Ladies, Allereerst bedankt voor jullie snelle en eerlijke reacties, dit doet me goed. Ben me iig weer even bewust geworden van het feit dat ik mijn lichaam de rust moet geven, al is geduld niet mijn grootste vriend. Mijn hcg is uit het lijf. Het weefsel wat er nog zit is 2 mm. Mijn gyn zegt letterlijk we hebben geen wetenschappelijk bewijs dat het weefsel een zw schap bemoeilijkt, er is alleen iets minder ruimte voor een eitje om zich in te nestelen. Ik wil het vooral voor mezelf ook eruit hebben. Y30 dat ken ik niet, maar ik ga het even googlen. Nogmaals bedankt!!
Allereerst Pluis wat een verschrikkelijk verhaal. Ik vind het zo knap hoe krachtig jij bent! Als ik denk aan mijn ks en me moet voorstellen dat ons meisje na 10 dagen.... Nee ik kan het niet zonder al direct kapot te gaan. Wat een hel. En wat vreselijk dat jullie dit hebben moeten meemaken! Kunnen ze de rest er niet uithalen tijdens een hysteroscopie? Dit moet mogelijk zijn. Ik zou dit vragen en daarna iedere cyclus vragen of je baarmoederslijmvlies rond eisprong gemeten kan worden. Is dit na 2 cyclussen nog zo dan moeten ze hier wel iets aan doen vind ik. Ik heb van enkele vrouwen gehoord die ook een te dun slijmvlies hadden na een miskraam of sowieso. Er bestaan medicijnen voor. Een soort vrouwelijke variant van Viagra. In Gent kunnen ze je hiermee helpen. Woon je in Nederland? Dan adviseer ik je om eerst naar Dr.E te gaan in het Spaarne. Laat hem eens kijken naar je baarmoeder nu en laat je adviseren. Hij is wat mij betreft de beste als het op dit soort dingen aankomt. Verder zou ik mijn vit D laten nakijken via de huisarts. Er is een onderzoek geweest waarbij bewezen is dat een dosis van minimaal 4000IU per dag tijdens de zwangerschap de kans op o.a. zwangerschapsvergiftiging halveert. Ik zou dit dus zeker gaan gebruiken in jouw geval en als je D gehalte nu onder de 150 is zou ik tijdelijk een nog hogere dosis gaan gebruiken. Wel van Solgar. Hopelijk kun je hier iets mee!
@Pluis: ik sluit me aan bij de anderen, wat verschrikkelijk dat je dit mee hebt moeten maken! @iedereen: mijn temperatuur was vanmorgen nog maar 36.7, dus heb niet getest. Is echt te laag, hij zal de komende dagen wel verder zakken om rond donderdag (dan is mijn nod) ongesteld te worden. Ga mezelf dan ook niet gek maken door toch een test te doen. Voel me ook helemaal niet zwanger ondanks af en toe wat kwaaltjes die waarschijnlijk van de utrogestan komen. Baal wel ontzettend, want had tegen beter weten in toch hoop gekregen...
@pluis: dat was bij mij ook zo idd. Stukje van 3x6 mm wat ook vrij oppervlakkig in het slijmvlies zat. Er werd ons gezegd dat dit met een volgende menstruatie een keer mee zou komen. Ik hoefde ook niet nogmaals een hysteroscopie te krijgen. Dit was in het spaarne waar Dr e ook zit, dus denk dat je daar niet veel verder komt eerlijk gezegd. Eigenlijk is mijn enige advies afwachten. Als je hiervoor nooit problemen met je slijmvlies hebt gehad is de kans heel groot dat met een paar cyclussen de boel weer normaal wordt. Alleen hier gaat even tijd overheen. Maar eerlijk gezegd denk ik dat je die tijd moet nemen, ook om de beste uitgangs situatie voor een volgende zwangerschap te creëeren. Ik weet dat afwachten niet klinkt als een optie, geloof me.. Ik weet maar al te goed waar ik over praat. Maar mijn ervaring is dat je lijf en geest het echt nodig hebben om weer op volle sterkte te zijn voor een volgende zwangerschap. Ik zou zeker niet gelijk naar allerlei toch best ingrijpende medicijnen grijpen. Maar goed dat is mijn persoonlijke voorkeur.
Madelein ik denk niet dat je op basis van een verhaal op internet kan zeggen of iemand baat heeft bij een arts of niet. De een is de ander natuurlijk niet.
Nou zeg wat een felle reactie.. Is dat nodig? Jij kan daar toch net zo min iets over zeggen als ik? E wordt gelijk gesproken over medicatie die echt forse bijwerkingen heeft, en daar ben ik absoluut niet voor. Dat is toch oké om dat te zeggen? Ik heb ( als een van de enigen hier) daadwerkelijk ervaring met wat zij nu door maakt, en kan daardoor wel redelijk inschatten in hoeverre zij voor het probleem van het dunne bm slijmvlies ( want daar ging het over) nu naar een arts moet, en met name een andere dan waar ze nu loopt. Wat ik namelijk in haar verhaal lees is dat ze naar mijn idee heel goed begeleid wordt. Niemand hier is arts, we spreken allemaal uit ervaring. Een beetje wederzijds respect voor elkaars ( in hele moeilijke en pijnlijke momenten) opgedane kennis en ervaring vind ik wel op zijn plaats eerlijk gezegd.
Zo dan vind je mijn reactie fel? Dat is echt hoe jij het oppakt hoor. Ik was helemaal niet fel. Excuse me hoor pfew
Nou zo vatte ik het ook echt niet op hoor.. Ik denk dat je het een beetje verkeerd begreep. Dus laten we elkaar niet zo bekritiseren. Iedereen heeft het nodige meegemaakt hier en dan kan soms een reactie verkeerd vallen, maar dit is niet nodig denk ik.
Nuage, dank je voor je woorden. Sterk voel ik me niet altijd, maar ik doe mijn best Het laatste restje gaan ze er ook uithalen met een therapeutische hystro. Loop bij het MMC en krijg prof. B. die doet de ingreep. Ook een hele goede aangeschreven gyn. Mijn idee was zelf om mijn cyclus even te laten volgen om te kijken of mijn bms goed is, of toch beschadigd want daar ben ik gewoon bang voor. Maar mijn bms te laten meten klinkt als een goed plan die neem ik mee. Ook bedankt voor het meedenken mbt de hellp. Ik heb uitgebreid oz gehad in Maastricht. De kans op herhaling is 17%. Dat is heel erg weinig. In een volgende zw schap moet ik aan de aspirine en aan de calcium vanaf het begin. Daarnaast kom ik dan ook onder controle te staan in het zh in maastricht. In die zin wordt ik dus wel goed gevolgd. Dr E is toch DE ashermanarts? Tenminste ik heb veel over hem gelezen toen ik dacht asherman te hebben Ik wil even kijken wat ze in mijn eigen zh voor me willen en kunnen doen. Mocht ik hier niet vooruit komen dan houd ik hem in gedachte. Madelein ik begrijp het, mijn lichaam heeft ook even de tijd nodig om te herstellen. Ik vind het lastig om op mijn lichaam te vertrouwen. Vanaf het moment dat ik ziek ben geworden heeft mijn lichaam me voor mijn gevoel in de steek gelaten. Ik merk dat ik behoefte heb aan een houvast, dat ik niet direct zwanger raak vind ik nog niet eens het ergste maar dat ik nu geen cyclus heb, daar word ik onrustig van. Ik weet niet eens of ik überhaupt wel een eisprong heb. Het is voor mij vooral prettig om te horen wat jullie mening is over dun bms en het opwekken van de eisprong. Ik weet soms zelf niet eens waar ik moet beginnen of waar ik aan moet denken. Ik waardeer het ontzettend dat jullie met me meedenken en ik stel jullie eerlijkheid dan ook erg op prijs. Het is absoluut niet mijn bedoeling om hier onrust te veroorzaken
Sterkte Pluis, ik vind het heel erg voor je. Wat gruwelijk om je kindje te verliezen, en dan ook nog zó... Mocht je op termijn toch behoefte hebben aan een second opinion, dan kan ook ik je E warm aanbevelen. Maar dan zou ik er wel op staan dat je echt hém krijgt. Asherman wordt niet door iedereen herkend. Heb ik ook meegemaakt.
Meiden ik denk dat iedereen hier met de beste bedoelingen advies geeft, ieder vanuit haar eigen standpunt. Uiteindelijk maakt de persoon zelf een afweging welke weg ze verder inslaat, denk ik dan. We hoeven het toch ook niet eens te zijn altijd met elkaar? Dat bm sijm meten is wel een goeie he Pluis. Ik ben blij dat je hier wat meer info krijgt want ik kon je niet echt verder helpen Ik vind al jullie meningen juist waardevol, daarom heb ik Pluis ook hier heen "gestuurd" .
Ik sluit me aan bij Conejita. Iedereen heeft de beste bedoelingen en op schrift kunnen sommige dingen botter overkomen dan ze bedoeld zijn Heel veel sterkte Pluis! Het is ook allemaal niet niks en ik begrijp je behoefte aan houvast heel erg. Ik vlieg ook alle kanten op en durf ook niet meer op mijn lichaam te vertrouwen.
Pff pluis wat een verhaal. Vreselijk. En eerlijk gezegd ben ik t wel wat eens met Madeleine. Heb geen ervaring hiermee maar je lijf lijkt wat tijd nodig te hebben. al die medicijnen etc hebben ook weer bijwerkingen. Hoe oud ben je als ik vragen mag?
Minty: leef je onderschrift en kan me voorstellen dat je ook alle kanten opvliegt, pfft wat een onzekerheid allemaal he. zonnetje: ben 35 jaar
Hmm kan me voorstellen dat je niet te lang wil wachten. Ik kan je verder geen advies geven. Wil je wel veel sterkte wensen x
Hey meiden, ik ga morgen testen als mijn temperatuur dan toch weer hoog is. Verwacht er eigenlijk niks van omdat ik niet eens zeker weet of mijn eisprong wel geweest is (de verhoging kan ook komen van de utrogestan) en mijn temperatuur vanmorgen alweer 0,2/0,3 graden lager was dan hij zou moeten zijn. Tenminste als ik uitga van de andere keren dat ik getemperatuurd heb, ook al is de laatste keer alweer lang geleden (nog ver voor de zwangerschap van mijn dochter). Geloof gewoon niet dan mijn basale temperatuur nu ineens zoveel anders kan zijn. Heb wel verschillende signalen gevoeld die een zwangerschap zouden KUNNEN betekenen en had vanmiddag ook ineens weer een vrij dikke sliert slijm, maar het kan ook een menstruatie betekenen of door de utrogestan komen. En toch ben ik echt super nerveus, hoop dat ik een beetje kan slapen komende nacht. Anders is mijn temperatuur natuurlijk niet betrouwbaar. Pffff, wat kan het (weer) zwanger worden toch een hoop stress opleveren! Hoop hier een beetje steun te vinden...
Enig idee wanneer je zou kunnen testen Susanne? Ik ga voor je duimen. Die wachtdagen zijn echt niet leuk.
@Nuage: ik ga morgen testen en eventueel donderdag weer. Zit dan 2 weken na wat ik maar heb genomen als eisprong en wat FF ook denkt. Het is alleen verre van zeker omdat ik pas heel laat begonnen ben met tempen en natuurlijk een verhoging heb van de utrogestan. Nou ja, zie het wel. En waarschijnlijk houdt utrogestan ook de eisprong tegen, dus als hij niet al geweest is dan is de kans dat hij alsnog komt ook wel heel klein. Blijf het alleen lastig vinden om te stoppen met de utrogestan als ik niet zwanger blijk, dan blijft toch de angst dat ik de vroeg getest heb omdat ik niet zeker weet of mijn eisprong wel geweest is. Had geen positieve test (wel een bijna positieve test), maar had wel alle signalen die horen bij een eisprong. Het blijft lastig met pco...
Moeilijk inderdaad zeg. Ik heb nooit een hele positieve test bij ovulatietesten, gewoon de donkerste telde.