Ja, bijna elke dag wel ietsje rozeverlies. Soms paar dagen niet, dan weer paar dagen een beetje. Heeeeel minimaal (meestal 1 drupje om vier uur 's middags), en ik maak me er dus ook niet zo druk om op het moment. Vooral omdat het zo heel anders is dan die diarree-achtige smurrie die ik andere keren had. Heb ook steeds bloedneusjes. Het bloed is gewoon hartstikke dun. Veel symptomen verder ook, dus er gebeurt wel iets. En verder zien we het wel. It's out of my hands... Suus
Het gaat me niet snel genoeg Liefst heb ik geen rustmaand, maar stoom ik gewoon door. Dat komt ook omdat ik echt nergens last van heb. Maar ja dat mag niet. De decapeptyl gaat er in vanavond. Geen fijne, maar ja... De naald is nogal dik. Maar ja even tik en hij zit erin.
Nee, ik ken het. We hebben HAAST!!!!! Maar nu heb je geen rustmaand toch? De deca is om eitjes te stimuleren?
nee hoor nu geen rustmaand, gelukkig. Nu punctiemaand. dan rustmaand Hopelijk cryo's over, en dan cryomaand.
Haha, ik hoop het Kabouter! Maar bij verse terugplaatsing geen rustmaand toch?? Had je nou al nagevraagd hoe dat rustmaandbeleid in Gent was? Want bij Angelica deden ze geen rustmaanden bij gestimuleerde iui... Suus
Nee ik ga na deze poging gent bellen, ongeacht of we cryo's over hebben. Maar het is punctiemaand, dan rustmaand, dan evt cryomaand, dan weer punctiemaand enz. dus alleen na punctiemaand moet je een rustmaand hebben. Klopt bij gestimuleerde IUI heb je nooit rustmaand. Mss omdat je dan geen deca hebt. Ach ja nanette... vanavond sta ik toch te twijfelen wellicht. maar ja hij moet he. Weet je wat ik wel frustrerend vind van dat hele ivf-gebeuren. Dat wachten op die telefoontjes: wel/niet beginnen deze maand. wel of geen emmy's, wel of geen cryo's.
Dat vind ik ook van de miskramen al een ramp. Wachten op echo's, hcg-uitslagen, op je miskraam, op een curettage, op een controle-echo, weer niet schoon, weer een curettage, een ontsteking, antibiotica, wachten op uitslagen bloedonderzoek, bedelen om nieuw onderzoek... En dat keer 5, in mijn geval. Wachten, wachten, wachten. En de artsen hebben alle tijd. Jij niet. Het is allemaal een kwestie van controleverlies. Je hebt de touwtjes op geen enkele manier in handen. Je bent afhankelijk van anderen, en van je lijf. Je weet niet of het zin heeft, ook dat nog. Het is moeilijk om daar jaar in jaar uit mee om te gaan. Ik kan me voorstellen dat dat bij ivf nog veel erger is, dan zit er een heleboel afwachten en spanning samengepropt in een paar weken. Suus
Ik had na het douchen (en een hoogtepunt zonder penetratie ) tijdens het inbrengen van de utro wat bloed aan mijn vinger. Er zaten geen scherpe randjes aan mijn nagels. Dus de eerste gedachte was shit, daar is mijn menstruatie. Zelfs met de utro komt die te snel. Daarna nog wat bloed aan het toiletpapier bij het afvegen (ieder uur even naar het toilet kijken ). Inmiddels lijkt het over. Na het plassen alleen nog een paar stipje bruin aan het toiletpapier. Dus misschien is er toch niets aan de hand. Hoe snel je je verwachting bijstelt: eerst hopen op zwangerschap, nu hopen dat de menstruatie niet voortijdig komt zodat de utro in ieder geval de luteale heeft weten te verlengen.
Ik krijg onderhand de indruk dat gering bloedverlies een bijwerking van de Utro is. (Noukje, Faith, Mamatje en ik.) Het staat ook in de bijsluiter. Utrogestan kan, afhankelijk van de dosering en de gevoeligheid van de patiënt, de volgende bijwerkingen veroorzaken: · bloedverlies uit de vagina (buiten de normale maandelijkse bloeding); Het kan natuurlijk ook een innestelingsbloedinkje zijn . Suus
Kwam er vanochtend achter dat wij gewoon al 5,5 jaar bezig zijn met zwanger worden. Toch niet normaal? Ik plan dus al 5,5 jaar heen om een eisprong, eventuele zwangerschap, mk, IUI behandelingen en nu weer IVF. Wat dat betreft zou het fijn zijn als alles achter de rug is. Geen planning meer van: dan op vakantie, dan wel/niet naar dat ene feest kunnen, wel/niet enz.
Nee, niet normaal. Hoe houdt een mens het vol? Wij zijn nu bijna 2 jaar bezig en ik word er nu 'al' getikt van. Op deze voet kun je niet langer verder, zou je denken. Suus
Ik heb er echt respect voor dat jullie het al die tijd volhouden. Ik weet niet of wij dat zouden kunnen.
Ik had ook nooit gedacht dat ik dit zou volhouden. Het punt is alleen dat ik stoppen nog veel moeilijker vind. Suus