@Puckje: fijn dat alles goed gaat! Word het niet eens tijd voor verlof?...wel op een beetje op jezelf letten hoor Waren je andere kinderen zware baby,s?? Hier alles wel goed. Manlief en ik hebben de laatste tijd toch wel weer behoorlijk verdriet over de kindjes die we moeten missen en het feit dat we ons erbij neer moeten gaan leggen dat het niet meer lukt. Dat doet pijn ook om mijn man zo verdrietig te zien.Ik had hem zo graag een kindje gegeven. Maar het mag helaas niet zo zijn. Verder ben ik wel druk.Ik heb ook wel mijn afleiding.Ik ben weer begonnen met konijnen houden. Ik heb altijd konijnen gehad en gefokt en ben blij dat ik daar weer mee begonnen ben. Verder wil ik nu graag verder met mijn motorrijbewijs,maar denk dat dat nog even wachten moet want ik wil tenslotte ook graag een eigen autootje...ook al klim ik natuurlijk nu zo snel mogelijk achter het stuur van onze Dodge Ik zou graag weer een paar ochtenden gaan werken,maar valt niet mee om werk te vinden voor een 43 jarige.Ik ben al gauw te oud.Maar geduld is een schone zaak. Ik hoop dat je nog even mag relaxen voordat de kleine komt en dan lekker genieten meid! Liefs
@Hoop: Gefeliciteerd met het zeer belangrijke roze pasje Lekker op pad!! Zeker op mooie dagen kan het zo'n heerlijk gevoel van vrijheid geven, raampjes los en overal heen kunnen waar je zin in hebt. M.b.t. het verdriet wat jullie voelen, zo begrijpelijk!! Zou zo fijn zijn als leeftijd niet overal zo belangrijk voor was...het treft jou in dit geval dubbel, je leeftijd zit tegen voor het krijgen van een kindje maar ook nog eens voor het krijgen van een leuke baan. *knuf*
Hoop, kan me jullie verdriet zo voorstellen, het is ook een rouwproces, afscheid nemen van jullie vlindertjes en geleidelijk focussen op andere dingen. Hoewel dat nooit het verdriet van het gemis kan vervangen kan het wel helpen om weer te genieten van de leuke dingen. Ik heb de afgelopen jaren als slopend ervaren waarbij ik ook veel vergeten ben te genieten. Ik denk aan jou en je man. Wat superleuk van de konijnen, ben zelf heel bang (gebeten als kind) mr vind ze superlief om te zien! Nog n speciaal ras? En frustrerend van dat werk zoeken, er komt echt wel wat maar het blijft niet leuk... Hier vandaag mr weer eens nr de speeltuin, 2 weken meivakantie, dus kinderen thuis op de vrije dagen. Gelukkig is het heerlijk weer, hoop dat jullie meiden ook lekker genieten! Tammy denk aan je!
Hoi Hoop: hier gaat het de goede kant op, wij zijn 12w zwanger. Ben super blij dat ik die stap naar Gent heb gezet en dat de medicatie zijn werk doet. Alleen heb ik een probleem dat mijn vriend steeds minder goed met mijn dochters om kan. Thuis is het echt niet meer fijn en ik ben een beetje ten einde raad hierdoor. Heel moeilijk allemaal. Die meisjes hebben vroeger al veel gezien toen mijn ex man geweldadig was tegen mij maar nu worden hun mentaal eigenlijk mishandeld door mijn vriend, de dingen die hij zegt zijn echt niet mooi. Overlaatst zei hij dat die kinderen zijn leven zuur maken, tja toen brak er wel iets bij mij, net nu dat we echt goed zwanger zijn. En get zijn echt prachtige, lieve en heel behulpzame kinderen maar het zijn dan ook nog kinderen en geen volwassenen wordt hier heel verdrietig van want als hij niet veranderd ga ik toch een hartverscheurende keuze moeten maken en mijn kids gaan voor, daar leef ik voor.
hoop gefeliciteerd bdotsie jeetje meid wat erg. Ik geef je gelijk Hier een maand antibiotica samen met man voor mijn infectie
Bdotsie, wat een vervelende situatie! Misschien verandert er nog wat? Ik wens je veel sterkte en probeer veel te praten en van je zwangerschap te genieten natuurlijk! Butterflystars, succes met de AB! Hier, heel erg bedankt voor jullie lieve berichtjes en gedachten. Het heeft dus echt geholpen! Een snelle en bijna pijnloze punctie van maar 5 minuten. Ik ben klaar, zei de dokter. Echt vroeg ik, bent u er niet een vergeten? Fantastisch. Terug in bed, begon ik me zorgen te maken, ze zouden er toch wel inzitten? Het ging zo snel. Maar de opbrengst is 7 eicellen. Jippie, hoera! Dankzij jullie lieve berichtjes, acupunctuur en Chinese Kruiden! Vanavond de Intralipid en de Prednisolon shot (50mg) en dan morgen naar Gent voor de IVI-G en dan vrijdag voor de terugplaatsing en daarna direct door naar dr. P. voor bloedafname. Spannende maar hoopvolle dagen breken aan!
Succes Tammy klinkt heel goed! Bdotsie, wat n nare situatie, veel sterkte, hoop dat jullie er uit komen... Butterfly, ik lees AB, dus toch wat gevonden bij Serum, wat een verrassing en fijn of niet? Geeft weer toch weer hoop!!!
@Puckje: wat jammer dat je vroeger gebeten bent door een konijn,dat is heel pijnlijk! Ik heb voorkeur voor het hangorenras. Deze zijn zeer lief en een beetje sullig Ik heb nu sinds kort 2 grote franse hangoren. Dit zijn net hondjes en zo lief en mak! Juist de kleine konijntjes met de kleine oortjes(pooltjes),die vaak voor kinderen gekocht worden,zijn juist heel fel en vaak vals. Die heb ik dus niet. Je zou eigenlijk eens moeten komen kijken bij me. Dank je wel voor je lieve berichtje! @Tammy: fijn dat alles goed gegaan is en ook nog eens 7 follikels! Super! @bdotsie: ik schrik van je berichtje! Wat vind ik dit erg voor je! Ook zo erg voor je kinderen,vroeger al zoveel meegemaakt en nu een stiefpa die un laat merken dat hij ze eigenlijk niet moet. Wat moet dat worden als de baby er is....dan trekt hij alleen zijn eigen kind voor en moet waarschijnlijk helemaal niks meer van je dochters hebben. Ik hoop oprecht dat je vriend bijdraaid,want dit is jou en je dochters niet gegund. Heel veel sterkte meis en probeer toch te genieten van het grote wonder in je buik. Dikke knuff. @Butterfly: wat heb je voor infectie? Heb je flagyl gekregen? Ik heb namelijk ook steeds een terugkerende infectie,maar mijn man kreeg nooit ab.alleen ik. Ik vond dat best raar. Gaat alles verder goed? @Y30: dank je wel voor je lieve berichtje!Ik zal vast wel werk vinden,maar het is niet makkelijk.Hoe gaat het met jou en de kleine? Ik ga mijn rijbewijs ophalen! We hebben er een spoedje van gemaakt omdat het anders pas na het weekend zou worden ivm Hemelvaartsdag en nu kan ik lekker het hele weekend rijden! Vanavond voor het eerst de grote weg op met de Dodge! Dus blijf allemaal maar binnen
He meiden ik heb dus last van ureaplasma species. Ja ab (erythromycin 250mg 2x per dag) voor 25 dg manlief ook oh en ook nog een gel
Succes met je antibiotica! Ik heb er weinig last van ondervonden, mijn man wel, wat kan helpen is probiotica erbij slikken!
Hoop, van harte met je rijbewijs.....oh dit gaat je een vrijheid geven, fantastisch Oh Bdotsie, wat een vervelend bericht! Wat ik van jou heb gelezen vind ik dat je vriend je ook niet echt in deze zwangerschap steunt..ik hoop van harte dat het een fase van hem is. Dikke knuffel!
Hoi, nee hij steunt me inderdaad in deze zwangerschap niet. Heb hem hier daarstraks over aangesproken dat hij zo afstandelijk doet en helemaal niet mee leeft. Hij keek me op een manier aan, het best te omschrijven als, ja en... Toen antwoordde hij dat hij niet te dicht wou komen staan want het is al 3x misgelopen. Ik zei toen dat de situatie nu gewoon anders is, wij zijn nu in de 12 weken en dat de kans nu wel heel klein wordt dat er iets misloopt. Natuurlijk heb je altijd wel kans maar nu wordt het echt wel tijd om te beseffen dat je papa gaat worden. Hoop dat die volgende week echt wel mee gaat naar de echo en als die dan ziet hoe dat het babytje beweegt enzo dat hij eindelijk gaat begrijpen dat het echt wel goed zit nu. De andere situatie, is er geen boek ofzo hoe je kan omgaan met zo'n situaties, hoe er aan de band tussen stiefkinderen en stiefouders gewerkt kan worden? Heb gisteren gelezen dat het tussen 4 en 7 jaar duurt eer er een echte band komt. Hij kent ze nu al 6 jaar en zorgt nu toch al 2,5 jaar mee voor hen. Hij heeft wel veel stress op het werk maar dat mag hij ook niet op die kinderen uitwerken. Hoop dat het snel beter wordt en dat hij volgende week gewoon gaat genieten van de echo. Moet er wel bij zeggen dat ik die. Man enorm graag zie, ja anders gingen we ook niet voor een kind samen. Dank je wel voor jullie steun dames, want het zit me zo hoog de laatste tijd en het moest er gewoon uit en weet echt niet met wie ik hierover kan praten.
Meiden, wat fijn dat dit topic er is. Helaas, gisteren onze vierde miskraam gehad... Hoe verder we in de tijd komen, hoe wonderlijker ik het vindt dat onze zoon zo gezond rond loopt... Na vier miskramen begint de ervaring "chronisch" te voelen en lijkt het wel bij ons leven te gaan horen. Bij elke ronde proberen steeds direct zwanger... Maar onze kindjes willen niet lang blijven... Op naar chromosomen onderzoek volgende week!