Bedankt voor je tips Frummels! Ik ga het gelijk zoeken. En heel fijn dat je een kennis hebt waar het goed bij is afgelopen. Daar haal ik weer een beetje moed uit. Die hormonen maken het er niet veel beter op. Ik ben zo gevoelig. Maak snel ruzie en ben veel verdrietig.
Het gaat wel Frummels. De ene moment wat makkelijker dan de andere. Ik ben nu al exact een week ongesteld normaal duurt die bij maar 4dagen. Niet dat het nu nog veel is maar het is nog steeds helder rood. Kan dit omdat je terug gestart ben met de pil de eerste dag?
Ik bloed nu ook al 2,5 week, en het is nog steeds niet doorgezet... De gyn kon over niets uitsluitsel geven, dus het blijft een kwestie van afwachten. Maar in mijn hart weet ik het al; het is niet goed. Ik verlies sinds gisteren helderrood bloed en lag met een dekentje op de bank gisteravond omdat ik zo'n pijn in mn buik had van de krampen. Vannacht ook erg onrustig geslapen daardoor. Dus ik hoop eigenlijk dat het dit weekend doorzet, en dat we daarna verder kunnen. Klinkt ms heel raar, maar ik hoop maar dat het snel gebeurd is en daarna weer alles 'normaal' is, en uiteraard dat het daarna snel raak is, maarja dat weet je maar nooit... Kan net zo goed weer 1,5 jaar duren net zoals de eerste keer. Of wie weet nog langer... Maar daar denk ik nog maar even niet aan. Eerst moet mn lichaam weer normaal worden.
Sterkte Suze....en klinkt helemaal niet raar. Ik voelde het ook altijd zo. Als het dan toch niet goed is, dan maar zo snel mogelijk weer verder kunnen en dat kan pas als het achter de rug is. Bij te heftige pijn niet wachten he? Met een bbz moet je niet blijven rondlopen!
Hier afgelopen woensdag tijdens koningsdag echt ontzettend emotioneel geweest (werd vergroot door alcohol), dat mijn man er van schrok. Die vroeg zich af of we er iets mee moeten, of ik er iets mee wil, bv naar ha toe ofzo... Echt heel lief van hem, maar ik heb hem ook gezegd dat die emoties er waarschijnlijk gewoon altijd al zaten maar dat het door de alcohol eruit is gekomen. Dronken mensen spreken de waarheid zeg maar . We zijn beide van het type nuchter en rationaliserend, waarbij ik de emoties van de vorige keer waarschijnlijk iets te veel heb weg gedrukt. Tel daar de laatste miskraam bij op en het komt er extreem hard uit. Ik heb mijn man ook gezegd dat ik het vooral nodig heb dat we erover praten en heb hem ook gevraagd te proberen niet teveel te rationaliseren. Alle clichés zijn wel naar voren gekomen beide keren met de voornaamst; als het niet goed zit met kindje dan maar beter nu. Hij heeft er lichamelijk ook niet mee te maken, dus kan het makkelijker naast zich neerleggen en op naar een volgende poging. Ik werd er elke dag nog lichamelijk mee geconfronteerd, al is dat gelukkig sinds afgelopen vrijdag bijna klaar. Ik merk ook dat het van afgelopen woensdag icm dat het lichamelijk bijna over is, mij ook helpt om idd weer verder te kijken. Een collega van mij heeft ook 2 miskramen achter elkaar mee gemaakt en is nu volgens mij 16wkn zwanger. Ik heb haar ook gevraagd hoe ermee om te gaan, vond het ook gewoon prettig met ervaringsdeskundige te praten. Net als hier op het forum, erg prettig.
Dag meiden, vorig jaar heb ik een tijdje meegeschreven na miskraam nr.4. Daarna hebben we een time out met proberen genomen zodat we onderzoek konden laten doen bij de gyn. Ik trok dit forum ook even niet meer, wilde even helemaal niet meer bezig zijn met alles rondom zwanger worden. Uit de onderzoeken is natuurlijk niets gekomen en we hebben weer een poging gewaagd. Nu denk ik aan de vooravond van mijn vijfde mk te zitten aangezien ik al 3 dagen achter elkaar tuurstreepjes heb op de kV test die niet oplopen. Voelt niet goed..Nog geen spoor van menstruatie.. Heb het echt helemaal gehad, binnenkort word ik 41 en we zijn dik 2 jaar alleen maar met mk bezig. Sterkte voor alle meiden die het nodig hebben hier!
Zijn er hier nog meiden waarbij ze ooit iets vonden na herhaalde miskramen als oorzaak ? Hier staat de teller op 4 ondertussen, 4 compleet verschillende soorten MK.. En nog steeds geen oorzaak gevonden. Alle testen komen "perfect" terug. Alleen mijn bloedstolling bij MK3 was niet super.. Korte schets: ons eerste was een meisje met syndroom van down + hertafwijking + ..... kortom ze was niet levensvatbaar zelfs. 2e mk was een biochemische zs 3e mk is hartje gestopt op 8w2d 4e mk bleef een lege vruchtzak. Ben dus volop aan het zoeken naar verhalen waarbij ze ooit wel een oorzaak vonden.. bvb stomweg een bepaalde vitamine ofzo? (om uiteraard vervolgens na te kunnen gaan of IETS daarvan op ons van toepassing kan zijn.. ) Ondertussen heb ik al een hysteroscopie ook gehad en is een septum & verklevingen ook al uitgesloten.. ik wacht nog op het resultaat van een biopsie.. Ben stilletjes aan ten einde raad aan het worden.. De prof bleef alleen maar zeggen dat we de volgende keer 75% kans hebben dat het wel goed komt
Bij mij wAs alleen de amh waarde laag. Volgens meerdere gyns die ik heb gezien kon ik dat naast me neerleggen en geeft het alleen een indicatie voor het wel of niet slagen van ivf. Ik heb op Engelse sites wel gevonden (na veel zoeken) dat het kon resulteren in of moeilijk zwanger raken (mijn probleem echt niet) of herhaalde miskramen. In NL lees je alleen over amh ivm niet zwanger raken). Ondanks mijn verder goede bloedwaarden ben ik nu zwanger gebleven met medicijnen (zie handtekening) maar mijn huidige gyn gelooft ook daar niet in omdat mijn waardes goed waren. Ik weet niet meer wat te geloven... Ik moet op zondag mijn laatste prikken zetten en vind het super eng. Dus ergens geloof ik wel in de medicijnen. Ze controleren de meest voorkomende afwijkingen maar er zijn er zoveel meer... Die ze misschien nog niet eens kennen!
Na 4 mk's heb ik uiteindelijk mijn zoontje mogen krijgen. Wat die ronde anders was, was dat ik ubiquinol slikte om de eicelkwaliteit te verbeteren en metformine omdat dit bij vrouwen met pcos helpt om miskramen te voorkomen. Verder vitD op hoog niveau.
Wow! En een flinke knaap!! Ik had die ronde een ijzerkuur maar lijkt me onwaarschijnlijk dat dat er iets mee te maken had...
Hoi meiden, Ik heb hier ook meegeschreven en bij mij was ook niks gevonden, behalve een beetje lage bloedstollingswaarden maar niet laag genoeg. Ik heb toch medicatie gekregen, heparine en Utrogestan (voornamelijk vanwege mijn dochtertje zie zomaar overleden is in de buik) en nu een prachtig zoontje. Ik had drie miskramen gehad. Wat ik wilde vragen, ik lees iets over medicijnen slikken om de eicelkwaliteit te verbeteren? Ik heb nl een vriendin die in één jaar drie miskramen kreeg en na onderzoeken bleek idd ook dat haar eicellen v slechtere kwaliteit zijn. Ze is ook 38 trouwens. Nu heeft ze het opgegeven, wil niet meer proberen. Hierdoor heeft ze het ook moeilijk in haar relatie want haar man wil graag kinderen (zij in haar hart ook en is nu diep ongelukkig). Natuurlijk wil ik haar keuze respecteren maar ik heb hier zoveel meiden gezien die uiteindelijk toch goed zwanger bleven en ik zou haar zo graag hoop geven....dus vandaar dat ik vroeg van die medicatie. Missch is dat iets waar ze iets aan heeft? Alleen als ze er open voor staat natuurlijk. Hilly kun je er iets meer over vertellen?
Conejita, ik weet helaas niets van het verbeteren van eitjes af. Heeft hier iemand ervaring met het wkz/umcu? Ik heb daar een eerste afspraak staan bij Verloskunde ivm oorzaak zoeken van mijn herhaalde miskramen. Heb nooit eerder onderzoek gehad. Ik vroeg me af wat ik van de afspraak mag verwachten. En of er ervaringen zijn. Kan via de zoek optie niets (recents) vinden.
Conejita, ik heb veel gelezen over DHEA. Zelf heb ik het niet geprobeerd. Ik had myo inositol maar ik geloofde er (in mijn geval dan toch) niet in en was er mee gestopt. Hier vind je meer info: Supplements to Improve Egg Quality? | Pulling Down the Moon Is ivf geen optie dan, zodat ze alleen de betere selecteren? Moeilijke weg ook hoor. ... Woensdag bij het boodschappen doen sprak ik met een vrouw diep in de 70. Ze zei "u heeft veel geluk...." En terwijl ik aangaf dat ik me daarvan bewust was zei ze "ik heb nooit kinderen kunnen krijgen". Het blijft toch altijd een open wond die ik niemand gun. En bij oudere mensen denk ik dan altijd "misschien was het zo makkelijk op te lossen, maar toen wisten ze veel minder". Helaas kunnen ze nu nog niet alles oplossen maar de meeste mensen krijgen uiteindelijk toch dat gewilde kindje!
@Eef: ik denk ook dat dat nooit helemaal verdwijnt, die pijn. Bij was een vd bloedtollingswaarden een beetje twijfelachtig. Vanaf week 8 daarom aspirine geslikt (wat eigenlijk veel te laat is) maar ondertussen alweer mee gestopt. Ook deze ronde op eigen initiatief begonnen met ...ik kan er niet opkomen. Ik moet het even opzoeken.
Ik bedoelde silicium. Dat schijnt goed te zijn voor de innesteling en de celopbouw. Maar of dat het geweest is? Ik zal het nooit weten.
Wat rot zeg,..lijkt mij niet dat het met het starten vd pil te maken heeft. Ik zie in je handtekening dat je even pauzeert? Wat is de reden?
Gisteren weer ongesteld geworden na een LF van 8 dagen...volgende cyclus wordt gevolgd met echo's en heb bloed laten prikken voor bloedstolling en chromosomen waar ik over twee weken de uitslag van krijg. Ben benieuwd!
Het zou blijkbaar wel kunnen van de hormonale verandering. Nog steeds wat bruin verlies. Na een stopweek zou het moeten over zijn. Verandering op werk gebied.
Dank je voor je antwoord Eef. Ik zal de info doorgeven als ze ervoor open staat. Ja, echt verdrietig als het helemaal niet lukt.. Voor die mevrouw.. Ivf is misschien wel een optie, maar ik weet niet hoe ze daar in staat en of dat op haar leeftijd nog vergoed wordt hier.