Ik ben de positiviteit een beetje kwijt bij de vraag of ik aan het broeden ben. Ik zit helaas weer in de modus ik kan me het niet voorstellen. Maar ik probeer eruit te klauteren! Volgens mij ben ik een van de weinigen die weinig merkt van de hüttenkäse. Het valt erg mee bij mij
elke avond zt ik met een koud washandje hahaha, maar ik zou het zo maanden kunnen volhouden hier gaat alles nog goed. ik zit nu op schema 12 dg na pregnyl ([FONT="]4.394,50)[/FONT] 10 dg na punctie 7 dpo Ik zit met gemengde gevoelens. Ik heb sinds dpo 4 ongi krampen. Dan zit ik natuurlijk bij mezelf af te vragen: *Meestal tussen 12/14 na pregnyl word ik met iui ongesteld, loopt dit nu anders door de andere medicijnen *Kan de embryo eruit gevallen zijn? *of zijn het innesteling krampen kortom hoe gek kun je jezelf maken en ik zit pas op dpo 7
Ik zet nu mijn wekker een uur eerder, dan breng ik de bollen in en dan ga ik slapen ik merk dat dat wel helpt. In de middag probeer ik niet veel te lopen op werk
ow suus wat erg zeg! dat ze een vruchtzakje met hartactie aanzien voor een lege vruchtzak en zonder nog een bevestegingsecho te maken jou al cytotec meegeven! je hebt helemaal gelijk.. als niemand iets doet blijft t zo maar doorgaan! aowyn wat fijn dat je echo goed was! geniet er van meid!
tijdens mijn eerste bbz vroegen ze aan mij of ik zeker wist dat ik zwanger was. :x:x:x:x:x:x. De dag erna met spoed geopereerd:x:x:x wel een klacht ingedient, antwooord artsen volgen protocol en bbz komt weinig voor:x:x:x:x
Oh echt? Ik doe gewoon wat ik altijd doe, houd er geen rekening mee sinds de S op mijn vraag of ik na het bollen inbrengen kon gaan zwemmen. Dat kon, want de bollen worden direct opgenomen in het bloed volgens haar. (moet wel zeggen dat ik dat niet doe, ik zie het al uit me spoelen).
angelica erg he! hier zei de gyn dat ook.. ik zei ik neem aan dat na 2 knal positieve testen ik wel zwanger ben, niet?
Meleka, ik kan me nog steeds niet voorstellen dat ik zwanger ben, dus je bent jezelf ook gewoon aan het indekken, en dat is heel logisch, maar zegt niets over hoe het nu gaat vanbinnen. Suus
Pregnyl bij een punctie? Die snap ik even niet, ze puncteren toch? Het embryo kan er echt niet uitvallen. Ik heb vaak gelezen dat de baarmoederwand vergeleken kan worden met een boterham met pindakaas, daar valt ook niet zomaar wat af. Ja, en met die krampen kun je alle kanten op. Jammer is dat. Suus
nee gewoon 10000 dat hangt ook weer af van je bloedwaardes. bij mij zat er geen eisprong aan te komen
helemaal mee eens!! Hij wordt drukker maar soms zit ik daar en dan trappelt hij en ik denk oh ik ben zwanger!
Hey meiden, Ik heb echt een dip-dag vandaag. Moet morgen ong worden, maar kon het niet laten om vandaag al een testje te doen... hardstikke wit natuurlijk. M'n borsten voelen ook wat zwaar, dus zal inderdaad wel ong worden morgen. Ik vraag me af hoe lang ik dit nog trek, altijd die onzekerheid. Eerst weer maanden achter elkaar de teleurstelling dat ik wéér niet zwanger ben en als het dan weer een keertje lukt gaat het mis. Misschien is het gewoon niet de bedoeling dat wij een kind krijgen... Ben afgelopen maand natuurlijk met ivig begonnen en weet ook wel dat ik dit nog een paar keer de kans moet geven, maar de moed zakt me zo in de schoenen... En mensen om me heen worden ondertussen met bosjes zwanger... het voelt zo oneerlijk... Zo dat was even mijn gezeur... Meleka en Angelica mijn duimen draaien overuren voor jullie hoor! En het lijkt me niet gek dat je soms goed moet zoeken naar positieviteit (kan hem vandaag zelf ook niet vinden), maar zoals Suus al zegt, het zegt niets over wat er vanbinnen gebeurt... dus ik blijf voor jullie duimen! Suus, al bijna 28 weken. Dat klink toch al veel beter dan 24, maar 32 of 36 klinkt natuurlijk nog beter, dus blijf jij ook nog maar even broeden! X Babs.
Babs, ik kan jouw gevoel zo terughalen. De wanhoop die je soms overvalt, verschrikkelijk gewoon, daar valt haast niet tegen te vechten. Maar de bedoeling bestaat niet hoor, dat geloof ik echt niet, al voelde ik soms precies wat jij beschrijft. Bij elke menstruatie was ik echt een paar dagen zwaar in de put, ik kon er niets aan doen. En dan krabbelde ik weer op voor de volgende poging. Het is zo allemachtig zwaar, dat kun je iemand haast niet uitleggen! Dan even een positief verhaal: ik ken iemand die al 10 jaar bezig is, en zeker 4 miskramen en 10 ivf's achter de rug heeft, ook nog eens Asherman heeft gehad, en nu (met onder andere pred en intralipid) na talloze vruchteloze pogingen toch echt goed zwanger lijkt. En zo zijn er veel meer verhalen, maar dat weet je wel, van Trees, van Maartje, van Ricmar en nog een paar dames die ik ken van andere fora. Natuurlijk weet je niet of het bij jou ook zal goedkomen, dat vond ik ook het allerergste aan alles, die onzekerheid, maar hou je toch vast, als het lukt, aan de positieve verhalen. De strijd is nog niet gestreden! En inderdaad, de IVIg is 1 ding, maar je moet ook maar net een goed ei hebben en precies de juiste omstandigheden. Bij mij duurde het 3 (voor mij eindeloze) maanden na de Ashermanoperatie, dat waren pogingen met prednison en ik had nog maar 1 eileider. Ik was doodsbang dat het niet meer zou lukken, wist eigenlijk wel zeker dat het niet ging lukken, en toen was het raak. Slik je nou ook prednison naast de IVIg? Ik weet het even niet meer. Ik denk aan je Babs, en ik snap je. Suus
Lieve Suus, Bedankt voor je reactie. Je begrip doet me erg goed. Ik heb gelukkig wel lieve mensen om me heen die me zo goed mogelijk proberen te steunen, maar echt begrijpen doen ze het natuurlijk niet. Aan jouw woorden merk ik dat jij het (helaas) wel echt begrijpt. Het is altijd goed om weer even aan de positieve verhalen te denken. Wat je zegt; de strijd is nog niet gestreden! Ik krabbel wel weer overeind, gelukkig ben ik van nature een rasoptimist... En wat betreft de ivig, je hebt gelijk, je hebt met zoveel omstandigheden te maken, alles moet maar net op dat moment kloppen. Blijkbaar is dat iets wat bij mij (of de combinatie van mij en mijn man) niet helemaal vanzelfsprekend is. We moeten het nog een aantal keer de kans geven. Ik gebruik nu geen prednison. De prof die ik gesproken heb vond het (nog) niet nodig om me door te verwijzen naar prof de Sutter. Nu ben ik de tijd van braaf luisteren naar artsen ondertussen wel voorbij, maar we vonden het zelf ook nogal wat om meteen alles tegelijk in te zetten. Zo'n prettige middeltjes en medicatie is het immers ook niet. Ik denk dat we over een paar weekjes eerst even lekker op vakantie gaan en als er dan niets in de situatie veranderd is, dan ga ik na de vakantie zorgen dat ik een consult bij de Sutter krijg. Nogmaals bedankt voor je lieve reactie! X Babs.