@kleinesam, welkom hier helaas, je gevoel is heel herkenbaar, helaas is er geen uitsluitsel dat het de volgende keer wel goed gaat maar probeer wel hoop te houden. @angelica, Brix heeft al heel goed verwoordt en ook ik vind dat je gelijk hebt, ik merk zelf hoe lastig het is met mijn vader die keer na keer vraagt waarom ik toch zo nodig moet en of ik mijn gezin niet laat lijden onder mijn behoeftes... Ahum - lees ik ben de grootste egoïst die hij kent, aan de andere kant komt het voort uit het willen beschermen van mij en mij niet keer op keer zo verdrietig willen zien.. Denk dat jouw vader vast het allerbeste voor je wil maar stomweg het heel verkeerd uit.. En zich moeilijk kan inleven in jouw situatie. Heel fijn dat je man het regeld, Superman heb je dat hij zo goed voor je opkomt! Afschuwelijk machteloos gevoel dat een ander zo makkelijk beloond wordt maar dat zal mijn jaloerse ik wel zijn! Jaloers en egoïstisch... Mmmmh ik word er niet beter op...
Die vind ik echt heel erg :x. En dat uit de mond van een arts . En van de ergste dingen die ik heb gehoord, is dat ik van 3 mensen de suggestie heb gehad dat de miskramen psychisch waren. Een iemand suggereerde dat ik het misschien te graag wilde. De twee anderen zagen in het feit dat ik op psychisch gebied een moeilijk jaar heb gehad (verlies van zoon, moeder ziek) een oorzaak voor de miskramen: "Misschien heb je nu gewoon even niet de ruimte in je hoofd voor een zwangerschap?" :x:x:x:x:x:x:x:x:x Ik kon ze schieten. Miskramen hebben een psychische oorzaak??? Zijn ze nou helemaal gek geworden? Ze geven je hierdoor haast nog de schuld van je miskramen ook, want tja, je moet toch ook niet zwanger willen worden als het leven even niet loopt zoals je had gehoopt? Arghhh, ik word er meteen alweer pissig van als ik het opschrijf :x! Lekker dan, dat er tegen je wordt gezegd dat je miskramen psychisch zijn terwijl je gewoon een infectie in je baarmoederslijmvlies hebt. Bah :x! Ik moet je heel eerlijk zeggen dat het ook inderdaad nog niet voorgekomen is dat men mij niet serieus heeft genomen in mijn Gent-verhaal. Zoals ik al zei zit dat gevoel meer tussen mijn oren, dat is meer mijn angst dat men er iets raars van zal vinden. Ik had het er laatst nog met een arts over, over het stug vasthouden aan protocollen en het alles bewezen willen zien in grote onderzoeken. Ik hoefde niet veel te zeggen, want ik had blijkbaar zijn stokpaardje aangestipt. Hij was het roerend met mij eens dat artsen tegenwoordig compleet doorslaan in de evidence based medicine. We noemen het dan ook het evidence beest . Het vond dat je met het van tafel vegen van bewijzen die komen uit studies die kleiner van opzet zijn, de patiënten in de kou laat staan. Mijn idee Goed, ik draaf door. Ik ga mijn huis opruimen, het is hier een puinhoop . Angel, echt, oor in oor uit, hoor. Je vader snapt het niet. Gelukkig maar dat anderen niet snappen dat het een hel is waar je soms doorheen gaat, dat betekent dat ze die ellende niet kennen. Maar je zou ze soms :x. Mijn vader vraagt elke keer als ik zeg dat het matig gaat: "Oh, wat is er aan de hand dan?" :x
Angelica, ik kan me heel goed voorstellen dat je dat zegt. Ik was dan welliswaar ook (bewust) jong moeder, maar ik had alles (enigzins) op een rijtje. En verder sluit ik me aan bij Brix. Kleine sam, helaas ook welkom hier.
Even een vraagje, ik weet niet wie er nog meer 'ervaring' heeft met een BBZ, maar na hoelang werd je weer ongesteld? Mijn BBZ, is nu ruim een maand geleden en ik ben nog steeds niet ongesteld. De kans dat ik nu zwanger zou zijn lijkt mij nihil? Ik heb geen zin om onnodig testen te wagen, en ik heb ook geen flauw idee hoelang de evt Hcg van de vorige zwangerschap in mijn lijf blijft waardoor ik eventueel 'valse' testuitslagen krijg?
Leona, Ik heb er 2x gehad. De eerste keer had ik operatie op 30 okt en ik werd eind dec pas ongesteld De laaste keer werd ik na 60 dg ongi
zo mijn man heeft gebeld en ze komen niet, haar moeder begrijpt me Ik heb me voorgenomen om me meer te uiten
Wat goed Angelica! Jeetje zeg... Dan wacht ik nog wel ff met testen en wacht het fijn af. Dank je wel!
@Brix, Maria en angelica, te erg die vaders... Was nog vergeten dat die van mij zei dat het door de stress kwam, ik stress teveel en geloof niet op een goede afloop?!!! Ik heb ze dus duidelijk zelf veroorzaakt. Psychisch dus.. Oh ja en hoe lang ik van plan was om door te gaan.. Aaahhhh! @angelica, meer en meer uiten! Good for you! Over artsen gesproken, ik zie er zo tegenop om morgen naar mijn oude gynaecoloog te gaan, wil al helemaal niet dat ze aan me zitten... Zoveel fouten..... Zoveel foute diagnoses, ik weet niet wat te doen..
Brix, ik val wss weer in herhaling maar geheugen is een kleine zeef weer Op welke termijn ben je je zoontje verloren en wat is er eigenlijk misgegaan? Ik herinner me vaag dat ik die vraag gesteld heb al eens, maar kan me het antwoord niet meer herinneren Ik heb hier ook al de reactie gekregen dat ik het mss te graag wil, en dat het daarom misloopt. Ik probeer die opmerkingen gewoon te negeren, waarom zou ik 3 x gestraft worden enkel en alleen omdat ik dit zo graag wil. Iedereen die bewust voor een 2de kindje gaat wilt dat echt heel graag en is er mee bezig. Ik geloof wel ergens dat lichaam en geest samenwerken en dat als je tijdens de zwangerschap pos ingesteld ben, je meer kans hebt op slagen. Maar nogmaals, de verliezen zullen niet psychisch zijn. Hier vroeg ook pas geleden iemand hoe het met me ging en ik zei ca va. En die zei ook onmiddellijk oh waarom? Ik dacht moet ik hier echt een tekeningetje gaan bijmaken dat we op 1 jaar tijd 3 kindjes verloren zijn, we totaal niet weten waar we staan, wat onze toekomst zal zijn ...
Elpie, onze zoon* had trisomie 18, de zwangerschap is afgebroken bij 22+3 weken. Overmorgen, 3 oktober, is dat alweer een jaar geleden
dikke knuffel meid eigenlijk wel stom he, alle bedoel zoveel miskramen en dan een zwangerschap die je moet afbreken omwille van zoiets. Dan denk je dat het lot toch wel aan jouw kant zou moeten zijn. Pff, heel veel sterkte de volgende dagen, ik kan geloven dat het moeilijk moet zijn
@alf veel sterkte voor jou en alfman. @puckje hang in there, kun je niet naar iemand anders voor de eerste echt iemand die je kunt vertrouwen? @brix hopelijk ben je die ontsteking kwijt en kun je snel verder. @angelica groot gelijk! Voor alle anderen veel liefs ( ik moet een paar dagen naar het buitenl voor mn werk zal weinig online zijn)
@lindra, nee helaas en ik ben vorige keer halverwege overgestapt maar was ook drama... Ga alleen voor de utrogestan en misschien bloedprikken maar ja wat zegt dat dan met 5 weken en 1 dag... Ook eis ik dit keer betere begeleiding en niet weer zo'n echoscopiste nummer 155 die haar mening geeft.... Geen assistent die me verteld dat ik in decovergang ben. Maar ja, zal wel niet gebeuren...
@kleine sam: welkom hier! Zoals de anderen ook al hebben gezegd, het is heel herkenbaar wat je ervaart. @Angel: Heel goed voornemen om je meer te uiten! Hier: vandaag bij de gyn geweest, om te bespreken hoe nu verder. De echo's voor de komende tijd staan gepland (combi afspraken, dus na de echo een gesprek met de gyn). Geeft me een goed gevoel om nu te weten waar ik aan toe ben.
Brix knuffel meid Meiden wat denken jullie qua land. Ik wil liever geen special need kinds of met hiv Stichting Kind en Toekomst - Als u het niet doet, wie doet het dan wel.
Hi meiden, langzaam kom ik weer boven drijven. Ben behoorlijk ziek geweest. Ik denk dat toen ik van de medicijnen afging, ik ergens iets opgelopen heb. Balen. Alf, gecondoleerd met je schoonmoeder. Ik hoop dat jullie veel steun aan elkaar hebben in het verwerken van dit verlies. Dikke knuffel. Brix, ik wil je graag meegeven dat ik AB kuren achter elkaar heb gedaan en er nu een tintelende tong en mond aan over gehouden heb. Die staat naar mate de dag vordert in de brand. Gelukkig wordt het nu minder. Ik heb nachten raketijsjes gegeten omdat ik er gek van werd en dat als enige verlichting bracht. Ik gebruik Perio Aid dat is een mondspoeling. Ik las op internet dat veel mensen dit hadden ook verschillende kuren AB hadden gehad. Ik had er nog nooit van gehoord maar ben me rot geschrokken. Bij Perio Aid staat dat je het vier dagen voor aanvang van de AB kuur moet gaan gebruiken. Ik heb het wel even gehad met de AB maar ga dat een volgende keer zeker doen. Y30, fijn dat alles zo goed gaat! Ben je al aan het genieten en spulletjes aan het kopen? Puckje, wat fijn dat jij dat schrijft over die echoscopisten. Bij mij is het elke maand hetzelfde liedje. En wat ze zeggen is vaak niet eens waar. Ze zeiden tegen mij dat ik Clomid resistent was. Mijn gynaecologe moest erg lachen en stelde me gerust. Niets van waar in mijn geval. Nog anderhalve week tot mijn ongesteldheid en dan op naar de HSG en de diagnose. Ik kan bijna niet wachten, en hoop stiekem dat die gyn het bij het verkeerde eind had (letterlijk) en dat de eileider wel doorgankelijk is. Anders maar een larascopie, zucht.
Brix, die is mooi, het evidence-beest. Fijn dat er artsen zijn die er net zo over denken. Het is misschien ook wel deels een generatieding. Tammy, ik heb heeeel veel AB moeten nemen de laatste jaren )na baarmoederontstekingen als gevolg van curettages, met name, maar ook blaasontstekingen) en heb gelukkig nooit last gehad van de klachten die je beschrijft. Angel, wat een moeilijke beslissing. Je weet eigenlijk niet echt waar je voor kiest hè... Gelukkig hebben jullie de tijd om het te laten bezinken, toch? xx
wat ik me eigenlijk afvraag, als je voor adoptie kiest, moet dat steeds uit een ander land zijn of kan je ook gewoon een Nederlands kindje adopteren? alle ik ken er niet veel van