Ook dat gevoel snap ik, je wilt er alles aan doen om je later niet af te vragen: wat als? En dit proces bestaat uit meerdere fases en het verleggen van je grenzen. Maar niet de hoop verliezen meid, het kan je ook kracht geven om dit vol te houden. Kom op, je doet het hartstikke goed! En de manier waarop je sowieso mij en waarschijnlijk heel veel andere meiden in deze situatie helpt en adviseert is fantastisch! Je geduld wordt beloond, dat kan niet anders! Dikke knuffel
We zien wel hoe het loopt. Ik vind het fijn dat we elkaar hier helpen. Kennis is macht en er zijn er toch een paar zwanger gebleven dankzij Gent in 2010. Maar ben ook een beetje moe nu en dan ook vaak wat sombertjes
Dit is dus mijn gevoel he Suus, precies zoals jij beschrijft. En ik ben dus iemand die weet hoe het voelt om een kindje na mk-en te krijgen. Maar kan je verzekeren, ik kan nog in huilen uitbarsten over met name de 1e mk. Die is geestelijk het heftigst geweest. Ik snap die mensen ook niet hoor, die dan domme opmerkingen maken. Idd ik had ook het gevoel dat er ooit een kindje zou komen. Doorgaan, doorgaan en doorgaan. Maar dat moet je kunnen en willen.( ken er ook die dat niet kunnen). Ik vind dat dus echt kul opmerkingen. Maar heel naief had ik gedacht na kabouterkindje weer mk-en te krijgen. Veel..., maar nooit gedacht dat het nooit meer zou lukken.
Ik word vaak somber na een dag dat ik weer eens iemand zwanger heb gezien. Of net met een baby. Dan denk ik: wij zijn al zoveel langer bezig, het was onze beurt.
Ja herkenbaar. Dat hakt erin hè. Dat vertrouwen dat het ooit gaat lukken heb ik niet. Zou ik het voorvoelen dat het er niet in zit? Stomme vraag hè, dat weet niemand.
Ik heb dat ook hoor, dan zie ik een zwangere buik, of een kinderwagen met een ukje er in en dan voel ik me helemaal down...
Nee ik heb het vertrouwen ook niet. En weet je, voor kabouterkindje wist ik gewoon dat er een kindje kwam, al zouden er nog 10 mk-en komen. Maar vanaf de uh 5e mk ofzo, geloof ik er niet meer in. En zie hier we hebben nu zelfs IVF. Gek genoeg heb ik altijd gedacht dat kinderen krijgen voor ons niet vanzelf zou gaan. Ik dacht wij krijgen vast IVF. Maar goed het werden mk-en. Oke had ik dus toch gelijk een beetje. Zo wist ik ook altijd of een zwangerschap goed zou gaan of niet. En uiteindelijk heeft mijn gevoel van jaren her ( toen ik nog jong was) gelijk gekregen qua IVF. Dus ik vertrouw wat dit betreft heel erg op mijn gevoel en lichaam. En dat heeft al 7 zwangerschappen gelijk gekregen.
Ik was ook altijd al bang dat het moeilijk zou gaan. Heb daar voor keuze zorgverzekering jaren geleden al rekening mee gehouden. Het gevoel dat er wel een kindje zal komen uiteindelijk heb ik niet. Waar zou ik dat ook op moeten baseren na al die rotervaringen. Ik ben gewoon bang en getraumatiseerd. Dat kleurt alles. In de eerste en vierde zwangerschap had ik veel vertrouwen. Van mijn intuïtie klopt dus niet veel. Wel weet ik dat ik nog niet kan opgeven. Daar moet ik het maar mee doen.
Opgeven, nee dat staat ook niet in mijn woordenboek. Maar ja dit jaar zal opgeven zijn, want dit jaar zal de laatste IVF behandeling zijn. Dan kan je natuurlijk door met zelf betalen, maar waar trek je dan de grens. Maar ga toch door op de normale manier. Ik kan daar nog niet mee stoppen. ( zal wel tot de overgang zijn) Er is per slot van rekening niets gevonden waardoor het niet meer lukt. Ik denk zelf dat dit en de mk-en met elkaar te maken hebben. Moet zeggen nu met progynova heerlijk maar 5 dagen ongesteld ipv 14. Lijkt me dat dat toch ook niet goed is. Maar ja zowel mijn eigen gyn, als ha, als Dr de Sutter zeggen iet dat dat kwaad kan. Maar ja... 14 dagen ongesteld en niet dik genoeg bmslijmvlies is toch 1+1??? Maar ja voor kabouterkindje nooit last gehad van 14 dagen ongesteld en toen kwamen de mk-en ook wel.
14 dagen ongesteld, wat een crime. Volgens mij heeft het een niet 1 op 1 met het ander te maken. Je kunt dik slijmvlies hebben en toch niet heel erg ongesteld zijn. Je zou denken dat je met progynova juist langer ongesteld zou moeten zijn, want meer slijmvliesopbouw, maar kennelijk hebben de oestrogenen een regulerende werking op de lengte van je mentruatie. Ik dacht trouwens dat je laatst zei dat vergoeding iig tot 2013 was. Suus
Ja klopt wel, maar je krijgt pp maar 3 IVF behandelingen. Wij hebben er nu 1 gehad. Dus neem aan dat we de andere 2 wel dit jaar opmaken.
Ah, zo bedoel je. Zal er een beetje aan liggen hoeveel cryo's je hebt ook. Hoe dan ook, het wordt weer een spannend jaar hè. Suus
Ik heb er nu maar 2. Die plaatsen ze ook per 2 terug ( als ze goed ontdooien, want daar heb ik al een hard hoofd in) En alle volgende keren gaan ze sws per 2 terug plaatsen, dus scheelt weer cryo's.
Dat ontdooien lijkt me doodeng. Er zitten sowieso te veel spannende momenten in zo'n ivf-traject: heb ik voldoende opbrengst, raken ze bevrucht, kan er worden teruggeplaatst, ontdooien ze goed, slaan ze aan, hou ik het vast.... Aaargh! Hoeveel eicellen had jij bijvoorbeeld bij de punctie?
Poe, heftig, dat bedoel ik dus. Hoe komt het dat die ene cryo verloren is gegaan. Tijdens het ontdooien?
Nee die heeft zich na de bevruchting niet door gedeeld. Die is dus gewoon gestopt met groeien na iets van 4 dagen ofzo.
He meiden, We gaan weer gewoon aan het werk. Ik heb ook zitten huilen om 12 uur, maar dat komt omdat iedereen roept het is nu jullie jaar. Dat roepen we al bijna 4 jaar. Suus ik hoop ook dat je een groentje blijft met ivf