Ja vanwege m'n suiker. Weet dat ik ze nodig heb maar m'n suiker is belangrijker. Durf niks te pakken wat snel vrijkomt, al die muesli, havermout, pap enzo zijn vaak wel zo. Dan schiet m'n suiker door het dak dus.
Madelein, weet echt niet of dat te veel magnesium is. Hopelijk weet iemand anders het. Ben ook wel benieuwd hoeveel nou goed is.
Ja bij m'n dochter uiteraard en bij de MA's ook maar bij 2 daarvan was het kindje al dood alleen de eerste keer twijfel ik. Daarom is de echo dinsdag zo bepalend.
@nuage: ik ga zo hard voor je duimen dinsdag.. Ik gun het je zo!! Ik denk trouwens dat ik ook die psylliumvezel capsules ga halen. Lees net dat het ook helpt bij mensen met een prikkelbare darm. Nu heb ik dat normaal niet, maar lijkt er nu wel op. Schijnt de krampen te verminderen. Proberen kan vast geen kwaad!
Nuage: na jullie heftige gesprek met de arts, zou het zo'n geweldig wonder zijn als alles goed gaat dit keer. Ik duim ook alvast voor dinsdag!! Hier: nog steeds last maar meer zeurderig dan steken, beter te doen.
Wat enorm spannend pfff. Ik bid voor een wonder. Y30 fijn dat het iets beter gaat en niet meer zo ongerust bent? (Toch?) Madelein wat vervelend en pijnlijk joh. Heb je altijd last vj darmen? Hier nog steeds erg blij met het nieuws (dat is het leuke als je jezelf iets wijsmaakt, als het dan een ander geslacht is, is de verrassing groot! ). Ben alleen zes stappen terug gaan doen. Mijn lijf protesteert (al een tijdje). Rug nek schouders hoofd. Veel spanning. Denk toch angst. Vaak uit het zich lichamelijk bij mij. Dus nu praten, huilen, schrijven, rusten. Oef wat is vertrouwen toch moeilijk he. Zou willen dat ons kindje er al was en ook onze situatie veranderde. Tis allemaal zo onzeker. Ik probeer niet te veel daaraan te denken maar dag tot dag te kijken. Meer kunnen we toch niet doen!
Ik heb altijd wel gevoelige darmen, snel opgeblazen en van stress gelijk diarree. Daarbij ben ik allergisch voor melk en soja, wat ook gelijk kramp geeft als ik daar iets van eet. Maar zoals nu heb ik het niet eerder gehad, ook niet met Sam. Mijn darmen zaten al heel vroeg ook al heel hoog dus het lijkt of ze heftiger reageren dan anders. Het komt echt door iets wat ik eet want in de ochtend is het niet zo erg. Maar ja ontbijt met havermout met fruit en amandel, eet speltbrood voor de lunch, en avondeten is variërend. Zou niet weten waar ik zo op moet reageren... Je gevoelens herken ik maar al te goed. Een van de redenen voor mij om al snel een stap terug te doen was, naast alle lichamelijke klachten, dat m'n hoofd het niet meer trok. Ik vind het heerlijk om me nu even in mezelf terug te trekken als ik een rot dag heb. Neem dan ook echt even de tijd om mijn gevoelens de ruimte te geven en er vervolgens iets constructiefs mee te doen, het om te zetten in iets positiefs. Misschien ook een idee voor jou? Verder voel ik de uk nu meerdere keren per dag bewegen wat ook gerust stelt, jij zal dat ook bijna gaan voelen . Nog 3 nachtjes slapen en dan weten wij hopelijk ook wat het is! Spannend!
Ik herken veel van wat je schrijft, ik heb ook maag/darm klachten met wat voedsel intoleranties, en i.d.d. Al heel vroeg in deze zwangerschap (vorige volgens mij niet) hoog in mijn buik alles vol en hard, ook toen het kindje nog laag lag. Dus i.d.d alle organen al omhoog gestuwd waarschijnlijk. Gek he. Hier overigens weer behoorlijk last. Ook weer van een aanhoudend gevoel te moeten plassen...morgen maar eens bellen of ze al uitslag hebben van de kweek. Gekke is 's ochtends lijkt alles weg, en gedurende de dag komen de klachten terug.
@y30: idd ja, alles zo vroeg omhoog. Misschien toch doordat het voor allebei de 2e doorgaande zwangerschap is of zo? Geen idee. Ik probeer nu alle dingen waarvan bekend is dat het klachten geeft ( sterk gekruid eten, knoflook ui etc) maar te laten staan. Lijkt vandaag wel wat beter te gaan. Raar dat die klachten in de loop van de dag pas komen, herken ik niet van de blaasontsteking die ik toen met S had. Daar had ik de klachten met name s nachts en in de ochtend. Maar dat zegt natuurlijk ook niks, hopelijk hebben ze de uitslag snel. Hier moet ik ook aan het eind van de dag meer plassen, maar volgens mij komt dat door m'n buik die dan ook opzwelt, misschien dat dat ook iets ermee te maken heeft? Sterkte ermee, het blijft iets irritants dit soort klachten
@Conejita: wat een super nieuws! Geniet lekker van je blauwe wolk. @Y30: klinkt als bandenpijn. Dat wordt volgens mij ook erger bij belasting, dus niet zo gek dat het in de loop vd dag erger wordt. Uitkijken met tillen in ieder geval.
Kan idd kloppen wat minty zegt! Schoot me toevallig net te binnen dat ik laatst ergens gelezen heb dat er ook lage bandenpijn bestaat. Ik had er nooit van gehoord maar dat schijnt een zeurend soms stekend gevoel rond en boven je schaambot te geven. Is andere pijn dan die van de banden aan de zijkant, die scherpe steken als je beweegt.
Ik ga ook m.n. Uit van bandenpijn. Alleen die druk op blaas brengt me aan de twijfel. Wel fijn dat jullie allemaal zo mee denken!
Ik heb die druk ook, met name vanaf eind van de middag. Maar mijn buik zwelt dan ook flink op. S avonds moet ik echt wel ieder uur plassen, maar is dan ook geen loze aandrang. Klinkt alsof je blaas wat in de verdrukking komt in de loop van de dag, ook omdat je zei dat jij ook zo'n last van je darmen hebt. Pff ik ben weer bezig geweest vannacht. Gedroomd dat ik weer vroege weeën kreeg en opgenomen moest worden. Irritante dromen zijn dat!
hey Madelein, ja dat ben ik nu dus ook weer gaan doen: terug trekken, muziekje op, huilbui laten komen, dagboekje schrijven van mijn kindjes. Foto albums gemaakt van Noa, kleertjes uitgezocht voor "boefie" (we hebben al een naam en ben zo bang die p.o. te gebruiken dat ik vanaf nu mezelf dwing boefie te zeggen. Noa noemden we Pipeloentje. anders vertrouw ik mezelf niet ). ik ben gewoon zo druk geweest met werk en zo dat het moeilijk was om echt die ruimte te creëren voor mijn gevoelens. helaas kan ik qua werk geen stap terug doen. dat kunnen we niet betalen. dan maar óp mijn werk heel rustig aan en minder in huis doen. dan maar rommel. (moeilijk!! met een hond die enorm verhaart!) man snapt het nu ook meer. wat niet gaat, gaat niet. en echt tijd máken voor gevoel en niet mezelf vorobij rennen.
Conejita een baby boy! Wat gaaf! Y30 vervelend dat je zoveel last hebt. En dan die onzekerheid pfff. Heb vanmorgen een gesprek gehad met m'n huisarts over het afgelopen jaar. Best confronterend om met iemand die zwanger is van de derde een gesprek te hebben over miskramen en alles wat daarbij komt.. Maar ze is erg behulpzaam en had zelf tranen in der ogen.. Ik begin te merken dat de muur wat afbrokkeld en langzaam t besef komt wat er gebeurd is en nog gebeuren gaat. En vooral onzekerheid over de toekomst. Hoe gaan jullie hiermee om? Wel eens een gesprek gehad met een psycholoog? Ik zit er wel aan te denken. Meer om dingen voor te zijn. We hebben naast onze ellende ook nig te horen gekregen dat ons lieve nichtje mlc heeft, ern progressieve ziekte met onbekende levensverwachting. Huisarts wilde graag psychische hulp aanbieden.
@conejita: volgens mij was dat voor jou bedoeld ja . Goed dat je probeert ruimte vrij te maken voor je gevoelens. Jammer dat je niet een stap terug kunt doen qua werk, maar zo te lezen los je het goed op. @zonnetje: knap van je dat je het gesprek aan bent gegaan. Wat betreft een psycholoog, ik ben daar na de bevalling van Sam een keer geweest maar is niks voor mij. Al die maniertjes en termen, veel te gemaakt en te geforceerd wat mij betreft. Ik ga liever naar m'n paard en met mijn armen om zijn nek uithuilen, werkt voor mij beter. Maar dat zegt niet dat het voor jou niet kan werken. Als je er behoefte aan hebt zou ik gewoon een keer een afspraak maken om te zien hoe het is en of je er baat bij zou kunnen hebben. Je bent niks verplicht dus als het na een afspraak niks voor je blijkt te zijn hoef je verder niks.