hey meiden, Ik hou het even kort, het was niet goed. Ik zit er helemaal doorheen, kom later wel even terug als ik wat rustiger ben.
Neeeeeee!!! Meis.... Weet niet wat te zeggen. Oh wat is dit ongelofelijk... Ik denk aan je en ik geef je een enorme knuffel!!!
Y30, Ohnee... Meis toch, wat een drama.. wilde dat ik iets kon doen om de tijd terug te draaien.. neem je rust meis.. ik denk aan je
Y30, kwam speciaal even kijken of er al nieuws van je was... ging er zo vanuit dat het goed nieuws zou zijn. Weet niet waar dat vandaan kwam, maar dat gevoel had ik gewoon....niet dus. Wat verschrikkelijk voor jullie... Neem vooral de tijd voor jezelf die je nodig hebt en als je je hart wilt luchten kun je hier natuurlijk terecht. Sterkte meis...
Oh Y30 wat verschrikkelijk dit nieuws. Niet weer! Zo intens verdrietig. Heel, heel veel sterkte en kracht. Dikke knuffel.
Joh meid wat erg!!! Snap heel goed dat je er doorheen zit. Hele dikke knuffel, en laat het verdriet maar komen he, het moet er toch uit.
Allemaal bedankt voor jullie lieve reacties. Ben inmiddels wel rustig maar wel lam geslagen. Lijf voelt nog zo zwanger en dat is nu zo gemeen. En verder heeft mijn zus me een beetje aan het twijfelen gemaakt over de cytotec. ze zei "wat nou als ze zich vergist". Vervolgens zegt mannetje ook nog dat hij dat ook al heeft gedacht... Ik weet dat ze zich echt niet heeft vergist er was zo weinig groei, 2mm in 13 dagen, terwijl het ongeveer een mm per dag zou moeten groeien. Maar verder kan ik zo weinig van zo'n echo maken... Ik doe vandaag nog geen cytotec, ik heb een heel klein beetje bruin bij de afscheiding, hopelijk geeft mijn lijf gewoon zelf aan dat het niet goed is, nu ik gestopt ben met utrogestan. Bloedingen zijn natuurlijk altijd naar, maar het zou me nu wel bevestiging geven dat ik niet bang hoef te zijn dat "ze zich vergist heeft". Zo dubbel allemaal
Wat een shock Y30, weer een teleurstelling en door het hele proces gaan. Ik snap dat je je niet meer op t andere forum thuis voelt. Ik hoop dat jullie wens toch gaat uitkomen. Sterkte <3 Geef je lijf de tijd om het op te lossen. Je kan voor je eigen gevoel volgende week nog een echo laten maken voor je aan de med. gaat.
Kan me goed voorstellen dat je je lam geslagen voelt, de schok is natuurlijk extra groot als je het niet ziet aankomen... het is gewoon zo oneerlijk! Ik hoop voor je dat je een verveldende en lange nasleep bespaard wordt en dat je steun kunt vinden bij je mannetje en zus... Dikke knuffel!!
@Y30: hoe is het nu meis? Bij mij is het de laatste keer eigenlijk precies zo gegaan.Te klein vruchtje voor het aantal weken,hartje klopte,maar wel erg langzaam.Ik vertrouwde het toen gelijk al niet.De echo erna was het vruchtje ook iets gegroeit,maar klopte het hartje niet meer. Ik bloede toen al een paar dagen. Klopte het hartje trouwens nog gisteren? of heb ik daaroverheen gelezen? Tis erg moeilijk hoor,ik heb zo met jullie te doen.Soms ben ik ook zo bang om weer zwanger te worden,Bang om het nog een keer mee te moeten maken.Maar toch is er ook het verlangen om weer zwanger te worden,de hoop dat het allemaal toch goed mag gaan die keer. Dikke knuff en heel veel sterkte voor jullie beiden.
Ik kan helaas niet anders zeggen als dat het erg beroerd gaat. Ik werd om 5 uur huilend wakker en sinds dien ben ik af en aan in tranen, en behoorlijk van slag. Wat je schrijft over het te kleine vruchtje toen het hartje klopte, daar schrok ik toen ook van, maar werd door die botte lul (niet mijn eigen gyn) zo van tafel geveegd. Bovendien ging ik er van uit dat hij verkeerd gemeten had, hij deed maar 1 meting, en ik hoorde van iedereen dat metingen nogal kunnen verschillen. En als het dan 2 weken goed blijft gaan, geen bloedingen of krampen, dan heb je er toch vertrouwen in. Het komt echt kei hard aan dit keer, veel meer dan de vorige keer, toen er in het begin van de zwangerschap al bloedingen waren geweest. Ben mijn vertrouwen in mijn lijf ontzettend kwijt, en ben zo bang dat het ouderschap ons niet gegeven is. Zeker aangezien mijn manlief niet zo open staat om naar Gent te gaan. Maar eerst maar eens hier weer door heen, tot dus ver nog geen druppie bloed, dus hopelijk gaat het niet weer een heel circus worden. Meiden, sorry dat ik verder niet op verhalen reageer, komt wel weer maar nu lukt het ff niet.
Lieve Y30 rustig aan meissie. Maak je niet druk om ons, je hebt nu je handen vol aan jezelf. En heel begrijpelijk dat je moet huilen en angst hebt, voor wat er gebeurd is, maar tegelijk ook voor wat er komen gaat, voor de toekomst... Ik kan je alleen maar heel veel kracht wensen en een hele dikke knuffel geven. Ik hoop dat je weet en voelt dat ik en de andere meiden hier enorm met je meeleven! Ik heb ook eigenlijk nog wel een vraagje. De groei is dus achtergebleven, maar wat ik me afvraag, klopte het hartje wel nog?