MArjol herken het met eten haha, ik durf helemaal bijna niks meer idd, geen rauwkost (wat die listeria etc) maar goed das bijna niet te doen. Wat zou ik graag zwanger worden, het blijven en dan ook nog een lekker onbezorgd zoals zovelen. Helaas is dat voor ons niet weggelegd en idd een vriendin van mij werkt bij jeugdzorg dan denk ik ook laat ze dan bij ons landen die kindjes maar zo werkt het niet
@mykelti: ik ben ook onder behandeling van een energetisch therapeut. Ze helpt me met name het onverwerkte verdriet te verwerken en ik heb echt het idee dat ik rustiger ben geworden. Meer energie heb en weer een beetje kan genieten van de kleine dingen. Zoals gisteren heerlijk met zoonlief naar het buitenzwembad met strandje en lekker genieten van het mooie weer en het plezier dat hij heeft. Het enige is sinds de behandelingen is mijn cyclus nu van slag, maar ja er zijn zoveel factoren die je cyclus van slag kunnen maken dat ik echt niet kan zeggen of het hierdoor komt.
Hi meiden, Als jullie het goed vinden, dan sluit ik me graag bij jullie aan hier. En dan hebben jullie natuurlijk alle recht om te weten waarom, wie ik ben, wat er gebeurt is enz.... Dus hier even in het zo kort mogelijk over mij: Mijn man en ik zijn al meer dan 11 jaar samen waarvan ondertussen langer dan 6,5 jaar getrouwd. Toen ik mijn man leerde kennen was ik 21, ik was net gestopt met de pil omdat ik nogal heftige reacties gaf op de hormonen. Condooms vonden we maar ondingen dus al vrij snel besloten we zonder door te gaan en voor het zingen de kerk uit te gaan. Volledige onzin natuurlijk maar ja, het is maar wat je jezelf wijs wilt maken Ik was nog niet echt met kinderen bezig, dat kwam toen ik 23 was maar toen was mijn man (die 5 en een half jaar ouder is dan ik ben) er nog niet echt aan toe. Ik sloeg wel eens een menstruatie over die normaal altijd heel stipt was maar ik besteedde er geen aandacht aan. Rond mijn 26ste gingen we wat gerichter aan de slag. Toen ging ik ook testen als ik over tijd was. Ik heb in die periode tot aan mijn 29ste 3x positief getest waarna ik vrij kort na de positieve testen bloed verlies kreeg waarna de testen minder werden. De huisarts vond het allemaal niet interessant genoeg en stuurde me steeds weer naar huis met de opdracht om te gaan temperaturen, ovulatietesten te gebruiken enz. Bij de laatste miskraam was ik het flink beu (de langste zwangerschap heeft overigens 9 weken geduurd) en eindelijk stuurde ze ons door naar de gyn. Die onderzocht mij (Laparascopie met tubatesten, hormoononderzoek, vitaminen onderzoek) en mijn man op zaad. Dat zaad was niet geweldig maar toch wilde ze ons opnieuw laten proberen met ovulatietesten voor een half jaar en dan met IUI laten starten. Ik had er geen goed gevoel bij en ben voor een 2nd opinion naar een kliniek gegaan die gespecialiseerd zijn in fertiliteitsproblematiek. Hier dachten ze er anders over dan de gyn in het zhuis. Niets zelf proberen, niets IUI en ook niet IVF. ICSI was de term die ik moest onthouden en waarin ik me moest verdiepen. Poging 1, 4 embryo's, verse tp en 3 cryo's die allemaal zijn teruggeplaatst en waarvan ik allemaal zwanger werd. Helaas niet langer dan 6 en een halve week maximaal. Ik kreeg een bloedstollingsonderzoek en mijn man en ik een erfelijkheidsonderzoek maar die waren helemaal in orde. We begonnen een nieuwe poging (10! embryo's, 1 verse en de rest in de vriezer, momenteel heb ik er nog 6) en na de eerste tp, zelfde verhaal. Ik ging naar Gent om te vragen wat zij mij zouden adviseren. Ik kreeg een lijst met onderzoeken mee en toen de kliniek deze onderzoeken niet wilde laten uitvoeren omdat ze niet standaard waren werd ik doorverwezen naar het LUMC, de herhaalde miskramen poli. Hij wilde de onderzoeken wel doen en wat bleek, een positieve ANA (auto immuun). Hij wilde hier verder geen onderzoek naar doen omdat volgens hem een positieve ANA niets zei (loop inmiddels bij een reumatoloog, gespecialiseerd in auto immuniteit en zij geeft aan dat positieve ANA altijd inhoud dat er iets niet goed is in je lijf). Hij stelde voor eerst terugplaatsingen te ondersteunen met extra hormonen (Deca, Progynova en heel veel Utro) maar ja, weer 2 miskramen en van 1 werd ik eens een keer niet zwanger. In februari lastte ik een pauze in omdat ik even MMM-moe was en kwam al snel tot de conclusie tussentijdse- en contactbloedingen te krijgen. Ik belde hem op, hij maakte een uitstrijkje, Pap3. Colposcopie, uitslag CIN3 (voorstadium baarmoederhalskanker) ....ZUCHT! Er moest middels lysexcisie een stukje van baarmoedermond worden gehaald, daar waar de cellen zaten en tijdens de lys leek dat een aardig stuk nog. Nu mag ik sowieso niet door t/m september. Dan krijg ik de controle. Als het schoon is mag ik door, niet schoon betekend verder kijken hoe en wat we nu gaan doen. Heel vervelend maar ook tijd om meer tot mezelf te komen én verder in de auto immuniteit te duiken. Zelf dacht ik aan SLE (Lupus) omdat de symptomen zo enorm overeen kwamen met mijn klachten. Maar omdat ik een negatieve Lupus Anticoagulans was geprikt kon dit niet volgens mijn arts. Via een andere bevriende arts die reumatoloog is leerde ik dat deze uitslag niets met Lupus maar met bloedstolling te maken heeft en zij verwees me door naar een reumatoloog die zich voornamelijk bezig houdt met auto immuunziekten. Zij heeft mij helemaal door de mangel getrokken, uitkomst: SLE. Naast dat het praktisch al mijn klachten als ernstige vermoeidheid (incl. keelpijn en klierzwellingen), jeuk over heel mijn huid, periodes met rode hoofdhuid en haaruitval, pijnlijke gewrichten, zweertjes in mijn mond enz nu ineens op hun plek vielen kan dit tevens de sleutel zijn richting oplossing van de miskramen. Ik heb Plaquenil gekregen als medicijn, dit moet de SLE zoveel mogelijk onder controle houden maar zou kúnnen bijdragen aan een doorgaande zwangerschap. Daarnaast was zij toch ook echt enthousiast over bloedverdunners en mijn fertiliteitsarts had al eerder aangegeven deze ook bij mij te willen gaan inzetten als de hormonen geen oplossing bieden (hij legde uit dat hormonen minder belastend zijn en het afweer in je baarmoeder zou moeten kalmeren). De reumatoloog heeft me opgelegd om directe zon zoveel mogelijk te vermijden (en ik HOU van de zon hahaha, auw) maar heeft ook aangegeven dat hormonen de SLE (net als zon) ook kunnen verergeren. Ze gaf aan dat ze niet wil zeggen dat ik het niet mag gebruiken als dit volgens de fertiliteitsarts zeker bij zou kunnen dragen aan een doorgaande zwangerschap, maar als hij zou willen overstappen naar de verdunners dit een betere move is. Dus binnenkort met hem praten. Sowieso moeten we eerst september afwachten. Helaas, geen heel kort verhaal maar dan kennen jullie mijn geschiedenis. De teller v.w.b. miskramen staat dus al op 10 inmiddels. Jammer dat je zelf zo moet drammen om tot een oplossing te komen, ervaren jullie dat ook zo? Hopelijk vinden jullie het goed als ik hier meeklets. Liefs, Jordan
Jordan, jeetje wat een verhaal! Heftig wat je allemaal hebt meegemaakt. Heb je in Leiden wel alle onderzoeken gedaan die ze in Gent geadviseerd hebben? Ik heb alle onderzoeken in Leiden gekregen, maar een paar weken in Gent heb ik er nog meer gekregen, die ze in Leiden niet doen. Maar het lijkt er nu natuurlijk wel op dat de oorzaak gevonden is bij jou. Jammer dat je altijd zo moet drammen om tot een oplossing te komen. Helaas werken ze niet echt mee hier in NL bij miskramen. Ik moet zelfs zelf maar zeggen wat ik de volgende keer wil gebruiken als ik zwanger ben, in Leiden weten ze het gewoon niet... Ik wacht nu dus op advies uit Gent en ga dat opvolgen. Weet al dat het heel anders zou zijn, vanaf eisprong al starten ipv vanaf positieve test. Ik hoop echt dat alles er in september goed uitziet en het dan eindelijk gaat lukken met je nieuwe medicatie!
Hoi Jordan, Jeetje wat een verhaal zeg inderdaad. Het is zo bizar om te lezen hoe je in Nederland behandeld wordt. Ik kan nog steeds niet begrijpen waarom de gynaecologie hier op dit gebied zo onwijs achterloopt op de andere landen en waarom hier niks aan gedaan wordt! Helaas kan ik je qua uitstrijkje e.d. een hand geven. Ik heb afgelopen oktober een lisexcisie gehad na ook pap3b en ook CIN3. Maar wij mochten hierna gewoon weer zwanger worden en hoefden geen half jaar te wachten! Dit vind ik dus best wel weer vreemd. Ik werd dus ook zwanger in december, maar helaas is dit ook weer misgegaan. Daardoor moest ik langer wachten tot ik een uitstrijkje kon laten maken, maar de uitslag was toen wel pap1. Maar ik heb wel nog allerlei klachten en ben er nog niet gerust op. Ben blij als het volgende uitstrijkje ook weer goed is. Ik ben benieuwd hoe iedereen hier die naar Gent is geweest dit nou heeft aangepakt. Moet je dit zelf betalen zo'n consult? Waar moet ik dan aan denken? Wij krijgen natuurlijk half augustus definitief de uitslag of ik antifosfolipidensyndroom heb of niet. Ik hou er rekening mee dat ik het toch niet heb. Dat betekent dat we dan ook automatisch uitbehandeld zijn in Nederland qua onderzoeken. De gyn wil alleen nog IUI aanbieden maar dat hoeft van mij niet meer. Dus ben benieuwd wat voor vervolgstappen ik dan nog zou kunnen nemen in mijn zoektocht naar de oorzaak. Heb vandaag de Omega 3 en Zwangerschapsmulti binnen gekregen en heb ze meteen ingenomen. Wel dikke pillen zeg en dan ook nog 4 Wanneer nemen jullie die pillen in?
Nuage, ik neem de Omega 3 en alle andere dingen 's ochtends in met mijn ontbijt. Ik drink er water bij. De consulten in Gent zijn bij mij vergoedt door de verzekering wel met een verwijsbrief van mijn huisarts. Jordan, wat ontzettend verdrietig, 10 miskramen is niet niets. En dan ook nog verkeerde uitstrijkjes. Mijn persoonlijke ervaring is dat ik in Nederland overal weggestuurd wordt. Dat men mij te mondig vindt en dat ze het boek van Alan Beer maar raar vinden. Ik ben vrij snel naar Gent gegaan. Ook omdat ik bekend ben met dat ziekenhuis met een ander specialisme en ik weet dat daar mensen met een hart werken die zich volledig voor je inzetten. Daarna ben ik naar gyn dr. S. in Düsseldorf geweest en toen ben ik bij immunoloog dr. P. in Düsseldorf terecht gekomen. Ik ben ook nog in Griekenland, Athene in Serum geweest die hebben mij heel veel duidelijkheid verschaft. Het lijkt heel wat, maar ik zat gewoon vast in Nederland, en wilde oplossingen. Toen ben ik verder gaan kijken. En ach grenzen zijn er om verlegd te worden. En ik heb dat ook in stapjes gedaan en over ene tijdsbestek van 2 jaar. Heb je het boek van dr. Alan Beer 'is your body babyfriendly?' al gelezen. Het is in het Engels en te krijgen via Bol.com voor EUR 30. Echt een aanrader!
Tammy weet je of er een digitale versie is van dat boek? En gewoon vergoed door je zorgverzekering? Joh ik wist niet dat dit kon. Dan moet je denk ik wel precies de goede verzekering hebben? Zal het eens gaan navragen als we in augustus de uitslag hebben.
Nuage, nee er is volgens mij geen digitale versie. Het is een dik boek dat wel maar ik sleep het overal mee naar toe. Ik ben verzekerd bij CZ en krijg met een doorverwijzing van de huisarts mijn consulten gewoon vergoedt. Ik zie zelfs geen rekeningen die gaan direct naar CZ. CZ heeft een contract met het UZ Gent. Ik weet wel dat het anders werkt als je daar IVF doet, dan moet je heel veel geld direct betalen. Hier, heb ik dan eindelijk mijn e-mail geschreven naar de immunologie van het UMCU voor een consult. Ben benieuwd!
Ik nu me 3e miskraam nu met 13 weken al met 12 weken gestopt...traan ben er kapot van.. Het leven is zo soms ieder persoon word op zijn manier beproeft enige wat je kan hebben is geduld.. Kan gaan huilen enzz Haal r niks mee terug.. Heb mooie dochter zei maakt me blij..ga door met me leven.. Wens andere dames veeeel sterkte toe wees sterk heb geduld.. Na slecht nieuws komt goed nieuws.. Kusjes bambe
Bengeltje, ik stuur je even een PB. Jordan, helaas welkom. Ik moet je verhaal nog lezen, maar dat jullie veel hebben doorstaan, is al te zien. Bambe, jij ook welkom helaas en sterkte. Nuage, ik zat voorheen bij ZK Achmea en daar werd Gent ook vergoed, maar je moet wel toestemming hebben.
Welkom Jordan en Bambe. Heftig Jordan zeker omdat het zwanger worden zelf ook nog moeilijk gaat. Bambe verschrikkelijk een miskraam bij 13 weken. Heb het zelf op deze termijn ook al een keer meegemaakt. Sterkte met het verwerken en zorg dat je goede begeleiding krijgt. Ik heb dit niet gehad destijds en heb een klein trauma hieraan overgehouden. Bevallen bij 22 weken heb ik psychisch veel beter doorstaan door de goede begeleiding die ik toen heb gehad. @nuage: ik zit bij de amersfoortse en krijg mijn consulten in Gent ook vergoedt. Wel met verwijsbrief van huisarts. Het is wel zo dat als men daar behandelingen of onderzoek wil doen ik dit eerst moet overleggen met de zorgverzekeraar om te kijken of ze het vergoeden. Uiteraard kunnen wij er voor kiezen om het zelf te betalen. Op dit moment is er een wachtlijst in Gent van ongeveer 6 maanden (heb in april gebeld en kan eind oktober terecht). @tammy: ben benieuwd wat er uitgaat komen bij het UMCU. @hier: Nog een kleine week wachten en dan krijg ook ik de uitslag van de homosteceïne en stolling. M.b.t. de eisprong: hier nog steeds geen afscheiding te bekennen. Gister zijn wel mijn ovutesten binnen gekomen (witte sensitest - de niet gevoelige) en daar stond een heel licht streepje op. Mijn ervaring is dat ze altijd wit zijn voor de eisprong tenzij ik er net voor zit of heel eventjes erna kleuren ze. Vanavond test ik nog een keer en ben dan benieuwd als hij donkerder is komt mijn ei er nog aan en anders is hij toch al geweest. Weten we in ieder geval een beetje waar we aan toe zijn. Mijn man en ik hebben in ieder geval goed geoefend de afgelopen 1,5 week ondanks de warmte. Dus dan is het maar weer afwachten.
Oh nee toch butterfly .... en nu ? Kunnen ze iets doen zodat je nog niet hoeft te bevallen ? Sterkte en dikke knuf !
Jeetje BS, wat een narigheid! Ik weet niets van zwangerschapsvergiftiging maar ik hoop dat het snel beter met je gaat, en dat het met de baby goed gaat. Sterkte en beterschap!
BS Meis, wat een ellende weer.. heel veel sterkte, Hopelijk kunnen ze jullie mooi stabiel houden en blijft kleine man nog even bij je. Denk aan je