@eef: blijft het nog steeds bij bruine afscheiding? @data: wij hebben ook getwijfeld om een maand over te slaan, niet gedaan en nu uitgekend op 1 januari. Maakt me i.d.d zeer weinig uit, al lang blij als ze gezond en wel geboren wordt.
Johanna, wat is jouw verhaal toch ook zwaar meis...ik hoop dat dat kindje gauw mag komen..... Y30, inderdaad, maandagochtend wat bruinverlies en alle symptomen weg (echt helemaal weg) en woensdagochtend weer wat bruinverlies. Zo begint het echt altijd...dan dagen niks .... soms tot 2 weken lang en dan de miskraam (of de pillen,....). En toch...en toch....begin ik dan nu weer te twijfelen. Heb het idee dat mijn borsten weer wat groter zijn en mijn buik weer uitzet. Vandaag geen bruinverlies gehad. Het wordt weer hopen tegen beter weten in. Ongelooflijk hoe sterk het fenomeen "hoop" is. Aan de andere kant, als ik die tijd moet uitzitten, misschien dan maar beter een beetje goedgemutst met valse hoop, dan depri...
@Eef: wie weet is het toch geen valse hoop en was het bruinverlies van de innestelling, geloof er echt nog in!
@Eef: ik ben het eens met Susanne: wie weet zit het toch nog gewoon goed. Je hcg steeg ook zo mooi. Ik vind het heel knap dat je je geduld kunt bewaren en niet bent gaan prikken. Sterkte met alle onzekerheid.
Tsja, ik heb niet het idee dat prikken zoveel zegt eigenlijk. Over of het vruchtje zelf goed groeit, er een hartje klopt etc. Bij mijn MA had ik gewoon mooie waardes...blijkbaar was dat toch niet voldoende. Ik wacht het af. Heb ik half-eind volgende week nog geen zekerheid dan bel ik voor een echo afspraak voor rond de 8 weken. Voor die tijd hoef ik geen te kleine vruchtjes of zwakke hartjes meer te zien/horen. En zit het fout, dan heb ik liever dat het vanzelf komt. Bij zo'n echo beginnen ze dan natuurlijk meteen weer over pillen en curetages en ik vind het (nu dan toch) wel goed zo. Ik voel even geen haast van "snel eruit en weer ovuleren en zwanger worden". (Misschien denk ik daar morgen alweer anders over hoor ) Bovendien is het niet de eerste keer dat mijn hoop weer voor niks aanwakkerd omdat het even "stilstaat".
Je klinkt er op het moment vrij rustig en nuchter onder Eef. Ik hoop voor je dat je snel duidelijkheid hebt.
Toch heb ik altijd bij mezelf het idee gehad dat die vroege miskramen echt niet vergelijkbaar waren met mijn MA's en ook echt een andere oorzaak hadden. Bij een vroege mk gaat het hcg wel naar beneden volgens mij. Bij een MA bij mij ook niet, dat moesten we echt op de echo ontdekken dat het hartje gestopt was. Voor mijn gevoel zijn die hele vroege miskramen "slechte" eitjes geweest. En bij de missed abortions was dit niet zo maar denk ik eerder aan een ander probleem zoals bloedstolling of immuunsysteem. Daarom zou ik dus wel hcg prikken. Is het gedaald dan weet je genoeg, blijft het stijgen dan is er kans dat dit wel een goed eitje is en dan zet ik mijn hoop op alle medicatie die je nu neemt.
Dat is het m eigenlijk. Ik weet niet of ik het wel wil weten. Ook heb ik geen zin in onduidelijke uitslagen (wel gestegen maar niet precies x2 bijv.) Ik ben het even beu, ben er moe van. Het hoeft even niet meer zo. Laat me maar even hoop hebben. Als het doorzet ben ik totch wel teleurgesteld. Ook echo's heb ik geen zin in. Daar heb ik ook al goede van gehad en een week later niet meer. Wat moet gebeuren zal toch wel gebeuren en ik zal toch geen zekerheid krijgen....
Ik snap je helemaal. Neem je deze keer ook geen medicijnen of wel? Want dat was voor mij dan wel altijd de reden om het uit te zoeken, al dat gedoe wilde ik liever niet voor niets doen.
Jawel, dat was ook voor mij een goede reden maar ik prik me nu nog liever elke avond voor niks geloof ik. Slap gedoe van mij hè :-/ Ik voel even geen vechtlust. Dat duurt nooit lang bij mij en meestal is het in één klap terug. Dan zit ik 2 uur later nog in de wachtkamer . M'n mail voor Dr S met alle dossiers ligt klaar! Zodra het doorzet druk ik op de knop
Alles goed met jou? Geniet je van de zwangerschap? Het gaat niet voor iedereen van een leien dakje op het andere forum, maar bij jou loopt het aardig voorspoedig toch? Wanneer heb je de speciale echo? Begin november toch?
Tja het is nu even een rustigere periode, dus daar geniet ik dan ook maar even van. Ik moet volgende week donderdag naar het VU naar een speciaal spreek uur met een allergoloog om het te hebben over mijn mogelijke insuline allergie en hoe we hiermee om gaan als ik straks weer zwangerschapsdiabetes krijg. Ik dacht het even al te hebben maar daarna waren mijn waarden toch weer goed. Eigenlijk zou ik nu echt weer even een dag moeten testen, maar ik merk dat ik er even geen zin in heb en dan stop ik mijn kop in het zand. Maar dit weekend moet ik het écht weer even testen. Verder kom ik teveel aan en heb ik gekke pijn in mijn buik linksonder die me niet lekker zit. Maar al met al gaat het nu gewoon goed. Het is de eerste keer tijdens mijn zwangerschap dat ik een hele maand geen dokter zie als het goed is. En dat is ook weleens lekker eigenlijk. Begin november idd de speciale 20 weken echo en de dag erna zie ik mijn eigen gyn.
Super fijn Nuage! Even geen medisch gedoe. Geloof je zo als je zegt daarvan te genieten! Je kop in het zand steken, dat doe jij dus ook! :-D. Was je bij je dochter ook zo aangekomen? En is het er weer afgegaan? Ach, dat is pas weer een latere zorg toch? Daarna met 2 kleintjes zul je genoeg sporten :-D
Bij mijn dochter was ik totaal 12 kg aangekomen, wat heel normaal is, en daarna was dat ook heel snel er weer af. Binnen een maand was alles weer weg. Maar nu zit ik al op 6kg en dat in week 17. Dus ik ben bang hoger uit te komen deze keer. Ach ik zie het wel, ben vorig jaar 20kg afgevallen en zal dat opnieuw moeten doen, maar dat zie ik dan wel weer.
Precies, nu gewoon beide gezond door de zwangerschap heenkomen en genieten van deze bijzondere periode! Ik hoop dat de gyn je gerust kan stellen over de pijn die je voelt. Vaak krijg je toch wel te horen dat het erbij hoort (bandenpijn,...)
Ja ik heb het in mijn hoofd ook afgedaan als bandenpijn, maar zo voelt het totaal niet. Ik weet niet of je het gevoel herkent als je ongi bent dat je echt gewoon letterlijk voelt dat je baarmoederslijmvlies loskomt? Dat gevoel is het echt precies, alleen dan op een hele andere plek. Bandenpijn heb ik ook bij opstaan, omdraaien enzo en dat zijn echt hele felle steken. Maar het is vast niks. Er is niks op de echo te zien dus ik weet al dat mijn gyn ook zal zeggen bandenpijn. Dat hoop ik dan maar
Ja dat zou heel goed kunnen, maar waarom dan precies daar pijn? Echt een hele specifieke plek. Dus dan ga ik weer denken aan litteken van de ks, wat daar helemaal niet in de buurt zit volgens mij dus het slaat nergens op, of dat het bloed wat ik in mijn baarmoeder had toch daar vandaan kwam, of blablabla en daarna zet ik het maar uit mijn hoofd want het is nutteloos om erover te dubben.