Iedereen bedankt voor de beterschapswensen. Ik ben nog wat moe en inderdaad nog een vervelende hoest, maar verder is alles weer ok. Wel merk ik dat er veel gebeurd is hier ondertussen. @Tammy: wat blijft het toch een gevecht voor jou zeg. Iedere keer krijg je wel weer wat anders op je pad. Respect dat je zo enorm blijft doorvechten, je bent een hele dappere vrouw. @Y30: veel sterkte met de laatste loodjes. Ik hoop dat je je kleine man over een paar dagen veilig in je armen hebt liggen. Zet hem op met alles! @verder iedereen: dikke knuffel. Er is zoveel geschreven dat ik niet weet waar te beginnen om iedereen persoonlijk een reactie te geven, dus ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik het zo doe.
In Mei hopen we alle uitslagen te hebben, we lopen namelijk ook in het Radboud omdat er bij mij en de meisjes een chromosoom deletie is gevonden. Aangezien ik ook deze deletie heb en verder gezond ben is de kans klein dat dat de doodsoorzaak is. Maar dit wordt verder onderzocht. De klinisch geneticus vond het iig erg verstandig dat we ook naar Gent gaan. Maar in Mei zouden zowel de uitslagen van Gent en het Radboud binnen moeten zijn. Onze gyn verwacht niet dat er iets uit de onderzoeken van Gent komt, volgens haar zou ik dan een medisch wonder zijn.... Ik hoop dat ik idd dan een medisch wonder ben ! 7 keer zwanger zijn met maar 2 levende kinderen lijkt me toch iets anders dan domme pech.. Ook de zwangerschap van mijn tweede zoon was tot 20 weken zwangerschap spannend. Op vakantie in Italië was ik 11 weken zwanger toen ik opeens bloed en vocht verloor (ik denk zelf dat het vruchtwater was). Ben opgenomen geweest daar en moest bedrust houden. Kreeg ook progesteron en buscopan. Vanuit Nederland kregen we het advies om naar huis te gaan, zou wrs toch miskraam worden. De italiaanse gyn was not amused... We moesten een speciaal formulier invullen dat we vrijwillig vertrokken.. Ik bleek een hematoom te hebben tussen de baarmoeder en placenta. Gelukkig is het allemaal goed gegaan en eigenlijk realiseer ik me nu pas wat voor risico we hebben gelopen.... Ik had zoveel vertrouwen in de nederlandse zorg maar nu ik me meer verdiep in alles ben ik dat vertrouwen grotendeels verloren. Vandaar ook de stap naar Gent. Ik heb heel ons verhaal op papier gezet voor de prof zodat ik niets zou vergeten. Vraag me ook af of er een verband is tussen dat hematoom de miskramen en de twee doodgeboortes.
Jeetje Mireille... Wat een verhaal over je zwangerschap... En wat erg dat de Nederlandse artsen zeiden "ga naar huis, het zal toch een miskraam worden", terwijl Italiaanse artsen er alles deden om je kindje te redden. Ik vind het zo ongelovelijk cru! Sowieso vind ik dat in Nederland veel te makkelijk omgegaan wordt met miskramen. "Dikke pech, mevrouw, ga maar verder proberen". Ze beseffen niet dat je hele wereld in elkaar stoort, dat je alle vertrouwen verliest in je lichaam, dat je je bed 's ochtends niet wilt uitkomen... Toen ik mijn tweede missed abortion kreeg, vroeg ik me echt af wat voor zin het nog had om te leven. En dan was het Nederlandse ziekenhuis nog zo vriendelijk om onze afspraak om te praten over herhaalde miskramen te regelen op de afdeling Verlooskunde. Zat ik daar twee weken na de curettage tussen al die dikke buiken en gelukkige vrouwen... Woedend was ik dat ze het op deze manier hadden geregeld. Dat getuigt toch van 0,0 inlevingsvermogen? Maar hoezo moet je een medisch wonder zijn als ze in Gent iets vinden? Dat kan toch niet zijn dat je 5 keer gewoon pech had? Ik zal juist erg verbaasd zijn als ze in Gent niks zullen vinden... Ben er van overtuigd dat er een reden moet zijn, en hopelijk kunnen ze hem gewoon oplossen!
Tja, als ik er zo op terugkijk verbaas ik me ook steeds meer... En ik kan de reactie van de italiaanse gyn nu ook begrijpen, toen niet , dacht dat de nederlandse zorg het allerbeste was ! Ik vond het een nogal overdreven reactie en had helemaal geen verstand van zaken. We mogen echt in onze handjes knijpen dat die zwangerschap goed is gegaan. Gelukkig houdt mijn gyn wel rekening met mijn gevoelens en plant ze onze afspraken altijd aan het einde zodat ze ook gewoon kan uitlopen. Maar ik kan me je gevoel heel goed voorstellen, hoe ongelukkig kun je je voelen hè... In italië was dat wel slecht geregeld, daar lag alles door elkaar, vrouwen die aan het bevallen waren, vrouwen die net een miskraam hadden gehad of die net bevallen waren, alles op een kamer ! Erg wreed vond ik toen, misschien speelde dat ook wel mij in mijn mening over de zorg. Verder denkt eigenlijk iedereen in mijn omgeving dat uit de onderzoeken niets zal komen, ik hoop zo dat ze ongelijk hebben !! Ik vertel er ook niets over, voel me onbegrepen. Oooh maar wat hoop ik dat er iets gevonden wordt !! En krijg jij nu medicatie ?
Hoi dames, Had nog geen tijd gehad om terug te lezen. Toch snel reactie, Mireillee, hoop dat ze iets gaan vinden, denk eerlijk gezegd dat er wel iets gaat uitkomen. Een genmutatie komt niet vaak alleen en het hematoom in de zwangerschap van je zoontje is ook vreemd. Snel een echo berchtje, Zaterdag heb ik de iui gehad is erg meegevallen ben alleen beetje kramperig vandaag. Nu maar afwachten. Veel liefs ly
@Lindra: ik duim ook mee. Super veel succes! Hoe gaat het eigenlijk in zijn werk? Ben er heel nieuwsgierig naar omdat ik denk dat dat bij ons ook wel eens voorgesteld gaat worden. Hebben ze nog iets gezegd over de zaadcellen of deze nu bewerkt worden?
Lindra, spannende weken! Ik denk aan je en duim driftig door de hele dag. Mireille, wat een drama zeg dat je dat hebt meegemaakt en toch nog een gezonde zoon. Heel veel sterkte met alle onderzoeken en de uitslagen! Op naar mei. Brix, hoe is het met jou? Gaat alles goed en voorspoedig. Hoe ver ben je nu? Hier al een beetje gerommel en buikpijn. Het zal toch een opluchting zijn als Auntie Flo er is. Dan weet ik zeker dat de laatste cyste weg is en kan ik beginnen met het spuiten.
Even een ego bericht: Nou vanmorgen loos alarm. Ik moest om 5.20 naar de wc (tigste keer) en ik voel aan hoe het afvegen gaat dat er iets niet klopt. Dus licht aan, en ja hoor, bloed druppels in wc en grote veeg op het toilet papier. Dus z'huis gebeld en we moesten langs komen. even na 6 uur in het ziekenhuis, en aan de CTG, in eerste instantie alleen een druk kind (die voelde zich dus ondanks bloeden gelukkig goed) maar geen activiteit verder, later kwamen er wat lichte weeën, ook wel enigsinds regelmatig zo om de 10-13 minuten. Uren moeten wachten op een verloskundige om te bespreken hoe verder, toen zij eindelijk kwam (ze waren bezig met een bevalling en een collega was ziek) heeft ze getoucheerd en was er geen voortgang. Dus weer naar huis, en de weeën hebben helaas niet doorgezet. Ik voel nog wel een ongesteldheid achtig gevoel en af en toe een krampje. Maar van regelmatigheid is geen sprake meer, en ze komen ook veel minder vaak. Zucht!! Tenzij het vandaag of vanacht toch nog doorzet, wordt ik morgen alsnog ingeleid. Leek zo goed te gaan vanmorgen...
Y30:wat spannend, misschien dat het toch nog doorzet vanavond of vannacht. In ieder geval heel veel succes morgen! Dan kan je je wondertje eindelijk in je armen nemen.
Y30 , loos alarm wat spannend! Morgen is in iedergeval de dag, we gaan allemaal voor je duimen, heel veel succes morgen!!! Tammywynet ooooh wat lekkkerr die chocoladebeertjes van kaja ik ben ze gaan zoeken, echt heel fout lekker haha. Iedereen bedankt voor het duimen. Voor diegene die het vroeg, je moet beginnen met gonal spuiten op de derde dag ongesteldheid, op 9e dag echo als dat goed is dan die dag of volgende dag pregnyl spuiten en dan is de eisprong de dag erna of daarop. Je moet het semen een paar uur van de voren inleveren ( beetje hachelijk voor de man) en dan word het een paar uur later ingebracht met een dun slangertje rechtstreeks in de baarmoeder kan een beetje krampen thats it... Wat ik wel vervelend vond is dat ik het advies kreeg om savonds of te volgende dag toch nog te klussen. Je voelt dan toch de druk om het te doen terwijl je eigenlijk niet wilt. Mijn man was helemaal in zijn nopjes want hij had heel erg goed zaad, erg gek als je ziet wat we nu beiden aan antibiotica slikken van serum. De pregnyl spuit is een rotspuit ik heb mega zere borsten en ook voel ik me geestelijk niet top eerder behoorlijk rot. De normale onzekerheden en probleempjes lijken zo veel groter en ik kan ze niet zo goed nuchter bekijken nu pffff echt niks an ook droom ik veel. Maar ja alles voor het goed doel.
Lindra, ja lekker he, zowel de Pregnyl als de chocobeertjes! En dan heb je nog geen kennis gemaakt met de waanzinnige Utrogestan bollen! Da's pas feest! Maar anyhous je zit nu wel stevig op de bank te wachten. Heel heel veel succes! Y30, jeetje meid wat spannend!!!! Eerst loos alarm en morgen in ieder geval voor het echie! Ik ga aan je denken en wens je een heerlijk rustige droom van een bevalling toe! En dan zijn twee, drie. Fantastisch. Meid heel veel succes, ook voor Y30man natuurlijk. Kan die een beetje puffen?
@Lindra: Wat naar dat je je zo rot voelt van die spuit! Maar extra lief voor jezelf zijn dan, maar zo te horen ben je daar al goed mee bezig met die beertjes @Morgen: allemaal bedankt voor jullie lieve reacties, ik zie wel op tegen morgen (de bevalling) maar tegelijkertijd zie ik er zo naar uit om inderdaad van met zijn 2en naar met zijn 3en te gaan. Of manlief goed mee puft, is moeilijk in te schatten, hij voelt zich snel voor schut staan. Maar aan de andere kant, heeft hij de hele zwangerschap echt voor me klaar gestaan. Mee naar alle echo's, taken overnemen en ook vanacht weer zonder morren uit zijn bed om naar het ziekenhuis te gaan (terwijl hij al wel dacht dat ze zouden zeggen dat het bloed verlies "het begin'" aan kondigt). Ik zal naderhand vertellen of ik wat aan 'm had tijdens de bevalling
Succes y30, goed teken hoor dat je lichaam zelf al bezig is, mooi hoe lichaam en geest samen werken en geen winder dat je weeën wegzakken in het ziekenhuis wanneer je zo lang in onzekerheid moet wachten, had ik ook bij de eerste, grote kans dat het vanacht doorzet, in ieder geval heel veel succes, ga aan jullie denken, liefs Lindra, arme jij, wat kunnen hormonen veel met je gevoel doen he, het is voor n goed doel maar megazwaar. Dat op commando doen is het zwaarst vindt je niet? Soms lukte dat echt niet bij ons, te veel druk en dan megabalen daarna. Het moet gewoon deze keer in 1 keer voor jou! Liefs
Tammywynet ik had al eerder kennsgemaakt met mister utro maar die was niet zo vervelend als tante pregnyl. Eigenlijk moet ik vandaag beginnen met de utro,aspirine en clexane. Twijfel een beetje over de utro omdat ik vorige maand een week overtijd was en volgens mij kwm dat door misterU. Puckje , ja op commando vrijen is echt niet leuk, ik wist ook niet dat je na iui het ook zou moeten doen, voel me een beetje slap over maar wij konden het niet opbrengen, we waren helemaal murw 6 ochtendsweggereden , 13 uur iui, 17 thuis en savonds een feestje half2 weer thuis toen was de koek op. Hoe gaat het met jou? Ook dank aan de anderen voor lieve woorden en aanmoedigingen.