Oh Oz wat een moeilijke situatie En idd, dan ben je aan het werk.. wat knap dat je je staande gehouden hebt. Knuffel Bij mij is na 2 vroege miskraam's een goede zwangerschap met 18 wkn misgelopen. Geen hartje meer bij controle. Daarna alle bloedonderzoeken en homocysteine test gehad. (Door veel zeuren mijnerzijds gevoed door info van dit topic) Ik bleef tot zes weken na de bevalling kramp enuitsraling houdenin mijn been. Uiteidendlijk op OK palacnta rsten verwijderd waar ze er achter kwamen dat ik een vormafwijking had. Een groot tussenschot en een sterkte hartvorm. Dit was volgens hen geen oorzaak, en ook geen belemmering voor een volgende zwangerschap. Ze konden er ook niets aan doen. Dus ben ik gaan googelen, en via ZP gelezen over Dr.E en zijn onderzoek naar tussenschotten irl tot mk's (TRUST trial) Afspraak gemaakt, mezelf in het onderzoek ingeschreven en op basis van loting geopereerd waarbij het tussenshot is verwijderd. Daarna de kuur van Dr.E gekregen (oestradiol en primolut en koperspiraal voor 8 weken ter voorkoming van verklevingen en beïnvloeding van opbouw en afbraak bm slijmvlies) Na 10 weken hysteroscopie, spiraal eruit en schuimecho en meteen groen licht. Daarna 2 goed zwangerschappen, wel met dwarsligging. Vermoeden van Dr.E. was toch de forse vormafwijking. Daarom ook 2x geplande ks en contra indicatie voor draaipoging. 3 weken terug bij de ks heeft hij mijn bm bekeken (en mij laten zien) en daar was duidelijk de hartvorm te zien, met -ondanks de operatie- een groot verdikt deel in het midden. Dit terwijl hij dus al een groot deel had verwijderd. Hierop kon nooit een succesvolle innesteling plaatsvinden dus kans van vroege miskraam op vroege miskraam was erg groot. Ook denkt hij dat P* gewoon geen ruimte heeft gehad door het stugge schot en dus door ruimte gebrek (gestikt dus eigenlijk want ze zat in elkaar gedrukt in een van de bm hoorns) is overleden. Ben daar nu erg over aan het nadenken. Gisteren ook even bij haar grafje geweest om het te vertellen zeg maar. Zeer waarschijnlijk is het tussenschot dus mijn probleem geweest.
Alf wat een heftig verhaal, had geen idee dat je dat hebt door moeten maken. Vreselijk ook dat P* waarschijnlijk niet genoeg ruimte had en het daardoor zo is gegaan. Ik vind dat zelf ook zo moeilijk we konden er niks aan doen maar S* had ook niet genoeg zuurstof door mijn slechte placenta. Knuffel voor jullie. x
Gek genoeg is het wel oke. Ben blij dat E het heeft bekeken en laten zien. Het heeft mijn kind vermoord, maar me er ook twee geschonken. Gelukkig heb ik een eigenwijs karakter en een grote mond ter compensatie. Anders weet ik niet waar ik nu stond. Hoe is het met jou? Mag je eerder voor controle en/of onderzoek?
Ja, het perspectief verandert alles. Dat snap ik wel. Ik heb vd week een afspraak met de huisarts. Maar ik ga zeker niet een half jaar afwachten. Je kent me.
Heb het ook al lang aan niemand meer verteld of opgeschreven Weet je, ik ben er oke mee nu. Omdat het is goed gekomen. Maar die onzekerheid wat er aan de hand is, of er iets aan gedaan kan worden en of het ooit goed komt.. ik weet het nog zo goed! Vreselijk! Ik kan alleen maar zeggen; Zolang het gaat en je de drang voelt.. Hou vol, zet door, kom extreem voor jezelf op en volg je gevoel. Hier was het een eenzame strijd (ook mijn man vond het soms wel eens te ver gaan) maar ik moest iets doen. Het bezig zijn met strijden gaf me kracht. Sterkte meis.. vreselijk om nog met lege handen te staan terwijl jullie S* zo wordt gemist
Goed zo! Niets tegen je gevoel doen! Je gevoel heeft je al eerder ver gebracht, vertrouw op je eigen verstand en gemoedsrust. x
Ik schrijf het idd een beetje krom, maar ik bedoel dat als je gemoedsrust ver te zoeken is dat je dan juist actie moet ondernemen. In die zin moet je dus naar je gemoed luisteren
He meis.. bah! Hopelijk kun je snel terecht. Heb je al een afspraak (op bluf basis) bij een fijne gyn gemaakt?
Nee, maar wel vast een kliniek uitgezocht. Moet eerst nog maar eens een verwijzing zien te krijgen. Het is tenslotte 'maar' pap2.
Ik denk dat ze jou gewoon een colposcopie moeten geven Maria. Wat ik dus morgen ook krijg. Dan ben jij een stuk geruster denk ik zomaar. Jeetje Alf... ik ben er stil van. Wat schrijf je dat treffend op, het komt recht bij me binnen. Als je lichaam de dood van je kindje veroorzaakt is dat iets wat moeilijk te accepteren is. Ik heb dit gevoel ook heel sterk gehad, maar ik heb gelukkig nooit zo laat nog een kindje verloren. Ik zeg je eerlijk ik geloof niet dat ik daar ooit nog emotioneel overheen was gekomen. Het lijkt me zoiets ergs om mee te maken en ik heb heel veel respect voor jullie en hoe je hiermee omgaat. En vooral jouw doorzettingsvermogen en wat je hierna voor elkaar hebt gekregen zijn onwijs inspirerend! Ik leg me toch nog snel neer bij wat de arts zegt, maar als jij dit had gedaan wat had je dan nog meer allemaal moeten meemaken?! Dit sterkt mij weer om morgen bij de gyn ook voor mezelf op te komen! Ik ga pushen!
Ha Nuage, waarom krijg jij die vandaag ook alweer? Ter controle? Sorry hoor, ik haal alle verhalen hier door elkaar geloof ik. En sterkte vandaag dan.
OZ, wat heftig inderdaad. Dat soort dingen zijn zo ontzettend confronterend. Hopelijk vandaag een betere dag. Wij mogen weer beginnen als ik bij al die artsen ben geweest (gelukkig plannen ze dat op 1 dag) en als ze dan een behandelplan hebben opgesteld. Hopelijk gaat dat snel gebeuren. Na de ironische 9 maanden stil staan heb ik wel weer zin om door te gaan Bumbaaa, dank je wel. Lief Hoe voel jij je? Nog maar 3 weken dan zit je ongeveer op de helft. Nuage, wat flauw van hem. Heb je nog getest vanmorgen? En hoe laat heb je vandaag de afspraak? Ik kijk heel even aan wat die bloeding doet. Als het morgen weg is en ik donderdag niet alsnog ongesteld word dan houdt ik het maar op een verwarde cyclus deze maand maar als het bloeden aanhoud eind van de week dan ga ik bellen. Raar gedoe. Maria, goed dat je van de week gaat! Succes! Ik hoop ook dat je een colposcopie krijgt en ik hoop nog meer dat je dan gerust kan worden gesteld en niet dat er een rot bericht uit komt. Alf, wat een heftig verhaal, maar ook super mooi hoe je er nu tegenover staat dat het je ook 2 kinderen heeft geschonken! En dat vechten, helemaal mee eens. Ik ben het vertrouwen best kwijt geraakt in het medische door de afgelopen jaren. Als je niet met je vuist op tafel gaat en zelf in je situatie duikt laten ze je gewoon zwemmen! Helaas.
Vanwege bloedverlies voor m'n menstruatie maar moest sowieso weer voor halfjaarlijkse controle. Alleen ivm de klachten nu meteen colposcopie en ook een echo naast het uitstrijkje. Test was negatief. Dus dat kunnen we schrappen. Heb wel onwijze pijn in de huid rondom m'n oog en heb afspraak bij huisarts gemaakt voor vanmiddag want ben heel erg ban voor gordelroos. Hopelijk is het gewoon een ontsteking ofzo. Ik heb even zo'n hekel aan m'n lijf, wat een gezeik zeg.