Lobi, ja komt door een wondje idd. Immuum is vaak tijdelijk maar dat weten ze niet zeker. Ik ga het we vr aan haar.
Meleka, wat een verschrikkelijke situatie zeg. Steeds weer die teleurstellingen, soms breekt het gewoon helemaal op... Wat betreft die kunstmatige overgang, ik begrijp dat je je af blijft vragen of dat wel goed is geweest, maar probeer er niet te veel over te piekeren, je kunt het toch niet terugdraaien helaas. Vergeet ook niet dat dr de Sutter een kundig arts is, grote kans dat zij nog mogelijkheden voor jullie ziet. Tot die tijd 'lekker' van je af huilen als dat nodig is, kan echt opluchten. Heel veel strekte!! Snelly, ik schrik eerlijk gezegd een beetje van wat je schrijft. Ik lees wel dat je begrip (probeert) op te brengen voor zijn situatie dat vind ik erg goed van je, maar verlies jezelf niet uit het oog he. Ik denk dat jullie echt eens rustig en goed met elkaar zouden moeten praten anders gaat dit misschien wel helemaal de verkeerde kant op. Sterkte ermee.., en ondertussen blijf ik natuurlijk voor je duimen dat je zwanger bent! Angelica, je zou ze toch wat:x:x:x.
Hier druk aan het voorbereiden voor de vakantie. Morgen nog naar Gent voor ivig, en daarna lekker naar het Franse zonnetje. Heb er echt zin in om er even helemaal tussenuit te gaan, lekker genieten met z'n tweetjes. En als ik terug kom hoop ik natuurlijk helemaal blij te worden van jullie verhalen! Lfs Babs.
Wat rot dat hij dat soort opmerkingen maakt! Wel knap dat jij het kunt herkaderen, dat hij zijn moeder mist. Is zij recent overleden? Hoe verdrietig hij misschien ook is, hij mag het niet op zo'n kwetsende manier op je botvieren. Hier thuis soort gelijke situatie, mijn vent heeft het nogal zwaar op zijn werk en is daardoor niet bepaald zonnig thuis (ook al een paar nare opmerkingen naar mijn hoofd gehad, over hoe alles alleen nog maar draait om zwanger worden de laatste maanden). Alles wat ik hem vraag is teveel omdat ze op het werk al zoveel van hem vragen... Ik heb hem gister ook laten weten dat ik zijn houding niet meer accepteer! Sterkte!
Ze is in dec overleden na een ziekte bed van 10 wk (hersentumor).Vlak daarvoor kregen wij onze mk, in maart weer een mk dus het is een zwaar halfjaar.Mijn man was een echt moederskindje en moet zeggen mis haar wel want zij kreeg veel voor elkaar bij hem. Moet zeggen dat het op zijn werk ook niet gezellig is het is een lang verhaal en een smerige streek van zijn collega zal hem straks uitleggen. Kan ook zijn dat hij er erg mee loopt.
Dames helaas hoef niet te testen ben ongie geworden en flink ook weer als van ouds dus dat vindt ik wel prettig. Hij kwam gisteren thuis en vroeg of ik al ongie ben geworden. Nee, Nou wordt maar snel ongie (dat zegt genoeg he). Vanochtend was het een slagveld in mijn broek sorry. Dus ik een steek onderwater ben gelukkig ongie geworden ben je nu blij hij reageerde niet echt helaas.
Snelly dat is niet lief van hem. Jij verdient dat ook niet ook al heeft hij verdriet. Een dikke knuffel van mij en hopenlijk kunnen jullie er samen uit komen. Jij hebt immers ook verdriet en zeker als iemand zo bot doet terwijl jij er niets aan kan doen. En echt balen dat je ongi bent hopenlijk voel je je snel weer beter. Meleka hoe is het met jou? Trek je het een beetje? Ben je nog naar Gent geweest. Ik ga overmorgen. Ik was benieuwd of jullie meiden ook een HSG onderzoek in Gent hebben gehad? Was dit met een cupje of eem klemmetje. Ik zie er behoorlijk tegen op.
Het verhaal van zijn collega, Vorige maand is de auto van zijn collega gestolen op het werk hij had zijn sleutels in zijn broek in de keet laten zitten. Dus ze wilden naar huis gaan smiddags en hij dacht dat mijn man een geintje had uitgehaald want zijn sleutels waren weg en zijn auto ook een 3mnd oude citroen c3 picasso. Echt heel naar voor hem. Maar er moest iemand rijden naar het werk. Mijn man is gaan rijden eerst met zijn vaders auto en wij snel een grotere auto gekocht 4 man in een wagon r gaat niet lukken ha ha. Zijn collega gaat echt niet meer rijden hij moet nog tot feb en dan gaat hij in de vut ook niet als zijn auto wordt terug gevonden hij had er zijn buik vol van. Wij ons in de schulden gestoken geld van mijn pa geleend en je raad het al 30 dg later wordt zijn auto terug gevonden in nieuwegein in een loods. Misschien voelen jullie hem al aankomen HIJ WILDE WEER GAAN RIJDEN. Nou dat denk ik niet mijn man houdt voet bij stuk. Nu praten ze niet meer met elkaar mijn man rijdt nog steeds en haalt hem elke dag op dus echt gezellig is het niet voor hem.
Babs een fijne vakantie!!! Suus hoe is het nu met jou? Je zit denk ik helemaal op een roze wolk! Y30 spannend hoor volgende week de echo. Duimen voor een kloppend hartje!!!
snelly verdorie zeg wel fijn dat je goed ongie bent geworden daar zit ik nog steeds op te wachten. jij had toch ook rond de zelfde tijd als mij je miskraam gehad?? ik had hem 19 april. wat een rot opmerkingen van je man zeg ik schrik er best van mmaar dit is toch niet altijd al zo geweest??
Snelly rot dat je ongesteld bent geworden. Aan de andere kant....de manier waarop je man reageerde is echt heel naar. Ik denk eerlijk gezegd dat t op seze manier geen basis is om "samen" zwanger te willen worden. T lijkt mij dat t echt tijd wordt dat jullie goed praten meis en niet id aanval, maar diepgaand en opbouwend! Sterkte meis
Snelly wat een lastige situatie. Je wilt graag een kindje erbij, maar je relatie is niet wat die moet zijn. Heel veel sterkte. Ik ben weer een beetje bijgekomen van alle emoties. Heb goed met mijn man kunnen praten. Hij laat geen verdriet merken. Hij voelt het wel, maar hij blijft het gevoel houden dat het gaat lukken. Ik niet, ik maak me grote zorgen en heb veel vragen (hij ook overigens). Die ik allemaal opschrijf. Veel op internet aan het zoeken. Weer. Eerst naar info over herhaalde miskramen, nu naar info over onvruchtbaarheid. En soms realiseer ik me dat ik ook nog dat probleem van de miskramen heb en dan zakt de moed me helemaal in de schoenen. Ik krabbel wel weer op, maar het kost even tijd.
Meleka fijn dat t weer ietsje beter gaat. Ook hier dezelfde problematiek, vruchtbaarheidsproblemen in combi met verhoogde kans op miskramen en later op complicaties. Ik probeer er niet aan te denken. Als ik dat doe maak ik mezelf gek. Stapje voor stapje, hopelijk mag t ons lukken!!
Ff eerder mimi 24 maart. Nee het is niet altijd zo geweest weet niet waar het vandaan komt ,misschien de angst om weer een mk te krijgen.
Net flink tegen mijn zoontje uitgevallen. Hij rende zo de straat op zonder naar me te luisteren nou ik flipte helemaal door. Al huilend zei ik tegen hem ik kan het niet aan om nog 1 kindje te verliezen ik ben er al 4 verloren. Zit er echt ff helemaal door heen. En als ik dan naar jullie kijk zoveel meegemaakt dan valt het hier wel weer mee.