha te gaan om alles ff te checken. Ik zou dat zeker nog eens laten nakijken! En toen je 4 jaar geleden prikte, slikte je toen al vitamines, bijvoorbeeld foliumzuur? Want dat kan de uitslagen vertekenen he! Ik zou dus zeker bellen met je ha, of het ziekenhuis! Ja ik vindt het vreselijk en nee ik sta er niet helemaal volledig achter althans nu niet meer. Maar ik mag blij zijn dat mijn man het nog 1 x wil proberen hij vindt 42 te oud maar ik ben 29. Wat ontzettend rot. En ik kan me heel goed voorstellen dat je er op je 29e (nog) niet aan toe bent om je kinderwens naast je neer te leggen... Helemaal niet als die wens zo ontzettend diep zit. Misschien, (mocht het ooit nog eens lukken en fout gaan, wat ik natuurlijk niet hoop), kun je iets van een pauze inlassen ofzo. Wellicht dat je man er daarna ook weer iets anders over denkt? De gedachten dat ik het niet nog 1 x mag mee maken ik wordt er gewoon depri van. Ik kan niet naar buiken kijken want ik wordt zo kwaad. Heel herkenbaar...helaas.... Pleegzorg/ adoptie is voor ons geen optie aangezien ik een aandoening heb, Al zou ik het wel willen maar mijn man ziet het ook niet zo zitten. Je bedoelt met aandoening toch niet de homocysteine? Weet je wat het ook is hij wou er zo ie zo 1 kindje en het was ook de planning om het bij 1 te houden, maar het gaat relatief goed met me waardoor we het toch nog voor een 2e gingen. Ik snap het. En als die wens er eenmaal is... Hoest is het verders met jou je had even een rot dag las ik ergens. Ja, het gaat wel weer oke hier. Ik probeer mn kop in het zand te steken voor zover dat gaat met al die zwangeren om me heen.
lobi, waar ik bang voor ben tja geen idee eigenlijk bloed niet meer dus neem aan dat er niks is blijven zitten. ik ga ook zeker de formulieren vragen voor te prikken mocht ik het in het geertgen meteen krijgen laat ik me niet prikken en anders wel.
Dat zou ik dus ook doen! Dan heb je het achter de hand! En ik zou de je buik id gaten houden. En als je het niet vertrouwt aan de bel trekken!
fijn dat je er het zelfde over denkt al ik. ik heb eigenlijk weinig trek om weer 3 maanden te wachten hoop dat ik in het geertgen niet hoef te prikken en meteen weer mag proberen met progestron (misschien een beetje valse hoop maar we zullen zien) en de buikpijn hou ik in de gaten misschien komt het ook wel omdat ik morgen voor het eerst weer moet werken en er vreselijk tegen op zie
Vraagt een collega net aan me hoe het met mn dochtertje gaat. Goed zeg ik! Begint ze nog niet te zeuren om een broertje of zusje vraagt ie? Ik heb gewoon eerlijk gezegd dat het dan ook wel moet lukken he! Als ze ernaar vragen kunnen ze eerlijk antwoord krijgen! (maar het doet wel even pijn, au)
ggrrr erg he van die mensen ze bedoelen het vast niet zo maar ook hier word het regelmatig gevraagd en mij doet het ook vreselijk veel pijn als ze het vragen . en net wat je al zegt dan moet het wel lukken.
Jaaa girls, I'm in! Ik heb op 7 weken mijn 1e 3d echo en intakegesprek in het erasmus! Vanaf dan krijg ik iedere week op woensdag een 3d echo van een half uur, jippie! Ik vind het echt spannend!
O vreselijk he ik liep pas bij ons over de boulevard en ik telde in 10 min 3 zwangeren ik dacht dat ik gek werd.