Haha...maar zo begrijpelijk! Ik zou er maar vanuitgaan dat het normaal is. Zeker zolang de gyn niks bijzonders ziet en jij niet dubbel ligt van de pijn. Bovendien voel je soms de pijn op een andere plek dan waar het daadwerkelijk vandaan komt. Hoofdpijn omdat er een wervel niet goed zit bijvoorbeeld. Best kans dat je de precieze plek verkeerd inschat. Je dochtertje weet nog van niks?
Jahoor die weet precies wat er allemaal aan de hand is Ja dat kan idd ook nog wat jij zegt. Ik ben helaas ondertussen zo "gewend" dat ik altijd wat geks heb dat ik tegenwoordig bijna niks meer zomaar normaal vindt. En het is ook gek om je nergens zorgen over te hoeven maken, dus dat kan ik ook gewoon niet.
Meisjes zijn toch wel pienter vaak, lijkt, vergeleken bij jongens En ik zou (en maak) me ook overal zorgen over maken hoor. Daarvoor is het net allemaal iets te moeilijk gegaan. Als het dan het genieten dan maar niet in de weg staat!
@eef: snap heel goed dat je vechtlust even weg is. Komt wel weer terug, maar nu maar gewoon even in berusten, je zult het nodig hebben.
@Leuk Nuage!! Ik hoop dat wij dat ooit ook nog mogen meemaken. @Eef: hoe gaat het? Al tekenen dat het door gaat zetten, of spelen de kwaaltjes juist weer op?
Tsja, ik kreeg er net weer wat vertrouwen in. Borsten langzaam weer groter en pijnlijker. Ook weer opgezette buik na het eten. Maar ik heb net teruggelezen hier hoe het in mei is gegaan (handig, dit forum is een soort dagboek/agenda...haha) en dat ging eigenlijk precies hetzelfde. Bruin bloedverlies en vervolgens niks meer, bijna 10 dagen lang. En de pijnlijke, grotere borsten kwamen ook weer terug. Dus dat zet me weer met beide beentjes op de grond. Toen had ik wel progesteron geslikt dus het zou dit keer wel ietsje sneller moeten gaan dan de uiteindelijke 2 weken dat het toen geduurd heeft voor de miskraam doorzette. Wat een domper weer.... Wat kan hoop toch een hardnekkig iets zijn...
Het is helemaal niet gezegd dat het weer niet goed is, iedere zwangerschap is anders! Je zou toch denken dat je nu inmiddels wel bloedverlies zou moeten hebben als het niet goed zou zitten. Ik blijf goede hoop houden voor je!
Het niet gebruiken van de progesteron stelt me nu wel gerust. Dan weet ik tenminste dat "wat" er gebeurt, ook daadwerkelijk gebeurt. En dat het niet allemaal vastzit vanwege de progesteron of dat ik daar alle symptomen van heb terwijl mijn lichaam zelf niks meer aanmaakt. Het zou zo leuk zijn...zo ontzettend leuk....samen zwanger met mijn schoonzus met kerst....heel deze periode achter ons laten. Zo gevaarlijk, die hoop. Maandag was ik zo zeker van mezelf. En ik kan nu weer zo hard vallen....Vooral als het met een echo geconstateerd moet worden en met pillen/curetage beeindigd. Susanne, hoe gaat het met jou? Ongsteldheid voorbij? Minty, hoe lang nog op het wachtbankje (ookal hebben jullie dit keer niet echt geprobeerd...de hoop blijft he )
Ik zie veel meiden die rust krijgen voorgeschreven bij bloedverlies. Zou dat uit kunnen maken? Ik heb altijd het idee gehad dat als het een goede zwangerschap is, dat niks uitmaakt. Nu hadden we vorig weekend, dus net voor het bloedverlies op maandag, erg veel gedaan. Veel auto gereden, gewandeld, etc. Misschien morgen dus even rustig aandoen?
@Eef: ik zou het voor de zekerheid toch gewoon even rustig aan doen. Het feit dat je borsten weer wat gevoeliger zijn lijkt mij een positief teken. Bij mij zijn mijn borsten altijd een hele goede graadmeter. Ik zit zelf idd weer op het wachtbankje. Afgelopen week toch nog een keer gezellig gehad en mogelijk een iets latere eisprong, dus wie weet...
@Eef: ja, al even. Vind het zo super spannend, nu nog meer dan anders... Zou kunnen dat het veel doen het bloedverlies veroorzaakt heeft, maar het kan ook dat het er niks mee te maken heeft. En zeker in het begin komen en gaan de symptomen, denk echt dat het nog goed is bij jou en dan blijft het vast ook goed gaan!
Eef ik ging ik je redenatie mee totdat je schreef dat je toen utro gebruikte. Utro veroorzaakt namelijk al die symptomen. Dat excuus is er nu dus niet. Ik blijf hoopvol tot het tegendeel bewezen is!
Ik was toen na een dag of 7-9 wel gestopt met de utro omdat ik toen de bloeduitslagen had. Vervolgens heeft het nog even doorgeschommeld tot het loskwam. Maar ik hoop het zelf ook zo ontzettend. De hele dag gaan scenarios door m'n hoofd, varierend van welke week ik dan de curetage heb (en of dat niet valt in de week dat ik weg moet voor m'n werk) tot hoever ik dan ben met kerst, etc.... Minty en Susanne, spannend hoor. Kan je (suzanne) al zeggen wanneer de terugplaatsing is of hangt dat af van de echo's die je hebt ivm de eisprong?
@Eef: denk/hoop dat dit een heel mooie Kerst voor je gaat worden! ALS ik dit keer wel een tp heb dan zal dat zondag over een week zijn, hoop het zo! Heb trouwens geen eisprong hè, ze laten mijn lichaam door de progynova alleen denken van wel doordat de progynova het bms dikker maakt.
Ik blijf ook duimen Eef! Gelukkig zijn de wonderen de wereld nog niet uit Ik ga nu denk ik op het wachtbankje. Slijmverlies is weer wat minder dradentrekkend (dat was het eergisteren nog wel heel erg en de dag daarvoor flinke steken in mn buik gehad) dus ik denk dat de eisprong inmiddels geweest is. En net als vorige keer heb ik heel fijn daarna weer last van mn urinewegen.... zucht (ik heb daar helaas een hele geschiedenis mee). Vorige keer uiteindelijk toch maar 2 dagen mn medicijnen daarvoor ingekomen (lage dosis ab) maar omdat ik ab gewoon eng vind met een kinderwens al gauw overgestapt op BlaseCare. Was zo bang dat ik daardoor niet zwanger zou raken of dat het niet goed zou gaan. Toevallig was ik wél zwanger toen...maar dat is natuurlijk ook een mk geworden. De BlaseCare en de ab mogen gewoon met een kinderwens/zwangerschap, maar ik slik het liever niet. Maar ik kan ook niet met een ontsteking blijven rondlopen (ben soms al bang dat ik daar al weken mee rond loop omdat het elke keer 1 dagje/dagdeel terugkomt om vervolgens weer dagenlang weg te blijven). Ben nu dus toch maar weer aan de ab begonnen en dit keer maak ik de kuur echt af. Ook al vind ik dat heel eng vanwege een evt zwangerschap.
@Eef: het zou mij niets. erbazen als het gewoon nog goed zit. @Suzanne: ik ga heel hard voor je duimen. @Daisy: dat wordt weer wachten voor ons Het zal in deze fase vast wel meevallen met de medicijnen. Ik heb gisteravond ook een rood wijntje gedronken.
Eef ik heb ook rust gehouden vanaf het moment dat ik bloedverlies kreeg. Ik merkte dat het minder werd als ik bleef liggen. Ik heb intussen 3x een aantal dagen bloedverlies gehad. Of het echt gewerkt heeft weet ik pas over twee weken als ik een beetje uit de gevarenzone ben maar tot nu toe zit het kindje er nog. Ik las van een fertiliteitsarts die zei dat als er bloed in je baarmoeder zit, dat je baarmoeder daar onrustig van wordt, en dat het soms helpt als je gaat liggen. Ik had zoiets van baat het niet dan schaadt het niet. Mijn gynaecoloog vond dat ik moest doen wat voor mij goed voelde... Ik hoop echt voor je dat het nog goed zit. Afwachten duurt lang he?! Spannend Susanne! Ook voor jou duurt het wachten vast heel lang.