Dank voor je uitgebreide reactie! Ik ben wel spontaan zwanger geworden, maar niet snel. Al mijn zwangerschappen behalve de laatste vmk zijn spontaan geweest. Ik zit er ook over te denken om de gok te wagen maar weet niet goed hoe groot de kans daadwerkelijk is dat de eitjes van 15 mm ook springen. Er zitten rechts follikels van 19, 18 en 2 van 15mm en nog wat kleinere ( rond de 13) links 16 en 15 en een paar kleinere die moeilijk te meten waren ( mijn li eierstok ligt hoog in mijn buik waardoor die inwendig niet te zien is). Een 10-ling is misschien wat overdreven
Hahaha ja een 10-ling is iets te veel van het goede misschien. Ik heb daar ook geen idee over eigenlijk. Ik ben dus ook tot nu toe altijd spontaan zwanger geworden. Maar een verklaring waarom ik na 4,5 jaar niet zwanger te worden daarna ineens 6x spontaan zwanger raak heb ik niet.
Nee ik weet het zelf ook niet goed. Volgens mij doen die kleinere niet mee als je geen pregnyl spuit, maar zeker weten doe ik dat niet. Gek is dat ja. Hoe kan dat toch? Raar..
@Madelein: het hangt er natuurlijk vanaf hoe jij erin staat, mocht het een meerling worden. Kan je dat aan, dan zou je het risico kunnen nemen. Het lijkt me niet dat ze allemaal bevrucht raken, maar de kans op een twee- of drieling is wel aanwezig. Wel jammer dat het niet naar wens verlopen is. Wat betreft stoppen: ik vind dat ook moeilijk te bepalen. Op dit moment wil ik het graag nog proberen en zolang we iedere keer wat adempauze hebben kan ik het ook wel hebben. Ik wil alleen niet dat alles - en dan vooral mijn geluk - alleen nog af zou hangen van het krijgen van een tweede kind. Verder helpt het mij echt enorm om met lotgenoten te praten die begrijpen hoe het is. Die dezelfde twijfels en angsten kennen.
@Montgommery: dikke knuffel voor jou! Heb je al een echo gehad? Wat ik trouwens wel heb is dat ik de druk van mijn leeftijd begin te voelen. Ik ben nu 37 en voor dit soort dingen niet de jongste meer. Soms zou ik willen dat ik tien jaar jonger was en wat meer de tijd kon nemen. Nu heb ik echt het gevoel dat ik op moet schieten, terwijl mijn gevoel zegt dat het belangrijk is om het rustig aan te doen en mijn lichaam wat rust te geven.
Madelein, wat lijkt me dat moeilijk zeg dat de poging moet worden afgesproken. Bah! Minty, dat herken ik wel, de druk van je leeftijd te beginnen voelen. Meer omdat ik dan voor m'n gevoel voor een 2e kind misschien wel te oud ben en nog meer kans op miskramen heb, als het nu over een paar jaar pas gaat lukken. Als het al gaat lukken natuurlijk. Mijn bedoeling was wel een kindje voor m'n 30e en dan rond m'n 32e een 2e. Helaas zijn die dingen niet te plannen en word ik morgen alweer 31. (ja wel een paar jaar jongen dan jou, maar bij jouw 1e was je denk ook ongeveer mijn leeftijd)
@minty: een meerling is zeker welkom, maar als het er echt veel worden wordt het risico voor mij groot en dat wil mijn man absoluut niet. Ik ben dus bang dat ik geheel tegen mn gevoel in moet gaan en deze ronde over moet slaan. Als die paar van rond de 15 er niet waren geweest had ik de gok zeker genomen. Nu nog twijfel of ik de provera ga nemen... Het lijkt me weer van die troep die je je ljjf in gooit...
@montgommery: heel veel sterkte @madelein: he wat naar dat deze iui niet door gaat. Kan me voorstellen dat je het risico op 4 kids tegelijk niet neemt. Da's wel weer veel van het goede.
Madelein : wat ontzettend balen voor je. Ik kan me voorstellen dat je het even helemaal gehad hebt en het even niet meer weet. Persoonlijk zou ik niet de medicijnen slikken (weer troep erbij in je lichaam) maar ik zou geen onbeschermde seks hebben. Stel dat er opeens meerder bevrucht raken...dan kan het ook alleen maar weer verkeerd aflopen met en 3, 4 of 5 ling en dan ben je ook nog niet klaar met het gemorrel aan je lichaam. Maar ja, dat is ook maar weer een mening van iemand die de keuze niet hoeft te maken.... Montgommery : sorry voor je meid. we weten hier hoe K.. het is. Succes ermee, al hoop ik nog voor je dat het misschien toch goed af kan lopen. De leeftijd....ja...die tikt door, maar ik ben meer gefocused op de leeftijd van mijn zoontje en het leeftijdsverschil. Ik zie genoeg vrouwen om me heen die op latere leeftijd dan ik (ik ben 35) zwanger worden zonder problemen. Nu eentje op mijn werk trouwens (alweer!) van een tweeling (natuurlijke zwangerschap) en ze is 40. Wel heb ik enorm de stress omdat mijn waardes aangeven dat ik weinig eitjes meer heb, dus moet het ook niet lang meer duren !
we hebben besloten idd niet zelf de gok te wagen. Mijn man vind het risico voor mij te groot. En zelf zit ik ook niet te wachten op een hoog risico zwangerschap. Een gewone zwangerschap is voor ons al hoog risico door de eerdere vroeggeboorte, infecties en Fluxus. Ik heb besloten wel de provera te slikken, maar meer als stok achter de deur voor mij. Het is dan nu gewoon klaar. Daarbij heb ik nu al forse buikpijn en de provera schijnt de follikels te doen krimpen. Heb ook inmiddels gelezen over cystes na zoveel follikels, en die meiden hadden geen provera geslikt. Verder stoppen we voorlopig met iui. Ik ben er echt helemaal klaar mee. Ben eigenlijk überhaupt even klaar met onze kinderwens. Het beheerst al zo lang zo'n deel van ons leven. De koek is even op lijkt het... We hebben 18 mei een afspraak voor de intake in Gent, en de uitslagen krijgen we 29 juli van dr de s. We wachten dat af. Tot die tijd dus geen behandelingen en toestanden. Wel blijf ik voorlopig p zijn protocol volgen, wie weet wordt de kans op een spontane zw dan groter. Wat een dag vandaag zeg... @eef: ik snap je angst heel goed. De klok gaat nu ineens veel harder tikken. Hopelijk is het snel raak voor jullie!
@Madelein: even een dikke knuffel voor jou. Het kan inderdaad sowieso geen kwaad om de protocollen te blijven volgen, goed voor jezelf te zorgen en gezond te eten. @Eef: weinig leeftijdsverschil is niet altijd een garantie voor een goede band. Ik heb beter contact met mijn broer met wie ik 7 jaar scheel dan met mijn broer die heel dicht op mij zit qua leeftijd. Het gaat volgens mij meer om karakter en levenskeuzes.
Ik heb het leeftijdsverschil ook los gelaten. Ja het had leuk geweest misschien en ik had zelf ook liever kinderen gehad rond dezelfde leeftijd, maar ik ben nu allang blij als ik ooit nog een kindje mag krijgen. Het verschil wordt iig 4 jaar bij ons dat kan al niet meer anders, en misschien dus nog wel meer..
Dank voor de knuffels. Gaat vandaag alweer een stuk beter. Zit zelfs weer te twijfelen of we niet toch gelijk door moeten gaan met IUI 4. Gezond eten doe ik sowieso wel, dus dat komt goed. Ik lag me vannacht ineens af te vragen of het iets met p zijn behandeling te maken kan hebben dat ik ineens zo gevoelig reageer op die hormonen? Iemand dit wel eens gehoord?
Madelein, ja ik!! Ik ondervind dit aan den lijve zeg maar. Je slikt Prednisolon denk ik, hoeveel precies? Misschien moet je me even een PB sturen met je vragen dan kan ik ze wellicht beantwoorden of je misschien verder helpen.
@madelein: fijn dat je je weer wat beter voelt! M.b.t. De behandeling van dr.p. Je bent er nog maar heel recent mee begonnen, zou dit nu je lichaam al zo ontregelt hebben? Zelf geen ervaring mee, maar weet dat mensen soms omega 3 gebruiken om cyclus te verkorten, omegaven is natuurlijk hoge dosering omega 3... zou wel vervelend zijn!!
Thanks meiden, sorry voor de late reactie. Heb echt een hel van een avonddienst gehad. Wat is het leven toch soms verrekte oneerlijk . Soms vind ik mijn werk echt niet leuk... Bah. Tammy: ik stuur je morgen een pb. Slikte nu 5 mg prednison, sinds 2 weken, ben nu wel gestopt. Moet dan 10 dagen voor m'n ovulatie weer beginnen. @y30: ja net 2 weken bezig met prednison, vit D en omega 3. Ik vind de reactie ineens zo extreem, terwijl ik alleen maar van medicatie gewisseld ben. Ik lees wel dat sommige vrouwen gevoeliger reageren op het een of andere middel, maar zoveel eitjes ineens is wel gek vind ik. Ik heb niks anders gedaan dan andere cyclussen, behalve de medicatie van p, vandaar dat ik me dat ineens afvroeg.
Vandaag mijn 4e miskraam gehad. Voor dat ik me dochter had heb ik 2 miskramen gehad moet zeggen dat ik die makkelijker kon verwerken ben nu intens verdrietig over deze miskraam.
mothertobe, sorry van je miskramen. Ik vind ze ook steeds moeilijker worden om te verwerken. Is ook wel logisch denk ik. Sterkte ermee.....
Dankjewel dames! Wanneer kan ik weer ovulatietesten gebruiken? Vrijdag ben ik het vruchtje verloren en is het bloeden begonnen.. Gelijk na het bloeden beginnen met testen of pas vanaf dag 10?